...ROCK & ROLL...LIVE & LOUD...ฟังเพลงแล้ว อย่าทำชั่วนะโว้ย...
Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2550
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
7 ตุลาคม 2550
 
All Blogs
 
"... ชายผู้มองไม่เห็นอนาคต ..."


"I Will Remember You" – Sarah Mclachlin



คุณว่าการมองเห็นอนาคต หรือ การมองเห็นอดีต ยากกว่ากัน ?.......
หมอดูมักสร้างความน่าเชื่อถือเริ่มต้น จากการทายอดีต ซึ่งถ้าทักแล้วตรง ลูกค้าก็เชื่อถือไปกว่าครึ่ง ส่วนอนาคตทายไปก็ต้องรอดูผลอีกที ตัวผมเอง ไม่ค่อยเชื่อเรื่องหมอดูและไม่ได้สนใจดูดวงเท่าไหร่นัก เพราะคิดว่า
... “อดีตเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว ...ปัจจุบันก็เห็นอยู่ ...ส่วนอนาคตผมเชื่อว่า เราเปลี่ยนมันได้ทุกวัน”………………


คืนวันก่อน ระหว่างรอเรียกแท็กซี่กลับบ้านริมถนน ผมเห็นเด็กหนุ่มใส่แว่นในชุดนักศึกษา คนหนึ่ง เดินมาส่งแฟนสาววัยเดียวกันหน้าปากซอย ทั้ง 2 คุยกันสักครู่ก็ค่อยๆร่ำลากันไป แววยิ้มปนเขินนิดๆในดวงตาของฝ่ายหญิง และสายตา “หมาเชื่อง” ซ่อนอยู่ใต้แว่นของหนุ่มน้อย ประสานกันอย่างจัง อาลัยอาวรณ์เหมือนว่าจะไม่ได้เจอกันอีกนาน ก่อนทั้ง 2 จะค่อยๆลับตากันและกัน.......... เมื่อความรักอยู่ใกล้ความคิดถึง แม้คืนเดียว ก็รู้สึกยาวนานนับเดือน....ผมอดยิ้มไม่ได้กับ ทุกครั้งที่เห็นความรักของคนหนุ่มสาว ลอยอยู่รอบๆตัว เพียงแต่ครั้งนี้แปลกกว่าทุกครั้ง .............. ที่ผมเห็นชายคนหนึ่งหน้าตาเหมือนตัวเอง ในเด็กหนุ่มคนนั้น................

สมัยเรียน ผมเองก็เคยเดินมาส่งหญิงคนรักที่หน้าปากซอยแบบนี้.... ด้วยสายตา “หมาเชื่องๆ” แบบนี้ และรู้สึกแต่ละคืนช่าวยาวนานเหลือเกิน ทั้งที่รุ่งเช้าเราก็จะได้พบกันใหม่แบบนี้..... เพียงแต่หวังให้หนุ่มน้อยที่กำลังเดินในเส้นทางคล้ายผมคนนั้น จะไม่ต้องจบความรักค้วยน้ำตาแบบเดียวกัน ..... ผมเดินยิ้มและคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ในค่ำคืนที่คนมากมายผ่านหน้าไปมา แต่ไม่ทักทายกัน ......ดูเหมือนในคืนนี้ ผมจะไม่ได้มองเห็นตัวเองแค่ครั้งเดียว


ระหว่างเดินข้ามสะพานลอย นักศึกษาหนุ่มอีกคนกำลังหยิบยื่นเศษเงินให้กับขอทาน ขณะที่ผมเองก็ “เห็น” แต่เดินผ่านมาแล้ว.......ผมนึกถึงตัวเองเมื่อสัปดาห์ก่อน กำลังเดินผ่านขอทานน่าสงสาร ที่มีแค่แขนข้างเดียว และต้องไถลตัวลากขอความเมตตาไปกับพื้น บนสะพานลอยหน้าสยามสแควร์ วันนั้น ผมก็ “เห็น” และเดินผ่านไปเช่นคืนนี้. ..แน่นอนว่า ตอนที่กำลังมอง เศษเงินจากมือนักศึกษาหนุ่มสู่ขันโทรมๆ ผมได้เห็นตัวเองในวันเก่าๆ....อีกครั้งเช่นกัน

บนถนนเหงาๆ...ล้อแท๊กซี่หมุนไปเรื่อยๆ ภาพตัวเองในอดีต ก็ลอยเข้ามาในหัวผมเรื่อยๆ...
ผมเห็นตัวเองตอนเข้าทำงานใหม่ๆ ยิ้มทักทายคนที่ไม่รู้จักในลิฟท์ พร้อมกับ เอ่ยคำว่า “ช่วยถือไหมครับ” กับเธอที่กำลังแบกกล่อง อุปกรณ์สำนักงานใบโต.....
ผมเห็นตัวเอง ลุกจากโต๊ะทำงาน ไปช่วยเพื่อนของเพื่อนที่ไม่เคยแม้ทักทายกันย้ายของ.. เปลี่ยนแผนกข้ามตึก…..
ผมเห็นตัวเอง เดินไปบิดก็อกน้ำ ที่ปิดไม่สนิทหยดแหมะๆบนอ่างล้างหน้าใน ออฟฟิศ…..
ผมเห็นตัวเองในชุดนักเรียน เอ่ยปากช่วยถือกระเป๋าให้ เพื่อนร่วมรถเมล์ ที่ต้องยืนโหน ขณะที่ตัวเองนั่งอยู่......
ผมเห็นตัวเองที่เปี่ยมด้วย พลัง และความฝันสมัยประกวดเล่นดนตรีตอนม.ปลาย กำลัง ไถลตูด นอนเด้งเหมือนปลาไหลถูกน้ำร้อนราด ดีดกีต้าร์ บนเวที...


ยิ่งนึกย้อนไปไกลเท่าไหร่ ผมก็เห็นอดีตมากเท่านั้น.......และผิดหวังกับปัจจุบันยิ่งขึ้น สิ่งที่นึกขึ้นได้ทั้งหมด..... กลับไม่ได้เกิดขึ้นเลยในปี 2 ปีนี้.... ความขี้เกียจ ความเบื่อหน่อย กระทั่งความเคยชิน ทำให้คำพูดหลุดจากปาก และ น้ำใจออกจากมือของผม ยากขึ้นเรื่อยๆ ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ .......ทั้งที่ จริงๆแล้ว เมื่อคนเราอยู่บนโลกยิ่งนาน ก็ยิ่งควรเข้าใจว่า “น้ำใจ” เป็นสิ่งขาดแคลน และจำเป็น บนโลกใบนี้ขนาดไหน ..

บนถนนเหงาๆ คืนนี้ผมยิ้มเศร้าๆ ก่อนที่รอยยิ้มจะเลือนหายไป กลายเป็นหน้าซีดๆ ที่ฉาบความวิตกกังวล... ผมเพิ่งพบว่า......ผมเห็นตัวเองในอดีต.. เห็นตัวเองในปัจจุบัน.... แต่ทำไม ทำไม ทำไม...ผมถึงมองไม่เห็นตัวเองในอนาคตเลย

อีก 1..2..3..4..5... ปี จากนี้ ผมจะทำอะไรอยู่กันแน่ ก้อนความฝันที่เคยมีสมัยวัยรุ่น ตอนนี้มันไปแอบหลับอยู่ที่ไหน ... อีกปีครึ่ง ผมก็จะอายุขึ้นเลข 3 แล้ว แต่ยังได้แค่ มองคนรุ่นเดียวกัน หรือรุ่นน้อง ด้วยสายตาอิจฉา ทุกครั้งที่คนเหล่านั้น อยู่ตรงจุดที่ผมอยากยืน คำถามคือทำไมจึงเป็นเช่นนั้น........
คำตอบอาจซ่อนอยู่ในคำถามอีกทีว่า แล้วผมเองได้พยายามต่อสู้อะไรบ้าง ... กับจุดหมายที่อยากไปถึง ผมได้ออกเดินหรือยัง รึเพียงแค่ ยังนั่งอยู่ที่เดิม แล้วมองดูคนอื่นก้าวไป....


มนุษย์เราต้องเจอเรื่องโหดร้าย และอุปสรรคมากมาย หลายคนท้อแท้ ถอดใจ และคิดว่าตัวเองแก่เกินไปแล้วที่จะเริ่มทำอะไรสักอย่าง.......แต่ในเมื่อไม่มีใครแก่เกินเรียน... ผมยังเชื่อว่า ไม่มีใครแก่เกินฝันเช่นกัน และที่จริงแท้กว่านั้นไปอีก คือ ... ไม่มีใครแก่เกินจะเริ่มลงมือทำ!.....

