ทะเลร่ายเพลงโศก

"ทะเลร่ายเพลงโศก
ลมโบกพัดพร้องทำนองเศร้า
ระลอกคลื่นสะอื้นอั้นตัวสั่นเทา
ดวงดาวฟูมฟายน้ำตา"


เอากลอนเก่าๆ สมัยยังพูดคุยอยู่ใน bookcyber มาแบ่งปันกัน
เพราะตอนนี้เริ่ิมจริงจังกับการถ่ายรูปมากขึ้น ก็เลยขยันหากลอนมาประกอบรูป, ถ่ายรูปมาประกอบกลอน, และกำลังพยายามเขียนกลอนใหม่ๆมาประดับประดารูปใหม่ๆของเราค่ะ :)

ไม่ได้ up blog มานานแล้วนะคะ
ไม่ได้เขียนภาษาไทยมานานแล้วเหมือนกัน
ไม่ด้เขียนกลอนมานานแล้่วด้วย (บทนี้ก็ของเก่า)
ไม่เคย up ภาพขึ้น pantip ได้เลย ทั้งที่ใช้มาแต่เล็กแต่้น้อย เืกือบเท่าอายุเว็บ

ทุกอย่างมันก็เหตุผลของมันนะคะ ไม่รู้ว่าเป็นเหตุผลหรือข้อแก้ตัวเหมือนกัน
บางทีก็เป็นเหตุผลประหลา่ดๆ แต่ฟังขึ้นอยู่บ้าง เช่นตอนไปเมืองนอก ไปอยู่หอที่มีแต่ฝรั่ง
ใช้แต่ภาษาอังกฤษ เพราะโตขนาดนี้แล้ว อยากได้ภาษาก็คิดว่าต้องทุ่มเท (ไปเรียนโทอีกใบค่ะ ตอนนั้น)

แต่ที่ไม่เขียนกลอน แล้วก็เขียนบทความอะไรไม่จบสักเรื่องนี่สิ คงต้องเล่ากันยาว

เราเป็นคนแบบนี้แหละค่ะ
หรือชีวิตคนบางประเภทก็อาจจะเป็นแบบนี้ วิ่งวนไปวนมาเหมือนหนูติดกับดัก
ไม่รู้่ว่ากับดักของสังคม หรือกับดักในหัวตัวเอง

แต่ตอนนี้ก็อยากจะเริ่มต้นอะไรบางอย่าง...อีกครั้ง
แล้วก็หวังว่ามันจะยั่งยืน

Create Date : 17 กันยายน 2553 Last Update : 17 กันยายน 2553 16:44:19 น. Counter : 989 Pageviews.		1 comments
Share Tweet