|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
.... นอกคอก .... (บทที่ 28)
บทที่ 28
คลิปที่ได้ดูทำให้ดลไม่กล้าบิดพลิ้ว และไม่มีเหตุผลที่จะบ่ายเบี่ยงอย่างไกกล่าวหา
สถานการณ์เลวร้ายบางเรื่องเกิดขึ้นโดยไม่ได้เจตนา..แม่ไม่กล้าเห็นพ่อถูกเจาะท้องเพียงลำพัง ถึงจะเก่งแค่ไหนแม่ก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง ดลจึงต้องไปโรงพยาบาลเป็นเพื่อน..ฝากแอ๊วและขิงเล่นอยู่บ้านป้าข้างบ้านจนกว่าดลจะกลับ
กลัวก๋วยเตี๋ยวราดหน้าเย็นชืดเปรียบไม่ได้กับกลัวคลิปอนาจารของตัวเองจะแพร่หลาย แต่ดลต้องตัดใจไปหาพ่อ..เก๋าคงไม่ร้ายมากกว่านี้ สำหรับไก ดลนึกหวั่นใจ..ร้ายเห็นๆ น่ากลัวน้อยกว่าร้ายที่มองไม่เห็น
คุณหมอใช้เข็มฉีดยาเล่มใหญ่เท่าหลอดกาแฟแทงลงไปบนท้องของพ่อที่ทายาไว้ ดังปุเบาๆ..มีสายยางต่อจากเข็มห้อยลงมาใส่กระป๋องที่วางอยู่ข้างเตียง น้ำเหลืองจากท้องไหลลงถังเป็นสาย
ในที่สุดท้องพ่อยุบลงเกือบเท่าเดิมแต่ความเจ็บปวดกลับเพิ่มขึ้น..คงเหมือนเจาะน้ำออกจากหนังพองเพราะถูกรองเท้ากัด..ปวดแสบปวดร้อน
พ่อหลับไปเพราะยาระงับประสาทและแม่หายกลัว ดลจึงกลับบ้าน
พี่ดล..พี่ดล.. แอ๊วรีบรายงาน เพื่อนคนนั้นมาหาพี่อีก
เขาว่าอย่างไรบ้าง?
เขาไม่เห็นหนู มองกุญแจแล้วสอดอะไรไม่รู้เข้าไปในบ้าน.. แอ๊วก้มลงเอาไม้สอดเข้าใต้ประตู คงเป็นเพื่อนพี่ดลแหละ เขามากับพี่ชวิก
ชวิก!..อะไรที่สอดเข้าไป!.. ดลสังหรณ์ใจ ชะงักมือที่กำลังจะไขกุญแจ แอ๊วอยู่กับป้าก่อนนะ
ดลซื้อบะหมี่สองถุงและขนมกรุบกรอบอีกสองให้น้อง..ฝากป้าดูแลอีกครั้งแล้วจึงเปิดบ้านเข้าไปดูว่าอะไรแน่ที่ไกสอดเข้าใต้ประตู
กระดาษ.. ดลก้มลงหยิบขึ้นดู ไม่ใช่กระดาษ..รูปภาพ..รูป!.. ดลไม่เข้าใจสิ่งที่ไกทำ..รูปถูกฉีกออกเหลือน้อยกว่าครึ่ง..รูปขาเปลือยเปล่าสี่ข้าง!..ดลฉีกรูปนั้นเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยใส่กระเป๋ากางเกง
ถึงดลจะไม่รอบรู้เกี่ยวกับมือถือและระบบการทำงานของมันแต่ดลก็ยังไม่ปักใจว่าคลิปและรูปที่เห็นมาจากเก๋า อาจเป็นไกที่ถ่ายไว้ ส่งเข้ามือถืออีกเครื่องหนึ่งของตัวเอง เพราะไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่เก๋าจะทำร้ายเขาได้ขนาดนี้..จะรักหรือไม่รักดลไม่รู้แต่ดลรู้สึกได้ถึงความปรารถนาดีที่เก๋ามีให้อยู่เนืองๆ
ดลปิดบ้านและไปบ้านไก..มีสองเรื่องที่ข้องใจ ชวิกเกี่ยวอะไรด้วย และตั้งใจจะใช้คลิปนี้ทำอะไรกับเขาแน่..คงไม่มีอะไรร้ายแรง ถ้าถึงขั้นชกต่อยดลไม่กลัวเพราะมั่นใจว่าแข็งแรงกว่า
มาเร็วจัง!.. ประโยคแรกที่ไกทักทาย ยังเตรียมต้อนรับไม่เสร็จเลย..ฮะ..ฮะ..
