หนังสือเล่มเปื่อยเล่มที่ 1'เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก' คืนวันเสาร์ที่ 3 มกราคม 2552 วันพรุ่งนี้จะเป็นวันหยุดวันสุดท้ายของช่วงปีใหม่แล้ว สิ้นสุดช่วงเวลาแห่งความสุขที่ยาวนานถึง 5 วัน แต่ดูเหมือนสั้นเพียงไม่กี่ชั่วโมง ฉันและคนทั้งบ้านต้องตื่นแต่เช้า เพื่อเตรียมตัวเข้ากรุงเทพฯ สถานที่ที่ฉันต้องกลับไปพบกับความจริง ที่มีงานรออยู่ และหมดโอกาสที่จะถ่วงเวลา ให้ความสุขนี้คงอยู่ต่อไป หนึ่งในรายการ'สิ่งที่ฉันต้องทำ' ที่จดไว้ก่อนจะกลับมาบ้าน ก็คือ กลับมาถ่ายภาพหนังสือเล่มที่ฉันโปรดปราน และอ่านบ่อย จนพ้นขีดความเป็นหนังสือเล่มโปรด และถ้าดูจากสภาพ อาจเรียกได้ว่าเป็นหนังสือเล่มเปื่อย ฉันปล่อยวันเวลาที่ได้อยู่ที่บ้าน กับครอบครัว ผ่านไปทีละน้อย ใช้เวลาอย่างพยายามละเลียด ให้ซึมซาบกับความสุขนี้นานที่สุด ใช้เวลาไปกับการพูดคุย โอบกอด หอมแก้ม เดินเล่น นั่งเล่น และนอนเล่นด้วยกัน จนกระทั่งคืนสุดท้ายที่จะได้อยู่บ้าน ฉันจึงเดินตรงเข้าไปที่ชั้นหนังสือ และหยิบหนังสือเล่มหนึ่งออกมา หนังสือเล่มนั้นมีชื่อว่า 'เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก' (ปกและภาพประกอบ-'ปีนัง'สวยงามมีเอกลักษณ์ และสื่อถึงบรรยากาศได้ดีเยี่ยม) เดิมทีหนังสือเล่มนี้เป็นของพี่สาว ใช้เป็นหนังสืออ่านเสริมบทเรียน หรืออ่านนอกเวลา ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ก่อนจะตกทอดมาถึงฉัน (ซึ่งจริงๆ ก็คือการนำมาวางไว้ที่บ้านเฉยๆ) พร้อมกับรอยดินสอ ที่ขีดเส้นใต้ถ้อยคำหรือประโยค ที่น่าจะเป็นใจความสำคัญ พราวพร้อยไปทุกหน้า เวลานั้นฉันเรียนอยู่เพียงชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 อายุน่าจะสัก 7 ขวบ กำลังอยากเรียนรู้และต้องการเพื่อนเล่น แต่พี่สาวคนเดียวก็ไปเรียนที่อื่น ญาติๆ วัยใกล้เคียงกันก็ไม่มี ฉันจึงใช้เวลาว่างส่วนใหญ่ไปกับการอ่านหนังสือ และหนังสืออ่านนอกเวลาของพี่สาวที่อายุห่างกันถึงหกปีเล่มนี้เอง ที่ดึงดูดใจของฉัน ให้อ่านแล้วอ่านเล่า จนหนังสือเรียกได้ว่าออกอาการช้ำ 'เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก' ของคุณทิพย์วาณี สนิทวงศ์ ณ อยุธยา เล่มนี้ เป็นฉบับพิมพ์ครั้งที่ 14 เมษายน 2537 โดย บริษัทการพิมพ์สตรีสาร จำกัด ราคาเล่มละ 30 บาท จากคำนำการจัดพิมพ์สามารถกล่าวถึงภาพรวมของเนื้อหาได้เป็นอย่างดี 'เพราะผู้เขียนเข้าใจสรรหาเกร็ดน่ารู้น่าสนใจเกี่ยวกับเรื่องของ ครอบครัวไทยสมัยรัชกาลที่ 6 ต่อรัชกาลที่ 7(พ.ศ.2460-2475) ในลักษณะสิ่งละอันพรรณละน้อย มาบอกเล่าแบบสนทนาสู่กันฟัง อย่างเป็นกันเอง เด็กฟังได้ผู้ใหญ่ฟังดี เด็กๆ ได้ล่วงรู้ว่าชีวิตไทยเก่าๆ เป็นอย่างไร ผู้ใหญ่ได้มองย้อนหลังไปพบตัวเองเมื่อยังเยาว์ เป็นภาพสะท้อนที่เชื่อมโยงบุคคลต่างสมัย ต่างวัยให้รู้จักกันดียิ่งขึ้น' (ภาพประกอบจากบทที่ 24 เที่ยวงาน) (ภาพประกอบจากบทที่ 25 โปรยทาน) (ภาพประกอบจากบทที่ 27 ข้าวตัง ข้าวตาก) (ภาพประกอบจากบทที่ 14 กลางคืนเดือนหงาย) หนังสือเรื่องเมื่อคุณตาคุณยายยังเด็กนี้ พิมพ์เป็นชุดรวมสี่เล่ม แต่ฉันอ่านเล่มแรก ซ้ำไปซ้ำมา อยู่ประมาณห้าถึงหกปี จึงพบเล่มที่สองถึงสี่ ซึ่งกว่าะพบเล่มที่สองก็พิมพ์เป็นครั้งที่ 9 แล้ว และมีโอกาสได้ซื้อเก็บไว้ตอนช่วงที่ ไม่ค่อยมีเวลาอ่านหนังสืออ่านเล่น เท่าไหร่แล้ว จึงได้อ่านเพียงเล่มละ หนึ่งรอบเท่านั้น ผิดกับเล่มแรก