พิธีกรสาวของเราก็ยังสวยปิ๊งเหมือนเดิม
ก่อนจะตามไปดูภาพบรรยากาศจากงานในครั้งนี้...ทางทีมงานต้องขอขอบคุณ
คุณอุ้มสี นะคะ
ที่คอยช่วยเหลือดำเนินการประสานงานระหว่างสมาชิกท่านอื่นๆและทีมงานค่ะ
มาแชะภาพสวยๆ กันก่อนดีกว่า แต่เอ๊ะ!!...เซลฟี่ไม่หนำใจ ขอให้สมาชิกหนุ่มอีกท่านช่วยถ่ายให้อีกสักภาพดีกว่า เอ้า!! ยิ้ม!!
คุณอ้อมแอ้มกับคุณโรมุของเราก็ขอพุ่งตัวไปคว้าไมค์ก่อนเลย
แต่ก่อนที่เราจะตามไปร้องเพลง เต้นให้มันส์ ก็ขอเพิ่มพลังงานกันก่อน กองทัพต้องเดินด้วยท้องนะจ๊ะเธอจ๋า!
ถ้าอาหารจะน่าหม่ำขนาดนี้ ก็ขอคว้าช้อนส้อมแทนไมค์ก่อนค่ะ
เรื่องกินเรื่องใหญ่!!
จานนั้นก็น่ากิน จานนู้นก็น่าเขมือบ โอ๊ย...ละลานตาเลือกไม่ถูกเลย
แต่ถ้าเลือกไม่ถูก...งั้นก็จับยัดมันลงท้องให้หมดซะ
งานนี้จัดเต็ม ไม่อิ่มไม่เลิก!
ภาพรวมสักนิดก่อนหม่ำอาหารต่อ เพราะถ้ารวมตัวอีกที อาหารคงไม่เหลือแล้วแน่ๆ อิอิ
ช่วงเวลาสำคัญของงานที่พลาดไม่ได้ นั่นคือ งานประกาศรางวัลและมอบสายสะพายบล็อกแก๊ง ค่ะ
ซึ่งเป็นรางวัลที่มอบให้แก่บล็อกที่ชนะการโหวตจากชาวบล็อกแก๊ง
ยินดีกับทุกท่านด้วยนะคะ
คุณอ้อ
"เริงฤดีนะ" ได้รับรางวัล
อันดับที่ 3 Best Sports Blog
มอบรางวัลโดยคูธิง
"Tinglish" ค่ะ
คุณอ้อมแอ้ม
"คนผ่านทางมาเจอ" ได้รับรางวัล
อันดับที่ 3 Best Health Blog
ชมเชย Best Diarist Blog
มอบรางวัลโดยคุณแคท
"catt.&.cattleya.." ค่ะ
คุณอุ้ม
"อุ้มสี" ได้รับรางวัล
อันดับที่ 1 Best Friendly Blogger
อันดับที่ 1 Best Fanclub Blog
อันดับที่ 3 Best Topical Blog
มอบรางวัลโดยคุณ
"PANDIN" ค่ะ
คุณแฟรงค์
"The Kop Civil" ได้รับรางวัล
อันดับที่ 2 Best Sports Blog
อันดับที่ 3 Best Movie Blog
อันดับที่ 3 Best Diarist Blog
มอบรางวัลโดยคุณไอซ์
"ปีศาจความฝัน" ค่ะ
คุณเก๋
"kae+aoe" ได้รับรางวัล
อันดับที่ 1 Best Parenting Blog
มอบรางวัลโดยคุณไก่
"aitai อ่านว่า อะอิไต้" ค่ะ
น้องอุ้ม
"เจ้าการะเกด" ได้รับรางวัล
อันดับที่ 3 Best Friendly Blogger
มอบรางวัลโดยคุณ
"ROMMUNEE" ค่ะ
ทีมงานต้องขอขอบคุณ คุณไอซ์
ปีศาจความฝันคุณ อ๊อป
PANDINคุณคูธิง
Tinglishคุณไก่
aitai อ่านว่า อะอิไต้คุณแคท
catt.&.cattleya.. คุณโรมุ
ROMMUNEEที่มาร่วมแสดงความยินดี
และให้เกียรติมามอบรางวัลให้กับเพื่อนๆ สมาชิกด้วยนะคะ
พิธีกรทั้งสามท่าน : สวัสดีค่า
คุณรจ : ต้องสวัสดีสมาชิกเราด้วย คุ้นหน้าคุ้นตา
คุณแหม่ม : คุ้นหน้าคุ้นตากันมาก
คุณรจ : เคยเห็นกันแล้วไงล่ะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : อย่าใช้คำว่าเคยเห็นกันแล้ว เคยเห็นกันบ่อย
คุณรจ : เป็นคนแรกๆในรายการเราเลยใช่ไหม
คุณแหม่ม : ให้พี่อ้อมแอ้มแนะนำตัวไหม
คุณกุ๊งกิ๊ง : นิดหนึ่งๆ
คุณอ้อมแอ้ม : ชื่อเล่นชื่อว่าอ้อมแอ้ม ชื่อล็อกอิน
คนผ่านทางมาเจอ นะคะ
คุณแหม่ม : ต้องแสดงความยินดีก่อนเพราะว่า...
