Bloggang.com : แร้ไฟ : ................. บทเพลงของโบบ้า ..................

................. บทเพลงของโบบ้า ..................

"ลืม" – พราย

เมื่อนึกถึง “คนบ้า”… ภาพที่ลอยมาในวาบความคิดคนส่วนใหญ่ คงเป็นคนสติไม่ค่อยดี พูดจาไม่รู้เรื่อง ทำอะไรแปลกๆ มีความคิดประหลาด ไม่เหมือนชาวบ้าน และเป็นที่รังเกียจของสังคม ...

บ้างก็กลัวจะเข้ามาทำร้าย บ้างก็กลัวความสกปรกเชื้อโรค จากคนเหล่านั้น คนบ้าจึงมักอยู่อย่างโดดเดี่ยวและถูกสังคมทอดทิ้ง คิดๆแล้วก็น่าสงสาร ผมว่า “คนบ้า” น่าจะเป็นมนุษย์จำพวกที่เหงาที่สุดในโลกเลยมั้งครับ...

หลายปีก่อนสมัยเข้าทำงานใหม่ๆ ผมเจอกับคนบ้าทุกวัน เธอชื่อ “สายพิณ” ….“สายพิณ” เป็นสาววัย 20 ปลายๆ ตัวผอมกะหร่อง ผิวคล้ำ ผมสั้น ฟันเหยิน เดินเป๋ๆ คอเอียง เธอจะมาเดินวนเวียนหน้าบริษัทที่ผมทำงานทุกวันครับ เวลาทำการของเธอก็ไม่ต่างจากพนักงานประจำคนหนึ่ง คือตั้งแต่ 10 โมง ถึง 1 ทุ่ม หรือบางวันอาจดึกกว่านั้น ไม่ว่าใครที่เดินผ่านไปมาแล้วดูท่าทางเหมือนทีมงานสักหน่อย ก็จะต้องโดนเธอเข้ามาทักทายพร้อม 4 คำถามสุดคลาสสิกในสำเนียงไม่ชัดว่า “พี่ๆ ขา พี่ เถา อยู่ไหนคะ?” .. “เห็นพี่เถาไหมคะ?” .. “วันนี้พี่เถาจะเข้ามาไหมคะ?” ... “พี่เถาจะมากี่โมงคะ” วนเวียนอยู่แบบนี้ ทุกวัน ทุกเดือน และทุกปี ซึ่ง“พี่เถา” ที่เธอหมายถึงก็คือ ดาราในดวงใจที่เธอชอบ “พี่เต๋า สมชาย” นั่นเอง

ทางเลือกที่ดีที่สุดของพนักงานทุกคนที่โดนเธอจู่โจมก็คือ ยิ้มๆไว้ และค่อยๆเดินจากไปอย่างเงียบเชียบ เคยมีบางคนลองตอบคำถามเธอเหมือนกัน แต่นั่นเป็นทางเลือกที่จะทำให้คุณปวดหัวมึนตึ้บอย่างแรง เพราะเธอจะจู่โจมคุณต่อด้วยกองทัพคำถาม ด้วยความสามารถในการซักยิ่งกว่าคุณ สรยุทธ เสียอีก!! พี่เถาจะไปไหนต่อคะ?...แล้วพี่เถาจะกลับมาอีกไหมคะ?...พี่เถาไปทำอะไรคะ?...พี่เถาทานข้าวรึยังคะ?....พรุ่งนี้พี่เถาจะมาไหมคะ? และ....พี่เถาๆๆๆๆๆ ?????????

กระนั้นเธอก็ไม่เคยสร้างความ เดือดร้อนใดๆให้กับทุกคน แถมบางครั้งยังมีน้ำใจซื้อขนมมาฝากพี่เถาของเธอด้วย “พี่คะๆ ฝากอันนี้ให้พี่เถาทานหน่อยค่ะ...ฝากให้พี่เถาต้องให้พี่เถาให้ได้นะคะ” .....แต่หลังจาก “พี่เถา”ของเธอ หมดสัญญากับทางบริษัทไปพักใหญ่ “สายพิณ” เองก็หายหน้าไปด้วย ผมไม่ได้เจอเธอหลายปีแล้ว ก็ได้แต่หวังว่า ไม่ว่าเธอจะไปตามหาพี่เถาที่ไหน โลกใบเล็กๆเหงาๆของเธอที่เต็มไปด้วย “พี่เถา” จะไม่ถูกคนรอบๆรังเกียจ

คนบ้าอีกคนที่ผมรู้จักและน่ารักไม่แพ้กัน ชื่อว่า “พี่ดำ” ครับ เจอกันเมื่อตอนผมกลับไปบ้านยายที่จันทบุรี ปีที่แล้ว ยายเล่าให้ฟังว่า พี่ดำ เมื่อก่อนปกติดี แต่โดนตำรวจจับเข้าคุกด้วยคดียาเสพติด และโชคร้ายที่โดนซ้อมอย่างหนักในนั้น พอพ้นโทษมา ก็เลยกลายเป็นคนสติไม่ดี หวาดกลัวคนแปลกหน้า ขี้ตกใจ ขวัญผวาไปเลย แต่พี่ดำก็ไม่เคยทำร้ายหรือสร้างความเดือดร้อนให้ใคร ยายชอบใช้พี่ดำช่วยงานเล็กๆน้อยๆ ตัดหญ้าหลังบ้าน หรือ ขนย้ายของบางอย่าง โดยยายจะให้เงินเล็กๆน้อยๆเสมอ แต่พี่ดำก็มักจะปฏิเสธ และทำงานให้ฟรีๆ มีเพียงสิ่งเดียวที่พี่ดำยินดีรับทุกครั้ง คือ “เป๊บซี่ ”

