|
เขาใหญ่ เมืองคอน(รอบสาม)
ลงเรื่องป่าอีกแล้ว อารมณ์ติดพันอยากเอาเรื่องเดินป่าโหดๆ มานำเสนออีก...ซึ่งจริงๆ แล้วทริปนี้ไปเดินก่อนจะไปเขาสอยดาวใต้ จันทบุรี (ต้นเดือนพ.ค.) แล้วสามสัปดาห์ต่อมา ...พี่วาร์ แกก็มาชวน เป็นทริปกึ่งๆ สำรวจ เพราะพี่คนชวนบอกว่าเคยไปเดินเมื่อปี 49 แล้วไม่สำเร็จ ปี 50 เลยมาชวนขาถึกอึดไปเดินขึ้นยอดเขาใหญ่อีกรอบ ใช้เวลาสี่วันเพื่อพิชิต... ตั้งแต่เดินป่ามาทริปนี้เสียเลือดกันเยอะ และอันตรายพอสมควร
สมาชิกหน้าเก่า มือใหม่ มืออาชีพ รวม 12 คน และที่ผิดพลาดอีกครั้งคือ ติดต่อคนนำทางแล้ว แต่เบี้ยวพวกเราไม่ยอมไป เลยต้องไปกันเองพร้อมอุปกรณ์จีพีเอส ช่วยด้วย...
ช่วงนี้ทางใต้ฝนตกบ่อย ต้องมาจัดเป้ใส่ของเฉพาะจำเป็น แล้วแบ่งที่ว่างเพื่อแบกเสบียง ทริปหารเฉลี่ยต้องช่วยกันแบกของกองกลางด้วย..
เริ่มต้นเดินกันที่สวนของชาวบ้าน แค่ร้อยเมตรก็เจอเนินดิ่งขึ้นแล้ว...
แล้วฝนตกลงมาตลอดทางทำให้เดินขึ้นเขาลำบากพอควร หยุดหลบฝนพักเหนื่อย และเริ่มหาทางเดินกัน
เดินผ่านน้ำตก ในขณะที่ฝนก็ตกมาเรื่อยๆ ...พร้อมกับเจอทาก พอหยุดหาที่พักซึ่งต้องไกลน้ำตกหน่อย ป้องกันทาก และหันมาช่วยพี่เค้าแกะทากออกจากหลัง...ไม่รู้เลือดพี่แกหวานหรือไร ถึงได้โดนเยอะมาก อยู่คนเดียว
ผ่านคืนแรกมาด้วยความหนาวเหน็บ ...แต่ก็มีน้ำขาวๆ พอแก้หนาวกันได้นิดหน่อย เช้านี้ก็เลยมีแรงเดินต่อกันอีก
เส้นทางนี้มีทั้งรังผึ้ง...ที่ต้องเดินกันอย่างระวัง แต่มีบางคนที่โดนต่อย (ป้าตาโดนต่อยที่นิ้วตอนขากลับ)
ดงทาก ของจริงเลยโผล่หัว ชูสลอน กันเป็นพรืด เห็นแล้วสยอง หยุดเดินกันไม่ได้มานจาเกาะ ไต่ ยั๊วะเยี๊ย ...