ที่คาดว่าน่าจะอ่านถึงสี่สิบห้าสิบรอบเฉพาะที่อ่านจบทั้งเล่ม แต่ถ้าหากนับครั้งที่อ่านเฉพาะบางบทด้วยคงจะอ่านไปเกือบร้อยครั้ง (สภาพเล่มแรกต่างจากสามเล่มที่เหลืออย่างชัดเจน) ภายในเล่มบรรจุเรื่องราวที่แยกเป็นบทสั้นๆ อ่านง่าย เพราะเกิดจากการรวมเล่มบทความที่ผู้เขียนเขียนลงในสตรีสาร ในเล่มหนึ่งนี้มีอยู่สี่สิบบท ล้วนเป็นเรื่องพื้นๆ แต่มีรายละเอียดน่าสนใจ นอกจากจะให้ความรู้เรื่องราวในยุคสมัยที่เราเกิดไม่ทันแล้ว สำนวนการเขียนยังน่ารัก คล้ายเด็กช่างสงสัยที่จำเรื่อง ที่ซักถามผู้ใหญ่มาเล่าต่อ เรื่องราวไทยๆ ในสมัยที่บ้านเรือนยังอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ มักปลูกอยู่ริมแม่น้ำลำคลอง ซึ่งน้ำยังสะอาด และอุดมไปด้วย อาหารการกินที่หาได้จากทุกที่ใกล้ๆ ตัว เพียงดำลงไปที่เสาสะพาน ท่าน้ำของบ้าน ก็อาจจะได้กุ้งก้ามกรามตัวใหญ่มาเผากินได้อร่อย แม้แต่การพายเรือเที่ยวตามแม่น้ำ ก็ยังสามารถหาผักจิ้มน้ำพริก ที่ลอยมาตามแม่น้ำ ให้อิ่มได้ทุกมื้อ การบริหารจัดการทรัพยากรในครอบครัวใหญ่ๆ ที่คงหาตัวอย่างดูแทบไม่ได้แล้วในปัจจุบัน ที่เสื้อผ้าของพี่ ส่งต่อให้น้องกันเป็นทอดๆ หรือตัดเก็บอุปกรณ์อย่างกระดุม กิ๊บ เครื่องตกแ่ต่งจากเสื้อผ้า ที่ไม่ใช้แล้วไว้เป็นอะไหล่ เดี๋ยวนี้ความเป็นอุตสาหกรรม ทำให้สิ่งของอะไรก็ซื้อหาได้ง่าย พอของพังนิดพังหน่อย เอะอะก็ซื้อกันใหม่หมด หรือการออกไปเที่ยวนอกบ้าน ซึ่งเด็กในยุคนั้นถือเป็นเรื่องพิเศษ ต้องมีการเตรียมการ แต่งองค์ทรงเครื่องกันเต็มยศ การซื้อของคราวละมากๆ เพื่อเลี้ยงลูกหลายๆ คน ต้องรู้จักการถนอมอาหาร ซึ่งเป็นคุณสมบัติพื้นฐานของแม่บ้านสมัยนั้น หลายครั้งที่อ่านแล้วให้รู้สึกอิจฉา เด็กในสมัยก่อน ที่ได้อยู่ท่ามกลางธรรมชาติอันบริสุทธิ์ แม้จะเป็นเด็กที่อยู่ในเมืองก็ตามที แต่บางครั้งก็คิดว่าเราโชคดี ที่มีข้าวของเครื่องใช้เพียงพอสำหรับ ทุกคนในครอบครัว ไม่ต้องอาศัยของตกทอด หรือปันส่วนกับ พี่น้องจำนวนมาก เรื่องราวทั้งหลายแหล่ในเรื่อง ล้วนห่างไกลชีวิตในปัจจุบันออกไปทุกที อาจเป็นเพราะความต่างนี่เอง ที่เป็นสเน่ห์ทำให้ฉันสามารถอ่าน หนังสือเล่มนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีกอย่างไม่รู้เบื่อ เมื่อไม่นานมานี้นิตยสาร 'อ่านเอาเรื่อง' ปีที่ 1 ฉบับที่ 2 ในคอลัมน์ 'วัยหวาน' โดยคุณธมน ปุณณมา ยังหยิบเอาเรื่อง 'เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก'มาเขียนแนะนำ ซึ่งฉันออกจะแปลกใจ ระคนตื่นเต้นดีใจ ที่'หนังสือเล่มเปื่อย' ที่อ่านในวัยเด็ก ของตนยังมีคนให้ความสนใจ และมีคุณค่าเพียงพอ ที่จะยืนหยัดให้ความรู้แก่ผู้คนเป็นเวลายาวนานกว่าสามสิบปี (ปีที่พิมพ์ครั้งแรกคือปี 2518 ปลื้มแทนคนเขียนจริงๆ) จากข้อมูลในนิตยสารอ่านเอาเรื่อง หนังสือชุดเมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก ที่มีวางจำหน่ายในปัจจุบัน มีข้อมูลดังนี้ ไม่ทราบว่าเดี๋ยวนี้หนังสือเล่มนี้ยังเป็นหนังสืออ่านนอกเวลา ของโรงเรียนไหนบ้าง เพราะโรงเรียนเราเองตอนม.ต้น ก็ไม่ได้ให้อ่านเล่มนี้ ยังดีที่ได้มรดกจากพี่สาว ใครเคยอ่านแล้วชอบลองแสดงความคิดเห็นกันได้นะคะ ส่วนใครยังไม่เคยอ่าน น่าจะลองหามาอ่านดู แล้วจะได้รู้อะไรดีๆ เกี่ยวกับเมืองไทยเพิ่มขึ้นอีกเยอะเลย   Create Date : 04 มกราคม 2552 53 comments Last Update : 4 มกราคม 2552 18:15:14 น. Counter : 7033 Pageviews. Share Tweet

