Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2556
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
30 มิถุนายน 2556
 
All Blogs
 
.... นอกคอก .... (บทที่ 23)




บทที่ 23





เอาเข้าจริงๆ ดลไม่รู้จะทำตัวอย่างไรให้เลวสุดอย่างตั้งใจ


“เฮ้ยย!..”
ทักเก๋าคำแรกเช้าวันอังคารที่หน้าบ้าน..ลากเสียงกวนยียวน

“เป็นอะไรไป?” เก๋าพาซื่อ ถาม

“เปล่า..” แค่ไม่กี่วินาทีดลคนเดิมก็กลับมา

“ฮะ..ฮะ..” เก๋าหัวเราะเมื่อเห็นหน้าดลถนัด “จะปิดป๊าตเตอร์ไปเรียนอย่างนี้นะหรือ..เอ..” ลูบจมูกดล “ดั้งจมูกไม่เป็นอะไรสักหน่อย”

“เออ..จะทำไม!..” ไม่ทันรู้เนื้อรู้ตัว ดลอัดกำปั้นใส่หน้าเก๋า “มันกำลังจะหักเดี๋ยวนี้ไง.." คว้ามือเก๋ากำใส่ดั้งจมูกตัวเอง “ต่อยกลับสิ ต่อยสิ!”

“พลั่ก!..” เพราะเจ็บหรือลูกยุไม่แน่ใจ เก๋าอัดกำปั้นใส่ดั้งจมูกดล

“โอ๊ย!..” ได้ผลสมความตั้งใจ..ดลตัวงอลงกับพื้น มึนระหว่างหัวคิ้วเลื่อนขึ้นหน้าผากและในหัว

“ซ่าแต่เช้า..” เก๋าย่อตัวลงข้างดล ถามด้วยความสงสัย “ทำไม?”

“อยากเจ็บตัว..” ดลตอบแปลกๆ..ป้ายเลือดกำเดาใต้จมูก “ขอบใจนะ”

“ท่าจะบ้า!” เกำพ่นใส่หน้าดลแต่ไม่วายช่วยเช็ดเลือด



“ตกลงจะไปโรงเรียนหรือเปล่า..” แม่ส่งเสียงมาจากครัว “วันนี้อย่างเพิ่งไปเลย"

“เฮ้ย!..” ดลยกมือปิดปากเก๋า..ร้องบอกแม่ “กำลังจะไปแล้วครับ”

“อือ..อึ..” เก๋าออกจากบ้านทั้งๆ มือดลปิดปากอยู่

“อย่าวุ่นวาย!..” ดลกระซิบ..กัดหมับที่ใบหู

“โอ๊ย!..” เก๋าร้อง..ผลักดลกระเด็น “อยากเล่นอย่างนี้ใช่ไหม?” ตามประกบ ลงคร่อม ตะลุมบอน



ความสัมพันธ์ปริศนาคลุกฝุ่นอยู่ใกล้ทางแยกไปโรงเรียน
“ถามจริง..” เก๋าดึงคอเสื้อดล “เป็นอะไร..หือ?”

“เปล่า..” ดลไม่รู้เหมือนกันว่ากำลังเป็นอะไรแน่ “ผีเข้ามั้ง..” อัดกำปั้นเข้าเบ้าตาเก๋า “พลั่ก!”

“ไม่อดทนแล้ว!..”
เก๋าร้อง..รัวกำปั้นใส่ดล “บ้าก็บ้าสิวะ”

ไม่เหลือความรู้สึกที่ดีต่อกัน..หมัดต่อหมัด..ไม่มีความเจ็บปวด..ดลรู้สึกสนุกกับการชกต่อย..เก๋าทำไปด้วยความงุนงง มองหน้าดล อัดกำปั้นโต้ตอบ สงสัย กังวลกับเลือดดลที่เริ่มออกมาอีก



เวลาผ่านไป..ในที่สุดสองร่างฟุบเข้าหากัน

“ดล!..” เก๋าร้องออกมา

“อือ..เก๋า..” ดลขานตอบ

ความรู้สึกในใจเป็นอย่างไรไม่มีใครรู้..ทั้งเก๋าและดลไม่ขยับเขยื้อนเหมือนซากสุนัขถูกรถทับข้างทาง



“ดล!..” เสียงใครคนหนึ่งดังขึ้นเหนือกองซากลูกหมา

“หือ..” ดลปรือตาดูขากางเกง..สะดุ้งลุกขึ้นนั่ง “พ่อ!”