คุณกุ๊งกิ๊ง : เท่าไหร่
คุณแหม่ม : ครั้งแรก!! ครั้งแรกที่ได้รับรางวัล
คุณอ้อมแอ้ม : ต้องบอกก่อนว่าทำบล็อกมาหกปี ครั้งนี้เป็นครั้งแรกเลยค่ะ
คุณแหม่ม : ในที่สุด!! ทำยังไงคะที่ทำให้ปีนี้ได้รับรางวัล
คุณอ้อมแอ้ม : เราก็จะอัพบล็อกบ่อยขึ้น และก็ไปเยี่ยมเพื่อนๆบ่อยขึ้น
คุณแหม่ม : มีเวลาใช่ไหมคะ
คุณอ้อมแอ้ม : มีเวลาค่ะ
คุณแหม่ม : ปีนี้ก็เลยเป็นไงล่ะ สองรางวัล สุดยอดจริงๆ
คุณแหม่ม : ฝากอะไรถึงน้องๆ ที่ยังไม่เคยได้รับรางวัล
คุณรจ : ให้ดูพี่อ้อมแอ้มเป็นตัวอย่าง
คุณอ้อมแอ้ม : ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จก็อยู่ที่นั่นนะคะ เนื่องจากเป็นพยาบาล ก็จะเขียนบล็อกเกี่ยวกับสุขภาพ เพราะมันอยู่ใกล้ตัว เอาสิ่งแวดล้อมที่อยู่ใกล้ตัวมาเป็นประโยชน์ แล้วก็มีความรู้ และเราก็แบ่งปันให้กับคนอื่นด้วยค่ะ แล้วก็มีหลายอย่างที่เราต้องดูแลกันแล้วสมัยนี้
คุณรจ : ช่วงนี้สุขภาพก็สำคัญ ดูอย่างเพื่อนสิคะ
คุณแหม่ม : สุขภาพก็สำคัญนะยู
คุณกุ๊งกิ๊ง : ช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไร ปากแดงๆ
คุณอ้อมแอ้ม : จะไว้ใจได้กา
คุณรจ : นั่นไง เค้าถึงได้มาที่คาราโอเกะกันไง
คุณกุ๊งกิ๊ง : แกๆ นั่งรถมา ฮัลโหล ทางนี้คอแหบ
คุณอ้อมแอ้ม : ก็ต้องขอขอบคุณนะคะที่ได้มาสองรางวัล รางวัลแรกก็เกี่ยวกับสุขภาพ รางวัลที่สองก็เกี่ยวกับ diarist อ่ะเนอะ
คุณรจ : เราก็ต้องขอขอบคุณพี่อ้อมแอ้มด้วยเหมือนกันค่ะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : ใช่ ที่แบบว่าทุ่มเท ให้ความรู้ด้วย เรื่องของเรื่องนะ การเขียนในเรื่องที่ตัวเองถนัด มันเป็นการถ่ายทอดเนอะ ประสบการณ์จริง
คุณรจ : แล้วเราก็จะมีความสุขในการเขียน
คุณอ้อมแอ้ม : อย่าลืมติดตามกันนะคะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : ฝากบล็อกอีกทีหนึ่ง
คุณอ้อมแอ้ม : บล็อกของ
คนผ่านทางมาเจอ สาวสวยใจดีค่ะ
สาวสวยใจดีจริงๆ ทีมงานคอนเฟิร์ม อิอิ ขอค่าโฆษณาด้วยนะคะพี่อ้อมแอ้ม คุณรจ : น่ารักด้วย
คุณกุ๊งกิ๊ง : อันนี้ให้ขายบล็อก ไม่ได้ขายอย่างอื่น แต่ว่าอ่านแล้วได้ความรู้ ควรเข้าไปติดตามและยินดีด้วยกับรางวัลนี้ค่ะ
คุณอ้อมแอ้ม : ขอบคุณค่ะ
พิธีกรทั้งสามท่าน : ขอบคุณค่ะ
คุณแหม่ม : เย้! นี่ก็เป็นอีกหนึ่งท่าน ที่เราเห็นในงานบ่อยๆ แต่ไม่เคยสัมภาษณ์
คุณรจ : ไม่เคยคุยกับเขาเลย
คุณกุ๊งกิ๊ง : พลาดกันได้ยังไง รบกวนแนะนำตัวนิดหนึ่งค่ะ
คุณแฟรงค์ :
The Kop Civilคุณรจ : นี่รู้สึกว่าเพิ่งได้รับรางวัลใช่ไหมคะ
คุณแฟรงค์ : ใช่ครับ
คุณรจ : แล้วทำอะไรบ้างเอ่ย
คุณแฟรงค์ : Movie , Sport แล้วก็ Diarist ด้วย พอดีชอบดูหนังครับ พอดูแล้วก็มาเล่าให้เพื่อนๆฟังครับ
คุณรจ : ทุกคนก็ชอบใช่ไหม
คุณแฟรงค์ : ใช่ครับ
คุณแหม่ม : ช่วงนี้อัพบล็อกบ่อยๆใช่ไหมคะ
คุณแฟรงค์ : ใช่ครับ
คุณรจ : นี่ไง เป็นที่มาของการได้รับรางวัลใช่ไหมคะ
คุณแฟรงค์ : ก็ไปเยี่ยมเพื่อนๆ เพื่อนๆ ก็มาทักเรา สนุกสนาน ชอบๆ
คุณกุ๊งกิ๊ง : มีพูดคุยใช่ไหมคะ เพื่อนๆก็จะแบบไม่ได้เขียนเรื่องที่เรารู้ไง เค้าก็จะมีเรื่องอื่นด้วย
คุณแฟรงค์ : มีบล็อกนิยายเราก็ไปตามอ่าน บล็อกคุณก๋าก็จะมีแบบธรรมะ ก็เข้าไปอ่าน
คุณรจ : รบกวนให้คุณแฟรงค์ฝากบล็อกหน่อย
คุณกุ๊งกิ๊ง : ว่าไปเยี่ยมคุณแฟรงค์ได้ที่ไหน
คุณแฟรงค์ : มาเยี่ยมผมได้ที่บล็อก
The Kop Civil นะครับ จะมีเรื่องราวเกี่ยวกับข่าวกีฬา ส่วนใหญ่จะเน้นเกี่ยวกับแบตมินตัน ฟุตบอล เทนนิส แล้วก็บล็อก Movie ครับ เกี่ยวกับหนัง มีอัพเดทหนังใหม่ๆครับ
คุณรจ : ต้องไปดูก่อนคนอื่นด้วยใช่ไหมคะ
คุณแฟรงค์ : ใช่ครับ
คุณรจ : แต่ไม่สปอยใช่ไหมคะ
คุณแฟรงค์ : ไม่สปอยครับ
คุณรจ : ยังไงก็ขอขอบคุณคุณแฟรงค์ที่มาพูดคุยกันในวันนี้นะคะ
คุณไอซ์ ปีศาจความฝัน พิธีกรทั้งสามท่าน : สวัสดีค่า
คุณกุ๊งกิ๊ง : แนะนำตัวนิดหนึ่ง
คุณไอซ์ : ชื่อไอซ์นะครับ บล็อกแก๊งชื่อ
ปีศาจความฝัน ครับผม เขียนเกี่ยวกับหนังสือและภาพยนตร์ครับ
คุณกุ๊งกิ๊ง : แสดงว่าเขียนทั้งหนังสือเรื่องที่เราอ่าน ส่วนใหญ่เหมือนกับรีวิวหนังสืออะไรแบบนี้ใช่ไหมคะ
คุณไอซ์ : ใช่ครับ
คุณกุ๊งกิ๊ง : และก็ดูหนัง
คุณไอซ์ : ใช่ครับ
คุณรจ : แต่ได้ข่าวว่าช่วงนี้เหมือนไม่ค่อยได้เห็นหน้า
คุณกุ๊งกิ๊ง : ใช่ เงียบๆไป
คุณไอซ์ : พอดียุ่งๆครับ ก็เลยไม่ค่อยได้เข้าเท่าไหร่
คุณกุ๊งกิ๊ง : แต่ถึงไม่ค่อยได้เข้ามาอัพบ่อย แต่จะมีคอมเม้นท์จากเพื่อนๆ ว่าไม่เข้าไปอัพเลย
คุณรจ : แล้วถามว่าคุณไอซ์รู้สึกอะไรไหม
คุณไอซ์ : ไม่เลย
เดี๋ยวๆๆค่ะคุณไอซ์ อย่าเพิ่งทิ้งเราไป ฮือๆ คุณกุ๊งกิ๊ง : อยากวกเข้าเรื่องหนังสือนิดหนึ่ง เพราะว่าจริงๆในบล็อกแก๊งมีคนเขียนเกี่ยวกับเรื่องหนังสือค่อนข้างเยอะ ทีนี้คุณไอซ์อ่านหนังสือประเภทไหนที่เอามาเขียนเล่าประมาณนี้
คุณไอซ์ : ผมส่วนใหญ่จะเป็นนิยายภาพครับ
คุณกุ๊งกิ๊ง : นิยายภาพ?