เคยมีนักคณิตศาสตร์ ที่ต้องสู้กับโรคสภาวะทางจิตของตนเอง การดูถูกเหยียดหยามและรังเกียจจากคนรอบข้าง จนเกือบจะต้องอยู่ในโรงพยาบาลบ้าไปตลอดชีวิต ก่อนจะฟันฝ่าจนได้รับรางวัลโนเบลในที่สุด กล่าวว่า
“Fortune Favors Brave”….. โชคดี..มักเลือกอยู่กับ ความกล้าหาญ
“You’ve Got To Keep Feeding Dream For them To Stay Alive” เราต้องหมั่นให้อาหารความฝัน... หากยังต้องการให้มันคงอยู่”
…. แน่นอนว่าอาหารนั้นหาซื้อที่ไหนไม่ได้ แต่เป็นผลิตผลจาก ฟาร์มแห่งกำลังใจ ที่ต้องสร้างขึ้นเอง “ความพยายาม มุ่งมั่น อดทน ตั้งใจจริง”

ผมไม่รู้ว่า ในแต่ละวัน หาก ลองมองออกไปนอกสายตาเดิมๆ คุณจะเห็นตัวเองในอดีต ..ปัจจุบัน...หรืออนาคตกันบ้างไหม แต่เชื่อว่า ไม่มีหมอดูคนไหน รู้อนาคตได้แม่นกว่าตัวเราเอง และที่สำคัญกว่านั้น ไม่มีใครรู้เลยว่า เราแต่ละคนยังมีเวลาฝันและทำมัน บนโลกนี้อีกสักเท่าไหร่?... บางคนอาจจะเลือกดร็อบความฝันไว้ก่อน คล้ายๆกับดร็อบเรียนในมหาวิทยาลัย ในขณะที่เราอาจมีเวลาน้อยกว่าที่คิด .....
หรือ เราอาจมีเวลาน้อยกว่าที่คิด มากๆๆๆๆ
.......


เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ผมได้รับทั้งข่าวดีและข่าวร้ายในวันเดียวกัน ข่าวดีคือเพื่อนคนหนึ่งคลอดลูกสาว หน้าตาน่ารัก สดใส สุขภาพแข็งแรง ........ ส่วนข่าวร้ายก็คือ เพื่อนอีกคน สูญเสียสามี ที่จากไปด้วยโรคมะเร็ง ทั้งๆที่ แต่งงานกันได้แค่ 2ปี เพิ่งมีลูกวัยไม่ถึงขวบที่ต้องดูแล และพ่อเธอก็เพิ่งเสียไปตอนต้นปี..... ทั้ง 2 ข่าวนี้กระทบหูผมด้วยเวลาห่างกันแค่ไม่ถึง 5 นาที.....
….

ชีวิตคนเราน่าตลกดีนะครับ บางครั้ง รอยยิ้ม กับ น้ำตา ก็อยู่ห่างกันแค่ปลายจมูกกั้น .... หัวเราะได้ไม่ทันไร ก็ต้องร้องไห้เสียแล้ว......ถึงกระนั้นก็ตาม......สังเกตไหมว่า
......

ทุกครั้งน้ำตาไหลจากตา......รอยยิ้มเผยจากปาก ... ก็ยังมีเจ้าจมูกที่อยู่ระหว่างกลาง .. หายใจตามหน้าที่อยู่เงียบๆ เหมือนจะ บอกให้เพื่อนของมันรู้ว่า
.
.
จะร้องไห้ หรือหัวเราะ มากมายแค่ไหน ..................ชีวิต ก็ต้องดำเนินต่อไป................







Create Date : 07 ตุลาคม 2550
Last Update : 26 พฤศจิกายน 2550 3:55:05 น. 110 comments
Counter : 677 Pageviews.

 
ถูกต้องแล้วล่ะคุณ
ไม่ว่าสิ่งใดจะถูกต้องแต่ไม่ถูกใจ
หรือว่าจะอะไรยังไงก็แล้วแต่เน๊าะ
ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไปแบบชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นกันไป
ฝันดีนะคะ
หายไปนานเน๊าะงวดนี้....คิดถึงจัง


โดย: อุ้มสี วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:2:49:07 น.  

 
เคยคิดเหมือนกันค่ะ ว่า ทำไมเราอายุยิ่งมากขึ้น ความเอื้อเฟื้อกลับยิ่งน้อยลงก็ไม่รู้
และบางทีศีลธรรม กับการกระทำที่เป็นอยู่ กลับตรงข้ามกันบ่อย ๆ ก็ไม่รู้เหมือนกัน

แต่สุดท้ายไม่ว่าจะอย่างไร ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไปค่ะ


โดย: นักรักโลกมายา วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:3:20:23 น.  

 
life goes on ค้า
หายไปนาน กลับมาพร้อมความเศร้าเลยอ่ะคุณแร้
และก็ชอบรูปบีจี อันนี้จัง
ชอบเสียง Sarah Mclachlin ด้วย




โดย: grappa วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:8:52:24 น.  

 
ขอบคุณมากค่ะกัลยาณมิตรที่แสนดีเสมอ
ยามเช้าวันนี้กทม..อากาศดีมากค่ะท่าน

บีจีสวยจังเลยค่ะ..เพลงก็เย็นๆๆ
เพราะมากค่ะ..หายหน้าห่างหายกันเลยนะค่ะนิ

เราว่ามองเห็นอนาคตง่ายกว่าจะ
เพราะยังมีทางแก้ไข
แต่ถ้าอดีตยากจัง
หากผิดพลาดแล้วมักจะแก้ไขไม่ได้เลย
ต้องเลยตามเลย..

แต่ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราคือผู้ดำเนินค่ะ
หมอดูเหรออออ5555555555ทำให้ตื่นเต้นมัง
อิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ดีใจเสมอนะค่ะที่เห็นคุณแวะหา
มิตรคนดี




ปล..ภาษาเผ็ดร้อนจังเลยนะค่ะ



โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:9:01:44 น.  

 
นั่นสินะ
เราเรียนรู้อดีต เพื่อไม่ให้เดินซ้ำรอยที่เคยเจ็บปวดในอนาคต
แต่หลายครั้ง
เราก็ทำผิดซ้ำๆ ในเรื่องที่เคยผิดมาแล้ว
และก็ต้องเสียใจซ้ำๆ กับเรื่องที่เคยเสียน้ำตามาแล้ว

เหมือนต้องคำสาปนะ...


---- คิดถึงคุณแร้ค่ะ


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:9:40:35 น.  

 
ชอบเพลงก่อนอื่นเลยเพราะว่าเปิดมาได้ยินก่อนสิ่งใด

เห็นด้วยกับพี่กรัปป้านะคะ .. Life goes on ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม มันเป็นสัจธรรมจริงๆ ค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:10:53:08 น.  

 


โดย: โสดในซอย วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:15:15:23 น.  

 

ก้อนความฝันที่เคยมีสมัยวัยรุ่น ตอนนี้มันไปแอบหลับอยู่ที่ไหน
^
^
ชอบน่ะ เตือนสติอะไรได้เยอะดี


โดย: p_tham วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:17:42:44 น.  

 



ดี.ไม่ค่อยคิดอะไรช่วงนี้
ที่ผ่านมา โดยบางอารมณ์โถมเข้ามาซ๊าตั้งตัวไม่ติด
วันนี้เลยขอนิ่งๆ ขออยู่ไปวันๆ
รักษาอารมณ์ให้อยู่คงที่
คิดได้เท่านี้ล่ะค่ะวันนี้...


บางวันกับเรื่องรอบๆตัว
ดี.รู้สึกว่าเหนื่อยจัง
ได้รับรู้เรื่องราวจากหลายๆคน
ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องเครียดในชีวิตของพวกเขา
ดี.เหนื่อยใจไปทั้งวัน
กว่าจะมาคิดได้ว่า
เฮ้ย!คิดมากมัยเนี่ย เรื่องของเขา ไม่ใช่เรื่องของเรา
คิดมากไปก็ช่วยอะไรไม่ได้

แต่ไม่ว่าเรื่องของใครก็ตาม
พอเข้ามากระทบใจ
จะไม่คิดก็ไม่ได้นะคะ...
ไม่แกร่งพอที่จะเห็นเรื่องทุกอย่าง
เป็นธรรมดาของโลกไปซ๊าหมด








โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:19:08:56 น.  

 
จริงจ๊ะ life's go on
ทุกวันนี้ได้แต่บอกตัวเองว่า ทำทุกวันให้มีความสุข
แต่อยุ่บนพื้นฐานที่ไม่ได้ทำร้ายใคร เพราะไม่อาจรู้
ได้เลยว่า เราจะเกิดอะไรขึ้นในวันข้างหน้า


โดย: เหมียว พัชริดา IP: 58.8.116.62 วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:20:16:20 น.  

