ช่วงนี้มีโอกาสไปดูคอนเสิร์ตของศิลปินรุ่นใหญ่มาสองงาน ก่อนจะลืมเล่ารวมเลยแล้วกัน...คอนเสิร์ตแรกคือศลป.คนโปรด "สุรสีห์ อิทธิกุล...กัลปาวสานนั้นนานเพียงใด"





เพราะไม่เคยไปใช้บริการที่หอประชุมเล็กศูนย์วัฒนธรรม ไม่รู้ว่าผังที่นั่งเป็นยังไง เลยงงนิดหน่อยตอนจองบัตร วันแรกที่เปิดให้จองก็เข้าไปในเวป ปรากฏว่าที่นั่งแถวที่ 5-10 มีคนจองหมดแล้ว แต่แถว 1-4 ยังโล่ง ก็เลยต้องจองแถวที่สี่ตรงกลาง(ยังไงมันก็คงดีกว่าแถวที่ 11 ล่ะนะ -*-) ยังกลัวว่าจะเมื่อยคอเพราะคิดว่าเวทีน่าจะสูง...แต่พอวันจริงไปถึงตกใจว่าเวทีไม่ใหญ่ ที่นั่งใกล้มาก...ตอนนั้นแอบคิดว่าถ้าไม่มีคนนั่งข้างหน้าที่โค-ตะ-ระดีเลย แต่คงเป็นไปไม่ได้เพราะบัตรขายหมดทุกที่นั่ง แล้วก็เป็นตามคาด...เกินคาดด้วยแหล่ะ เพราะพอคอนฯ ใกล้จะเริ่มก็มีคนโผล่มานั่งข้างหน้าจริง ๆ...เออ...นอกจากจะตัวหย่ายยยยยแล้ว ยังพกกล้องตัวเขื่องมาด้วย แถมเก้าอี้ไม่มีการจัดเรียงสับหว่างใด ๆ ก็เลยบังกันเต็ม ๆ เบี่ยงตัวดูคอนฯ ตั้งแต่ต้นจนจบ สบายใจเลยจ้า 5555 (จริง ๆ เป็นเพราะเราตัวเล็กเองแหล่ะ ^ ^")...



หลังจากรอสักพักใหญ่ ๆ ก็เริ่มเข้าสู่ขั้นตอนพิธีการ (ข้ามไป ๆ ดึ่ง ๆ) ...พอหนุ่ม(สูง)ใหญ่ในชุดสูทลำลองสีขาวนวลดูเด่นเด้งก้าวออกมาเท่านั้นล่ะ เสียงต้อนรับเกรียวกราวก็ดังขึ้น...ต้องยอมรับว่าดูดีจริง ๆ (เพ้ออออออ ^ ^) ช่วงแรกสุรสีห์กับวงไดนามิก เล่นเพลงของสุรสีห์จากอัลบั้มต่าง ๆ สลับ(พักเหนื่อย ^ ^) กับให้มาโนช พุฒตาลมาทอล์คโชว์เรียกเสียงเฮฮาและแทรกสาระตามสไตล์ปกติของหนุ่ม NGO (สาวที่นั่งข้าง ๆ กันมีตะโกนแซวมาโนชให้ได้ฮากันด้วยอ่ะ เสียงดังดีจัง)...เพลงที่เลือกมาเล่นก็ถูกใจหลายเพลงอยู่ งานนี้กะมาฟังเพลงอย่างเดียวไม่ได้เอากล้องมา(เอามาก็คงไม่มีประโยชน์อันใด 5555) แต่เห็นคนนั่งข้างหน้าถ่ายรูปเลยควักเอาโทรศัพท์มาถ่ายกับเขาบ้าง แต่เกรงใจว่าจะบังคนข้างหลังเลยถ่ายนิดเดียวแถมไม่ดีอีกต่างหาก...เหอ ๆ



มีช่วงนึง คนข้างหน้าลุกออกไปไหนไม่รู้...แบบว่า...พอไม่มีคนนั่งบังก็เหมือนได้สบตากับศลป.ผ่านแว่นของเราสองคนตลอดเวลา ด้วยความที่นั่งกลางตรงกับตำแหน่งวางไมค์เป๊ะ...แอบเขินจนลืมถ่ายรูปทั้งที่ทางโล่ง กว่าจะรู้ตัวคนข้างหน้าก็กลับมานั่งบังเหมือนเดิม 55555 (ศลป.ไม่รู้เรื่องอะไรกับแกเล้ยยยยยย ไฟส่องหน้าขนาดนั้น ^ ^")...ถ่ายคลิปมาได้บ้างบางเพลงแบบแอบ ๆ เพราะกลัวแบตหมดแล้วก็กลัวรบกวนคนข้างหลัง เพลงที่ชอบแล้วถ่ายได้คือ "ใกล้กับไกล" ฟังแล้วแอบคิดถึงเพลง "ที่ว่าง" ของโจ้อีกหนึ่งคนโปรด...



