|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ความฝันในหอศิลป์
สัปดาห์สอบ เป็นช่วงเวลาที่ฉันชอบมากที่สุดในชีวิตการเรียน เทอมหนึ่งๆ ในคณะสถาปัตย์
ทำไมน่ะหรือ...?
เพราะการอ่านหนังสือมันทำให้จบได้ง่ายกว่าการทำงานน่ะสิ โดยเฉพาะการสอบในคณะนี้ที่วิชาส่วนใหญ่ไม่เน้นข้อสอบแบบ ใช้ความจำ ถ้าใครเข้าเรียนทุกครั้ง จดเลกเชอร์ จะสอบที อ่านทวนรอบเดียวก็เข้าไปสอบได้(แต่ไม่ได้บอกว่าจะทำได้หมดนะ ฮ่าๆ)
ข้อสอบอัตนัย ที่เน้นการคิดวิเคราะห์ มีข้อมูลในหัวพอเป็นหลักการ ที่เหลือก็คิดๆ เขียนๆ อย่าให้หลุดประเด็น แล้วก็เดินออกจากห้องสอบ ตัวลอยๆ ผ่านมาสี่ปี ไม่มีโอกาสอ่านวิชาไหนมากกว่าหนึ่งรอบหรอก เพราะมันทำไม่ได้ ไม่ได้มีเวลาขนาดนั้น และถึงมีก็ไม่จำเป็น
แต่เทอมนี้นรกหน่อย สั่งรายงานกันเกือบทุกวิชา และสำคัญคือ ให้ส่งในวันสอบ ชีวิตไม่ค่อยจะสบายเสียแล้ว
แต่ถึงกระนั้นในเวลาไม่ถึงสัปดาห์ที่ผ่านมา ฉันก็สามารถเจียดเวลา ไปเดินโต๋เต๋ เสพสิ่งสวยๆ งามๆ ใส่สมอง ที่หอศิลป์กรุงเทพฯ ได้ถึงสามครั้ง และมีเวลาเดินท่อมๆ ถ่ายรูปเพื่อส่งประกวดกับเขาด้วย (แม้สุดท้ายจะเอารูปที่ถ่ายไว้นานแล้วไปส่งก็ตาม)
หอศิลป์นอกจากนิทรรศการที่มีอยู่เป็นชั้นๆ แล้ว ยังมีห้องเล็กห้องน้อย ให้เข้าไปดูชม ดื่มด่ำบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้างอีกหลายห้อง ฉันไปมา เมื่อวันอาทิตย์ วันจันทร์ก็ไปแต่ปิด วันอังคาร และวันพุธ สอบเลิกเที่ยง บ่ายอากาศร้อนทำงานไม่ไหว ไปเดินเล่นหอศิลป์แล้วกัน
วันอาทิตย์ดูนิทรรศการการออกแบบและศิลปะร่วมสมัย ไทย-เบลเยี่ยม อังคารดูนิทรรศการภาพถ่ายแฟชั่น “แฟชั่น³” โดยสมาคมฝรั่งเศสกรุงเทพ พุธดูนิททรศการ“จังหวะก้าว...อาเซียน – 10 + 1 ยุทธศาสตร์ ศิลปะวิธี” กับภูเขาไฟพิโรธที่ค่อนข้างผิดคาดเพราะมันเป็นแนวเปรียบเทียบ มากกว่าที่คิดและไม่ได้มีอะไรที่อยากเห็น แต่ก็แปลกตาดี (สารภาพว่าเห็นแต่ชื่อตั้งแต่วันอาทิตย์ไม่ได้อ่านรายละเอียด แล้วเข้าไปดูเลย)
จริงๆ เมื่อวานมีการแสดงดนตรี ที่เหมือนเป็นโปรเจกท์จบ ของคณะดุริยางคศาสตร์ ม.ศิลปากรด้วย แต่เริ่มแสดง 16.30 น. ถ้าเราอยู่ดูคงทำรายงานที่ต้องส่งวันนี้ไม่ทันเป็นแน่ เลยต้องตัดใจ
แต่ยังมีแสดงอีกวันคือวันศุกร์ น่าจะเวลาเดียวกัน มีรอบ 16.30, 18.00 แล้วก็ 19.30 น. ซึ่งดูท่าจะไม่ว่างเพราะมีกิจกรรมที่คณะ
แล้วก็ดูภาพวาดสีอะคริลิกที่จัดแสดงอยู่ตรงทางเดินรอบ Atrium ชั้นสาม เป็นผลงานจบของนิสิตสาขาศิลปะสักที่ ไม่แน่ใจ เหมือนจะมีตีมงานเกี่ยวกับธรรมชาติ ดูๆ ไปชอบหลายภาพอยู่ ถือกล้องไปด้วยแต่ก็ไม่มีภาพไหนที่อยากถ่าย
จนไปเดินกลับไปกลับมาอยู่ที่ภาพหนึ่ง น่าจะชื่อ'ทิวทัศน์ในฝัน' หรืออะไรทำนองนั้น ขออภัยจำชื่อเจ้าของผลงานไม่ได้เสียอีก ทิวทัศน์ในภาพมันดูคุ้นตาแปลกๆ ที่สำคัญสีมันสวยมาก เรียกว่าเป็นสีโทนที่ชอบแต่ไม่เคยระบายได้จะดีกว่า
ความเห็นส่วนตัวคิดว่ามันดูไม่ฝันเท่าไหร่หรอก แต่คนที่ฝันได้อย่างนี้คงจะเคยคุ้นกับธรรมชาติมาพอสมควร หรือไม่ก็กำลังโหยหาอะไรที่เป็นธรรมชาติเรียบง่ายๆ อยู่เป็นแน่ ว่าจะลงรูปให้ดูเป็นรูปเดียวที่ถ่าย ในการไปหอศิลป์สามวัน แต่ photobucket ปิดปรับปรุงพอดี ถ้ามันใช้การได้จะเอามาลงให้