 
โอยยยยย นับถือจริงๆ คุณแร้คิดได้ไง ผมว่าคุณเป็นคนช่างคิดจริงๆ หลายๆสิ่งหลายอย่างผมไม่ได้ให้ความสนใจไม่ได้คิดถึงมันด้วยซ้ำ และไอ้เจ้า "ผมในอนาคต" ก็เป็นตัวนึงที่ผมยังไม่ได้นึกถึงและออกแบบมันเลยนาครับว่ามันจะออกมาเป็นรูปไหนหรืออยากให้มันออกมาเป็นยังไง หรือเป็นเพราะผมเชื่อแบบคุณแร้มั้งครับว่าอนาคตเรามาสารถที่จะเปลี่ยนมันได้ทุกวัน (เป็นข้ออ้างที่สวยดีแฮะ)

เห็นด้วยอย่างยิ่งกับประโยคสุดท้ายครับ แต่ไม่เห็นด้วยกับท๊อปปิคต้นๆเพราะผมจะแก้ให้ว่า"สมัยเรียน ผมเองก็เคยเดินมาส่งหญิงคนรักที่หน้าปากซอยแบบนี้.... ด้วยสายตา “หมาหื่นๆ” แบบนี้" กร้ากๆๆๆๆๆ

ปล เห็นแบคกราวน์ของเนื้อหาบล้อคแล้วนึกถึงกระดาษเขียนจดหมายรักเลยอ่ะ หวานเจงๆ


โดย: ข้าวตู วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:21:38:39 น.  

 
วันนี้เขียนออกแนวเศร้านิดนึง

แต่ก็ยังคมๆ

ชอบฟาร์มแห่งกำลังใจ มากๆเลยจ้า

พออายุเริ่มมากไฟเริ่มมอด แต่ตอนนี้ก็กำลังทำให้ลุกโชน

เหมือนสมัยก่อนละ

สู้ๆเหมือนกันนะ


โดย: Sugar and spice วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:21:44:57 น.  

 

ผมไม่ค่อยได้คิดถึงเรื่องตัวเองเท่าไหร่ ..เอ วันๆคิดเรื่องอะไรมั่งเนี่ย

เอ้อ ไม่ค่อยมีครับ


โดย: yyswim วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:21:58:56 น.  

 
ชอบแวะไปเปิดดูอดีต
ของตัวเองบ่อยๆเหมือนกันค่ะ
เผื่อว่าจะได้ไม่หลงทางอีก
..
..
^_^

ปล1 ขอบคุณจมูกค่ะ
ปล2 ก้มหน้าแหงนหน้าแล้วอย่าลืมมองไปข้างหน้าบ้างนะคะ ^^


โดย: azamiya วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:22:54:14 น.  

 
อ่านแล้วก็ต้องสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ
แล้วก็บอกตัวเองว่า
ชีวิตต้องดำเนินต่อไป ไม่ว่าจะสุขจะทุกข์
ก็ยังดีที่มีลมหายใจ



โดย: เพลงเสือโคร่ง วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:23:01:06 น.  

 
ผมเชื่อถือตัวเองมากกว่าดวงเหมือนกัน เเต่ไม่ได้หมายความว่าไม่เชื่อเรื่องดวงเลย ถ้ามีคนทักมา ก็รับฟังไว้ เเต่ให้ไปหาหมอดูเอง อันนี้ผมคงไม่ทำเเน่ๆ

ถ้าถามว่าตอนนี้ผมมองเห็นอนาคตตัวเองไหม ตอบได้ครับว่าไม่เห็น เพราะผมก็ลุ่มๆ ดอนๆ อยู่ ก็ยังหวังอยู่นะว่าจะมีเเรงผลักดันบางอย่าง ทำให้หลุดพ้นจากตรงนี้เสียที ซึ่งเเน่นอนมันก็เป็นเเบบที่คุณเเร้พูด

''อนาคตผมเชื่อว่า เราเปลี่ยนมันได้ทุกวัน'' ผมเห็นด้วยล้านเปอร์เซนต์ 55


โดย: Dark Secret วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:23:02:47 น.  

 
You’ve Got To Keep Feeding Dream For them To Stay Alive
^
^
^
โคตรโดนเลยคุณแร้


อ้อมเองก็คิดอยู่ทุกวันนะ คิดถึงอดีต จะไปคิดถึงทำซากไรไม่รู้
อาจเพราะจิตตกก็เป็นได้

Rocker => Editer => Reporter เป็นมาหมดแล้ว

ปัจจุบัน => แม่บ้านตกงาน ที่ไม่รู้จะทำอะไร
นอกจากถักโคเชท์เลยเรียกตัวเองว่า Crafter
เพราะงานที่ทำมันดันขายได้

แล้วต่อไปจะเป็นอะไรล่ะ ไม่รู้เหมือนกัน...
แต่ก็คงเป็น ในสิ่งที่อยากเป็นล่ะ


โดย: soulfighter วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:23:20:35 น.  

 
ทำบล็อกสวยจัง อิอิ สบายดีนะค่ะ ไม่ได้มาเยี่ยมนานแว้ว


โดย: nadear_ku วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:1:14:37 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ

เขียนเรื่องได้ดีจังค่ะ...ชอบ
เห็นด้วยค่ะว่า ...ไม่มีใครแก่เกินจะเริ่มลงมือทำ และ โชคดี..มักเลือกอยู่กับ ความกล้าหาญ ...อยากทำอะไร อยากได้อะไร ก็ต้องลงมือทำ และถ้าทำแล้วยังไม่ได้คราวนี้ คราวหน้า คราวโน้นก็ต้องได้ค่ะ หากมันไม่ได้จริงๆ แสดงว่าพระเจ้ามีสิ่งอื่นที่ดีกว่าเตรียมไว้ให้เราค่ะ

มีความสุขมากๆ นะคะ


โดย: the Vicky วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:2:35:06 น.  

 
บลอกคุณแร้ฯวันนี้มีคำโดนใจหลายคำจังค่ะ
แต่ทำที่ประทับใจที่สุด ได้แก่... (แทนแท้น..!!)
..ไถลตูด นอนเด้งเหมือนปลาไหลถูกน้ำร้อนราด ดีดกีต้าร์ บนเวที..

คิดถึงคุณแร้ฯค่ะ


โดย: null IP: 203.156.22.162 วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:5:38:36 น.  

 
เอ๊ะ ..ชื่อเรา ทำไมไม่เป็นชื่อเรา
ชมๆๆ


โดย: null IP: 203.156.22.162 วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:5:40:01 น.  

 
ชีวิตคนเรามันสั้นและไม่แน่ไม่นอน อยากทำความดีอะไรก็คงต้องรีบทำก่อนไม่มีโอกาส เรื่องช่วยเหลือคนนู้นคนนี้เล็กๆน้อย บางทีเราก็ลืม ไม่ได้ใส่ใจแบบคุณแร้แหละ แต่ถ้านึกออกว่าควรทำ ก็จะรีบทำทันที เพราะเวลามีคนอื่นมาทำให้เราก็ยังรู้สึกดีเลย

ไม่ชอบดูหมอเหมือนกัน เราเชื่อว่าอนาคตอยู่ที่การกระทำของเราเองนี่แหละ

ปล.คุณหมีเป็นเพื่อนสาวตั้งกะสมัยม.ปลายโน่นแน่ะค่า


โดย: เนียนอ๋อง IP: 203.144.184.163 วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:8:11:04 น.  

 
หวัดดีค่ะ

ตอนนี้คิดแค่ว่า

" คิดในสิ่งที่ดี...ทำในสิ่งที่ดี...มองโลกในแง่ดี...
อดีตช่างมัน...ปัจจุบันทำให้ดีที่สุด
อย่าใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล... "

ที่ผ่านมาในชีวิต...ก็คิดว่าเราทำดีที่สุดแล้ว...
ไม่เคยคิดไม่ดีกับใคร...แม้ใครๆจะคิดไม่ดีกับเราก็ตาม...

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเราที่บล๊อกนะคะ

ให้มีความสุขมากๆ ในทุกๆวันค่ะ


โดย: แดดร่มลมโชย วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:9:50:05 น.  

 
อ่านแล้วกระทบใจโครมๆ .. ต่อไปนี้ก็คงไม่ได้เป็นแค่คนผ่านมาบล๊อกนี้ เพราะว่าเซิจเจอ เพียงแต่เลือกที่จะเซฟลิ้งค์นี้ไว้อ่านต่อไปค่ะ


โดย: 777 IP: 58.8.25.66 วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:10:36:09 น.  

 
นับถือความช่างสังเกตุ ช่างคิด น้ำใจ คุณแร้ไฟจัง

คิดถึงจ้า


โดย: hayashimali วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:10:36:38 น.  

 
ขึ้นต้นก็สะอึกเลยค่ะ







ช่างคิดเหมือนเคยนะคะ


โดย: กระจ้อน วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:11:39:30 น.  

 

ชอบจังเลยอะจ้า

ชีวิตคนเราไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็ต้องเดินมันต่อไป ..


โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:14:01:07 น.  

