keep walking.......
|
||||||||||||||
... เมื่อคู่แข่งของฉันกำลังจะแพ้ ... พรุ่งนี้ฉันจะเริ่มสอบกลางภาคอย่างจริงจังแล้ว อีกครั้งที่ฉันต้องทรมานกับการอ่านหนังสือ +555 และยังเหลืออีกเจ็ดครั้งใหญ่ๆเลยทีเดียวกว่าฉันจะจบจากที่นี่ไปได้ ย้อนไปเมื่อสองปีก่อนที่ฉันมาเหยียบที่นี่ใหม่ๆ และเรียนรู้กับการอ่านหนังสือเรียนอย่างจริงจัง สาบานว่าไม่เคยทำอย่างนั้นมาก่อน อ่านจนร้องไห้คร่ำครวญก็ไม่มีใครเข้าใจ คิดกันไปว่าเมิงหน่ะเทพ +5555 จะเทพได้ยังไงในเมื่อฉันไม่ชอบเรียนสาขานี้ แค่ฟลุคแล้วได้เกรดดี ตลอดเวลาที่ฉันเรียนจนถึงตอนนี้ ฉันแอบเข้าข้างตัวเองตลอดเวลาว่า ต้องได้เอเท่านั้น ก็แค่อยากจะเอาชนะตัวเองเฉยๆ ฉันอยากรู้ว่าตัวเองมีลิมิตเท่าไหร่กัน จนวันนึงหญิงสาวคนหนึ่งที่อารมณ์ born this way ก็ปรากฏ หล่อนคิดว่า ใช่แล้วฉันมาที่นี่เพื่อเรียนสิ่งแวดล้อม +555 มันคือตัวฉัน ขณะที่ฉันกลับมองว่า ใช่แล้วฉันมาที่นี่เพื่อความสนุกสนาน ฆ่าเวลาเท่านั้น หล่อนเรียนเก่ง และหล่อนเป็นเป้าหมายใหม่ของฉัน +555 หล่อนไม่ใช่เหยื่อหรอก เพราะฉันเองก็หาเป้าหมายของหล่อยอยู่เหมือนกัน ฉันและหล่อนกลายเป็นเป้าหมายของกันและกันไปโดยปริยาย หล่อนรู้จุดอ่อนฉันเป็นวิชาท่องจำ ขณะที่ฉันรู้ว่าเหมือนกันว่าจุดอ่อนหล่อนเป็นวิชาใช้จินตนาการ ซึ่งไม่มีเรียน +555 ฉันก็สนุกดีกับการที่จะได้แข่งกับหล่อนทุกๆการสอบ ฉันชอบแกล้งหล่อนด้วยคะแนนมิทเทอมที่ดูเหงาหงอย ครองมีน หลังๆหล่อนเริ่มดึงมีน บ้างอะไรบ้างตามความพยายามของหล่อน พลัดกัน แพ้บ้าง ชนะบ้าง เสมอบ้างมาตลอด ก็ดีที่ที่นี้ยังมีอะไรให้ฉันทำบ้าง แต่เมื่อเย็นอยู่ๆเพื่อนของหล่อนก็โทรมาถามฉันว่า... ถ้าพรุ่งนี้มาสอบไม่ทันทำยังไง ฉันไม่เคยมาสอบไม่ทันนี่จะรู้ได้ยังไง แต่พอจะเคยได้ยินว่าถ้าป่วยหรืออะไร มีหลักฐานก็น่าจะขอสอบทีหลังได้ ก็บอกเขาไปตามนั้น แล้วก็เลยถามกลับว่ามีอะไรเหรอ ฉันค้นพบว่าคู่แข่งของฉันต้องกลับบ้าน กลับบ้านตอนนี้เนี่ยนะ หน้ารักเรียนอย่างหล่อนจะกลับบ้านขณะที่พรุ่งนี้มีสอบ... หล่อนยอมซื้อข้าวขึ้นไปกินบนห้องเพื่ออ่านหนังสือก็เคยมาแล้ว เพราะเห็นว่าการลงมากินข้าวเป็นการเสียเวลา ประสาอะไรจะกลับบ้าน ที่อยู่ต่างจังหวัด แล้วคืนนี้หล่อนจะเอาเวลาตรงไหนอ่านหนังสือ ฉันได้ข่าวมาว่าเทอมนี้หล่อนไม่ยอมเปิดติววิชาใดๆให้ใครทั้งสิ้น เพราะเหมือนหล่อนจะเรียนไม่ค่อยเข้าใจ เรื่องอะไรหล่อนถึงกลับบ้าน สมองฉันประเมินทันที ก่อนหน้านี้ฉันรู้มาว่าแม่หล่อนป่วยเป็นมะเร็ง วันอาทิตย์ฉันก็รู้มาจากเพื่อนว่าหล่อนไม่ไปเรียนพิเศษ วิชาที่หล่อนรักนักหนา ไหนมาเรียนเช้าวันจันทร์อีก.... ปกติหล่อนจะมาถึงกทม. วันอาทิตย์ตลอดๆเพราะหล่อนมีเรียนเย็น หากข้อสันนิฐานของฉันไม่ผิดพลาด คงมีอะไรผิดปกติกับแม่ของหล่อน แค่คิดใจฉันก็อ่อนยวบ หรือคิดมากไป หรือแช่งมัน หรือมองโลกแง่ร้าย หรือๆๆ อะไรไม่รู้เต็มไปหมด ฉันกลัวจะเป็นแบบนั้นเลยโทรกลับไปถามเพื่อนหล่อนอีกที เพื่อนหล่อนบอกว่าแม่หล่อนไม่สบาย อาจจะโคม่า ........... ใจฉันเหมือนจะหยุดเต้นไปชั่วขณะ ฉันเข้าใจหล่อนดี ......... การที่ใครที่รักที่สุดเหมือนจะจากไปหรือตกอยู่ในอันตรายที่ไม่สามารถคาดเดาได้ ฉันเองก็ไม่ชอบสถานการณ์ต่างๆที่เหนือการควบคุมของฉันเช่นกัน จะอะไรก็ตามหล่อนเป็นคู่แข่งชั้นดีคนหนึ่งของฉัน ที่ฉันรู้สึกสนุกเข้าขั้นที่ได้แข่งกับหล่อน ฉันไม่ต้องการให้หล่อนเสียดุลอะไรตอนนี้ทั้งนั้น และไม่ต้องการให้เกิดอะไรชั่วร้ายในแบบที่ฉันคิดทั้งนั้นกับหล่อน ฉันขอให้พระคุ้มครองแม่ของหล่อนให้ปลอดภัย ขอให้ไม่เกิดอะไรกับแม่ของหล่อน และขอให้เธอเข้มแข็งเสมอ stand by urside Yai-maI
อืมมมม การแพ้ชนะมันไม่มีประโชน์เลยนะคะ จริงๆการอวยพรให้เค้ากับแม่เป็นสิ่งที่ดีแล้วนะคะ ^^ อย่าแข่งกันเลยค่ะ มันอาจจะเป็นการสนุกแค่ในความคิดเรา ^^ มีความสุขนะคะ
โดย: สัญญาลมปาก
 วันที่: 23 กรกฎาคม 2555 เวลา:21:43:57 น. |
lustig
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