คุณไอซ์ : กราฟิกโนเวล จะมีภาพมากกว่าตัวหนังสือ
คุณกุ๊งกิ๊ง : และก็รีวิวเล่าให้เพื่อนๆฟัง
คุณไอซ์ : ที่ได้อ่านมาครับผม
คุณกุ๊งกิ๊ง : ถึงว่าคนเลยต้องตามหา เพราะว่าประเภทนี้คนไม่ค่อยได้อ่านกันเยอะนะ เฮ้ยอันนี้เราก็ไม่ได้พูดอะไรหรอก แค่ต้องมาบ่อยๆ
คุณไอซ์ : พูดซะรู้สึกผิดเลย
คุณแหม่ม : ให้คุณไอซ์ฝากถึงเพื่อนๆในบล็อกแก๊งหน่อยค่ะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : เพื่อนๆที่มาตามเราอ่ะ
คุณไอซ์ : ในบล็อกแก๊งเนี่ยครับนอกจากจะเป็นสื่อที่ว่าให้เราแสดงความคิดเห็น หลังจากนั้นมันยังมีมิตรภาพตามมาอีกด้วยครับ อย่างเช่นวันนี้
พิธีกรทั้งสามท่าน :ขอบคุณคุณไอซ์มากค่ะ
พิธีกรทั้งสามท่าน : สวัสดีค่า
คุณกุ๊งกิ๊ง : มี๊เก๋เตรียมตัวแล้วนะจ๊ะ น้องซีเตรียมจะเทคโอเวอร์บล็อกแล้วจ้า
คุณรจ : ฝึกไปถึงไหนแล้วนะน้องซี ใกล้ยัง ใกล้เขียนได้เองแล้วรึยัง
คุณแหม่ม : ยังๆ
คุณกุ๊งกิ๊ง : เอาแล้วๆ ต้องสปีด แม่เก๋เป็นไงบ้างคะช่วงนี้
มี๊เก๋ : สบายดีค่ะ สวยเหมือนเดิม
ว๊ายยยยยย!! สวยเหมือนเดิมค่ะ เพิ่มเติมคือน้องซีเริ่มสวยแซงหน้าคุณแม่แล้ว อิอิ คุณกุ๊งกิ๊ง : แต่อย่างไรก็ตาม เราเรียกสนิทสนมแล้วล่ะ แต่มี๊เก๋แนะนำตัวนิดนึง
มี๊เก๋ : สวัสดีค่ะ มี๊เก๋กับน้อง...
น้องซี : น้องซีค่า
มี๊เก๋ : ยังเขินเหมือนเดิม
คุณรจ : ได้รางวัลด้วยเราเห็น ได้รางวัลอะไรเอ่ย
มี๊เก๋ : เหมือนเดิมค่ะ รางวัลครอบครัว
คุณรจ : ให้มี๊เก๋ฝากอะไรถึงชาวบล็อกแก๊งปีนี้หน่อยค่ะ
มี๊เก๋ : ก็ขอขอบคุณเพื่อนๆ จากครอบครัวเล็กๆ ก็เป็นครอบครัวใหญ่ๆ ที่บล็อกแก๊งค่ะ
คุณรจ : มีร้านจะฝากกับชาวบล็อกไหมคะ ว่าสามารถติดตามมี๊เก๋ได้ที่ไหน
มี๊เก๋ : ติดตามเราสองคนได้ที่บล็อกซีทะเล
kae+aoeคุณกุ๊งกิ๊ง : จะได้ไปรู้ว่าเรื่องครอบครัวที่แบบว่าทำไมถึงได้รางวัลครอบครัว
คุณแหม่ม : วันนี้เราดีใจมากที่ได้มาเจอกันอีก
คุณกุ๊งกิ๊ง : อันนี้ชัดมากในเรื่องของมิตรภาพนะคะ เพราะว่าครอบครัวนี้มากันไกล
คุณแหม่ม : น้องซีก็กลายเป็นลูกหลานชาวบล็อกไปแล้ว
คุณรจ : วันนี้ต้องขอขอบคุณมี๊เก๋มากนะคะ
น้องอุ้ม เจ้าการะเกด พิธีกรทั้งสามท่าน : สวัสดีค่า
คุณกุ๊งกิ๊ง : อุ๊ย คนงาม
คุณรจ : คนนี้เราไม่เคยเห็นหน้าเลย
คุณกุ๊งกิ๊ง : สาวน้อยวัยใส แนะนำตัวนิดหนึ่ง
น้องอุ้ม : ชื่อน้องอุ้มนะคะ ล็อกอินชื่อ
เจ้าการะเกด ค่ะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : น้องอุ้ม เจ้าการะเกด
คุณรจ : เห็นเด็กๆ อย่างนี้นะเธอ เมื่อสักครู่เขานั่งรถมากับดิฉัน
คุณกุ๊งกิ๊ง : อย่างไรๆ
คุณรจ : เพลงที่เขาชอบ รุ่นแม่ดิฉันทั้งนั้นเลยค่ะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : เดี๋ยวโทรหาแม่แป๊บนึง แม่ เราเจอทายาท
คุณรจ : ใช่ค่ะ เปิดเพลงวัยรุ่นนางไม่รู้จักจ้า นั่นแหละค่ะ
คุณแหม่ม : ทำไมล็อกอินชื่อเจ้าการะเกดคะ
คุณรจ : นั่นสิ
คุณแหม่ม : ใครตั้งให้เอ่ย
น้องอุ้ม : พี่อุ้มค่ะ
พิธีกรทั้งสามท่าน : พี่อุ้ม!!