นึกภาพกันไม่ออก ดูรูปด้านล่างว่ามานชูสลอนกันยังงัย เป็นกองทัพเลย
ฝนยังคงตกมาตลอด ทำให้การเดินลำบากมากยิ่งขึ้น ดินจะหลุ่ยง่ายพอไต่ขึ้นเขา เหยียบก้อนหิน จะทำให้หินมันหล่น คนที่กำลังไต่ตามขึ้นมาตามหลังถ้าหลบไม่ทันก็อาจอันตรายได้ ....พี่ๆ เค้าเลยตัดสินใจว่า อย่าไปต่อเลยอาจได้รับอันตรายกันได้ และทางที่ขึ้นยอดก็ยังอีกไกล ทำให้ตัดสินใจถอยลงมาเพื่อหาที่นอนใกล้ๆ แหล่งน้ำ
ระหว่างทางที่เดินกลับ ฝนก็ยังคงตกมาเรือยๆทำให้ทางเดินลื่น และเป็นโคลน พี่บางคนลื่นไถลไปในดงหนาม ดงหวาย ต้องลงไปช่วยกันดึงขึ้นมา ...บางคนเดินธรรมดาไม่ได้ ต้องใช้สี่ขา เดินลง บางคนก็เล่นเอาก้นไถลงไป ...ซึ่งป้าตา เห็นว่ามันอันตรายเพราะถ้าหยุดไม่ได้จะลงไปเจอกับหิน หรือเข้าดงหนาม จึงให้น้องบ่าวซึ่งเป็นคนเดินปิดท้ายกลุ่ม และอยู่หลังป้าตา และเค้าเดินป่าเป็นอาชีพ ให้เค้าปล่อยป้าตาเดินปิดท้าย แล้วไปดูน้องๆ ที่เค้าเอาก้นไถลง ให้น้องบ่าวไปยืนคอยกันไม่ให้ชนหิน แต่ก็เกิดอุบัติเหตุจนได้ น้องเค้าไถก้นไปแล้วเบรกไม่อยู่ ชนน้องบ่าวที่คอยกันอยู่ จนล้มแล้วเอามือกันตัวจนไปโดนหินบาดมือ ได้เลือดเลย ต้องหาผ้ามาพันห้ามเลือดไว้
เราได้ที่พักคืนที่สอง ข้างๆ ลำธารน้ำตก แต่ต้องระวังทากด้วย ...ไม่อยากเล่าแต่ก็....เอานะนิดหน่อย คือ ป้าตากำลังนั่งช่วยพี่เค้าทำกับข้าว รู้สึกมีอารายมาไต่หลัง พอเปิดเสื้อดู โอ้โห ทากมานขึ้นมาได้งัยเนี่ย จับออกกันแทบไม่ทัน ...สักพักเม้าเพลินๆ พอขยับปากจะพูดต่อ เฮ้ย มานไต่มาที่หน้า กำลังจะเข้าปาก ปากหุบทันเหลืออีกครึ่งตัวอ่ะ ทำไมเราไม่รู้สึกเลยมามานไต่ขึ้นมา รีบจับออกแทบไม่ทัน...อึ๋ย ไม่งั้นมานเข้าไปดูดเลือดในลำไส้ป้าตาแน่ๆ ...
รุ่งเช้า พี่ๆ เค้าเลยตัดสินใจกลับออกจากป่ากันดีกว่า ....เพราะถ้าฝนยังตกอยู่คงอันตรายเกินไป ...เราจึงขึ้นได้สูงสุดแค่ 800 เมตรจากระดับน้ำทะเล
ออกจากป่ากันได้แล้ว ก็มายืนแกะทากกันอีกรอบ
...เคยอ่านเจอว่าถ้าทากกำลังดูดเลือดเราอยู่ อย่าเพิ่งไปแกะออก ปล่อยให้เค้าดูดจนอิ่มเค้าก็จะปล่อยตัวออกจากเราเอง และเค้าก็จะปล่อยสาร....ออกมาช่วยปิดแผลทำให้เลือดหยุด ก็จะไม่คัน (แต่ถ้าคนแพ้ก็จะคันเป็นตุ่ม)
...แต่ถ้าเราไปดึงตัวทากออกขณะกำลังดูดเลือด จะเกิดแผลเป็น เลือดก็จะไหลออกตลอดทำให้เป็นแผล คัน
...แต่ทากก็ยังอันตรายอยู่ดี ถึงมานจะค่อยๆ กระดืบๆ หาที่เจาะเลือดเรา ถ้าเรารู้สึกเร็วก็ดีไป ถ้าไม่รู้สึกเลยอาจเข้าหู เข้าตา เป็นอันตรายมากๆ
เราเดินมาสักพักก็เจอสวนยาง นั่นหมายถึงเราเจอทางออกแล้วล่ะ...
 
ทริปนี้แม้จะไม่สำเร็จ ขึ้นถึงยอดกันไม่ได้ ออกจากป่าเร็วกว่ากำหนด
...แต่ก็เป็นการตัดสินใจกันที่ถูกแล้ว เพราะทำให้เราทุกคนกลับมาอย่างปลอดภัย มีความสำคัญกว่าการพิชิตยอดเขาซะอีก
ขอบคุณ ภาพจาก เพื่อนยอดดอย และป้าตา
ขอบคุณ เพื่อนร่วมทริปครั้งนี้
ขอบคุณ BG สวยๆ จาก ป้ามด
| Create Date : 08 มีนาคม 2552 |
|
15 comments |
| Last Update : 9 มีนาคม 2552 9:32:22 น. |
| Counter : 3800 Pageviews. |
|
 |
|
จะได้บอกได้ว่าหร่อยป่าว
....
อย่างนี้ผมไม่เอาด้วยอ่ะ 
กรี๊ดลั่นป่าแน่ๆ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [
