BlogGang.com : : สมาชิกหมายเลข 4749426 : ภาษารัก งานของกลุ่มยินกวี

ภาษารัก ( กวีบรรเลง )
--------------------------------
๐นั่งขุดก่น ค้นหา ภาษารัก
มาร้อยถัก อักษรา ภาษาถ้อย
คร่ำเคร่ง เพ่งค้น จนเลื่อนลอย
เพียงจ้อยร่อย ถ้อยคำ พร่ำละเมอ

๐จับเจ่า เฝ้าถาม ความรู้สึก
ว่าลึกลึก ลงใน ใจพร่ำเพ้อ
ไขว่คว้า หาเท่าใด ก็ไม่เจอ
เที่ยวเผยอ เสนอหน้า หาถ้อยคำ

๐รื้อค้น ทุกซอกใจ ยังไม่เห็น
ประหนึ่งเป็น ใจมืดคว้าง กลางคืนค่ำ
ชุบย้อม หัวใจ ให้มืดดำ
แล้วกระทำ เหมือนว่ารัก จักไม่มี

๐หรือใจ มาตายซาก จากคำรัก
น้ำต้มผัก รักบ่ม จนขมปี๋
โธ่เอ๋ย หัวใจ ไม่รักดี
ก็เดี๋ยวนี้ นี่ไง ใจลอยลอย

๐อุเหม่ อย่ากระนั้น สะบั้นรัก
ทำเป็นผลัก รักไกล ให้ห่างถอย
ลึกลึกแล้ว อ่อนไหว ใจรอคอย
เพียงพบถ้อย คำรัก จักพรรณนา

๐หลอกหัวใจ ว่าไม่ เคยมีรัก
เพียงสบพักตร์ ก็หวั่นไหว ไม่เป็นท่า
โอ้บัดนี้ หัวใจ ไร้มารยา
ยอมรับว่า ดัดจริต คิดแสร้งทำ

๐ก็นี่ แหละหนา ภาษารัก
แจ้งประจักษ์ รู้สึก กว่าลึกล้ำ
คือภาษา แห่งอารยธรรม
คือลำนำ คำใน ใจคำนึง

๐แพ้แล้ว พ่ายให้ ไม่เป็นท่า
สิ้นภาษา สำนวน กระบวนซึ่ง
ศิโรราบ ตราบหัวใจ ไม่ดื้อดึง
คำหวานซึ้ง จึงหลากไหล ให้จดจาร

๐เพ้อไห้ ละเมอพร่ำ ร่ำหา
จาวา ดื่มด่ำ รสคำหวาน
หัวใจ จ่อมจม ให้ซมซาน
คืออาการ เพ้อฝัน อันลมลม

๐โอ้เอ๋ย หัวใจ ไม่รักดี
รนหาที่ อันใด ให้ขื่นขม
น้ำตา ตกใน ใจซานซม
มาพังล่ม จมหัก รักข้างเดียว

๐กระจ่างแล้ว แก่ใจ ในคำรัก
จมปลัก รักไร้ ใครแลเหลียว
ซาบซึ้ง ถึงข้างใน ใจเพียวเพียว
เกินจะเที่ยว ตีอก ชกฟูมฟาย

๐เข็ดหรือไม่ หัวใจ คงไม่เข็ด
น้ำตาเช็ด หัวเข่า เล่าความหมาย
พบแล้ว ความรู้สึก ลึกมากมาย
เพียงเพื่อได้ รจนา ว่ากวี

๐สำเร็จโทษ แก่ใจ ให้สาสม
ลุแก่ห้วง อารมณ์ สมควรที่
สาแก่ หัวใจ ไม่รักดี
ให้รักนี้ สำแดงความ ตามวรรคตอน

๐แล้วคุณล่ะ เคยไหม ในคำรัก
เคยอกหัก มากี่ครั้ง ยังปิดซ่อน
เคยเจ็บแปลบ แสบใน ใจร้าวรอน
เคยรุ่มร้อน คลั่งไคล้ ใครบางคน

๐ก็นั่นแหละ ใช่ไหม ในคำรัก
มาเสียหลัก พลาดท่า น้ำตาหล่น
ในความ เจ็บแสบ อันแยบยล
อาจมีคนจริงใจ ใกล้เข้ามา

R-non