|
|
.... นอกคอก .... (บทที่ 20)
บทที่ 20
เก๋ามองดลที่นอนอยู่บนเตียง..เนื้อตัวมอมแมมด้วยคราบเลือด
ไม่มีใครรู้ว่าดลอยู่ในห้อง นอกจากคนงานที่เก๋าโทรฯ ปลุกมาเปิดประตูรับและช่วยหามดลจากรถเท็กซี่เข้าบ้าน..เก๋าหมดแรงตั้งแต่อยู่ในรถแล้ว
เก๋าทำความสะอาดให้ดลตามที่เขาจะทำได้..ไม่เคยทำ..ไม่เคยป่วยขนาดนี้..เลือดจากแผลบนหัวแห้งแล้วแต่ที่เหนือคิ้วซ้ายพาดมาทางใบหูยังมีเลือดซึมอยู่ เก๋าฉีกพลาสเตอร์สองอันปิดรั้งปากแผลให้ติดกัน นึกสงสารหากดลจะมีแผลเป็นใหญ่อยู่บนหน้า
ที่ถูกต้อง เก๋าควรพาดลไปหาหมอเพื่อทำความสะอาดและเย็บแผล แต่เท่าที่ทำลงไปก็เกินความสามารถของเขามากแล้ว ขนาดอี้ เก๋ายังไม่กล้าปลุกมารับรู้เลย
ดล.. เก๋าเขย่าตัวปลุก ดลได้แต่อืออาไม่ได้สติ กินยานะ.. ใส่ยาแก้ไข้เข้าปากดลสองเม็ดตามด้วยน้ำจิบเล็กๆ สังเกตเห็นดลกลืนลงคอเขาจึงป้อนน้ำให้อีก ว่าง่ายดี.. เก๋ายิ้ม นายเป็นของเราแล้วนะเพราะเราช่วยชีวิตนาย..ฮะ..ฮะ. เก๋าก้มตัวลงกอดดลเบาๆ ฮะ..ฮะ..พูดเล่น
ที่จริงเก๋าไม่ได้รักและมีความต้องการทางเพศอะไรกับดล..เพียงแต่อยากแกล้งประสาเพื่อนและความร่วมสมัย คนที่มีความต้องการทางนี้จริงจังคงไม่แสดงอาการโจ่งแจ้ง..เงียบๆ งุบงิบซ่อนเร้นมากกว่า
ดลเป็นเพื่อนน่ารัก นิสัยดี มีความสุขที่อยู่ใกล้ คือสิ่งที่เก๋ายอมรับ..เหตุการณ์ในวันนี้และเมื่อสองวันก่อนเพียงเพราะเก๋าอยากให้ดลมีชีวิตที่สนุกสนานอย่างเด็กทั่วไปบ้าง..แต่เมื่อได้รู้เห็นสภาพความเป็นอยู่และชะตากรรมที่ดลได้รับ เก๋ากลับเกิดความรู้สึกพิเศษกับเพื่อนคนนี้..ไม่ใช่รักพิศวาส..แต่..ไม่รู้คืออะไรแน่
สิ่งน่าละอายอย่างหนึ่งที่เก๋าไม่ได้ทำ หากทำลงไปเขาคงเสียใจมาก..เพื่อนที่น่าสงสาร....เก๋าตั้งใจจะโอ้โลมทำท่าคล้ายการมีเพศสัมพันธ์กับดลและถ่ายคลิป ไว้ขู่ให้ดลยอมเป็นเบี้ยล่าง เป็นลูกน้อง ช่วยทำการบ้าน ลดความเด่นความมีเสน่ห์กับเพื่อนและคุณครู
สงสารนายนะ.. เก๋าลูบหัวดล ที่มีเพื่อนเลวอย่างเรา.......เฮ้ย!.. เก๋าสะดุ้งขึ้นทันทีที่รู้ตัวว่าจมูกอยู่บนแก้มดล
ดลหน้าแดง ตัวร้อนเพราะพิษไข้อย่างที่เก๋าคาดเดา
แม่.. ดลละเมอ หนาว.. สั่นเพ้อ
เฮ้อ!.. เก๋าพลิกตัวเข้าหาดล เอื้อมแขนกอด สงสารจัง..เรากอดให้อุ่นนะ
เช้าวันรุ่งขึ้น
อี้.. ถึงอย่างไรอี้ต้องรับรู้ ผมมีเรื่องอยากให้อี้ช่วย
อาไรอ้าอาเก๋า? อี้กำลังคนข้าวต้มหมูบนเตา
ไปที่ห้องผมหน่อย.. หยิบทัพพีจากมืออี้วางบนโต๊ะ หันไปบอกเด็กรับใช้ เหนาะดูข้าวแทนอี้ด้วย
อาเหนาะ.. ยังไม่ทันสั่งงาน อี้ลอยตามแรงฉุดของเก๋า เฮ้ยๆ จารีบปายหนายอ้า
ไอ๋หยา!.. อี้ร้องลั่นเมื่อเห็นดล คัยน่ะ?