“ใช่ที่ไหน..ครูเอง..” ครูมังกรย่อตัวลงถาม “มีเรื่องชกต่อยอะไรกันถึงเลือดตกยางออก” มองเบ้าตาเขียวคล้ำและแผลบนโหนกคิ้ว

“เล่นกันครับ..” หันไปทางเก๋าที่ลุกขึ้นตาม

“แรงไปหน่อย” เก๋าเสริม

“ไปโรงเรียนเถอะเดี๋ยวสาย..” ลุกขึ้นยืน “ไปห้องพยาบาลก่อนแล้วค่อยเข้าเรียน ครูจะไปบอกครูประจำชั้นให้ว่าเธอสองคนมาแล้ว..ห้อง ค.ใช่ไหม?”

“ตกใจหมดนึกว่าพ่อนายมา” เก๋ายิ้ม

“มาก็ไม่เห็นเป็นไร” ดลเม้มปากแน่น





ที่ห้องพยาบาล


“ชกต่อยอะไรขนาดนี้..”
เสียงมาก่อนตัว “เปลี่ยนจากวิ่งเป็นชกมวยดีไหมนี่”

“ผมกับเก๋าผิดใจกันนิดหน่อยครับ” ดลลุกจากเตียงพยาบาล

“ยืดเยื้อมาถึงวันนี้เลยหรือ?” ครูประสงค์ตั้งข้อสังเกต

“ยังไงครับ ผมไม่เข้าใจ”

“เลือดที่คิ้วแห้งกรัง เบ้าตาก็ม่วงเขียวเหลือง ลักษณะของการเริ่มหายช้ำ..” มองคาดคั้นทั้งเก๋าและดล “พวกเธอไปมีเรื่องกับใครที่ไหนมา?”

“คือ..” เก๋าตั้งท่าจะเล่าความจริง

“เฮ้ย!..” ดลผลักอกเก๋า “บอกแล้วว่าอย่าวุ่นวาย”

“ต่อหน้าครูเลยนะนายดล..” หันไปทางเก๋า “มีอะไรไปเล่าที่ห้องพละ..” ถามคุณครูพยาบาล “ทำแผลเด็กสองคนเสร็จแล้วใช่ไหมครับ?”

“เสร็จแล้วค่ะแต่ยังไม่สะอาดนัก..” ครูนิตยาบิดหูดล “คนนี้เลอะเทอะมากต้องล้างทั้งตัว”

“งั้นดีเลย ไปอาบน้ำที่ห้องพละก่อนเข้าเรียน..” ครูประสงค์ซ่อนยิ้มในหน้า “ไปเลยทั้งสองคน”

“สมมั้ยล่ะ!” เก๋าส่งภาษาใบ้ เดินตามครูประสงค์ไปห้องพละพร้อมดล

“ใครจะไปรู้” ดลส่งภาษาตอบ..การอาบน้ำที่ห้องพละเป็นการลงโทษอย่างหนึ่งกับเด็กเกเร




นับว่าเป็นโทษสถานเบาสำหรับดลและเก๋า..อาบน้ำที่ห้องพละไม่น่าจะมีอะไรถ้าไม่เพราะห้องอาบน้ำมีเพียงซี่ลูกกรงบังไว้จากด้านที่ติดกับสนามแบดมินตันซ้ำด้านบนโล่งโจ้งไม่มีอะไรปิดบัง

ที่ว่าโทษสถานเบาเพราะยังเป็นเวลาเช้านักเรียนส่วนมากเพิ่งเข้าเรียนไม่มีใครวิ่งเล่นหรือเดินมาแถวห้องอาบน้ำ..แต่สำหรับดลโทษเบานี้กลายเป็นโทษหนักเพราะเขาไม่ได้ใส่กางเกงใน แม่ยังไม่ได้ซื้อให้

