ที่ซ่อนตัว
วันนี้เหนื่อยนัก ขอพักซ่อนตัว แอบหลังหมอกมัว ขดตัวหนีภัย
ที่หวาดระแวง ปัดแปรงออกไป ปลอบประโลมใจ ให้หายเศร้าซึม
เรื่อราวพัดพา ดังฟ้าอึมครึม ครวญครางกระหึ่ม เทาทึมหนักใจ
หนาหนักอัดอั้น รอวันแจ่มใส ไม่รู้เมื่อใด จะกระจ่างตา
ก่อตัวขึ้นแล้ว เพียงรอเวลา กระไอเย็นมา พากันกลั่นตัว
ใจเราเช่นกัน โรมรันพันพัว เมื่อยังหวาดกลัว ยิ่งไม่เห็นทาง
ทางเดินเปลี่ยวเปล่า ไม่อาจปลดวาง ยอมสละบ้าง จะกลับกลายเบา.
Create Date : 02 มิถุนายน 2558 |
|
1 comments |
Last Update : 2 มิถุนายน 2558 0:48:40 น. |
Counter : 1933 Pageviews. |
|
|
|