 
นักคณิตศาสตร์คนนั้น...
ใช่เรื่อง บิวตี้ฟูล มายด์ หรือเปล่า...เหมือนเคยดู

...มุมมองเฉียบแหลมเตือนสติ เยี่ยมเหมือนเคยเลยนะครับ

วันหลังมาเป็นครีเอทีฟให้ผมหน่อยสิ คิดงานไม่ค่อยออก

แวะมาเยี่ยมในรอบหลายเดือนครับ


โดย: YohEy วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:15:54:22 น.  

 
...

หายไปเสียนาน (ในความรู้สึก) แต่ยัง "คม" เหมือนเดิม

ปัจจุบันเป็นผลจากอดีต
และ อนาคตก็เป็นผลจากปัจจุบัน
แต่น่าเสียดายที่เราย้อนอดีตกันได้ไม่ "ไกล" และไม่ "ทุกรายละเอียด" พอจะทำให้ตัวเองกระจ่างได้ว่า ไอ้ที่เป็นอยู่ ณ ขณะนี้น่ะ ทำตัวเองทั้งนั้น

เราก็เลยเหมือนกับต้องรอคอยความหวังไปเรื่อยๆว่าจะมี "อนาคตที่ดี"
ทั้งที่เจ้าสิ่งนี้น่ะสร้างมันได้ ณ ตอนนี้เลยเทียว




โดย: The Legendary Midfielder วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:16:09:35 น.  

 
อดีตมีไว้ให้จดจำ...

ปัจจุบันมีไว้ให้ทำให้ดีที่สุด...

อนาคตก็ผลที่ทำในวันนี้...

เกี่ยวกันรึป่าวเนี่ย

อ่านข้อความแล้ว เหมือนสอนตัวเองไปด้วยเลยค่ะ



โดย: dek4u (d-wa ) วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:16:12:58 น.  

 
อดีตมีไว้จดจำก็จริง แต่บางทีมันก็เลือนๆเลยทำให้ชอบย้อนกลับไปทำอย่างเดิมๆอยู่เสมอ
ขอบคุณนะคะที่ไปเยี่ยม


โดย: แม่หนูปริม (aucharaporn_m ) วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:16:27:46 น.  

 
โอ๊ย!!เลือกเพลงโดนจริงๆค่ะ
เพราะขาดใจไปเลย..ออกCountry แบบนี้ชอบมั๊กๆ
หารูปอะไรใส่ดีน้า...



โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:16:40:40 น.  

 
หวัดดีก่อนค่ำค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่บ้านค่ะ

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ขออนุญาตแอดนะคะ และขอนะภาพท่าน้ำน่ะ มันทำให้นึกถึงท่าน้ำนนท์ในสมัยเป็นนักเรียนมัธยม

ไม่รู้เหมือนกันว่าสายตามองเห็นอนาคตหรืออดีตมากกว่ากัน

แต่ที่แน่ๆคือ โหยหาวัยเยาว์ ยิ่งเวลาผ่านไปเท่าไหร่ ภาพความทรงจำในวัยเรียนยิ่งแจ่มชัดในห้วงคำนึงค่ะ

แวะไปอีกนะคะ


โดย: ณ กมล วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:18:13:57 น.  

 
ชีวิตก็เช่นนี้เองเนอะ

ร้องไห้ แล้ว หัวเราะ
หัวเราะ แล้ว ร้องไห้
สลับกันไปทุกข์กับสุข

สลับกันไปเหมือนหายใจเข้าหายใจออก

ยิ้มไว้ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ จะหัวเราะหรือร้องไห้ไปด้วย ก็ไม่เป็นไร ชิมิคะ



โดย: . . เพนกวินไฟฟ้าสีชมพูววว . . IP: 124.120.3.213 วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:18:19:26 น.  

 
บางครั้งสิ่งที่เราเป็นอยู่ เราก็ไม่รู้หรอกค่ะ จนกระทั่งได้เห็นคนอื่นทำอาการเดียวกันกับที่เราเคยทำ
แล้วจะทำให้เราฉุกคิดได้ว่า เออ...เราก็เคยเป็นอย่างนั้น เคยทำอย่างนั้นนี่หน่า

สายตาหมาเชื่องไม่จำกัดเฉพาะผู้ชาย ผู้หญิงก็ทำได้ค่ะ เคยทำมาแล้วเหมือนกัน


โดย: ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:19:44:19 น.  

 
ตอนแรกตั้งใจจะแค่แวะมาขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมบล็อกเรา

แต่มาเจอที่คุณเขียนเข้าไปถึงกับอึ้ง

ชอบค่ะ...เราเองก็เคยยื่นมือเข้าไปช่วยคนอื่นโดยไม่ต้องร้องขอ

เคยเอื้อมมือไปปิดก็อกที่ปิดไม่สนิท

เคย...เคย...และเคย

ว้า...ทำไมมันมีแต่คำว่าเคย เป็นอดีตไปแล้วทั้งนั้นสิเนี่ย

แล้วจะแวะมาทักใหม่ค่ะ


โดย: ยินดีปรีดา วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:20:05:21 น.  

 
นั่นน่ะสิคะ...
ทุกวันนี้เราทำงานเกี่ยวข้องกับเด็ก
มองพวกเค้าเเล้ว... ก็นึกอิจฉา
เมื่อก่อนเราก็เคยเป็นเเบบเค้า
วันๆ ก็เอาแต่เล่น กิน เรียน เที่ยว แล้วก็นอน
ไม่เคยต้องคิดอะไรมากมายเหมือนตอนนี้เลย

***อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งจังค่ะ***

ปล. ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
ขอบคุณที่เเวะไปเยี่ยมเยียนที่บ้าน
แล้วก็ยังอุตส่าห์แอดเราไว้ที่บ้านหลังนี้อีก
งั้นขอแอดคุณแร้ไฟไว้ที่บ้านเราบ้างนะคะ


โดย: เจ้าหมีเน่า วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:20:08:59 น.  

 
ชอบ"แววตาหมาเชื่อง"จังเลยค่ะ
อ่านข้อเขียนของคุณแร้ไฟแล้ว
ต้องย้อนกลับไปมองตัวเองในอดีต
ว่า...
ตัวเองเปลี่ยนไปมากเพียงไร
ขอบคุณที่มำให้ต้องทบทวนตัวเองค่ะ


โดย: สเลเต วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:22:32:53 น.  

 
ผมเองพยายามไม่ปล่อยมือจากเด็กที่อยู่ในจิตใจ คิดว่าตัวเองพยายามได้ดีแล้ว แต่ทุกอย่างมันก็ยังเปลี่ยนไปอยู่ดี แต่ถึงจะเปลี่ยนไปมากมายแค่ไหน ผมก็ไม่แคร์เท่ากับที่ผมรู้สึกมีความสุขกับการยื้อมือเด็กคนนั้นไว้ให้เดินคู่ไปกับเราจนถึงเวลาที่ต้องร่ำลาลมหายใจ // ชอบเพลงนี้ครับ ผมเปิดบ่อยๆ ก่อนที่จะปิดร้านกาแฟของผม


โดย: lomocat วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:0:30:29 น.  

 
ไม่ได้แวะตั้งนาน

ได้อ่านแบบนี้แล้วอิ่มใจ

มีแรงทำงานที่รักมากละ


โดย: เจ้าหญิงวีนัส (ohvenus ) วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:1:45:01 น.  

 
ชอบคิดถึงอดีต แต่อดีตที่ไม่เคยรู้ก็ไม่อยากรู้น่ะ แต่ดูอนาคตนี่ก็อยากดู แต่จะให้ดีให้ชีวิตมันดำรงๆไปดีกว่า ไม่อยากรู้อะไรเลย เพราะกลัวรู้แล้วชีวิตเปลี่ยนไป เอพูดวนไปวนมาเนอะ


โดย: Special Ed. วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:6:17:30 น.  

 
ขอบคุณที่มาเยี่ยมที่บ้านนะลูกนะ

ดีใจครับ
ได้มาพบ Bat Man
ที่บ้านลูก

ด้วยรัก


โดย: พ่อ (be-oct4 ) วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:7:16:13 น.  

 
ขึ้นต้นแล้วตบท้ายได้ดีค่ะ

ยังไงก็อย่าให้ จมูกหยุดหายใจซะก่อนนะ รอยยิ้มกับน้ำตาจะได้มีโอกาสต่อไป

(สู้ต่อไปนะ แบ็ทแม๊น)


โดย: angy_11 วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:10:33:05 น.  

 
แล้ว..เมื่อเวลาผ่านไป แววตาหมาเชื่องเปลี่ยนเป็นหมาจิ้งจอกไปแล้วป่ะ ?







โดย: ร่วมรัก...สมัครสมาน วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:10:50:01 น.  

 
กำ.. คอมเม้นท์เยอะแยะหายไปหมด

ขอทำอารมณ์ใหม่คงได้มาเม้นท์ต่อ


โดย: ดาวทะเล วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:14:21:51 น.  