มีอะไรจะคุยกับผม?
ชวิก!.. ไกหันไปเรียก ดลมาแล้ว
ชวิก!.. ดลร้องออกมา..หันมองตาม
ตกใจมากหรือ?.. ถือโอกาสกอดดล โอ๋..โอ๋..ล้อเล่น..ไม่ได้มาด้วยหรอก ผมสอนการบ้านให้ที่โรงเรียนแล้วกลับบ้าน
แค่นั้น? ดลไม่แน่ใจ..ยืนนิ่งรอดูท่าที ไม่มีปฏิกิริยาโต้ตอบอะไร
ห่วงหรือหวงกันแน่ ไกรัดวงแขนแน่น
มีอะไรก็ว่ามา ผมต้องรีบกลับบ้านไปดูแลน้อง
เดี๋ยวซิ..มาบ้านพี่ทั้งทีจะรีบกลับได้ไง ความจริงไกไม่รู้จะจัดการอะไรกับเด็กชายที่เขากำลังกอดอยู่..เรื่องคลิปที่ถ่ายไว้นั้นเกิดจากความบังเอิญ ไม่ได้มีเจตนาจะใช้ข่มขู่อย่างไร เก็บไว้เพื่อความสุขใจเท่านั้น..เขาชอบดล ชอบมานาน ตั้งแต่เด็กแก้มใสคนนี้เข้ามาเรียนใหม่ๆ ตั้งแต่ยังถูกเพื่อนเก๋าตามระราน..ไกมีความสุขที่ได้เห็นเพื่อนนักเรียนรุ่นน้องคนนี้ทุกวันที่โรงเรียน บางทีเดินผ่านหน้าบ้านเพื่อแอบมอง..จนมาเมื่อเห็นเก๋าใกล้ชิดกอดรัดดลบ่อยๆ กิเลสจึงเกิดขึ้นกับไก
ไงล่ะ? ดลขยับตัว ฮึดฮัด
ใจร้อนนะเรา.. ไกคลายแขนเปลี่ยนเป็นจูงมือดล เข้าไปคุยในบ้าน
แล้ว.. ดลนึกถึงเหตุการณ์วันนั้นที่มาค้าง คุณยายของพี่ไม่เห็น ไม่ว่าหรือ?
รอตั้งนานว่าเมื่อไหร่ดลจะเรียกพี่.. ไกยิ้ม..ยิ้มที่จริงใจไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าเก๋า ทำไมยายจะต้องว่าด้วย
วันนั้นผมเหยียบต้นดอกไม้ตายเป็นแถบ
เดาเก่งจัง.. ไกจูงดลไปหลังบ้าน..ศาลาริมคลองที่ชาวสวนใช้เป็นทางสัญจร ไปนั่งคุยกันที่ท่าน้ำ
ทำไมพี่หายไป ไม่ทักไม่คุยกับผม ดลถามเมื่อหย่อนตัวลงนั่ง
เรื่องเดียวกันทั้งหมด..เดี๋ยวนะไปหยิบน้ำให้ก่อน ไกวิ่งเข้าบ้าน
หิวข้าว.. ดลบ่นเบาๆ กับตัวเอง..ตั้งแต่เช้าเขายังไม่ได้กินอาหารหนักเลย
ได้ยินว่าหิวข้าว.. สักพักไกกลับมาพร้อมข้าวราดแกงและไข่เจียวสองจาน กินข้าวกินน้ำก่อนแล้วค่อยคุยกัน
ดีครับพี่.. ด.ช.ดลคนเดิมกลับมา ผมหิวมากๆ
วันนั้น.. ไกเล่าไปกินข้าวไป ยายฉุนมากที่ดลทำต้นไม้ตาย..สั่งห้ามไม่ให้พี่พาเด็กซนคนนี้มาอีก ขยี้หัวดล
แล้ววันนี้ล่ะ?.. ข้าวเต็มปาก
ดลมาหาพี่เองนี่ พี่ไม่ได้พามาสักหน่อย!