ไม่รู้ว่าเด็กสมัยนี้ยังได้อ่านรึปล่าว ดีมากๆ   โดย: ตาพรานบุญ 4 มกราคม 2552 18:49:28 น.

น้องฝ้ายมาแล้วๆๆๆ เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็กหรอหนูไม่เคยได้ยินเลยค่ะ พึ่งได้ยินจากพี่เป็นครั้งแรก จากการที่ได้อ่านเรื่องของพี่แล้ว รู้สึกว่าน่าเอามาสอนมากๆเลย แล้วทำไมโรงเรียนหนูไม่เอามาสอนง่า หนังสือเรียนนอกเวลาจำได้ว่าครูเคยให้เลือกมาทำรายงานอยู่เรื่องนึง เรื่องเกิดเป็นหมอ ไม่รู้พี่เจื้อยแจ้วได้เรียนหรือเปล่า แต่อายุไล่ๆกันน่าจะพอรู้จักนะคะ เรื่องนี้ก็ดีมากๆเลยค่ะ เล่าถึงการเป้นหมอในชนบทและหมอในเมือง อ่านแล้วรู้สึกเห็นใจชาวบ้านในชนบทมากๆเลยค่ะ ตอนนี้ฝ้ายเริ่มไม่สบายอีกแล้วค่ะ เมื่อวานนั่งรถนานไม่หน่อย ปวดหัวเลย เหลืออีกอาทิตย์นึงแล้วสินะที่การรอคอยหนูจะจบลงไป 1 ขั้น จะเฮหรือโฮ เด๋วรู้   โดย: Fai_Cotton_lonely 4 มกราคม 2552 19:40:57 น.

เราก็ชอบหนังสือชุดนี้ค่ะ อ่านเป็นตอนๆ ในสตรีสารภาคพิเศษแล้วก็มารบเร้าให้พ่อซื้อรวมเล่มให้ จากนั้นก็อ่านจนเปื่อย 55 ต้องมาซื้อเล่มใหม่เพื่อเก็บไว้ให้น้องอ่านอีกที ส่วนหนึ่งที่เราว่าทำให้เรื่องเล่าเหล่านี้มีเสน่ห์คือภาพประกอบด้วยค่ะ เด็กหัวจุกตัวกลมๆ ป้อมๆ น่ารักเป็นหนักหนา ^^   โดย: แพนด้ามหาภัย 4 มกราคม 2552 20:39:44 น.

พี่เจื้อยแจ้วคะ วันพรุ่งนี้หนูไม่ได้ไปเรียนแล้วล่ะค่ะ เพราะว่าพรุ่งนี้หนูเลือกที่จะไปงานเผาศพป้าที่สมุทรปราการค่ะ ขอบคุณสำหรับความห่วงใยนะคะ พี่เจื้อยแจ้วก็เช่นกันรักษาสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: Fai_Cotton_lonely 4 มกราคม 2552 20:56:15 น.

เรื่องราวเก่าๆนับวันก็จะเลือนหายอะครับ เรายังพอนึกภาพออก แต่ถ้าเด็กรุ่นใหม่จะอินหรือไม่นี่ ไม่รู้เหมือนกัน ยุคเก่าๆสบายจริงๆ เดี๋ยวนี้มีแต่เร่งรีบไปหมด   โดย: Tangible 4 มกราคม 2552 21:01:19 น.