 
คิดเหมือนกันเลยว่าบางทีสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรานี่อาจทำให้เราเปลียนแปลงไปจากเดิมได้ เหมอืนกัน ถ้าอย่างนั้นเราต้องหมั่นคิดทบทวนถึงความเป็นตัวเราอยุ่เสมอๆ สภาวะแวดล้อมและสิ่งรอบข้างจะได้เปลียนแปลงความเป็นตัวเราไม่ได้


เอ วันนี้ณ มนมาแบบเป็นการเป็นงานเกินไปไหมนี่




โดย: ณ มน วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:15:26:06 น.  

 
มาแอบขอเถียงคุณแร้ว่า ที่จริงเราก็สามารถมองเห็นอนาคตได้เหมือนกันนะคะ ให้ลองพิจารณาจากการกระทำใน "วันนี้" แล้วเราก็จะพอมองเห็นสิ่งที่จะตามมาในอนาคตอันใกล้ได้ค่ะ


ยกตัวอย่างเช่น

"วันนี้" นอนทั้งวันตั้งแต่เจ็ดโมงเช้ายันบ่ายสามโมง

"อนาคต" คืนนี้นอนไม่หลับแหง... (ไม่เป็นไร เล่นเกม เล่มเกม ฮี่ฮี่)

หรือไม่ก็

"วันนี้" ขี้เกียจดูหนังสือสอบจังวุ้ย

"อนาคต" แม่จ๋า หนูสอบเกือบผ่านอะจ้ะ...


ส่วนอนาคตอันไกลนั้น ขอเพียงเราทำ "วันนี้" ให้ดีที่สุด "วันหน้า" ที่กำลังตามมาก็น่าจะดีไปด้วยนะคะ ดังคำที่ว่า เยาวชนที่ดีในวันนี้ จะเป็นผู้ใหญ่ที่ดีในวันหน้า (และจะเป็นผู้ชราที่มีความสุขในอนาคต)


ปล. ช่วงนี้ขอความกรุณาอย่าเพิ่งเข้าไปในบล็อคของโพนะคะ เดี๋ยวจะสลบเหมือดเพราะเจอกลิ่นของดองระยะสุดท้ายเข้าอ่ะค่ะ เหอเหอ


โดย: %u0E1E%u0E34%u0E21%u0E1E%u0E4C%u0E0A%u0E37%u0E48%u0E2D%u0E02%u0E2D%u0E07%u0E04%u0E38%u0E13%u0E17%u0E35%u0E48%u0E19%u0E35%u0E48%u0E04%u0E23%u0E31%u0E1A (Poceille ) วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:18:59:00 น.  

 
หลังจากอ่านกันมานาน ทำให้เราได้รู้ความเป็นปัจจุบันของคุณแร้ไฟ ว่าอายุตอนนี้อายุอยู่ระหว่าง 28 และกำลังจะไป 29 เต็มเร็วๆ นี้

นี่เป็นเรื่องปัจจุบันที่เราทำนายได้ แม่นไหม????

โลกที่หมุนเร็วเกินไป บางครั้งเราก็เบื่อที่จะตามมันนะ มันความฝันมันก็หมุนเร็วไปตามโลกที่หมุนอยู่ บางทีเราอาจจะอยากนิ่งๆ หยุดฝัน พักสมองบ้าง ความฝันกับอารมณ์ฟุ้งบางทีมันก็เบียดกันนิดเดียวเอง


โดย: nuyo (CooKiiE ) วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:0:39:14 น.  

 
The child is grown, the dream is gone.
I have become comfortably numb.


โดย: StrayBird IP: 61.91.249.102 วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:11:32:06 น.  

 
เศร้านะ... ในขณะที่เรายังจดจำคนคนนั้นได้... แต่เรากลับต้องถามเค้าว่า... เค้าจะจำเราได้รึป่าว

ปล. Up-date blog เสร็จเรียบร้อยแล้วนะคร้าบบบบ... เข้าไปฟังเพลงที่ blog ผมนะคร้าบบบ...


โดย: zardamon วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:12:03:03 น.  

 
Megadeth ไปดูครับ แต่ยังไม่ได้ซื้อบัตรเลย รอหน้างานไปหวด


โดย: doraemyung IP: 202.142.193.21 วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:16:13:13 น.  

 
ชอบงานเขียนวันนี้นะคะ
เมื่อเราตามหาความฝันจนเจอ
มันสุขที่สุดในโลกจริงๆ

และที่สำคัญ
สู้ๆๆๆ
ชีวิตต้องดำเนินต่อไป..จริงๆ


โดย: prncess วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:23:53:14 น.  

 

แวะมาดู กองทัพ "มนุษย์แร้"

ปีศาจ เอ้ย ยอดมนุษย์


โดย: My boy friend วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:15:31:03 น.  

 
ถ้าถามตอนนี้ คงตอบว่าอดีตก็ไม่เอา อนาคตก็ไม่เอา ขอมองเห็นปัจจุบันก็พอแล้ว...


โดย: rebel วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:20:45:45 น.  

 
ผิดกับเรา ตั้งแต่ย้ายงานเนี่ย
มองเห็นแต่อนาคต ที่คงจะต้องวุ่นวายแหงแหง
(ถ้ายังจะอยู่ที่นี่ต่อไปนะคะ)
...
เลยต้องทำให้ ตัวเอง คอยมองหาอนาคต
ในรูปแบบอื่นบ้าง
...
รูปแบบเดิมไม่ได้เลวร้ายอะไรนะคะ
เพียงแต่ เห็นแล้ว ว่าชีวิตจะเจอกับอะไร ที่ไม่อยากเจอ
...
...
ยังไงซะ...ชีวิตก็ยังต้องดำเนินต่อไป
และ สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว...สิ่งนั้นย่อมดีเสมอ
...
Take Care ด้วยนะคะ

ปล1.เกี่ยวกันมั้ยคะ กับเรื่องข้างบน
ปล2.เห็นแล้วใช่มั้ยคะว่า ไม่ได้ไปปีละ 6 ครั้ง
ปล3.ตัว..กลับจากทะเลมานานแล้วค่ะ แต่ ใจ ยังอยู่



โดย: Serendipity_t วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:22:11:34 น.  

 
เรื่องหมอดู อืม เชื่อตัวเองดีกว่าค่ะ เชื่อมั่น และเชื่อในสิ่งที่ทำ ทำดี อนาคตดีเห็นๆ ไม่ต้องคิดอะไรมาก


โดย: printcess of the moon วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:22:41:00 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณแร้
เมื่อฉันอ่านบล๊อกคุณแร้ ฉันก็ยังไม่เค้ยไม่เคยเห็นตัวเองเขียนอะไรได้น่าอ่านอย่างคุณแร้ซะที


พุงอ่านแล้วนึกถึงเมื่อตอนเด็ก ๆ ความมีน้ำใจ ที่เรามีให้กับใครเราจะให้แบบไม่ได้คิดอะไร คืออยากทำให้ ไม่เว้นแม้คนแปลกหน้า

แต่เมื่อเวลาผ่านไป สังคมเปลี่ยน หรือว่าเราเองที่เปลียนหว่าคะ การที่เราจะมีน้ำใจให้กับใครโดยเฉพาะกับคนแปลกหน้า จะระมัดระวังตัวเองในการช่วยเหลือคนอื่นนั้น โดยเฉพาะเมื่ออยู่คนเดียว คนสมัยนี้มาในรูปแบบที่แฝงอันตรายในแบบที่คาดไม่ถึง

หลายครั้งที่พุงดูละครย้อนยุค พุงอยากเอาตัวเองกลับไปอยู่ในยุคโบราณ ดูสังคมน่าอยู่ ยิ้มแย้ม ทักทายกัน เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ดูอย่างการทำนา เค้าก็มีการอะไรนะคะ อ๋อ ลงแขก ซึ่งไม่ได้ค่าจ้างเป็นเงิน ให้แรงกายแรงใจช่วยเหลือกัน และเป็นที่มาของเพลงเกี่ยวข้าวด้วยหรือเปล่านะ อันนี้ไม่แน่ใจ อยากใช้ชีวิตในแบบไทย ๆ สัมคมที่ดูเป็นไทยๆ จริง ๆ ไม่ใช่ปัจจุบัน เดินผ่านกันไปมา ดูเหมือนหน้าตาแต่ละคนอย่างกะโกรธใครมายังไงอย่างนั้น

เรืองอดีต ปัจจุบัน อนาคต และความฝัน พุงอ่านแล้วเห็นด้วยกับคุณแร้ไฟทุ๊กอย่าง (ไม่ค่อยมีฟ๊ามคิดอ่ะค๊า...ฮี่ฮี่)

อ่านบล๊อกคุณแร้ไฟ วันนี้ทำให้กลับมามองดูสิ่งที่เคยฝัน ฝัน ไว้และได้กำลังใจอะไรอีกมากโขเล้ยค่ะ

