"เข็ดแล้วลพบุรี" บทกวีโดย ต๋อย คนพเนจร
"เข็ดแล้วลพบุรี"
-:กลอนแปดสุภาพ:-
๐ เคยรักซึ้ง ตรึงใจ ใครคนหนึ่ง
เคยรำพึง คะนึงจิต คิดใฝ่หา
เคยภิรมย์ ชมชื่น รื่นอุรา
เคยสัญญา รักมั่น ไม่ผันแปรฯ
๐ ลพบุรี แดนดิน ถิ่นสวรรค์
เรารักกัน ใจหวัง ดั่งดวงแข
สุดฟากฟ้า ภูผาบัง ยังเฝ้าแล
เจ้าดวงแด คนดี อย่ามีใครฯ
๐ ไม่คิดเลย ต้องช้ำ ระกำจิต
ไม่เคยคิด ชีวิตรัก ถูกผลักไส
ไม่เคยคิด ว่าต้องช้ำ ระกำใน
ไม่เตรียมใจ เลยช้ำ ระกำทนฯ
๐ ศาลพระกาฬ เคยตั้งจิต อธิษฐาน
เคยสาบาน กันไว้ ใยไม่สน
เจ้าลืมรัก หรือไร น้ำใจคน
ช้ำกมล ไม่อยากพบ ลพบุรีฯ
ต๋อย.(คนพเนจร)
๒๓/๐๔/๒๕๖๐ @ ๑๑.๑๑ น.
| Create Date : 23 เมษายน 2564 |
| Last Update : 23 เมษายน 2564 13:28:27 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 427 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