คุณรจ : พี่อุ้มสีของเราเหรอคะ
น้องอุ้ม : ใช่ค่ะ พี่อุ้มสีค่ะ
คุณรจ : แล้วเล่นบล็อกมานานรึยังเอ่ย
น้องอุ้ม : ตั้งแต่ป.5 ค่ะ ป่านนี้ก็ 4 ปีแล้วค่ะ
คุณรจ : เดี๋ยวนะ ป.5 เขียนบล็อก ป.5 เราทำอะไร
น้องอุ้มเก่งจัง ป.5 พี่ยังกระโดดยางอยู่เลยค่ะน้องอุ้ม คุณกุ๊งกิ๊ง : ทำไมถึงสนใจเข้ามาเขียนบล็อก
น้องอุ้ม : ตอนแรกเห็นพี่อุ้มเขียน พี่อุ้มก็ลองให้อ่านดู ก็แบบน่าสนใจ ลงรูปเราได้ด้วย ทำอะไรก็ได้ ตอนนั้นยังไม่ค่อยรู้จัก Facebook
คุณรจ : หายากนะที่คนไม่รู้จัก Facebook
คุณกุ๊งกิ๊ง : ป.5 ไง
น้องอุ้ม : ตอนนั้นยังไม่ค่อยได้เล่น ก็รู้จักบล็อกแก๊ง เห็นพี่อุ้มทำก็เลยอยากทำตาม พี่อุ้มก็เลยลองเปิดให้เล่นดู และก็ตั้งชื่อล็อกอินให้ค่ะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : กระซิบถามได้ไหมว่าตอนนี้อายุเท่าไหร่
น้องอุ้ม : 16 ค่ะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : 16 ฮัลโหลยู
คุณรจ : นี่นานๆจะเห็นสมาชิกบล็อกแก๊งอายุ 16
คุณกุ๊งกิ๊ง : ไม่ใช่ พี่อายุ 17
คุณรจ : ไม่ๆ อายุอะไร สมอง?
ถ้าคุณกุ๊งกิ๊งอายุ 17 น้องอุ้มคงยังไม่เกิดแน่นอนค่ะ ฮ่าๆคุณแหม่ม : แล้วหนูหัดพิมพ์ดีดยังไงล่ะลูก
น้องอุ้ม : ตอนแรกพี่อุ้มสอน หนูก็ยังงงๆ อันไหนไม่เข้าใจพี่อุ้มก็ช่วยให้
คุณกุ๊งกิ๊ง : เริ่มเขียนจากอะไร
น้องอุ้ม : เรื่องแรกนะคะไปท่องเที่ยว ไปสวนสยามตอนป.2 หนูก็แบบย้อนมา มีรูปอันไหนอยู่ก็เอามาทำ
คุณรจ : เอามาลงบล็อกไว้ใช่ไหม
คุณกุ๊งกิ๊ง : แล้วตอนนี้เขียนจนได้รางวัล ปีนี้ได้รางวัลอะไรลูก
น้องอุ้ม : รางวัล Friendly ค่ะ
คุณรจ : เป็นครั้งแรกด้วยใช่ไหมที่ได้รับรางวัล
น้องอุ้ม : ใช่ค่ะ
คุณแหม่ม : แสดงว่าหนูได้รางวัลนี้เพราะหนูไปคอมเม้นท์คนอื่นด้วยใช่ไหมคะ
น้องอุ้ม : ใช่ค่ะ เวลาอัพเสร็จก็เข้าไปเม้นท์เลยค่ะ
คุณแหม่ม : หนูอายุน้อยกว่าทุกคนในนั้น แล้วหนูเข้าใจภาษาผู้ใหญ่อะไรแบบนี้ไหมลูก
น้องอุ้ม : ก็อันไหนที่คำศัพท์ยากๆ หนูก็ถามพี่อุ้มค่ะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : น้องนี่ยังเล่นอยู่ ตอนนี้ก็ยังเล่นอยู่ แปลว่าต้องเห็นเสน่ห์ของบล็อกแก๊ง เล่าให้ฟังหน่อยค่ะว่าทำไม ความผูกพัน มิตรภาพในบล็อกแก๊งเป็นยังไง
น้องอุ้ม : ได้มิตรภาพ ได้รู้จักลุงพี่ป้าน้าอาหลายคน ได้รู้ว่าคนอื่นเขากำลังทำอะไรอยู่ ไปเที่ยวที่ไหนบ้าง สถานที่ท่องเที่ยวไรงี้ค่ะ
คุณแหม่ม : อยากให้หนูชวนเพื่อนๆ
น้องอุ้ม : ถ้าเวลาเหงาๆ ว่างๆ ก็มาเขียนได้นะคะ มาเขียนได้ทุกเพศทุกวัยเลยค่ะ
คุณรจ : ชื่อบล็อกอะไรนะ
น้องอุ้ม :
เจ้าการะเกด ค่ะ
คุณอุ้ม อุ้มสี
พิธีกรทั้งสามท่าน : สวัสดีค่า
คุณกุ๊งกิ๊ง : นี่ใครไม่รู้จัก
พี่อุ้ม : หน้าใหม่คนใหม่ ดูลุค ลุก!!