คนเราไม่แก่เกินที่จะฝัน เห็นด้วยมั๊กๆ ค่ะ แต่พุงอะกลั๊ว กลัวความฝันของพุงจะแก่ซะก่อน ที่พุงจะไปถึง
เพราะความฝันของพุงที่คิดๆ ไว้ แบบว่าคิดมานานมากแล้ว จนบางทีก็ลืมคิดไปแล้วด้วยว่า เราเคยมีความฝัน ความตั้งใจแบบนี้ด้วยรึ




ชีวิตคนเราช่างสั้นนัก เราอยู่บนโลกใบนี้ เพียงชั่วคราวด้วยกันทั้งนั้น เหมือนอย่างที่จมูกเค้าบอกหล่ะค่ะ ชีวิตต้องดำนินต่อไป แม้จะไม่มีวันรู้ว่า เราวันไหน นาทีเท่าไหร่ วินาทีเท่าไหร่ของวัน ที่เราจะสะดุดล้ม บางที่ก็ลุกขึ้นมาเดินต่อได้ หรือเดินต่อไม่ได้ หรือล้มหายตายจากกันไปเลย

ก็ขอให้กำลังใจนะคะ และขอย้ำ ได้กำลังใจจากบล๊อกคุณจั๊กแร้ไฟ ทีน่ารัก (หูยมีชม) และเรืองราวดีดี บางทีก็ตลกๆ และวันนี้มีแอบเศร้า แต่แฝงไว้ด้วยข้อคิดให้กับชีวิตของพุงเสมอ

ไปล่ะค่ะ....แว๊บละน๊า


โดย: พุงสีร้อย คนเดียวก๊ะ===> (พลอยสีรุ้ง ) วันที่: 12 ตุลาคม 2550 เวลา:16:08:58 น.  

 
มาขอเป็นมนุษย์แร้หมายเลข 58

อ่านแล้วชอบจังเลยจ้าคุณแร้ฯ
ทำให้คิดถึงอดีตของตัวเองเช่นกัน
แต่ปัจจุบัน ก็ถือว่าตัวเองทำดีที่สุ่ดแล้วละคะ

เห็นด้วยนะคะ ชีวิตคนเรายังไงก็ตาม
ก็ต้องเดินต่อไปข้างหน้า....


โดย: fonrin วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:20:19:54 น.  

 
อืมมม อ่านแล้วคิด
อดีต อนาคต ไม่ได้ไกลกันเลย


โดย: tanoy~ตะนอย วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:22:10:50 น.  

 
ข้าพเจ้าแวะมาให้กำลังใจตนเอง........
....
ในทุกๆเรื่อง .....
เอ็งมันจอมยิ้มอยู่แล้ว ไอ้แร้...


โดย: แร้ไฟ IP: 58.9.141.220 วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:0:59:51 น.  

 
แวะมาทักทายตอนดึกๆๆคะ อิอิอิอิ




โดย: *-*topiw*-* วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:1:29:32 น.  

 
สวัสดีค่ะ...

เหมือนคำสอนของท่านปัญญาเลย ใช้คิดแต่ในปัจจุบันเป็นดีที่สุด อดีตหรืออนาคตเป็นสิ่งที่ผ่านมาและยังไม่ถึง ถ้าเราทำในปัจจุบันให้ดี อนาคตก็ต้องดีไปด้วยค่ะ...อ้อมแอ้มยังไม่ได้ไปคาราวะศพของท่านปัญญาเลย ขาเดี้ยงค่ะ เลยเดินไม่สะดวก...


โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:8:48:02 น.  

 
BG อลังมากเลยคุณแร้ฯ

ถ้าเป็นผู้หญิงจะจินตนาการไปเรื่อย ๆ นะ ถึงอนาคตตัวเอง
ว่าจะมี จะเป็น จะได้อะไร จะต้องทำอะไร
นกก็เป็นคนนึงที่ ตะก่อน จะคิด ๆๆๆ จนเครียด
แต่หลัง ๆ ปล่อยวางมากขึ้น คิดแค่วันนี้
ทำวันนี้ให้ดี และมีความสุขกับที่ทำก็พอแล้ว

แต่ช่วงนี้ก็คิด ๆ เรื่องอนาคตของน้องในพุงน้อย ๆ นี้มากกว่าค่ะ

ฝนตก รักษาสุขภาพค่ะ


โดย: varissaporn327 วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:9:36:03 น.  

 
ดีค่ะ วันนี้มีความสุขก็จะยิ้มและหัวเราะ และเสพความสุขไปให้เต็มที่เลยคะ ...เผื่อใว้สำหรับวันไหนต้องเสียใจ แล้วจะได้ร้องไห้ให้เต็มที่ แล้วลุกขึ้นมาเพื่อก้าวเดินต่อไป long long way to go...


โดย: Niobean วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:12:41:54 น.  

 
เมื่อความรักอยู่ใกล้ความคิดถึง แม้คืนเดียว ก็รู้สึกยาวนานนับเดือน....

นึกถึงสมัยเรียนค่ะ
(เหมือนคนแก่เลย)
จำได้ว่าเคยได้ยินคนคุยกันในโรงอาหาร
คนพูดเป็นผู้ชาย

"เราชอบมานั่งโรงอาหารนะ
ชอบมาดูผู้ชายกับผู้หญิงที่เพิ่งจีบกัน
กินข้าวด้วยกัน
ต่างคนต่างเขิน
มันตลกดี"


ได้ยินแล้วก็ขำ

และเห็นจริงด้วยทุกประการ

อิอิ


โดย: โสดในซอย วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:21:33:40 น.  

 
แวะเอาเเสงเเดดยามเย็นกับกลิ่นไอทะเลมาฝากค่ะ




โดย: เจ้าหมีเน่า วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:23:29:49 น.  

 
คุณแร้ แวะไปที่บล๊อคอ้อมด่วนค่ะ
ไม่รู้ว่า คุณแร้จะทราบข่าวนี้หรือยัง
ไปช่วยกัน "อกอีแป้นจะแตก" กับอ้อมหน่อย


โดย: อ้อม soulfighter IP: 84.120.130.92 วันที่: 19 ตุลาคม 2550 เวลา:14:24:40 น.  

 
คุณแร้สบายดีนะคะ คิดตึ๋งๆ


โดย: โจเซฟิน วันที่: 19 ตุลาคม 2550 เวลา:21:47:54 น.  

 



คนดี-ของดี คุณเลือกนิยมแบบไหนดีค่ะ?

ดีค่ะคุณแร้ไฟ
แวะมาเยี่ยมและนำข้อคิดหลักธรรมมาฝากด้วยค่ะ

(อนาคตคือสิ่งที่ยังมาไม่ถึง...อดีตคือสิ่งที่เราควรจดจำ
ปัจจุบันคือสิ่งที่เราต้องทำดีให้ที่สุด)

ดังนี้น
"ทำวันนี้ให้ดีที่สุด....
ในเมื่อเราทำวันนี้ให้ดีที่สุด ...
อนาคตของเราต้องดีแน่นอนค่ะ"

ปล.Bg สวยจังเลยค่ะ




โดย: IceIcy (lcelcy ) วันที่: 20 ตุลาคม 2550 เวลา:0:45:45 น.  

 
ถ้าจากเหตุการณ์ชีวิตในตอนนี้ บอกได้เลยว่าอนาคตอยู่ที่ตัวเราจริงๆ ..ไม่เคยมุ่งมั่นจะทำอะไรเท่าที่ทำอยู่ในตอนนี้
บางวันเหนื่อยใจจนใจแทบขาด แต่ก็ต้องหาทางกลับเข้าสู่เส้นทางพร้อมแรงใจเต็มเปี่ยม

บางวูบคิดอิจฉาคนที่เขาใช้ทางลัด
แต่เรากลับรู้สึกภูมิใจในตัวเองว่าเราทำด้วยสองมือ สองตา และหนึ่งใจ

life is a journey not destination ลุงสตีเว่น ไทเลอร์เบ่งริมฝีปากบอกไว้





โดย: keyzer วันที่: 20 ตุลาคม 2550 เวลา:2:28:54 น.  

 
โอ้ก.....

อ่านแล้วสะอึก






ชักรู้สึกผิดที่ได้แต่รู้สึกแย่ไปวันๆ


โดย: PADAPA--DOO วันที่: 20 ตุลาคม 2550 เวลา:6:29:07 น.  

 
อ่านคุณแร้รำลึกความหลังแล้วอดอมยิ้มตามไปด้วยไม่ได้

"ผมเห็นตัวเองในอดีต.. เห็นตัวเองในปัจจุบัน.... แต่ทำไม ทำไม ทำไม...ผมถึงมองไม่เห็นตัวเองในอนาคตเลย" ^
^
^
^
อันนี้เป็นทำมะดาของผู้สูงวัยเจ้าค่ะ


โดย: haiku วันที่: 20 ตุลาคม 2550 เวลา:11:50:06 น.  