เสียดายที่ถ่าย "กัลปาวสาน" ไม่ทันเพราะมีเปลี่ยนดนตรีตอนขึ้นต้น กว่าจะรู้ว่าใช่ก็อินโทรไปพักนึงเลยนั่งประสานเสียงกับคนอื่นแทน ถือว่าเป็นเพลงที่คนในคอนฯ ช่วยกันร้องดังสุดแหล่ะ บรรยากาศสดใสกลมกลืนไปกับดนตรีและความหมายของเพลง อีกเพลงที่ฟังแล้วชอบคือ "ชีวิตนี้เพื่อใคร" รู้สึกว่าพี่อ๋องร้องได้อินดี...ส่วนเพลงฮิตแบบ "ปราสาททราย" ก็เรียกเสียงปรบมือได้มาก เพลงนี้ส่วนตัวเฉย ๆ คือเพลงออกแนวรัดทดหมดหวังไปหน่อย แบบว่าไม่อิน 5555 ถ่ายคลิปมาด้วย แต่รู้สึกตาจะคอยโฟกัสกับหัวของผู้ชมที่นั่งโยกไปมาตามจังหวะเพลง กว่าจะจบเพลงมึนเลย (ได้ข่าวว่าเค้าซึ้งกันทั่วบ้านทั่วเมือง -*-)...




ช่วงที่เล่นกับวงไดนามิกดูจะจบเร็วมาก เหมือนฟังแป๊บเดียวเองแบบว่าเพลงที่คิดว่าเด็ด ๆ ยังไม่ได้ฟังเลยอ่ะ (อยากฟังเอมวลีสด ๆ มาก โอ้ย!! อีกหลายเพลงเลยอ่ะ...-*-)...แล้วก็ถึงช่วงที่หลายคนรอ เปิดตัวด้วยการ Solo กลองจากเอกมันต์ โพธิ์พันธุ์ทอง ลีลาการตียังทำให้รู้สึกถึงความพิเศษ ความแตกต่างที่ไม่เหมือนมือกลองที่เก่งอย่างเดียว มีพลังและดึงดูดสายตา...




แล้วสุรสีห์ก็ขึ้นเวทีอีกรอบแบบสบาย ๆ สไตล์ร็อคโดยมีมาโนชมาแจมกีตาร์ ปรากฎว่าเล่นอีกรู้สึกจะสามเพลง คอนเสิร์ตก็จบ!!...เฮ้ยยยยยยย ได้ไงล่ะ...คนดนตรีเข้าหลังเวทีไปแล้วแต่ไฟในฮอลล์ก็ยังไม่เปิด เป็นสัญญานว่าจงตรบมือเรียกศลป.ให้ออกมาอีกรอบ แล้วก็ได้ผลได้ฟังเพลงแถมอีกหนึ่ง...ครั้งนี้จบจริง รวมเวลาแล้วประมาณ 2 ช.ม.หักช่วงทอล์คแล้วคงไม่แปลกที่รู้สึกว่าคอนเสิร์ตจบเร็วไปนิด...ส่วนตัวคิดว่าคอนเสิร์ตดูเรื่อย ๆ ไปหน่อยผิดความคาดหมาย อาจเป็นเพราะตัวศลป.ไม่ใช่คนช่างพูดนัก ถ้าเพิ่มเรื่องเล่าประกอบเพลงแต่ละเพลงคงจะทำให้น่าจดจำมากขึ้น...แต่ก็โอเคในแง่ได้เจอคนดนตรีฝีมือระดับตำนาน ที่สำคัญยังไงเสียงสุรสีห์ อิทธิกุลก็ยังสุดยอดในความรู้สึกเสมอ...



******************************************



หลังจากนั้น 3 อาทิตย์ได้ไปดูคอนเสิร์ต "มีคนมากมายกับผู้ชายชื่อปั่น"...แขกรับเชิญของ "อาปั่น" คือ "หลานอ๊อฟ" และ "หลานว่าน"...คอนเสิร์ตจัดที่เซ็นเตอร์พอยท์ เซ็นทรัลเวิร์ลซึ่งไม่เคยไปมาก่อน(อีกแล้ว -*-) แต่งานนี้บัตรถูกสุด ทำใจว่าคงไกลน่าดู แต่เอาจริงแล้วถือว่าเป็นสถานที่จัดคอนเสิร์ตที่ดีมาก คือขนาดกำลังดีไม่ใหญ่เกินแล้วที่นั่งเป็นเหมือนในโรงหนังไม่บังกันเลย ระบบเสียงก็ดี...โดยรวมชอบเลยล่ะ...งานนี้หวังว่าจะได้ฟังเพลงเพราะ ๆ เพราะทั้งสามคนขึ้นชื่อว่าเสียงดีมาก และเตรียมเสพความฮาจากศลป.เพราะอ๊อฟกับว่านก็เป็นคนคุยสนุก มุกกระจายอยู่แล้ว...