แล้วพี่อุ้มก็ตบมุกโดยการลุกขึ้นยืนทันที แหม!! พี่อุ้ม!!คุณกุ๊งกิ๊ง : โอ๊ย เดี๋ยวนี้ตลกใหญ่แล้วนะเรา รบกวนแนะนำตัวหน่อยค่ะ
พี่อุ้ม : สวัสดีค่ะ อุ้มสีนะคะ ปีนี้เข้าสู่ปีที่ 12 ย่างเข้าสู่ปีที่ 13 ทำบล็อกครั้งแรกเมื่อวันที่ 21 มกราคม 2547 ปีนี้เข้าสู่ปีที่ 12 ย่างเข้าสู่ปีที่ 13 ก็ยังเหมือนเดิม
คุณรจ : โห เป๊ะ
คุณแหม่ม : และยังได้รางวัลเหมือนเดิม
พี่อุ้ม : ปีนี้สาม
คุณกุ๊งกิ๊ง : รางวัลได้อะไรบ้าง
พี่อุ้ม : ก็ Friendly อันดับ 1 Fanclub อันดับ 1 และก็ Topical จริงๆพี่คิดว่าปีนี้พี่หลุด เพราะงานเยอะ ไม่ค่อยได้เข้ามาทักทาย แต่ด้วยความที่เสมอต้นเสมอปลายในการทักทายเพื่อนๆตามบล็อกต่างๆ เพื่อนๆก็โหวตให้ ที่บอกว่ามิตรภาพดีๆมีในบล็อกแก๊งเสมอ ถ้าห่างหายไปเราก็จะเป็นคนโทรหาเอง เพราะว่าเราไม่ทิ้ง อย่างวันนี้ดีใจมากได้เจอเพื่อน เพราะคูธิงก็รุ่นแรกของบล็อก
คุณรจ : ใช่ มีสมาชิกที่เราไม่คุ้นหน้าหลายคน
พี่อุ้ม : ใช่ แล้วก็น้องแผ่นดินที่หายจ้อยไปตั้งแต่ห้าปีที่แล้ว ที่เราไปเจอทำบุญครั้งแรกกันที่บ้านสังขละ และก็คุณนายแคท คุณนายแคทนี่ก็รุ่นแรกที่เราสามารถลากมาได้ นางก็หายจ้อยไป
คุณแหม่ม : เดี๋ยวเราจะได้คุยกับเขา
พี่อุ้ม : แต่ละคนอย่างคูธิงเขาก็สนุกสนาน ที่เล่าให้น้องรจฟังในรถว่าเป็นคนที่อัพบล็อกสนุกมาก
คุณรจ : คือแก อยู่บนรถ...ฉันเหมือนไม่มีตัวตนอ่ะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : ถ้าอย่างนั้นสามารถเข้าไปติดตามที่บล็อกอะไรนะคะ
พี่อุ้ม : บล็อก
อุ้มสี นะคะ
คุณแหม่ม : เสิร์ชเข้าไปแล้วเจอเลย
คุณกุ๊งกิ๊ง : อุ้มสีเข้าไปอ่านกันเลยค่ะ จะได้รู้ว่าคำว่านางงามมิตรภาพเนอะ เข้าไปเยี่ยมเยียนกัน ไม่ต้องห่วง
คุณรจ : มิตรภาพดีๆมีในบล็อกแก๊งเสมอ
พี่อุ้ม : มาเร็วๆๆ แล้วเจอกันที่บล็อกนะ
พิธีกรทั้งสามท่าน : สวัสดีค่า
คุณรจ : แนะนำตัวนิดนึง
พี่อ้อ : สวัสดีค่ะ พี่อ้อ
เริงฤดีนะ ค่ะ พี่อ้อจะเขียนบล็อกหนัง บล็อกกีฬาค่ะ
คุณแหม่ม : และก็ได้รับรางวัลอีกเช่นเคย
คุณรจ : ปีนี้ได้กี่รางวัลเอ่ย
พี่อ้อ : 1 รางวัล Sport
คุณแหม่ม : นี่อยู่ในรถค่ะ
คุณรจ : มาคันเธอเหรอ
คุณแหม่ม : คันดิฉันค่ะ ฉันคุยเรื่องฟุตบอลค่ะ นางไม่คุยค่ะ นางอืออออ เสียใจ
พี่อ้อ : แต่ยังเชียร์ไทยอยู่
คุณรจ : เนี่ยชัปปุยลงนิดเดียว
พี่อ้อ : เออเนอะ นั่นน่ะสิ
คุณกุ๊งกิ๊ง : นี่ดูบอลหรือดูผู้ชาย
คุณรจ : ดูผู้ชาย!!
พี่อ้อ : ใช่ๆๆ
เดี๋ยวค่ะ!! ผู้ชายเป็นของดิฉันนะคะ ดิฉันหวง คุณกุ๊งกิ๊ง : สรุปเข้าบล็อกไปต้องได้เจอรีวิวนักบอลผู้ชาย
พี่อ้อ : ใช่ นักบอลผู้ชาย เทนนิสผู้ชาย มอเตอร์ครอสผู้ชาย แต่ก็เชียร์น้องเมย์ รัชนก
คุณกุ๊งกิ๊ง : ก็เชียร์แหละ แต่รายละเอียดของนักบอลชายจะเยอะกว่าเท่านั้นเอง ยังไงก็เข้าไปติดตามเรื่องราวสปอร์ตๆ ได้จาก...ฝากบล็อกเลยค่ะ ฝากบล็อก
พี่อ้อ : บล็อกพี่อ้อ
เริงฤดีนะ ค่ะ ก็จะตั้งใจเขียนเพื่อทุกๆคนค่ะ บล็อกไม่ซีเรียส ใครเข้ามาก็ได้นะคะ ไม่จำเป็นต้องเป็นแฟนกีฬา มิตรภาพบล็อกแก๊งมันจริงใจนะคะ ยินดีต้อนรับบล็อกเกอร์ใหม่ๆนะคะ ลองเข้ามาดูบล็อกนะคะ ไม่จำเป็นต้องเป็นเริงฤดีนะ ทุกๆบล็อกเลย เพราะว่าบล็อกแก๊งมีสาระทั้งน่ารู้น่าติดตาม
คุณแหม่ม : อยากให้พี่อ้อฝากอีกอย่างว่าเราจะเขียนยังไง บล็อกกีฬา มันไกลตัวจังเลย ให้มันเข้ากับตัวเรา
พี่อ้อ : ชอบอะไรก็เขียนตรงนั้น แล้วก็ใส่มุกส่วนตัวขำๆเข้าไป
คุณกุ๊งกิ๊ง : ใส่ความเป็นตัวของตัวเอง