 
แสงสุดท้ายของชีวิต ยังไม่มาถึงซะหน่อย....จิงไหม


โดย: hypnosis วันที่: 20 ตุลาคม 2550 เวลา:12:21:03 น.  

 
นั่งคิดตาม แต่ก็ยังนึกไม่ออก บอกไม่ถูกเลยค่ะ ว่าเห็นอดีต หรืออนาคตดีกว่ากัน แต่เราก็ถือสุภาษิตบทนึงมาโดยตลอดว่า

Stop the part Start the new!!!!


โดย: ตอง (Kazalong ) วันที่: 22 ตุลาคม 2550 เวลา:0:37:25 น.  

 
หวัดดีค่ะ ...คิดเสียว่า ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลก...
เป็นเรื่องของธรรมชาตินะคะ...เกิดขึ้น...ตั้งอยู่..ดับไป...

ให้มีความสุขมากกับการทำงานวันแรกของสัปดาห์นะคะ


โดย: แดดร่มลมโชย วันที่: 22 ตุลาคม 2550 เวลา:9:06:45 น.  

 
เข้ามาเยาะเย้ย










(แฮ่ ๆ ล้อเล่ง ๆ)


โดย: ShadowServant (พวกซาดิสต์) IP: 202.28.27.6 วันที่: 22 ตุลาคม 2550 เวลา:11:57:53 น.  

 
ช่วงนี้สงสัยคุณแร้จะยุ่งนะ อัพบล็อกไปอย่างช้าๆๆ เอาน่าปลายปี เราต้องพักผ่อน หรืออาจจะทำงานหนักเพื่อเตรียมตัวไปเที่ยว

มีความสุขในวันหยุดคะ


โดย: nuyo (CooKiiE ) วันที่: 23 ตุลาคม 2550 เวลา:2:34:18 น.  

 
หวัดดีคับคุณสาหร่าย


โดย: 5150_b วันที่: 23 ตุลาคม 2550 เวลา:7:15:48 น.  

 
เชิญคุณแร้ที่ >>>((Date Dining))...Vino di Zanotti
ให้สมใจอยากนะคะ


โดย: vodca วันที่: 23 ตุลาคม 2550 เวลา:13:43:15 น.  

 
โย่วว
ไว้ใกล้ๆ DT มา ... จะมาบิ๊วเรื่อยๆ
เผื่อใจอ่อน

=)


โดย: hunjang วันที่: 24 ตุลาคม 2550 เวลา:8:30:18 น.  

 
เข้ามาสะกิดเจ้าของบ้าน
อนาคตรออยู่นะคะ ^^


โดย: azamiya วันที่: 24 ตุลาคม 2550 เวลา:20:25:57 น.  

 
คุณแร้ .. มาซ่อมต่อจากวันก่อนโน้นแน่ะ 9 /10/50

โดยส่วนตัวชอบไปจดจำเรื่องราวในอดีตค่ะ เพราะอนาคตยังเลือนลาง ถึงแม้จะกำหนดทางเดินด้วยตัวเองก้อเถอะ
ตอนนั้นอาจมี หมาเชื่อง ติดสอยห้อยตามเป็นเงาตามตัวกันและกัน .. ส่งสายตาหมาเชื่องๆสองตัว ..

จำได้ว่า อดีตที่ผ่านมา มีความทรงจำและวีรกรรมให้เก็บเกี่ยวมากมาย
อาจยิ้มเมื่อคิดไปถึง หรือ อาจน้ำตาซึมและเสียดาย
ถ้าหาก.. คำนี้คู่กะอดีต มันทำให้อยากขึ้นไทม์แมชชีนกลับไปแก้ไข ปรับปรุงตัวเอง ทำในสิ่งที่ละเลยไป

แต่ก้อนั่นแหละ เราไม่มีโดเรม่อนข้างกาย ถึงได้แต่เสียดาย และเก็บมันไว้เป็นประสบการณ์
เมื่อผ่านมาถึงจุดๆหนึง เราจะใช้ความทรงจำในอดีต แก้ไข จัดการ วางแผน เพื่อให้วันนี้ .. และวันต่อๆไป
เป็นอะไรที่สวยงาม ยืนยง มั่นคง น่าประทับใจ
ต่อๆไปเมื่อเราผ่านไป เราย้อนกลับมามองใหม่ จะได้รู้สึกภูมิใจในความพยามที่ผ่านมันมาด้วยดี


.. มาทำวันนี้ให้ดีเถอะ เพื่อวันหน้าจะได้ไม่ต้องไปเสียดาย



ปล. คุณแร้อัพบล๊อกใหม่ มาเล่าเรื่องให้ฟังอีกสิคะ .. หายไปนานจริงๆ


โดย: ดาวทะเล วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:16:22:43 น.  

 
มีคำพูดโดนใจหลายประโยคทีเดียวค่ะคุณแร้ อ่านแล้วได้แง่คิดมากมาย
เห็นด้วยว่าชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป ถ้าเรามัวแต่มานั่งครำครวญถึงอดีต ปัจจุบันและอนาคตของเราคงไม่มีทางก้าวหน้าไปไหนได้ แต่อดีตก็เป็นสิ่งที่ดีที่คอยย้ำเตือนสิ่งที่เราได้ทำมา สิ่งไหนที่ดีก็ทำต่อไป สิ่งไหนที่ไม่ดีก็ทิ้งมันไปซะ เป็นกำลังใจให้คุณแร้ด้วยนะค่ะ


โดย: i_am_redangel วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:16:27:57 น.  

 
Hi, I'm not goot in Thai typing. Better to send you English na kha. Good things to me for this day kha. I've facing the problem right now and your word make me feel better. Thanks so much.


โดย: Auden IP: 203.146.63.189 วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:22:58:10 น.  

 
ได้ข้อคิดดี ๆ ทุกครั้งที่เปิดบลอกนี้ขึ้นมา :)

เราสามารถมองเห็นพฤติกรรมในอนาคตได้เหมือนกันนะคะ

(หลักจิตวิทยาบอกว่า พฤติกรรมเป็นผลมาจากการกระทำค่ะ)


โดย: -S n o w G i r l- วันที่: 27 ตุลาคม 2550 เวลา:21:14:56 น.  

 
นานแล้วนา บล๊อกนี้

สายตาหมาเชื่อง


โดย: นางสาวอาร์ต วันที่: 30 ตุลาคม 2550 เวลา:9:28:53 น.  

 
ฉันกำลังร้องไห้ให้กับความเจ็บปวดของตัวเอง...และความสูญเสียของเพื่อนร่วมโลก

ความรักของฉัน อาจไร้ค่าสำหรับเขา แต่ก็ยังมีค่าสำหรับใครหลายคน

ขอบใจนะ ที่ทำให้ฉันได้คิด


โดย: เรไร... IP: 211.28.236.127 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:33:17 น.  

 



งานยุ่งเหรอคะ






โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:48:20 น.  

 
ชีวิตต้องเดินต่อไปครับ


โดย: DAN_KRAB วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:04:21 น.  

 
เอ่อ........... ตอนนี้รัตน์ก็ยังมองไม่ค่อยเห็นอนาคตตัวเองน่ะค่ะ

แต่จะพยายามมอง พยายามเพ่ง จะพยายามอย่างถึงที่สุด................ เพื่อที่เราจะมองเห็นภาพนั้นให้ได้ค่ะ....

ภาพที่ใคร ๆ ก็วาดหวังไว้ว่า.............. จะต้องเป็นอนาคตที่ดี.... ใช่ไม๊คะพี่....

เอาใจช่วยค่ะพี่...

ถ้าวันนี้เราทำดีแล้ว.... บางครั้ง วันต่อ ๆ ไป ก้ไม่ต้องไม่นึกถึงมันหรอกค่ะ.............



...........................................

รักษาสุขภาพด้วยนะค ฝันดีค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ สำหรับเรื่องราวดี ๆ.... ที่ทำให้หยุดคิดอะไรได้บ้างค่ะ


โดย: largeface วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:34:03 น.  

 
สวัสดีค่ะ มาแว้ว มาแว้ว ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะนี่


โดย: HTK วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:13:00 น.  

 
....
ขอบคุณนะคะ
ช่วยเตือนสติได้มากเลยค่ะ
ปล* เราว่าเรามองเห็นอดีตยากกว่าอนาคตค่ะ จะมองเห็นอดีตจริงๆก็ตอนที่รู้สึกว่าปัจจุบันแย่กว่าอดีต และอนาคตก็มองไม่เห็น


โดย: a r i t s u m e m o o n วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:58:33 น.  

 
คุณแร้หายตัวอีกแว้วววว


โดย: haiku วันที่: 8 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:13:25 น.  

 
สวัสดีค่ะ...

สบายไหมค่ะ...

อากาศที่นั่น เริ่มเย็นหรือยังค่ะ...

หายตัวหนีเที่ยวอีกล่ะซิ..