เพื่อนผม ดลไงอี้ ที่มาเมื่อวานนี้.. เก๋าเลิกผ้าห่ม เค้าถูกพ่อตีผมเลยพาหนีมา
ไอ๋หยา.. อี้เข้าไปดูใกล้ๆ พ่ออารายวะใจร้ายชิบหาย
ผมพามาเมื่อคืน ไม่นึกว่าจะเป็นมาก.. เก๋านั่งลงข้างดล เมื่อคืนตายังไม่ดำเลย ลูบเบ้าตาซ้ายของดลใต้คิ้วแตก รอยช้ำกลายเป็นสีดำปืดทั้งเบ้าตา
ให้อาดลตื่นก่อน กินข้าวต้ม กินยาจีนและปะคบสมุนไพร.. ลูบหัวดล อี้จะไปตัมยาให้.. พูดกับเก๋า อาเก๋าเฝ้าอีไว้นะ ถ้าหิวไปเจี่ยม้วยก่อนก็ได้
ทั้งวันดลได้แต่หลับๆ ตื่นๆ กินข้าวต้ม กินยา นอน รู้ตัวเหมือนกันว่าอยู่ที่บ้านเก๋า
อาอี้และเก๋าวนเวียนอยู่ไม่ห่าง อาม่าไม่รู้เรื่องอะไร อาป๊าไปทำธุระต่างจังหวัด..อี้พยาบาลดลเต็มที่เหมือนดลเป็นลูกตามสัญชาตญาณของความเป็นแม่ เก๋าซน แก่น แข็งแรง ไม่เคยเจ็บป่วยให้อี้ได้มีโอกาสพยาบาลอย่างนี้
ไม่เห็นเคยเช็ดตัวให้ผมเลย เก๋าแกล้งต่อว่า
ทำไมจะไม่เคย..ตอนอาเก๋าเล็กๆ ไง.. มองไปที่ตู้เสื้อผ้าของเก๋า หยิบเสื้อมาให้อาดลเปลี่ยนหน่อย.. พึมพำ ไอ๋หยา ไม่ใส่กางเกงในด้วย
พอแล้วอี้ ผมทำต่อเอง.. เก๋ารีบหยิบเสื้อผ้ากลับไปที่เตียง เดี๋ยวดลจะอายน่ะอี้
พอก็พอ.. อี้ลุกขึ้นยืดตัว มือดันบั้นเอว เมี่อย..อาดลตัวใหญ่เหมือนกัน
จริงด้วยอี้!.. เก๋าพูดเมื่ออี้ออกจากห้องไปแล้ว เพิ่งเห็น.. เขี่ยนกเขาของดลเบาๆ ก่อนจะร่นขอบกางเกงบ๊อกเซอร์ขึ้นบนเอว หรือจะถ่ายคลิป?.. เก๋าดึงขอบกางเกงชะโงกดูอีก บ้าน่ะเก๋า..ถ่ายรูปตอนนอนหลับก็พอ..ฮะ..ฮะ..