กลิ่นอายความเป็นธรรมชาติที่ไม่รีบร้อนของวันเก่าๆ โชยกลับเข้ามา บางทีบางช่วงขณะ เวลาอาจจะหยุด แล้วภาพบันทึกที่อบอุ่น ก็ฉายเข้ามาแทรกให้ได้มีความสุข แม้สักเล็กน้อยก็ทำให้ชื่นใจ   โดย: Flying Dragon of WDC 4 มกราคม 2552 21:44:06 น.

พี่ก๋าเคยอ่านครับ แต่จำเรื่องราวในหนังสือไม่ได้แล้ว เพราะอ่านมานานมากแล้ว จำได้ว่าอ่านไปสองสามรอบเหมือนกัน แต่ไม่อ่านซ้ำเยอะเท่ากับพล นิกร กิมหงวนครับ ที่บ้านซื้อเก็บทั้ง 4 เล่มครับ แต่ประทับใจเล่มแรกมากที่สุดครับ   โดย: กรวิก (กะว่าก๋า ) 4 มกราคม 2552 21:54:50 น.

ดาวจ๋า..พึ่งนั่งตอบลูกสาว Big BOSS ไปค่ะ ... เธอเรียน มัธยม ต้น แล้วต้องอ่านประกอบเป็นหนังสือนอกเวลา จำได้ว่า.. เธออ่านนานมากเพราะไม่เข้าใจศัพท์และวิถีชีวิตของคนไทยสมัยก่อน..น่ะค่ะ ..แต่เธออ่านจบ .. เธอบอกว่าสนุกมาก...ตัวดาวจ๋าก็เคยอ่านมาตอนเด็ก..หนังสือเรื่องนี้ดีมากๆค่ะ จากบล็อก..... มังกรเขียวหัวยุ่ง..อยากได้อะไรในนั้นก้เอาไปใช้ได้เลยค่ะ..ดาวจ๋ายินดี..ยิ่งทราบว่าเอาไปประกอบการเรียน..ก็ต้องสนับสนุนค่ะ... นอนหลับฝันดีนะคะ ...   โดย: ดาวจ๋า คนซนๆ ค่ะ (satineesh ) 4 มกราคม 2552 23:15:44 น.

โหหหหหหหหหหหหหหหนังสือดูเก่าจังเลย พี่ก็เคยอ่านแล้วอะค่ะ รุ่นนี้ปูนนี้แล้วจะไม่ได้อ่านได้ไงเนาะ   โดย: ความเจ็บปวด 5 มกราคม 2552 0:33:50 น.

หวัดดีจ้าน้องเจื้อยแจ้ว กว่าจะได้เข้ามาก็จะเข้าวันแรกของวันทำงานของปีนี้แล้ว น่าเสียดายจังเลยค่ะที่พี่ไม่เคยอ่านหนังสือเล่มนี้ ยังรู้สึกแปลกใจอยู่เหมือนกันว่าทำไมพี่ไม่เคยเห็นหนังสือเล่มนี้ สงสัยสมัยนั้นที่โรงเรียนพี่เค้ามีหนังสือเล่มนี้หรือยังไงก็ไม่ทราบได้ ฟังที่น้องเจื้อยแจ้วเล่าแล้ว ทำให้อยากอ่านมั่งเลยค่ะ วิถึชีวิตของคนสมัยก่อนและทุกอย่าง ๆ มันช่างน่าหลงใหล เรียบง่าย ต่างกันปัจจุบัน แต่ถ้าเราปรับตัวให้เข้ากับมันได้ โดยคงตัวเองไว้บ้างก็ไม่เป็นไร ต่อไปพี่คงได้เข้ามาทักทายเวลานี้น๊า เพราะที่โรงเรียนคงเล่นไม่ได้แล้ว และคงไม่ได้เข้ามาบ่อย ๆ เหมือนเดิม แต่ให้รู้ไว้ว่าจะคอยเป็นกะลังใจให้เสมอ สู้ ๆ สู้ตาย มีความสุขกับการเรียนน๊า   โดย: แค่ผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่ง (minporee ) 5 มกราคม 2552 0:51:07 น.

สวัสดีครับ เห็นแล้วนึกถึงสมัยเรียนเลยนะครับ รู้สึกดีจัง ฝันดีนะครับ เตรียมพร้อมทำงานพรุ่งนี้ ^___^   โดย: som1598 5 มกราคม 2552 1:11:42 น.

ดูบล็อกตัวเองไปก็นั่งคิด หนังสือสิบห้าปี มันเก่าได้ขนาดนี้เลยรึ   โดย: มังกรเขียวหัวยุ่ง (cruduslife ) 5 มกราคม 2552 1:37:38 น.