งานนี้ไม่ผิดหวังได้ฟังเพลงเพราะ ๆ ของพี่ปั่นเต็มอิ่มเลย...แล้วอ๊อฟกับว่านก็กัดกันให้ได้ขำตลอดงานจริง ๆ...ช่วงโชว์เดี่ยวที่ศลป.ร้องเพลงของตัวเองชอบของอ๊อฟมากสุด ปกติไม่ค่อยชอบเพลงประเภทอิมโพรไวส์ไหลเป็นน้ำสไตล์นี้เท่าไร แต่สำหรับอ๊อฟแล้วต้องให้ อาจเป็นเพราะฝีมือคนทำเพลงที่เก่งมาก ใช้ภาษาสวย เนื้อหาลงตัว พอมาเจอคนร้องเก่ง ๆ แล้วแบบมันฟังแล้วอิ่มเลยอ่ะ...



ช่วงของพี่ปั่นก็ไพเราะตามมาตรฐาน...ชอบเพลง "ยินดีที่ไม่รู้จัก" ของ 25 Hours มาก ๆ คือชอบเพลงนี้อยู่แล้ว ๆ พี่ปั่นร้องได้สุด ๆ ไม่แพ้รุ่นหลานเลยมันมาก ๆ (ถ่ายคลิปมาได้หน่อยนึงด้วย ^ ^")...ส่วนของว่านดูจะตร๊อปไปหน่อย ฟังจากน้ำเสียงน่าจะมีปัญหาคงจะไม่เต็มร้อย เพราะเสียงแหบมากในบางช่วง เวลาใช้แสียงหลบแล้วหาย ๆ ไปคือเคยฟังว่านร้องสดดีกว่านี้ แล้วเพลงว่านเสียงสูง เสียงหลบเยอะด้วย แต่ก็ยังถือว่าไม่แย่เพราะสไตล์ของว่านไม่ต้องใช้พลังเยอะเท่าอีกสองคน...คนไปด้วยยังบอกว่าเสียงนุ่มมาก...



ที่ชอบมากอีกอย่างคือตอนที่แต่ละคนจะเลือกเพลงของอีกคนมาร้อง คือทั้งสามคนเป็นนักร้องที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวจริง ๆ เวลาเอาเพลงคนอื่นมาร้องนี่ต้องฟังซักพักอ่ะ ถึงจะนึกออกว่าเป็นเพลงใครแบบว่าร้องเพลงคนอื่นได้เป็นเพลงของตัวเองจริง ๆ....ติดใจ "วัยทองรำลึก" เวอร์ชั่นพี่ปั่น ร้องได้เป็นตัวพี่ปั่นสุด ๆ ชอบมากกกกกกก



อีกช่วงนึงที่ชอบมากคือช่วงที่สามคนมารวมกัน ทั้งตอนร้องสลับกันแล้วก็ตอนพูดคุย...คือเพลงของพี่ปั่นที่ดัง ๆ จะเลือกมาร้องรวมเป็นแบบบเมดเลย์เป็นส่วนใหญ่ ส่วนมุกจิกกัดชวนทะเลาะกันระหว่างสองหลานก็ฮาดี (งานนี้มีคุณประจักษ์ 3 คน เอ้ย!! ไม่ซิมีคุณประจักษ์ 2 อีกคนขอเป็นวนิดา 5555)...ชอบที่อ๊อฟทำท่าจะต่อยว่าน แมนโคด ๆ แบบว่างานนี้แกรนโอเพนนิ่งมาก 55555...



แล้วก่อนจบทั้งสามคนยังลงจากเวที เดินมาหาคนดูจนถึงแถวสุดท้าย ซึ่งต้องเดินขึ้นบันใดสูงมากเลยอ่ะ แถมเดินไปร้องไปด้วยนะ(สองหนุ่มต้องคอยประกบอาปั่น เผื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน 5555)...เห็นแล้วเหนื่อยแทนเพราะตอนเราเดินขึ้นมาคนไปด้วยยังหอบเลย ^ ^...เรียกว่าศลป.ใกล้ชิดคนดูแบบเดินผ่านหน้ากันเลยทีเดียว...งานนี้อนุญาตให้ถ่ายรูปได้ แต่ห้ามถ่ายคลิปคาดว่าอาจจะมีดีวีดีตามมา ใครสนใจก็ตามอุดหนุนได้...เหอ ๆ


ศิลปินปีนบันไดขึ้นมาหา...



แล้วก็เดินผ่านหน้า...


ในระยะประชิด...


มายืนร้องกันอย่างใกล้...


จบจากคอนเสิร์ต ศลป.มานั่งแจกลายเซ็นต์ชิล ๆ...^ ^

จบแหล่ะ...จบดื้อ ๆ เพราะรู้สึกว่าสนิมเยอะเคาะไม่หมด 5555

ไม่เจอกันตั้งนาน...ซาบายกันดีมั้ยจ๊า........~~~~

Create Date : 23 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 4 ธันวาคม 2553 20:33:06 น.		2 comments
Counter : 4318 Pageviews.
Share Tweet