ตกเย็นดลเริ่มเป็นปกติ มีไข้เล็กน้อย ปวดเมื่อยร่างกายยังมีอยู่
ตื่นแล้ว!.. เก๋าดีใจที่เห็นดลยันกายลุกขึ้นนั่ง
ที่ไหน?.. ดลถามอย่างไม่แน่ใจ..ความรู้สึกสุดท้ายที่จำได้คือวิ่งหนีไม้พายแล้วล้มลงตีนบันได เก๋า!
ใช่..เราพานายหนีจากการถูกพ่อกระทืบตาย
พ่อจะฆ่าเราตายคาเท้าหรือ?
ก็ขนาดตบจนหน้าเละ ไม้พายพุ่งใส่อย่างนั้น ไม่ฆ่าก็ไม่รู้จะว่าอย่างไรแล้ว.. เก๋าจ้องตาดลที่ดูเหมือนไม่ปักใจเชื่อ ถ้าพุ่งถูกมีหวังไส้ทะลัก ไม่ก็สมองกระจาย
พ่อคงโมโหที่เราไปว่าพ่อเป็นตุ๊ด..โมโหมากจนลืมตัวแทบฆ่าเรา
ทำไมไปว่าอย่างนั้น เก๋าอมยิ้ม
ก็พ่อว่าเราก่อนว่าเป็นตุ๊ด..และตอนนั้นตุ๊ด ตุ๊ด ตุ๊ด อยู่เต็มสองรูหู..โมโหที่พ่อทำร้ายแม่ก็เลยปล่อยตุ๊ดออกไป
แล้วยังมีเหลืออีกไหม?.. เก๋าจิ้มกำปั้นที่อกดล
หือ? ดลคิดไม่ทัน
ตุ๊ดน่ะ..ยังเหลืออยู่หรือเปล่า..ฮะ..ฮะ.. เก๋าหัวเราะชอบใจ
เดี๋ยวปั๊ด!.. ดลลงจากเตียงออกท่าทาง โอย..โอย..
เฮ้ย!.. เก๋ารับร่างที่ล้มลงบนที่นอน กางเกงหลวมหลุด ฮะ..ฮะ..ไม่เจียมตัว
อูยยย.. ร้องครางแต่หน้ายิ้ม ไม่นึกว่าจะเจ็บขนาดนี้..พ่อนะพ่อ.. ปัดมือเก๋าที่หวังดีเลื่อนกางเกงให้เข้าที่ เฮ้ย!..ใครเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เรา?
จะไปรู้เรอะ.. เก๋าตีหน้าเซ่อ
นาย!.. ดลกระดกนิ้วชี้ตรงหน้าเก๋า
ปล่าว.. เก๋าแกล้งทำปากแข็งก้มหน้าอยู่กับมือถือ..ยื่นให้ดลดูรูป ไม่รู้เรื่องสักหน่อย
เฮ้ย!.. ดลตาโต นั่นมันรูปเรานอนไม่ได้ใส่เสื้อกับกางเกงตัวนี้ บนเตียงนี้
มีรูปแก้ผ้าด้วยแหละ.. เก๋ายั่ว เห็นนกเขานาย
เฮ้ย!.. ดลหน้าแดง มือกุมเป้า ไอ้เพื่อนเลว!
ช่าย!.. เก๋าเดินออกจากห้อง เรานี้ละเลวสุดๆ ฮะ..ฮะ..ฮา..
ไอ้!.. ดลฟึดฟัดอยู่บนเตียงคนเดียว
| Create Date : 18 มิถุนายน 2556 |
| Last Update : 18 มิถุนายน 2556 10:43:24 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 621 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: เก๋า IP: 115.87.27.172 วันที่: 18 มิถุนายน 2556 เวลา:11:00:36 น. |
|
|
|
โดย: lovereason  วันที่: 18 มิถุนายน 2556 เวลา:16:23:26 น. |
|
|
|
| โดย: ดาเรน (ดาเรน ) วันที่: 19 มิถุนายน 2556 เวลา:10:46:03 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
ตาดำปื้ดซะอย่างนั้น..นายดล..