^ ^ ยังไม่นอนอีกรึคุณหนู นึกว่านอนหลับฝันหวานไปแล้วซะอีก นอนดึกจริงๆแม่คุณ พี่เคยอ่านหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือนอกเวลาตอนมอต้นเหมือนกันค่ะ และหนังสือเล่มนี้ก็เป็นหนึ่งในหนังสือนอกเวลาไม่กี่เล่มที่พี่เอามาอ่านแล้วอ่านอีก ตอนนี้ก็ยังเก็บไว้อยู่นะ คาดว่าอายุน่าจะมากกว่าของน้องเจื้อยแจ้วเล็กน้อยจ้ะ แต่สภาพยังไม่ขนาดนี้อ่ะ ... แต่ก็นะ หนูอ่านเล่มนี้เป็นร้อยรอบ แถมยังอ่านแต่เด็กอีก สมัยนั้นคงยังจับไม่ค่อยระวังกระมัง ... หนังสือเล่มนี้ดีจริงๆ อ่านง่ายๆ สบายๆ ให้เราได้เห็นบรรยากาศและรับรู้เรื่องราวสมัยก่อนอย่างที่น้องเจื้อยแจ้่วว่า ... ไม่รู้เหมือนกันนะว่าเด็กๆสมัยนี้อ่านหนังสือนอกเวลาอะไรกันบ้าง เรื่องดีดีแบบนี้ เขาไม่น่าเอาออกจากรายการหนังสือของโรงเรียนนะ น้องเจื้อยแจ้วลองใช้ของเล่นใหม่ัมั่งหรือยังจ๊ะ อย่าลืมเอารูปมาอวดกันมั่งนะ เดี๋ยวขึ้นเหนือก็คงได้เล่นของเล่นเต็มที่ ใช่ป่าว คืนนี้นอนหลับฝันดีจ้ะ พักผ่อนให้เพียงพอด้วยนะน้องหนู ^^   โดย: discipula 5 มกราคม 2552 2:01:10 น.

หวัดดีค่ะ ไม่รู้เด็กๆ สมัยนี้ยังได้อ่านกันไหม หนังสือเก่ามาก มีความสุขมากๆ นะคะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 5 มกราคม 2552 2:18:41 น.

กาญเป็นจังหวัดที่เชียวชะอุ่มมากเลย ชอบ ๆ เย็น ร่มรื่น เห็นแว๊บ ๆ ว่าพี่ดินถูกด้วย อยากซื้อแต่มะมีตังค์ นอนหลับฝันดีนะจ๊ะ   โดย: ความเจ็บปวด 5 มกราคม 2552 3:00:48 น.

หวัดดีค่ะน้องเจื้อย หนังสือเล่มนี้พี่เคยได้อ่านด้วยแหละ แต่ไม่ได้มีไว้ในครอบครอง ดีจริงๆแหละค่ะ เป็นไทยๆดี อ่ะ canon eos 450d พี่มีไว้ในครอบครองมาร่วมครึ่งปีละ แต่ใช้ไม่ค่อยเป็นอ่ะค่ะ จะใช้ทีก็อ่านที ไม่งั้นก็เมลลฺ์ถามเพื่อนที่เป็นช่างภาพที่ กทม ไม่ก็ลูกพี่ลูกน้องที่มันบ้ากล้อง มีหนังสือกะึคู่มือที่คนอื่นให้มาอ่านๆเหมือนกัน แต่ยังไม่มีเวลาเลยค่ะ จะทำไรส่วนใหญ่ก็ตั้งเป็นออโต้ตลอด ขี้เกียจจริงๆเนอะ ไว้เดี๋ยวค่อยหาเวลาศึกษามันไป พรุ่งนี้ไปเรียนแล้วสิคะ สู้สู้นะ คืนนี้พักให้เต็มที่ค่ะ   โดย: prunelle la belle femme 5 มกราคม 2552 6:11:14 น.

พี่เคยอ่านเป็นหนังสือนอกเวลา ชอบมากเหมือนกัน แต่ไม่รู้หายไปไหนแล้ว ย้ายบ้านบ่อย ของก็กระจัดกระจาย ไม่รู้เลยว่ามี 4 เล่มจบ ต้องไปตามหามาอ่านบ้างแล้ว พี่อ่านเล่มนี้แล้วทำให้อยากอ่านหนังสือที่มีชีวิตของคนไทยสมัยก่อนอีกหลายเล่ม อย่างสี่แผ่นดิน หรือว่ารัตนโกสินทร์ พี่ก็ไปหามาอ่านตั้งแต่อยู่ ม.ต้น ไม่รู้เจื้อยแจ้วเคยอ่านหรือเปล่า หนังสือเล่มโปรดที่พี่อ่านหลายๆรอบก็มีเหมือนกัน แต่ไม่เปื่อยขนาดนี้ หมดเวลาขี้เกียจแล้ว กลับมาขยันเรียน ขยันทำงานกันต่อเถอะเรา สู้ๆ ^^   โดย: nanida 5 มกราคม 2552 10:18:11 น.

เคยอ่านตอนเด็กนานมาก อิอิ ชอบนะครับ   โดย: Boyne Byron 5 มกราคม 2552 10:19:20 น.