พี่อ้อ : ใช่ อย่าใส่เยอะ ให้เค้ารู้จักตัวตนของเราว่าเป็นอย่างนี้ๆนะ แล้วค่อยขยายเนอะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : เพราะว่ามันแปลก บล็อกแก๊งมันจะแปลก มันไม่ใช่ประโยคเดียว 140 ตัวอักษรอะไรแล้วจบไป มันเป็นการเล่า เป็นการถ่ายทอด มีความเป็นตัวเราลงไป แต่มันมีคนมาคอมเม้นท์ด้วยไง เพื่อนก็จะมาบอกเราว่า แบบเอ๊ย เป็นยังไง พูดคุยกัน เพราะฉะนั้นก็เหมือนสังคมๆหนึ่ง น่ารักๆ
พี่อ้อ : ใช่ แลกเปลี่ยนกันเนอะ
คุณรจ : วันนี้ต้องขอขอบคุณพี่อ้อมากค่ะ
พิธีกรทั้งสามท่าน : สวัสดีค่า
คุณกุ๊งกิ๊ง : วันนี้เราอยู่กับสาวสวยอีกแล้ว
คุณรจ : มาใหม่ หน้าใหม่ เหมือนเราไม่เคยเจอมาก่อน
คุณกุ๊งกิ๊ง : มาใหม่แล้วก็สวยด้วย
คุณแหม่ม : ใหม่สำหรับรายการเราแต่เก่าสำหรับบล็อกแก๊งนะคะ
คุณแคท : รู้สึกจะรุ่นแรกค่ะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : ขออนุญาตแนะนำตัวนิดนึงค่ะ
คุณแคท : ก็ถ้าในบล็อกแก๊งเนี่ย คนก็จะเรียกว่าพี่แคทสมัยนู้นนะคะ เริ่มเล่นบล็อกรุ่นแรกเลย เป็นรุ่นเดียวกับคุณอุ้มสี สามีเป็นคนจองให้ เค้าบอกว่ากลัวว่าเธอจะเหงา ซึ่งเราไม่เคยเล่นพวกนี้ไงคะ ยอมรับว่าสนุกนะ ก็ถือว่าฮอตอยู่ระดับหนึ่งตอนนั้น เค้าไม่ได้เห็นหน้าตาเรานะ เพราะสมัยนั้น โลกโซเชียลจะปิดบังหน้าตา ก็เล่นอยู่ได้สักประมาณ 4-5 ปี หลังจากนั้นก็ไม่ค่อยได้เข้าไปแล้ว
คุณรจ : ทำไมอ่ะคะ
คุณแคท : เพราะโลกโซเชียลมันเยอะ ก่อนหน้านี้บล็อกแก๊งจะเป็นยุคแรกเลย
คุณรจ : แล้วเขียนเกี่ยวกับอะไรคะตอนนั้น
คุณแคท : อ๋อ ค่อนข้างจะเลอะเทอะไปหมดอ่ะค่ะตอนนั้น
คุณแหม่ม : หลากหลายๆ
คุณแคท : คือเราไม่เน้นมุม ถ่ายภาพเราก็ไม่เก่ง เขียนนิยายเราก็ไปไม่รอด อาศัยเล่นที่ว่าไปหาทุกคน ทักทุกคน
คุณกุ๊งกิ๊ง : นี่ก็มาสายแนวมิตรภาพไง
คุณแคท : แต่ตอนนั้นยังไม่มีสายพวกนี้ แล้วบางอย่างมันค่อนข้างดีกว่าเฟส เราจะสามารถเขียนอะไรได้เต็มที่ ส่วนเฟสเขียนแล้วบางครั้งเราหาไม่เจอ
คุณแหม่ม : แต่ของเรายังมีอยู่
คุณแคท : เป็นการเก็บบันทึก เพราะพี่เข้าไปอ่านปุ๊บ แล้วอ่านย้อนคนที่คอมเม้นท์พี่ แล้วพี่ก็มานั่งนึกถึงตอนที่ไม่ได้เจอหน้ากัน แล้วกลับมาเจอ มันใช่เหรอวะเนี่ย มันก็เหมือนกับเป็นไดอารี่ให้เรา
คุณกุ๊งกิ๊ง : วันแรกที่เรารู้จักกัน เธอยังแบ๊วๆอยู่เลย ทำไมวันนี้มาเฮ้วๆ
คุณแคท : ทำไมเธอเป็นอย่างนี้ไปได้ ก็ยังดีที่ว่ายังเก็บความทรงจำไว้ให้เรา
พิธีกรทั้งสามท่าน : สวัสดีค่า
คุณกุ๊งกิ๊ง : มาอีกท่าน แนะนำตัวนิดนึงก่อน
คุณอ๊อป : ชื่ออ๊อปนะคะ ชื่อบล็อกแก๊งชื่อ
PANDIN ค่ะ
คุณแหม่ม : คุณอ๊อปเขียนบล็อกเกี่ยวกับอะไรคะ
คุณอ๊อป : เป็นเหมือนไดอารี่อ่ะค่ะ ถ่ายภาพ เหมือนเป็นที่ระบายอารมณ์จากชีวิตจริง หลังๆจะเริ่มส่องชาวบ้าน แบบว่าหายไปพักใหญ่
คุณกุ๊งกิ๊ง : จริงๆต้องถามก่อนว่าพอเรากลับเข้ามา เห็นบล็อกตัวเองที่ยังอยู่ของเดิม เอ๊ะ...เมื่ก่อนชั้นเป้นแบบนี้เหรอ
คุณอ๊อป : ไม่ๆคือจะรู้สึกถึงมิตรภาพกับความทรงจำ ความทรงจำสมัยนู้นที่เล่นกันคือจะสนุกมาก
คุณรจ : ไม่ได้อยู่แค่บล็อกเนอะ จะมีคอมเม้นท์
คุณอ๊อป :จะมีคอมเมนท์และบล็อกของเพื่อนๆ ทีเข้าไปคุยกัน กัดจิก และก็เล่นสนุกสนาน นัดมีทติ้งข้างนอกกลุ่มใหญ่ๆไปเที่ยวอะไรแบบนี้อ่ะค่ะ แต่ละคนจะมีความหลากหลาย คนนี้ภาษา คนนี้ท่องเที่ยว คนนี้เพลง เยอะแยะ บล็อกแก๊งเป็นเหมือนจุดของมิตรภาพของกลุ่มคนที่สนใจเหมือนๆกันมาเจอกัน หรือไม่ก็เป็นการเปิดมุมมองมากขึ้นเพราะว่าคนที่สไตล์แตกต่างจากเราเยอะมากมาคุยกันในบล็อก ก็เป็นเพื่อนกันได้หมด ก็แลกเปลี่ยนความคิดเห็น ก็ดีค่ะ