มีเสื้อสีชมพูหรือเปล่าค่ะ..

สีIn Trendมาแรง ต้องสีชมพูอ่อน..

แบบในหลวงทรงฉลองพระองค์วันออกจากร.พ.ศิริราช


โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 8 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:15:45 น.  

 


Cool Slideshows!

แรม 14 ค่ำเดือน 11..ตรงวันพระ
วันนี้พระจันทร์มืดในคืนข้างแรม
แต่จิตใจเราคิดดี ทำดี ย่อมมีแต่ความสว่างในหัวใจเสมอค่ะ
************
อาทิตย์นี้ 11 พย. 2550 มีการเดินทางงานกฐินของชาวบล็อกแก๊งค์
ขอให้ผลบุญดลบันดาลให้มวลมิตรได้รับบุญสุขล้นทั่วกันนะค่ะ
ขอฝากงานบุญนี้อีกสักพระนะค่ะ


ข้าพเจ้าขอเชิญชวนมวลมิตรและเพื่อนๆๆไปอิ่มเอิบในกิจกรรมที่น้องๆๆได้ร่วมทำ

ตามลิงค์นี้ด้วยนะค่ะ
น้องผู้งามด้วยรูปกายและจิตใจค่ะ..น้องดีดี ** มัชชาร**

" กฐิน ชาวบล็อกแกงค์"
๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๐ วัดหนองขาม สวนผึ้ง ราชบุรี


และลิงค์กฐินเจ้าภาพน้องมดทิพย์ผู้มีจิตใจงามยามได้สัมผัส...พร้อมสวนผึ้งแสนงาม จังหวัดราชบุรี

กฐิน ชาวบล็อคแกงค์

แวะทักทายคุณอุ้มสีในงานกฐินนี้ด้วยนะค่ะที่ลิงค์นี้เลยค่ะ
น่ารักมากในงานบุญนี้ค่ะ..เธอเต็มที่ด้วยหัวใจจริงๆๆ

" ชวนมาทอดกฐินที่วัดหนองขาม จ.ราชบุรี วันที่ 11 พ.ย. 2550
"


ขออนุโมทนาให้ทุกคนได้สมหวังในกิจกรรมที่ดีและส่งให้มีสุขทุกคนนะค่ะ
และเดินทางนำกฐินกองนี้สู่ราชบุรีโดยสวัสดิภาพนะค่ะมิตรรักทุกคน
และซาบซึ้งในผลบุญที่ได้รับทุกคนนะค่ะ



แล้วเราจะเอาบุญมาฝากทุกๆๆคนเลยนะค่ะ
ระลึกถึง..กัลยณามิตรที่แสนประเสริฐ..นะค่ะ
อนุโมทนาค่ะ



โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 9 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:53:08 น.  

 



คุณแร้หายไปไหนน้า
ว่างแล้วก็กลับบล๊อคแก๊งค์ เพือนๆคิดถึงนะจ๊ะ

แวะมาวันนี้บล๊อคเราครบสองขวบพอดี
ดีใจจริงๆที่ได้รู้จักเพื่อนบล๊อคอย่างคุณแร้
ขอบคุณมากสำหรับมิตรภาพอันดีที่มีให้เราเสมอมานะคะ




โดย: haiku วันที่: 11 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:39:37 น.  

 
หวัดดีค่ะ....ขอบคุณก่อนเลยที่ยังแวะไปทักทายกันที่บล็อก

ห่างหายไปจากที่นี่นานมากกกกกกก

แวะมาเยี่ยมคุณแร้ไฟ ได้อ่านบล็อกแล้วคิดถึงอดีต

นึกถึงตอนเรียนมัธยมปลายที่มีหนุ่มน้อยมาส่งหน้าซอย

ส่งสายตากันกว่าจะแยกกัน...หนุ่มมาส่งถึงหน้าบ้านไม่ได้

โดนตีหัวแตกแน่ๆ

อื้อ......มีอดีตให้คิดถึงก็แปลว่าแก่แล้วเนอะ

คิดถึงนะค้า.............





โดย: Batgirl 2001 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:48:20 น.  

 
เฮ้อ.. อ่านแล้วก็สะท้อนใจพิลึกแฮะ
บางครั้งนะคุณแร้.. วันหมดอายุของเรา มันดันไปถูกชี้ชะตาด้วยค่านิยมบ้าๆ บอๆ บางอย่างของสังคม
ต่อให้เรามองตัวเราเองว่าเรายังไม่แก่เกินไป แต่ถ้าคนอื่นที่มีอำนาจในการควบคุม "โอกาส" ที่จะทำตามฝันของเรา เค้ามองว่าเรา "เกินวัย" .. มันก็จบ

แหง่ะ แอบบ่น.. พอดีมีความหวังหลายๆ อย่างที่ไม่สามารถทำสำเร็จด้วยตัวคนเดียวได้
เพราะโดนกีดกันด้วยเรื่องของตัวเลขแห่งวัยนี่แหละ
เลยอินเลย


โดย: artto IP: 124.120.164.62 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2550 เวลา:1:26:04 น.  

 
sweety แวะมาสวัสดี สบายดีนะคะ
sweety สบายดีแต่ยุ่งและยังคิดถึงนะคะ




โดย: Sweety-around-the-world วันที่: 15 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:52:04 น.  

 



หนนี้แวะมาชวนคุณแร้ไปดูนิทรรศการภาพวาดของครูอวบค่ะ
มีรูปงามให้ดูตั้งสองร้อยรูปแน่ะ งานจะจัดปลายเดือนนี้ยาวไปถึงปลายมกรานู้น
ที่ศูยน์ศิลปะสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์แถวๆผ่านฟ้า
ถ้ามีเวลาก็เชิญไปดูรูปงามๆฝีมือครูนะคะ




โดย: haiku วันที่: 17 พฤศจิกายน 2550 เวลา:21:47:27 น.  

 
นี่ คุณแร้ บ้านแมงมุงทำรังเต็มหมดแล้ว หายตัวไปไหนจ๊ะ เอ๊ะ หรือมีคนจ้างไปทำหนังสือเนี่ย


โดย: nuyo (CooKiiE ) วันที่: 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:54:45 น.  

 



โดย: p_tham วันที่: 20 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:16:44 น.  

 
โทษทีๆ พอไม่ได้เขียนมันก็หลุดวงโคจรไปซะงั้นเลยอ่ะ

แต่ก็ยังแวะวนไปมาบ้างนานๆ ทีนะ

ขอบคุณที่ยังแวะมาทิ้งเมนท์ไว้บ้างนะ


โดย: belittle big IP: 58.64.55.182 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2550 เวลา:20:04:05 น.  

 
สงสัยต้อง Looks More แบบที่คุณแร้ว่าวะแล้ว

บล๊อกนี้ไม่เคยเงียบเลย


โดย: เด็กหญิงมะปรางหวาน วันที่: 21 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:04:32 น.  

 
เข้ามาทักทาย หลังจากที่ห่างหายไปนาน
อ่านบทความโดน ๆ ทีไร ก็ได้แต่ปลงกับชีวิต
เฮ้อ..


โดย: แร่ใยหิน วันที่: 23 พฤศจิกายน 2550 เวลา:6:25:40 น.  

 



บล่อยบล็อกนานจังค่ะ






โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:20:16:11 น.  

 
ก้มหน้าเดินเข้ามา
เงยหน้าขึ้นมอง
แล้วก็ก้มหน้าเดินออกไป
นึกในใจว่าคงสบายดีนะ
^^


โดย: I am just fine^^ วันที่: 26 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:55:01 น.  

 
หวัดดีค่ะคุณแร้ไฟ
ไม่ได้มาเยี่ยมตั้งนาน
หวังว่าคงสบายดีนะคะ
ชอบ BG จังค่ะ น่ากลัวดี


โดย: I am SeRaPh วันที่: 26 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:14:15 น.  

 
ชอบๆๆๆชอบที่จมูกอยู่ตรงกลาง...... คิดได้ไง เพราะคนมักมองข้ามสิ่งใกล้ตัวเสมอ...อย่างน้อยเราก็มีเพื่อนยังคอยเตือนเราอยู่ว่าแม้ว่าเราจะเจอเรื่องเหนื่อยใจอะไรก็ตาม...เราก็ต้องมีชีวิตอยู่...หายใจด้วยจมูกของเราเอง

ขอบคุณน่ะ


โดย: ส้มโอ๋...คนเดิม IP: 203.144.135.8 วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:15:13:28 น.  

 
ขอบคุณครับ สู้ๆเป็นเืพื่อนกันนะครับ =)


โดย: Kill IP: 223.204.114.123 วันที่: 13 ตุลาคม 2554 เวลา:22:56:13 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แร้ไฟ
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




...หน้าเหนื่อยๆ
...นอนน้อยๆ
...นั่งนิ่งๆ
...นึกนานๆ......^_^
Friends' blogs
[Add แร้ไฟ's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.