เก่าแต่ว่ามีความหมายนะค่ะเนี่ย เพราะว่า เป็นเล่มเก่าแต่ว่าอยู่ในความทรงจำ .. แถมเก็บเอาไว้ เป็นความทรงจำที่ดีและความประทับใจของ คนเก็บด้วยล่ะ เพราะว่าเก่าแต่เราก็ยังหาอ่านได้เสมอๆ พี่ไม่มีเก็บเอาไว้เลยค่ะ เก่าๆ แบบนี้ แต่ว่า เห็นเล่มเก่าๆ กระดาษเหลืองๆ แล้วนึกถึงนิตยสาร ที่สมัยก่อนแม่ซื้อเก็บเอาไว้เป็นตั้งๆ แล้วก็ต้อง ขนออกไป ไม่รู้ว่าขายหรือว่าเอาให้คนอื่นไปนะ เป็นแนวหนังสือ สกุลไทย หญิงไทย อะไรประมาณนั้น เลยอ่ะคะ แล้วนึกถึงหน้าการ์ตูนด้วยล่ะ ... อือม์ อ่านแล้วต่อยอดเลยนะ เพราะว่าทำให้คิดเรื่อง อื่นเก่าๆ ตามไปด้วยค๊า .. .......... เน๊าะ วันหยุดผ่านไปไวจัง .. อยากให้หยุดนานๆ จะได้อยู่กับครอบครัวแบบสบายๆ อีกเรื่อยๆ แต่ก็นั่นล่ะค่ะ หยุดเวลาไม่ได้ แต่ว่าเราหยุด ความทรงจำดีๆ ได้เสมอค่ะ   โดย: JewNid 5 มกราคม 2552 11:14:26 น.

hi jj หนังสือเล่มนี้ไม่เคยอ่านเลยค่ะ สงสัยน้องหลินจะเกิด ม่ะทัน คร้า 5555 มีความสุขนะค่ะ   โดย: ทางโลกไม่รุ่งมุ่งทางธรรม (ย่าชอบเล่า ) 5 มกราคม 2552 11:57:53 น.

โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง 5 มกราคม 2552 12:13:29 น.

ทำไมตอนพี่เรียนไม่เก่าขนาดนี้นะ อิอิ แต่เห็นแล้วนึกถึง มานี มานะ ปิติ ชูใจ   โดย: Ta Pling 5 มกราคม 2552 13:09:03 น.

^ ^ ^ ปกหนังสืออาจจะดูเก่าจริงฮะ เพราะตอนเด็กๆ อ่านไม่ค่อยถนอม แต่กระดาษที่มันเหลืองขนาดนี้ เพราะไฟด้วยน่ะจะ   โดย: มังกรเขียวหัวยุ่ง (cruduslife ) 5 มกราคม 2552 16:51:35 น.

เห็นแล้วนึกถึงความหลังจังเลยครับ ... เสียดาย น่าจะมีฉบับพิมพ์ใหม่ให้เด็กๆรุ่นหลังได้อ่านบ้าง   โดย: เครื่องจักรอาวุโส 5 มกราคม 2552 17:10:45 น.

นี่นู๋แจ้ว พี่หมูนึกได้ ของพี่หมูมีเล่มนึง ชื่อ"เด็กบ้านสวน"ของ พ.เนตรรังษี 14 มีค.12 ราคาสมัยนั้น 15 บาท เรื่องสนุกมาก เดี๋ยวถ่ายรูปแล้ว จะอัพให้ดูนะ   โดย: วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส 5 มกราคม 2552 17:23:21 น.

ร.ร.เราไม่มีหนังสืออ่านนอกเวลาค่ะ ร.ร.เป็นร.ร.เอกชนคริสต์ มาได้อ่านหนังสือนอกเวลาก็มอปลายแล้ว เสียดายไม่น้อย แต่เล่มนี้ได้อ่านอยู่บ้างค่ะ อยากหาซื้อมาเก็บไว้เหมือนกันนะนี่   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 5 มกราคม 2552 17:54:48 น.

ชอบจังค่ะ เห็นแล้วนึกถึงตอนเด็กๆ อย่างนี้ต้องมีแบบหนูจุก กับหนูเปีย น่าจะมีแบบรีพิมพ์ไว้ให้เด็กๆ สมัยนี้อ่านกันบ้างนะคะ   โดย: Sweety-around-the-world 5 มกราคม 2552 18:12:48 น.

...ขอให้ปีใหม่ปีนี้จงเป็นปีแห่งความสุข... ...ตลอดปี และตลอดไปนะครับ...   โดย: doctorbird 5 มกราคม 2552 18:16:37 น.

มาบอกว่าคิดถึงมังกรเขียวหัวยุ่งค่ะ   โดย: ดาวจ๋า คนซนๆค่ะ (satineesh ) 5 มกราคม 2552 19:47:46 น.

กลับมาเเว้ววววว   โดย: This road is mine 5 มกราคม 2552 23:38:19 น.