พิธีกรทั้งสามท่าน : ขอบคุณมากนะคะ
พิธีกรทั้งสามท่าน : สวัสดีค่า
คุณรจ : สมาชิกของเราอีกหนึ่งคน
คุณแหม่ม : รุ่นเก่ากึก
คูธิง : เค้าเรียกรุ่นรีไซเคิล
คุณกุ๊งกิ๊ง : แสดงว่าเป็นสินค้ามีประโยชน์
คูธิง : เราไม่เอา reuse มันเหมือนถูกใช้
คุณกุ๊งกิ๊ง : โอ๊ย ไปพูดกับครูสอนภาษาอังกฤษแบบนี้ได้ไง
คุณรจ : ลืมเลย ว่าจะไม่พูดภาษาอังกฤษกับเขา
คุณกุ๊งกิ๊ง : รบกวนแนะนำตัวหน่อยค่ะ
คูธิง : คูธิง Tinglish จริงๆมันเป็นแค่ Tinglish เฉยๆ ไทย+อิงลิช
คุณกุ๊งกิ๊ง : มีความสมาส สนธิในภาษาอังกฤษ
คูธิง : แล้วก็มีเพื่อนๆพี่น้องที่เข้ามาในกลุ่มเนี่ย อยู่ดีๆเค้าก็ตั้งกันเองน่ะนะ มาเรียนโรงเรียนอนุบาลคูธิง แทนที่เพื่อนๆจะเรียกครู เรียกคูแทน
คุณรจ : งั้นบล็อกของคูธิงก็คือเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ
คูธิง : ก็คือเกี่ยวกับภาษาอังกฤษที่ไม่ใช่สอนแกรมม่า แต่จะเป็นภาษาอังกฤษที่เราใช้ผิด ตอนนั้นยังไม่เป็น AEC เนาะ ตอนนี้ก็เลยคิดว่าจะกลับไปเล่นใหม่ เพราะเรา AEC ล่ะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : น้องมีปัญหาเรื่องภาษาอังกฤษ พูดได้เป็นคำๆ เพราะน้องพูดเป็นประโยชน์ไม่ได้
คูธิง : เอาคำแต่ละคำมาแปะๆ
คุณรจ : เป็นคนชอบพูดไทยคำอังกฤษคำ
คูธิง : ไม่ไง เพราะงั้นคนไทยก็ฟังเข้าใจ ฝรั่งก็เข้าใจ
คุณกุ๊งกิ๊ง : บล็อกดีมีประโยชน์
คุณแหม่ม : คือเป็นสมาชิกกับเรามา 10 กว่าปี
คุณกุ๊งกิ๊ง : แต่เมื่อกี้ได้ยินแว่วๆ มาว่าจะกลับมาเขียน
คูธิง : แน่นอน ตอนนี้ก็คิดว่าจะกลับมาเป็นบล็อกเดิมถ้ายังแคะกุญแจได้
คุณกุ๊งกิ๊ง : ผ่านไปนานแล้วยังใช้ได้ไหมอ่ะบล็อก
คุณแหม่ม : ใช้ได้
คุณกุ๊งกิ๊ง : ใช้ได้คูธิง หายไปสิบปีก็ยังกลับมาใช้ได้
คูธิง : ก็จะใช้ชื่อ Tinglish เหมือนเดิม และก็จะเป็นคนคุยกัน ไม่ใช่แบบว่าสอนต่อมิอะไร วันนี้ไปเจออะไรมา ก็มาแก้ไขกัน
คุณรจ : อย่างวันนี้ไปได้ยินอะไรมา ก็มาแก้นิดหนึ่ง
คูธิง : ใช่ๆ
คุณรจ : จะรอนะคะคูธิงขา
คุณแหม่ม :นี่ถ้าออนแอร์ไปทุกคนก็จะเข้าล่ะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : อยากอ่านบล็อกแล้วนะ
คุณรจ : ขอบคุณคูธิงมากเลยค่ะ
พิธีกรทั้งสามท่าน : สวัสดีค่า
คุณกุ๊งกิ๊ง : แนะนำตัวก่อนเลยค่ะ
คุณไก่ : สวัสดีค่ะ ชื่อไก่นะคะ ล็อกอินเดิมคือ aitai แต่มาเปลี่ยนเป็นว่า
aitai อ่านว่า อะอิไต้ ที่เปลี่ยนเพราะว่ามีคนชอบเรียกว่าไอ้ต่าย ก็เลยต้องมาแปลให้ฟังว่า อ่านว่า อะอิไต้นะ เป็นภาษาญี่ปุ่นค่ะ แปลว่า คิดถึง
คุณแหม่ม : แล้วพี่ไก่เขียนบล็อกเกี่ยวกับอะไรคะ
คุณไก่ : เรื่องอาหาร แต่ว่าอาหารของพี่จะเป็นแนวทำง่ายๆ ใครๆก็ทำได้ พี่ไม่ได้จบด้านการทำอาหาร แต่พี่เป็นคนชอบทำอาหาร เรียนรู้ในการทำอาหาร สมมุติถ้าพี่ชิมอันนี้ไปปุ๊บ พี่คิดว่ามันต้องใส่อันนี้ๆนะ
คุณกุ๊งกิ๊ง :ถอดรส
คุณรจ : หมายถึงชิมแล้วจะรู้เลย
คุณกุ๊งกิ๊ง : พอกินปุ๊บแล้วนางจะ translate ออกมาว่าเฮ้ย ในนี้มันมีวัตถุดิบอะไรบ้าง
คุณไก่ : ใช่
คุณกุ๊งกิ๊ง : นี่เชฟกระทะเหล็กชัดๆ
คุณไก่ : มันต้องปรุงอะไรบ้าง มันต้องใส่อันนี้นะ
คุณกุ๊งกิ๊ง : แล้วเอาไปทำมั้ยคะ
คุณไก่ : ใช่ แล้วกลับไปทำ
คุณกุ๊งกิ๊ง :แล้วเหมือนมั้ย
คุณไก่ : เท่าที่ให้คนที่มาด้วยชิม เค้าก็บอกว่าเหมือน
คุณกุ๊งกิ๊ง : ไม่เชื่อ
คุณรจ : อยากลอง
คุณไก่ : พี่มีร้านอาหารนะ แวะไปได้ๆ พี่เลี้ยง
คุณรจ : แนวไหนเอ่ย
คุณไก่ : ก็ตามสั่งทั่วไปค่ะ ไม่ได้หรูหราอะไรมาก
คุณกุ๊งกิ๊ง : เป็นคนชอบทำอาหาร แล้วก๋ยังเปิดร้านอาหาร แล้วยังจะเขียนบล็อกด้วย เกี่ยวกับอาหารอีก
