.... บ่นๆๆ ....
เพราะว่าเรียนหัวกระเจิงจนไม่ได้กลับบ้าน
เมื่อเช้า คุณแม่มาหาาา
พร้อมสเบียง อาหารแห้ง

แต่.... ไม่ได้คุยอะไรกันมาก
เพราะท่านเอาหม้อหุงข้าวที่หอที่พังไปซ่อมให้
ถามหาใบประกัน ตอบไปอย่างโง่ๆว่า
ทิ้งไปแล้ว กรี๊ดดดดดดดดด

ท่านพ่อที่มากับท่านแม่ ปรี๊ดแตก
อ้าวแล้วทิ้งไปได้ยังไง เอาคืนมาได้มั๊ย
ก็เห็นว่าใบประกันอ่ะมันหมดอายุไปปตั้งแต่ปี 49 แล้ว
เลยทิ้ง T_T ไปงะ แล้วใครจะคิดได้ว่าของที่เพิ่งจะซื้อ 
ดันพังงง นั่นไงเป็นเรื่อง นางโมโหหนักเลยกลับไปเลย
- -* เซงตัวเอง


กอปรกับอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องเนื่องจากเข้าวิชาภาค 
แล้วความไม่ชอบและไม่ถนัดมันพองตัว
ขยายกำลังอย่างแกร่งกล้า 
จากตื่นตีห้าอ่านหนังสือ... ตอนนี้มันสู้จนเกือบมีชัยชนะ 
ปาเข้าไป 6 โมง คิดว่่าคงสายขึ้นเรื่อยๆๆ >[]<
ความขี้เกียจมันกำลังจะชนะฉันแล้ว
ไม่มีแรงใจจะต่อต้านมัน... ตายอย่างเขียดแน่งานนี้

ฉันรู้สึกว่าตอนนี้ไม่มีปัญญาจะทำให้ตัวเองกลายเป็นราชาพญาหงส์
อย่างเคยอีกต่อไป 
แต่ก่อนนั่งหน้างงในห้อง ไม่เรียนก็สบายได้ฟินกันไป
ตอนนี้ เรียนอะไรว่ะ... ยังไม่รู้เรื่องเลย ต้องมาสอบซ่ะงั้น

ทำท่าจะอ่านหนังสือเครียดอีก... ยังไม่ทันทำอะไรเลย
ไมเกรนขึ้น  นอน....
นอนไปก็คิดไปเมื่อไหร่จะได้อ่านหนังสือ งง ไม่เข้าใจ

ซักพักเพื่อนถามรายงานทำไง กุทำไม่ได้... 
แล้วกุทำได้เหรอ... กุยังไม่ได้ทำ
คืออยากจะตอบ แต่เพื่อนชอบทำอะไรจวนตัว
จะส่งงานพรุ่งนี้ถามวันนี้ ทีนี้ก็ถามกันใหญ่
เร่งกันเข้าไปกับฉันคนเดียว ซึ่งงานส่งวันศุกร์ไงคนละวัน
เลยยังไม่ได้ทำ T_T เข้าใจฉันบ้างอย่าคิดว่าฉันทำได้ทุกเรื่องในทันที
กว่าจะทำได้ก็ต้องหาข้อมูลอะไรบ้าง ไม่ใช่เทพนะเว้ยนั่งสมาธิป๊าดดดดออก
ถามแต่เนิ่นๆจะเป็นการดีให้ได้มีเวลาเตรียมตัว
ถ้าถามปุ๊บตอบได้ ก็... ฟินอ่ะไม่ต้องเรียนแล้ว
ทีพาฉันมีอะไรไม่เข้าใจ พวกมันผู้พึ่งพาฉันไม่สามารถตอบปัญหาฉันได้ซักคน
ถามอากู๋ตลอดๆ แล้วทีพวกแกมีอะไรทำไมฉันต้องหาให้ภายในเวลา
สองสามชั่วโมง ขณะที่ปวดหัวแทบระเบิดแบบนี้

ฉันไม่ชอบสาขาวิชานี้พวกแกชอบก็ตั้งใจเรียนกันไปเซ่ >O<
T_T ไปค้นเองบ้าง

แค่ทำรายงานเล็กๆมันยังรุมทึ้งกันแบบนี้
ฉันแอบรู้สึกว่าปลายเทอมนี้จะมีงานแปลชิ้นใหญ่มันจะต้องมาทึ้งฉัันอีกแน่
ใครมาให้ฉันช่วยตอนสองวันก่อนส่งนะฉันจะโกรธ โกรธ  ฉันจะคิดค่าแปล
ตามอัตรานักแปลเอกสารเลยคอยดู >[]<
ไม่อยากเรียนแล้วคะเข้าใจมั๊ยชาวโลก >O<

ปวดหัว T_T
................



เมื่อกี้เลยไปฟาดช๊อคโกแลตมาคิดว่าคงจะดีขึ้นบ้างไม่มากก็น้อย

ฉันเบื่อช่วงวีคแล้วไอ้พลังดำมืดในตัวมันก็ขยายขนาดใหญ่
ในช่วงเวลาคับขันจริงๆเลย 

แต่ก่อนยังมีคุณแฟนฟังเราบ่นน ตอนนี้คุณแฟน เปลี่ยนสถานเป็นคุณพี่
- -* จะโทรไปบ่นก็ทุเรศ สมเพชตัวเอง บ่นในนี้เอาแล้วกัน


กำลังใจกลับมาเดี๋ยวนี้กลับมา จงกลับมา
เพี้ยง!!!

...............................................................................................................................

เมื่อวันพฤหัสบดีที่แล้ว คิดว่าตัวเองจะหลุดจากสภาวะ
บะหมี่ก่ำสำเร็จรูป กาแฟ และขนมปังแล้วเสียอีก
เพราะได้ทุนเรียนดี.... บร๊ะ รีบเอาเอกสารไปยื่น

เซ็นต์ตรงนี้นะครับน้อง 
คะ 
เรียบร้อยแล้วครับ 
(อ้าว แล้วตังค์อ่ะ) แต่ก็ได้แค่นึกในใจไม่กล้าถามเดี๋ยวเขาจะหาว่างก - -^

แล้วก็เลยไปถามเพื่อน แกแล้วตังค์อ่ะเขาให้เมื่อไหร่เหรอ
อ๋อ น่าจะหลังสอบอ่ะ 
ตุ๊บ!! หัวใจร่วงลงไปอยู่่ตรงพื้น หล่นดังเวอร์ซ่ะด้วย
เพราะไอ้สอบเสร็จที่ว่าอ่ะสิ้นเดือนนน

โห่ คงสถานะเดิมเอาไว้ 
สถานะภาพ :: จนเวอร์ค้า 



Create Date : 15 กรกฎาคม 2555
Last Update : 15 กรกฎาคม 2555 18:27:42 น.
Counter : 514 Pageviews.

1 comments
  
เข้ามาเป็นกำลังใจให้ค่า
พอผ่านพ้นช่วงวัยเรียนไปแล้ว จะหวนกลับมาคิดถึงมันค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปชิมบุฟเฟ่ต์ที่บล๊อคนะคะ

โดย: PrettyNovember วันที่: 16 กรกฎาคม 2555 เวลา:16:43:03 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

lustig
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



New Comments
กรกฏาคม 2555

1
2
3
4
5
6
7
9
10
13
14
16
18
19
20
21
22
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
15 กรกฏาคม 2555
All Blog