อ้าว!.. ดลมองเข้าไปในบ้าน เดี๋ยวผมก็โดนเล่นซิ
ฮะ..ฮะ..ล้อเล่น.. ไกรวบช้อน..กินเร็วผิดสังเกต ยายไปอยู่บ้านป้าที่ต่างจังหวัดชั่วคราว
ผมเกือบสำลักข้าว..ฮะ..ฮะ.. ดลอารมณ์ดี อีกเรื่อง
คลิปที่เก๋าส่งมาใช่ไหม?
บอกตรงๆ ผมไม่เชื่อว่าเก๋าเป็นคนถ่าย..อาจเป็นคนอื่น หรืออาจเป็นพี่ก็ได้ ดลพูดเรียบ
ทำไมคิดอย่างนั้น?
เพราะเวลานั้นเก๋าไม่มีมือถือในมือ..ผมจำได้ เขากอดผมแน่นกลัวโผล่ออกไปรับกล้อง ดลเล่าซื่อๆ
กอดแน่น!.. ไกขบกราม ดีที่เก๋าทำอย่างนั้น ไม่งั้นนกเขาดลบินว่อนแน่..ฮะ..ฮะ.. เสียงแปร่ง
ทำไมผมง่วง.. จู่ๆ ดลพูดขึ้น ดูซิ!.. ชูมือขึ้น จิ้มไปในชามข้าวเฉยเลย
เข้าไปล้างในบ้าน ไกตาวาว
ไม่ดีกว่า.. ลุกขึ้นโงนเงน พี่อาจซ่อนคุณยายไว้ในบ้านคอยตีหัวผม..ฮะ..ฮะ.. ดลพูดตลก..ลงบันไดท่าน้ำ ล้างในคลองก็ได้
ตูม!.. พร้อมๆ กับเสียง ดลร่วงลงไปในน้ำ
เฮ้ย!.. ไกโดดตามทันที ทำอะไรไม่รู้!.. น้ำเสียงห่วงจากใจจริง เดี๋ยวก็ตายหรอก
ไกวางร่างไร้สติลงบนที่นอน..ค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าเปียกออก ทีละชิ้น..เสื้อ..กางเกง..กางเกงในใหม่เอี่ยม..ในที่สุด..นกดลบินว่อนทั่วห้องสมใจไก
ไกเล็งมือถือไปที่ดล..กวาดภาพตั้งแต่หัว หน้าหลับพริ้ม คอ อก ลำตัว ท่อนล่าง ตลอดขนอ่อนที่ลู่อยู่บนท่อนขา..จนแล้วจนรอดไม่ได้โฟกัสที่ต้องการ..ใจสั่น..ตัวสั่นเพราะความต้องการ..สุดห้ามใจ..โถมทับลงบนร่างหอมกลิ่นน้ำนมนั้น
ยานอนหลับ!.. ไกพึมพำกับอกดล เป็นเพราะยาแน่ๆ.. ยันตัวลุกขึ้น ถอดเสื้อผ้าตัวเองออก ช้า ช้าๆ..ก้มลงอีกครั้ง..สูดกลิ่นเนื้อดล..เนิบนาบกับเนื้ออ่อน..เลื่อนลง..ต่ำลง..
ก่อนหน้านั้น..
ไกใส่ยานอนหลับไปในน้ำแกงชามของดล แต่เพราะความรีบร้อน ฤทธิ์ยายังค้างอยู่ในน้ำแกงก้นทัพพีชามของตัวเอง..ไม่มีผลทำให้หลับเหมือนดล แต่แรงถดถอยโดยไม่รู้ตัว
พี่รักดลนะครับ.. ไกเพ้อคราง..กอดรัดร่างปวกเปียก ไม่เคยคิดจะรังแก..ที่ทำอย่างนี้เพราะเก๋า..พี่ไม่ให้เก๋า..ดลต้องเป็นของพี่คนเดียว
ภาพสโลว์ดำเนินไป..ขาดๆ หายๆ ..ฟีลม์จะไหม้ จอจะขาวหรือเปล่า..เวลาเท่านั้นที่จะบอกได้..ดลนอนไม่รู้ไม่ชี้อยู่ในอ้อมแขนไก..
| Create Date : 24 กรกฎาคม 2556 |
| Last Update : 24 กรกฎาคม 2556 12:14:41 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 608 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: lovereason  วันที่: 25 กรกฎาคม 2556 เวลา:0:47:33 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [