| คำคนย่อมมีสองคม
หมู่มนุษย์ในโลกนี้
มากมายท่าที
เพื่อเชื่อมปฏิสัมพันธ์
มีกายวาจาใจผัน
เปลี่ยนโน่นนี่นั่น
รักชังแตกแยกแผกไป
ปฏิสัมพันธ์หนึ่งไซร้
มองผ่านม่านใจ
มนุษย์ต้องการยกยอ
คำพูดคำเดียวจึงก่อ
มิตรมั่นคงคลอ
เป็นเพื่อนคู่เคียงจนตาย
คำพูดคำเดียวจึงร้าย
สร้างศัตรูหมาย
เข่นฆ่ากันได้หมื่นแสน
คำพูดคำใดหมิ่นแคลน
สร้างความคับแค้น
จึงควรงดจำนรรจา
คำพูดคำใดทรงค่า
ส่งเสริมสัจจา
จึงควรจำนรรจ์ตามจริง
คำชมเพียงคำเป็นสิ่ง
มีค่าเหนือยิ่ง
กว่ามอบมุกดาปลอบขวัญ
คารมขมร้ายจำนรรจ์
มีฤทธิ์ห้ำหั่น
ยิ่งกว่ามหาอาวุธ
คำคนวนเวียนเขียนจุด
สองคมสมมุติ
ดีร้ายได้พอพอกัน
สิริมงคล
๑๕/๐๕/๕๕
| 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 237 คน [