จะว่าไปสิ่งของสักชิ้นนึง ไม่จำเป็นต้องเป็นงานศิลปะหรอก ไม่มีทางที่คนเราจะชอบเหมือนกันได้ และถึงชอบของชิ้นเดียวกัน เหตุผลที่ชอบก็ต้องต่างกันอย่างน้อยก็ในรายละเอียดปลีกย่อยเป็นแน่
การจะว่าศิลปินนำเสนออะไรดูรู้เรื่องไม่รู้เรื่อง น่าจะมีสาเหตุจาก ผู้ตั้งใจจะส่งสารกับผู้รับสารมันมีหรือไม่มีประสบการณ์ร่วมกัน ถ้าไม่มีมันก็ไม่เข้าใจ ไม่เข้าถึง เหมือนน้องหนูม.ปลายสองคน ที่ชื่นชมภาพป่าดิบชื้นโทนเขียวๆ ครึ้มๆ ดูผาดๆ ก็ชอุ่มดี แต่ดูลึกๆ อีกทีใบไม้ รากไม้ เงามืด มีสิงสาราสัตว์พรางตัวอยู่เพียบ
เราก็ว่ามันเจ๋งดี แต่ไม่ประทับใจเท่าไหร่ เพราะเหมือนเคยเห็น วิธีนำเสนอในภาพ Print Ad ต่างประเทศเมื่อหลายปีดีดักมาแล้ว ไพล่ไปประทับใจรูปกอหญ้าแห้ง แซมต้นโสนดอกสีเหลืองสด กับกอผักบุ้งผักกระเฉด และน้ำขังเจิ่งสี Cerulean Blue ฟ้าแจ๋ มีหอยเชอร์รี่ไข่สีชมพูเป็นแผงเกาะซังข้าว
ตอนนี้มองภาพเลือนๆ ไป(ขี้เกียจเปิดดูรูป) แต่สีที่ในฟุ้งๆ เป็นภาพรวมในหัวก็คือ ชมพู ฟ้า เหลือง จะไล่เฉดไล่โทนยังไง ก็ตามแต่ นับว่าเป็นสีของฝันหวานๆ สดใสก็ย่อมได้
ถ้าไม่นับสีของน้ำ ทิวทัศน์นี้ไม่ใช่ทิวทัศน์ในฝัน(แบบจินตนาการ)หรอก แต่เป็นฝันจากความทรงจำ ฝันที่เกิดจะประสบการณ์ที่เคยเห็น และฝันว่าจะได้กลับไปอีกสักครั้งมากกว่า เพราะภาพฝันของ คนวาดนั้น มันเหมือนทิวทัศน์แถวแอ่งน้ำใกล้ๆ บ้านที่ต่างจังหวัด ที่ฉันอยากจะกลับอยู่ทุกลมหายใจที่นั่งปั่นงานของฉันเลยน่ะสิ
----------------------------------------------------------------------------
ช่วงนี้งานเยอะสอบเยอะ กว่าจะเสร็จสิ้นชีวิตปีสี่่ก็วันที่ 11 มีนาคมนู่น เริ่มฝึกงาน 14 มีนา คงได้กลับบ้านสักสามวัน ฝึกงานเสร็จก็เปิดเทอม ก้าวสู่ชีวิตปีห้า ก็คงเรียนๆ ทำงานๆ สอบๆ ไปอย่าง เรียนจบทำงาน (ยังไม่ค่อยอยากทำเท่าไหร่) จะไม่มีช่วงปิดเทอมอีกต่อไปแล้วหรือนี่
สัปดาห์นี้รู้สึกดีนะตารางชีวิตแน่นก็จริง แต่ยังได้ทำอะไรที่เราอยากทำ หลายคนบ่นว่าหาเวลาอ่านหนังสือเล่มหนาๆ ทีเดียวไม่ได้ แต่ถ้าจัดเวลาดีๆ ก็ยังเห็นเพื่อนบางคนอ่านเพชรพระอุมาได้ทุกวัน และมีงานส่งครบตามกำหนดเสียด้วย เราเองก็ได้เดินหอศิลป์ ได้เดินถ่ายรูป ถ้ามัวแต่บ่นว่าไม่มีเวลาก็ไม่ได้ทำอะไรเสียที
แต่งานที่จะต้องส่ง+สอบสัปดาห์ต่อไปนี่สิ ทำยังไงจะให้ทัน เพราะมันมีสอบมาดักไว้ร่ำไป จะทำงานก็ทำได้ไม่เต็มที่ เสาร์นี้ยังต้องไปทัศนศึกษาที่อยุธยาอีก แต่เอาน่าอดทนอีกหน่อย แล้วมันก็จะผ่านพ้นไป
Create Date : 03 มีนาคม 2554 |
|
11 comments |
Last Update : 3 มีนาคม 2554 14:51:49 น. |
Counter : 801 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 3 มีนาคม 2554 21:00:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: โสดในซอย 12 มีนาคม 2554 14:08:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: minporee 13 มีนาคม 2554 18:19:48 น. |
|
|
|
|
|
|
Im not going to tell the story the way that
it happened. Im gonig to tell it the way
I remember it.
--Great Expectations--
|
|
|
|
|
|
|