พี่หมูเอามาอัพแล้วนา   โดย: วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส 6 มกราคม 2552 0:46:23 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องเจื้อยแจ้ว   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 6 มกราคม 2552 8:15:51 น.

น้องเจื้อยแจ้ว เปิดเรียนแล้วเป็นเช่นไรบ้างจ๊ะ ถูกงานกระหน่ำถาโถมใส่แต่ต้นปีเลยหรือเปล่า หวังว่าคงสบายดีนะคะ   โดย: discipula 7 มกราคม 2552 4:21:50 น.

ตามมาโหวตให้แบบเก้ๆกังๆ แบบเทคโนโลยี่อ่อนแอ แต่ประทับใจ กับวันคืนเก่าๆในสมัยเด็ก พร้อมภาพประกอบ ที่ยังจดจำได้ ชอบมาก กับคำว่า หนังสือเล่มเปื่อย คิดได้ไง......โดนใจเลยจริงๆ เพราะหมุยจุ๋ยก็มีหนังสือแบบนี้เหมือนกัน แต่..รู้สึกว่า จะเป็น หนังสือเล่มเน่า มากกว่าค่ะ   โดย: หมุยจุ๋ย 7 มกราคม 2552 9:22:25 น.

เคยอ่านค่ะ กับอีกเล่มที่เป็นเรื่องราวของกลุ่มเด็กไว้แกละไว้เปีย จำชื่อไม่ได้ แต่ทุกเรื่องยังอยู่ในความทรงจำ หาอ่านไ่ม่ได้แล้วตอนนี้   โดย: อิมาอิซัง 7 มกราคม 2552 13:41:30 น.

พี่ก็มีเล่มนี้จ้า...เพิ่งซื้อเวอร์ชั่นรีปรินท์มาจากงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ หน้าตาคล้ายๆ ฉบับเดิมของน้องเจื้อยแจ้วเลยแต่ใหม่เอี่ยม... พี่ชอบวิธีเล่าเรื่องของผู้เขียน อ่านแล้วไม่ต้องจินตนาการเลย คำพูดสามารถทำให้เราเห็นภาพได้ชัดเจน... ไปดูบล็อกคุณหมู มีหนังสือ"เด็กบ้านสวน" ก็ดูน่าอ่านเนอะ...ไว้ปีนี้ไปหาเล่มนี้มั่ง... งานเข้าอีกแล้วรึคะน้องเจื้อยแจ้ว...   โดย: พี่มารูน... (Devonshire ) 7 มกราคม 2552 19:31:29 น.

แวะมาลำลึกถึงความหลังด้วยครับครับ และแล้วเราก็แก่ลงไปอีก๑ปี   โดย: อนันต์ครับ 8 มกราคม 2552 0:01:13 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ มีความสุขมากๆ นะคะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 9 มกราคม 2552 0:39:33 น.

ช่วงนี้งานยุ่งเกินจะกล่าวเลยฮะ วันหยุดก็ไม่ได้พักอีก...ฮือๆ   โดย: มังกรเขียวหัวยุ่ง (cruduslife ) 9 มกราคม 2552 6:10:19 น.

แวะเข้ามาเยี่ยมตอนเช้าครับ   โดย: Paper Mask 9 มกราคม 2552 8:07:12 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องเจื้อยแจ้ว   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 9 มกราคม 2552 8:29:34 น.

โดย: momster 9 มกราคม 2552 12:56:47 น.

ใช่แล้วครับน้องเจื้อยแจ้ว เป็นนางพญาเสือโคร่งที่เชียงใหม่ครับ สวยมากเลยครับ วันนี้พี่ก๋าเอามาฝากหลายบล้อกเลยครับ อิอิอิ   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 10 มกราคม 2552 9:32:30 น.

...สุขสันต์วันเด็กแห่งชาตินะครับน้องเจื้อยแจ้ว...   โดย: doctorbird 10 มกราคม 2552 11:17:44 น.

หวังว่า ณ วันนี้ งานคงจะค่อยๆ เสร็จไปบ้างแล้วนะจ๊ะน้องเจื้อยแจ้ว... อือม์... พี่เห็นนางพญาเสือโคร่งของคุณก๋าแล้วคิดถึงชมพูพันธุ์ทิพย์ในจุฬาฯมากๆ เลย... ถ้าหนูเห็นมันเริ่มจะบานเมื่อไหร่อย่าลืมรีบบอกพี่นะจ๊ะน้องเจื้อยแจ้ว... เหนื่อยใจนักก็พักๆ เพลาๆ มั่งนะน้อง เดี๋ยวจะเครียด... ขอยืมคำพูดคุณครูน้องมีนมาปลอบใจน้องเจื้อยแจ้วซะหน่อย...สู้ๆ...สู้ตาย...นะจ๊า...   โดย: พี่มารูน...ในวันชิลล์ ชิลล์... (Devonshire ) 10 มกราคม 2552 14:17:18 น.

