keep walking.......
|
||||
.... บ่นๆๆ .... เพราะว่าเรียนหัวกระเจิงจนไม่ได้กลับบ้าน เมื่อเช้า คุณแม่มาหาาา พร้อมสเบียง อาหารแห้ง แต่.... ไม่ได้คุยอะไรกันมาก เพราะท่านเอาหม้อหุงข้าวที่หอที่พังไปซ่อมให้ ถามหาใบประกัน ตอบไปอย่างโง่ๆว่า ทิ้งไปแล้ว กรี๊ดดดดดดดดด ท่านพ่อที่มากับท่านแม่ ปรี๊ดแตก อ้าวแล้วทิ้งไปได้ยังไง เอาคืนมาได้มั๊ย ก็เห็นว่าใบประกันอ่ะมันหมดอายุไปปตั้งแต่ปี 49 แล้ว เลยทิ้ง T_T ไปงะ แล้วใครจะคิดได้ว่าของที่เพิ่งจะซื้อ ดันพังงง นั่นไงเป็นเรื่อง นางโมโหหนักเลยกลับไปเลย - -* เซงตัวเอง กอปรกับอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องเนื่องจากเข้าวิชาภาค แล้วความไม่ชอบและไม่ถนัดมันพองตัว ขยายกำลังอย่างแกร่งกล้า จากตื่นตีห้าอ่านหนังสือ... ตอนนี้มันสู้จนเกือบมีชัยชนะ ปาเข้าไป 6 โมง คิดว่่าคงสายขึ้นเรื่อยๆๆ >[]< ความขี้เกียจมันกำลังจะชนะฉันแล้ว ไม่มีแรงใจจะต่อต้านมัน... ตายอย่างเขียดแน่งานนี้ ฉันรู้สึกว่าตอนนี้ไม่มีปัญญาจะทำให้ตัวเองกลายเป็นราชาพญาหงส์ อย่างเคยอีกต่อไป แต่ก่อนนั่งหน้างงในห้อง ไม่เรียนก็สบายได้ฟินกันไป ตอนนี้ เรียนอะไรว่ะ... ยังไม่รู้เรื่องเลย ต้องมาสอบซ่ะงั้น ทำท่าจะอ่านหนังสือเครียดอีก... ยังไม่ทันทำอะไรเลย ไมเกรนขึ้น นอน.... นอนไปก็คิดไปเมื่อไหร่จะได้อ่านหนังสือ งง ไม่เข้าใจ ซักพักเพื่อนถามรายงานทำไง กุทำไม่ได้... แล้วกุทำได้เหรอ... กุยังไม่ได้ทำ คืออยากจะตอบ แต่เพื่อนชอบทำอะไรจวนตัว จะส่งงานพรุ่งนี้ถามวันนี้ ทีนี้ก็ถามกันใหญ่ เร่งกันเข้าไปกับฉันคนเดียว ซึ่งงานส่งวันศุกร์ไงคนละวัน เลยยังไม่ได้ทำ T_T เข้าใจฉันบ้างอย่าคิดว่าฉันทำได้ทุกเรื่องในทันที กว่าจะทำได้ก็ต้องหาข้อมูลอะไรบ้าง ไม่ใช่เทพนะเว้ยนั่งสมาธิป๊าดดดดออก ถามแต่เนิ่นๆจะเป็นการดีให้ได้มีเวลาเตรียมตัว ถ้าถามปุ๊บตอบได้ ก็... ฟินอ่ะไม่ต้องเรียนแล้ว ทีพาฉันมีอะไรไม่เข้าใจ พวกมันผู้พึ่งพาฉันไม่สามารถตอบปัญหาฉันได้ซักคน ถามอากู๋ตลอดๆ แล้วทีพวกแกมีอะไรทำไมฉันต้องหาให้ภายในเวลา สองสามชั่วโมง ขณะที่ปวดหัวแทบระเบิดแบบนี้ ฉันไม่ชอบสาขาวิชานี้พวกแกชอบก็ตั้งใจเรียนกันไปเซ่ >O< T_T ไปค้นเองบ้าง แค่ทำรายงานเล็กๆมันยังรุมทึ้งกันแบบนี้ ฉันแอบรู้สึกว่าปลายเทอมนี้จะมีงานแปลชิ้นใหญ่มันจะต้องมาทึ้งฉัันอีกแน่ ใครมาให้ฉันช่วยตอนสองวันก่อนส่งนะฉันจะโกรธ โกรธ ฉันจะคิดค่าแปล ตามอัตรานักแปลเอกสารเลยคอยดู >[]< ไม่อยากเรียนแล้วคะเข้าใจมั๊ยชาวโลก >O< ปวดหัว T_T ................ เมื่อกี้เลยไปฟาดช๊อคโกแลตมาคิดว่าคงจะดีขึ้นบ้างไม่มากก็น้อย ฉันเบื่อช่วงวีคแล้วไอ้พลังดำมืดในตัวมันก็ขยายขนาดใหญ่ ในช่วงเวลาคับขันจริงๆเลย แต่ก่อนยังมีคุณแฟนฟังเราบ่นน ตอนนี้คุณแฟน เปลี่ยนสถานเป็นคุณพี่ - -* จะโทรไปบ่นก็ทุเรศ สมเพชตัวเอง บ่นในนี้เอาแล้วกัน กำลังใจกลับมาเดี๋ยวนี้กลับมา จงกลับมา เพี้ยง!!! ............................................................................................................................... เมื่อวันพฤหัสบดีที่แล้ว คิดว่าตัวเองจะหลุดจากสภาวะ บะหมี่ก่ำสำเร็จรูป กาแฟ และขนมปังแล้วเสียอีก เพราะได้ทุนเรียนดี.... บร๊ะ รีบเอาเอกสารไปยื่น เซ็นต์ตรงนี้นะครับน้อง คะ เรียบร้อยแล้วครับ (อ้าว แล้วตังค์อ่ะ) แต่ก็ได้แค่นึกในใจไม่กล้าถามเดี๋ยวเขาจะหาว่างก - -^ แล้วก็เลยไปถามเพื่อน แกแล้วตังค์อ่ะเขาให้เมื่อไหร่เหรอ อ๋อ น่าจะหลังสอบอ่ะ ตุ๊บ!! หัวใจร่วงลงไปอยู่่ตรงพื้น หล่นดังเวอร์ซ่ะด้วย เพราะไอ้สอบเสร็จที่ว่าอ่ะสิ้นเดือนนน โห่ คงสถานะเดิมเอาไว้ สถานะภาพ :: จนเวอร์ค้า |
lustig
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
พอผ่านพ้นช่วงวัยเรียนไปแล้ว จะหวนกลับมาคิดถึงมันค่ะ
ขอบคุณที่แวะไปชิมบุฟเฟ่ต์ที่บล๊อคนะคะ