“เก๋า..” ดลกระซิบหลังจากถอดรองเท้าถุงเท้าและเสื้อนักเรียนออกแล้ว “นายไม่โกรธเราใช่ไหมที่ทำอะไรบ้าๆ เมื่อเช้า”

“ทำไม?..” เก๋าเก๊กหน้าบึ้งกว่าที่ควรเมื่อรู้สึกว่าดลกำลังง้อ “ไม่รู้!” รูดบอกเซอร์จากเอว

“ขอยืมบอกเซอร์ของนายหน่อย” ดลก้มลงหยิบ

“เดี๋ยว..เดี๋ยว..” ยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดที่มุมปากเก๋า “อย่าบอกนะว่านายไม่ได้ใส่อะไรนอกจากกางเกงนักเรียน”

“เออ..” ดลรับเสียงอ่อย..บนพื้นตรงหน้าเก๋า

“คลิ๊ก!” เสียงหนึ่งดังขึ้น..จากไหนสักแห่ง

“รีบๆ ใส่เข้า..” เก๋าก้าวเท้าออกจากบอกเซอร์ที่กองอยู่..รู้ดีว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น “ไม่ต้องอายเรา”

“เออ..เออ..” ดลไม่รู้อิโหน่อิเหน่รีบทำตาม..ถอดกางเกงนักเรียนออก “ไหนดี?..” พึมพำก่อนจะหันหน้าเข้าเก๋า ดีกว่าหันออกนอกซี่ลูกกรง “อยากเห็นนักไม่ใช่หรือ..ดูได้เลย..ค่าจ้างที่ให้ยืมกางเกง”

“คลิ๊ก!” เสียงดังอีกครั้ง แต่หลังจากที่เก๋าเข้าประกบด้านหน้าดล

“เฮ้ย!” ดลร้องออกมาเมื่อหน้าท้องเก๋าเบียดอยู่กับหน้าท้องเขา..และต่ำกว่านั้น..ไออุ่น..ตื่นตัว

“เฮ้ยอะไร..” เก๋าเขยื้อนตัวตามดลที่เลื่อนตัวหนี “มีคนแอบถ่ายรูปนายแก้ผ้ายังไม่รู้ตัวอีก..ดึงบอกเซอร์ขึ้นเร็วเข้า!”

“หา!” ทั้งที่ตกใจดลกลับเหลียวมองหา ชะโงกออกจากกำบังของเก๋า

“เฮ้ย!..ดล!” เก๋าตัดสินใจกอดรั้งดลไว้ ไม่ให้โผล่ออกไปเป็นหลักฐานประจานตัวเอง


“คลิ๊ก!” อีกหนึ่งเสียง..คลิปที่ได้คงไม่ใช่แค่ดลที่ถูกประจาน


เก๋าใส่กางเกงในตัวเดียวกอดดลในสภาพล่อนจ้อน..จะไปปรากฏที่ไหนกันแน่!






Create Date : 30 มิถุนายน 2556
Last Update : 30 มิถุนายน 2556 10:07:40 น. 3 comments
Counter : 711 Pageviews.

 
หวา ครูประสงค์รึเปล่า
รู้เรื่องอยู่คนเดียว
ยิ่งคิดแปลกๆกับดลอยู่
ไม่อยากคิดเลยว่าคลิปฉาวจะว่อนไปถึงไหน


โดย: lovereason วันที่: 30 มิถุนายน 2556 เวลา:11:39:39 น.  

 
โอ๊ยตาย... สนุกเป็นบ้าเลย


โดย: อาณาจักรแห่งเรา วันที่: 30 มิถุนายน 2556 เวลา:12:15:16 น.  

 
จะอิโรไหมอะ(^////^)


โดย: me IP: 58.9.69.94 วันที่: 1 กรกฎาคม 2556 เวลา:6:14:50 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ดาเรน
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




Friends' blogs
[Add ดาเรน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.