คุณรจ :พี่ไก่ฝากชาวบล็อกหน่อยค่ะ
คุณไก่ : เข้ามาเขียนกันเยอะๆนะคะ เพราะว่าบล็อกมันก็ให้อะไรเยอะนะ เพราะว่าจากที่พี่ไม่เก่งอินเตอร์เน็ต โลวไฮเทคมาก พี่ก็ได้เรียนรู้อะไรจากบล็อกเยอะ เจอคนหลากหลาย หลากหลายอาชีพ ส่วนมากก็จะเป็นคนดีๆนะ สมัยก่อนพี่ก็มีความรู้สึกไม่ดีกับคนในอินเตอร์เน็ต แต่พอพี่มาเล่นบล็อก ก็ได้รู้ว่าคนในอินเตอร์เน็ตก็ไม่ใช่ว่าเลวร้ายซะทุกคน
คุณรจ : ความจริงใจก็มี
คุณไก่ : ใช่ มีหลากหลายอาชีะมาก ทั้งหมอ ทั้งครู ทั้งพยาบาล เจ้าของบริษัท แล้วเราก็มีความรู้สึกว่าเออเราก็ได้แลกเปลี่ยนความคิดกัน บางเรื่องอย่างเมื่อก่อนเล่นใหม่ๆ ที่พี่ทำร้านอาหารใหม่ครั้งแรก พี่ไม่รู้สูตรอาหาร พี่ก็เขียนไปถามคุณผ้าไหมไทยที่อยู่อเมริกา เค้าก็บอกสูตรพี่มา ทำให้เราโอเคนะ เอาไปเอามาพี่ก็อยู่บล็อกมาสิบปีแล้วนะ เพิ่งกลับมาเขียนหลังจากห่างหายไปสองปี แม่ป่วยก็เพิ่งกลับมา เริ่มต้นใหม่ก็ได้สองสามปีนี่แหละ
คุณแหม่ม : พี่ไก่น่ารัก มาเขียนเรื่อยๆ
พิธีกรทั้งสามท่าน : ขอบคุณพี่ไก่มากค่ะ
พิธีกรทั้งสามท่าน : สวัสดีค่า
คุณรจ : แนะนำตัวเลยค่ะ อยากรู้เลย
คุณโรมุ : สวัสดีค่ะ
ROMMUNEE นะคะ ล็อกอินนี้ชื่อมาจากชื่อจริงคือรมณีย์ค่ะ
คุณรจ : ชื่อบล็อกก็คือรมณีย์เหรอคะ
คุณโรมุ : โรมุนีค่ะ แค่เปลี่ยนจากตัว a เป็นตัว u เท่านั้นค่ะ
คุณรจ : จะให้เราเรียกอะไรดีเอ่ย
คุณโรมุ : โรมุก็ได้ค่ะ
คุณรจ : ไม่ใช่ละมุดใช่ไหม
ตึ่งโป๊ะ!! ตลกใหญ่แล้วนะคุณรจ อิอิ
คุณแหม่ม : เขียนบล็อกเกี่ยวกับอะไรคะ
คุณโรมุ : หลักๆ คือเกี่ยวกับดนตรีค่ะ วิจารณ์เพลง วิจารณ์ MV วิจารณ์อัลบั้ม
คุณรจ : แสดงว่าเป็นคนชอบฟังเพลง
คุณโรมุ : ใช่ค่ะ
คุณรจ : ฟังแนวไหนอ่ะคะ
คุณโรมุ : ปกติจะชอบเป็นพวกเพลงไทย ปกติจะเพลงอินดี้ที่คนไม่ค่อยจะรู้จักอ่ะค่ะ
คุณรจ : แสดงว่าเมื่อกี้จัดมาหลายเพลงแล้วใช่ไหม
คุณกุ๊งกิ๊ง : ในรถนี่แม่ติ๊นา แม่ทาทามาเลย
คุณแหม่ม : ทำไมยึดติดกับบล็อกแก๊ง
คุณโรมุ : คือเดิมเล่นพันทิปมาอยู่แล้วค่ะ สมัยอยู่มัธยมแล้วมีบล็อกแก๊งมา มันใช้ล็อกอินของพันทิปได้ เลยใช้บล็อกแก๊งค่ะ
คุณรจ : ทำไมส่วนใหญ่บล็อกแก๊งเป็นของแถมของเขาตลอด พอเข้ามา เป็นของแถมแล้วไปไหนไม่ได้เลย
คุณโรมุ : ก็ยังอยู่ค่ะ เหมือนเป็นอีกแชแนลหนึ่ง
คุณกุ๊งกิ๊ง : ติดตามบล็อกได้เนอะ สำหรับคนที่ชอบเพลงอินดี้ แต่เพลงหลักๆ ทั่วไปก็มี
คุณโรมุ : ตอนนี้โฆษณานิดหนึ่งนะคะ บล็อกล่าสุดที่เขียนวิจารณ์ไปนะคะ เป็นอัลบั้มชุดที่ 3 ของวง Lomosonic กับอัลบั้มที่ชื่อว่า Anti-Gravity ใครสนใจอยากเข้าไปอ่านมาบล็อกทีโรมุวิจารณ์เอาไว้นะคะ ที่ rommunee.bloggang.com ค่ะ
พิธีกรทั้งสามท่าน : ขอบคุณมากนะคะ
ตามมาเสพภาพบรรยากาศกันต่อเลยค่ะ แต่ถ้าอยากได้เสียงและบรรยากาศจริง
แนะนำให้เปิดดูคลิป รับรองความรั่ว ความฮาของกลุ่มนี้ค่ะ
จบกันไปแล้วค่ะ น่าเสียดายเนอะ ยังร้องเพลงกันไม่เต็มอิ่มเลย ไหนใครร้องเยอะสุด...โชว์ตัวหน่อยค่า
บรรยากาศครื้นเครง มีความเป็นกันเอง เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้มตลอดทั้งงานเป็นเสน่ห์ของมิตรภาพชาวบล็อกแก๊งจริงๆค่ะ
สุดท้ายนี้ทางทีมงานต้องขอขอบพระคุณทุกท่านที่ให้เกียรติมาร่วมงานด้วยนะคะ ซึ่งถ้าผิดพลาดประการใด ทางทีมงานต้องขออภัยทุกท่านไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
หวังเป็นอย่างยิ่งว่าเราคงได้มีโอกาสพบปะและทำกิจกรรม พูดคุยร่วมกันอีกในกิจกรรมต่อๆไปนะคะ
ดูรูปแล้ว สนุกไปกับเพื่อนๆ