เล่มนี้เคยเห็นผ่านตาบ่อยๆค่ะ แต่ก็ไม่ได้หยิบมาอ่านซักที เห็นที่จะพลาดไม่ได้แล้วค่ะ อิอิ ชอบอ่านหนังสือแนวนี้เหมือนกันค่ะ แนวย้อนยุคในสมัยก่อน โดยเฉพาะสี่แผ่นดิน อ่านซะจนจำคำพูดตัวละครได้เกือบหมด สุขสันต์วันเด็กนะคะ   โดย: บุยบุย 10 มกราคม 2552 23:00:29 น.

สวัสดีค่ะ JJ ไม่ได้แวะมาเยี่ยมตั้งนาน เพราะว่า ป่วย พอหายป่วยก็ต้องจัดงานการไว้ให้เรียบร้อย เพราะจะไปเข้ากรรมฐาน ตั้งแต่วันที่ 14-25 มค พอกลับมาปุ๊ป คงต้องไหว้พระไหว้เจ้า เพราะเป็นวันตรุษจีน กว่าจะเข้ามาทักทายกันได้คงจะ หลังวันที่ 28 นะค่ะ ฝากดูแลบ้านด้วยคร้า แล้วจะเอาบุญมาฝากจ๊ะ ขอบคุณคร้า หลินเอ๋อ   โดย: ย่าชอบเล่า 11 มกราคม 2552 0:39:23 น.

น้องเจื้อยแจ้วยังไม่ตื่นแน่เลย ยิ่งวันนี้อากาศเย็นสบายน่านอนออกงี้เนอะ... พี่เองก็แทบไม่อยากตื่น แต่มะคืนนอนไม่ดึก เลยตื่นได้เช้าหน่อย... เดี๋ยวพี่จะต้องออกไปเลือกตั้ง แล้วจะเอาหนังสือที่ยืมมาจากห้องสมุดไปซีร็อกซ์ (อ่านไม่ทัน พรุ่งนี้ต้องเอาไปคืน เลยต้องใช้วิธีนี้ค่ะ) แล้วต้องไปรับลูกเรียนพิเศษแถวสยามฯ กว่าจะกลับคงบ่าย...ค่ำๆ จะกลับมาเคาะประตูบ้านอีกรอบนะคะ...   โดย: พี่มารูน... (Devonshire ) 11 มกราคม 2552 8:50:21 น.

มีพิมพ์ใหม่แล้ว รู้สึกราคา 160 บาทนะนู๋เจื้อยแจ้ว ลองดู ถ้าไม่มีบอกนะ พี่หมูให้ยืมจ้า   โดย: วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส 11 มกราคม 2552 22:14:29 น.

พี่เจื้อยแจ้วจะปายหนายยยย อ่า คิดถึงแย่เลย กลับมาเร็วๆนะคะ มาอัพบล็อคให้น้องชื่นใจหน่อยน้า   โดย: Fai_Cotton_lonely 11 มกราคม 2552 22:20:39 น.

อัพบล็อกเสร็จยังละน้องเจื้อยแจ้ว... รออ่านจนตาจะปิดอยู่รอมร่อแล้วละ... ที่จริงน่าจะอัพตอนเช้านะคะน้องเจื้อยแจ้ว หัวข้อบล็อกเราจะได้อยู่หน้าแรกบล็อกแกงค์ตลอดทั้งวันไง... อัพก่อนเที่ยงคืน พอ 24.01 น. ปุ๊บ หัวข้อเราก็หายไปเลย...   โดย: พี่มารูน... (Devonshire ) 11 มกราคม 2552 22:56:42 น.

เดี๋ยวนี้เด็กรุ่นใหม่ก็ยังอ่านอยู่ค่ะ หนูอายุ 15 แล้ว ที่จริงซื้อเก็บไว้ตั้งแต่ปี 46 ตอนนั้นเล่มละ 40 บาทเอง เคยอ่านของน้าแต่เป็นเล่มบางๆกว่านี้ ภาพก็คนละแบบ เป็นหนังสือนอกเวลาสมัยนั้นนะค่ะ พอไปเจอ 4 เล่มนี้ที่ร้านหนังสือเลยซื้อเก็บไว้หมดเลยค่ะ ว่างๆก็หยิบมาอ่าน รู้สึกอิจฉาคนสมัยก่อนจริงๆ   โดย: I_Love_Potato IP: 117.47.228.78 31 มกราคม 2552 17:31:47 น.

มีเล่ม1ไว้ครอบครองเหมือนกันค่ะได้มาโดยบังเอิญจากคนเก็บของเก่าขาย เป็นหนังสือเล่มโปรดที่หยิบออกมาอ่านอย่างไม่รู่เบื่อ เปื่อยแล้วเปื่อยอีกค่ะ กระดาษเหลืองหมดแล้วหมึกก็เริ่มจะเลือนๆรักที่สุดเล่มนี้   โดย: ศิริวรรณ บุญศิริ IP: 49.230.229.191 11 กันยายน 2559 2:08:59 น.