"เหมือนนกขมิ้น" บทกลอนโดย ทวีสุข ทองถาวร
ผมไม่ทราบว่าปัจจุบันนี้ยังมีชมรมวรรณศิลป์อยู่ตามมหาวิทยาลัยหรือเปล่า บทกวีของไทยเรานับวันยิ่งจะหาผู้สืบทอดยากขึ้นทุกวัน คนรุ่นผมที่รักกาพย์ กลอน บทกวีจริงๆ ก็มีไม่มากนัก แต่ถ้าเป็นสมัยก่อนหน้ารุ่นผมสัก 15 ถึง 20 ปี เรามีนักกลอนเก่งๆ มากมายส่วนใหญ่เป็นผลผลิตมาจากชมรมวรรณศิลป์ของมหาวิทยาลัยต่างๆ ผมชอบผลงานของนักกลอนท่านหนึ่งฉายา “กวีปลายปากกาจุ่มน้ำผึ้ง” ทวีสุข ทองถาวร อดีตนักกลอนมือทองชมรมวรรณศิลป์ของธรรมศาสตร์ที่ล่วงลับไปแล้ว ผมมีผลงานมาถ่ายทอดให้คนรักกลอนได้มาอ่านกัน
"เหมือนนกขมิ้น" ๏ ความเป็นห่วง ของใคร ก็ไม่รู้ มาซุกอยู่ ใต้หมอน ฉันนอนหนุน พรางสื่อพจน์ รสถ้อย ร้อยละมุน ซ้ำยังกรุ่น กลิ่นแก้ม ไว้แกมกัน นี่รอยแก้ม แต้มไว้..ของใครหนอ แนบแก้มคลอ เคลียครอง ข่มหมองขวัญ ฉันว้าเหว่ แรมหวัง มาทั้งวัน ขอฝากฝัน พอแฝง สร้างแรงใจ เดือนข้างแรม ค้างรุ่ง รอพรุ่งนี้ เหมือนใจที่ ทุกข์ท้อ รอวันใหม่ คืนพรุ่งนี้ นี่จะนอน แนบหมอนใคร เหลือบ้างไหม ชายคา ที่อาทร "โอ้อกเอ๋ย หัวอก นกขมิ้น เจ้าเสเพล พลัดถิ่น เที่ยวบินร่อน นี่ดึกแล้ว เตลิดหลง กลางดงดอน จะเกาะคอน เคียงใคร ที่ไหนเอย " ฉันถูกปล่อย อยู่กลาง ความว่างเปล่า เหมือนอกเจ้า นกขมิ้น ชินจนเฉย พรุ่งนี้ขวัญ คงคว้าง อีกอย่างเคย ชีพสังเวย ความทุกข์ ที่คุกคาม กราบหมอนน้อย เพื่อนนอน ค่อนคืนนี้ ขอพรศรี สรวมกมล " คนต้องห้าม " ยืมเยื่อใย ใต้หมอนสะท้อนความ แทนถ้อยถาม ทักท้วง เธอห่วงใย สำหรับเธอ ที่ฉัน เฝ้าฝันหา หากถามว่า คืนนี้ นอนที่ไหน จะตอบถ้อย ที่ถาม ไปตามใจ ฉันหลับแล้ว อยู่ใกล้ใกล้ หัวใจเธอ " ทวีสุข ทองถาวร
Create Date : 17 สิงหาคม 2563 |
|
0 comments |
Last Update : 17 สิงหาคม 2563 15:13:42 น. |
Counter : 1960 Pageviews. |
|
|
|