พี่ดำชอบกินเป๊ปซี่มาก ทุกครั้งแกจะมีความสุขเหมือนว่า เจ้าถุงน้ำดำเล็กๆนั่นเป็นน้ำวิเศษ ..... ถ้าเจ้าของบริษัทผลิต เป๊ปซี่มาเห็นเข้า ต้องจ้างแกไปเป็น Presenter อย่างแน่นอน ....ผมยังไม่เคยรอยยิ้มหลังดูดเป๊ปซี่ของใคร ได้อารมณ์โลกนี้มันช่างซาบซ่าน่ารื่นรมย์เท่ากับของ “พี่ดำ”

มีครั้งหนึ่งผมกำลังเลื่อนรถเข้าออกบ้านคุณยาย พอดีพี่ดำอยู่แถวๆนั้น แกก็เลยวิ่งมาเปิดประตูรั้วให้ ไหนจะรถของน้าๆ รถหลายคันแกก็ทำแบบนี้หลายรอบ ผมเลยหยิบเหรียญ 10 ยื่นให้แก แกอึกอักๆไม่กล้าเข้ามารับ ยืนเก้ๆกังๆ 2 จิต 2 ใจ ผมนึกที่ยายเล่าได้ เลยบอกแกไปว่า เอาเงินนี่ไปซื้อเป๊ปซี่ไงพี่ เท่านั้นแหละครับ แกทำหน้าเหมือน อิคคิวซังปิ๊งออก รีบเข้ามารับเงิน แล้วคุกเข่า หมอบลงทำท่าคล้ายๆ บูชาเทพของชนเผ่าโบราณ.... เล่นเอาผมตกใจไปเหมือนกัน ... ถ้าโลกที่โดดเดี่ยวของ “สายพิณ” พอจะถมลดช่องว่างได้ด้วยพี่เถา .. โลกเหงาๆของ “พี่ดำ” ก็คงเต็มไปด้วย “เป๊ปซี่”

ว่าด้วยเรื่องคนบ้าแล้ว ก็เลยนึกไปถึง ศิลปินนักร้องในดวงใจของผมคนหนึ่ง “พี่พราย ปฐมพร ปฐมพร” หลายๆคนอาจไม่คุ้นหูชื่อนี้นักซึ่งก็ไม่แปลก เพราะเพลงของพี่พราย จัดว่าเป็นเพลง Indy ใต้ดิน ยุคต้นๆของเมืองไทย จึงเป็นที่รู้จักเพียงแค่ในวงแคบๆ อีกทั้งภาษาในการเขียนเพลงก็แปลกประหลาด มีทั้งโรแมนติก งดงาม ละเมียดละไม ดั่งกวี หรือ ก้าวร้าว รุนแรง หยาบคายเหมือนสัตว์ป่า แต่ทุกเพลงก็สะท้อนเรื่องราว และแฝงแง่คิดเอาไว้ ที่สำคัญที่สุด คือ สะท้อนความรู้สึกและให้กำลังใจ คนที่รู้สึกว่าตัวเองแปลกแยก โดดเดี่ยวเดียวดาย ไม่มีใคร โดนรังเกียจในสังคมได้อย่างดี... แม้พี่พรายจะถูกคนส่วนใหญ่มองว่า บ้า หรือ เก็บกด จากการตัดสินผิวเผิน เช่นแก้ผ้าถ่ายปก เอาสีดำมาคาดหน้า แต่งเพลงแปลกๆฟังไม่รู้เรื่อง ออกอัลบั้มโดยไม่มีชื่อเพลง แต่แกเป็น 1 ในไม่กี่คนของวงการเพลงไทย ที่ผมกล้าเรียกได้เต็มปากว่า “ศิลปิน”

พูดถึง “พี่พราย” แล้ว ก็อดนึกถึง “โบบ้า” ไม่ได้ ….
“โบบ้า” จริงๆแล้วชื่อว่า “โบ” เป็นเพื่อนสมัยมัธยมของผมเอง

“ไอ้โบ” เป็นแฟนเพลงตัวยงของ “พราย ปฐมพร ปฐมพร”ในเพื่อนๆรุ่นเดียวกันราวๆ 400 กว่าคน มีเพียงผมกับ“โบบ้า”เท่านั้น ที่ชื่นชมบทเพลงของพี่พราย นอกนั้นเอาไปให้ใครฟังก็หนีกระเจิงกันหมด “ไอ้โบ” เป็นคนหน้าตาแปลกๆ ใส่แว่นกรอบดำเหลี่ยมๆหนาๆ ตาเขๆ ผมหยักศก ผิวขาว รูปร่างออกไปทางอาตี๋ท้วมๆ เวลาใช้ความคิดมักจะเอียงคอนิดๆ มันเป็นคนนิ่งๆเฉยๆ ออกไปทางเรียบร้อยด้วยซ้ำ ไม่เคยโดดเรียน หรือมีเรื่องมีราวกับใคร แต่สิ่งที่เพื่อนๆและคุณครูทุกคนรู้กันทั้งชั้น คือมันเป็นคนบ้าร้องเพลง มันชอบร้องเพลงมาก เรียกว่างานไหนที่มีไมค์ แล้วใครเขินอาย ขอให้เรียกโบ !!

นอกจาก“ไอ้โบ”จะไม่กลัวเวทีแล้ว การร้องเพลงของมันยังไม่ธรรมดา ออกท่าทางสุดๆใส่ไม่ยั้งขนาด “พี่ป๊อด Modern Dog” มาเจอยังชิดซ้าย การใส่อารมณ์ร้องเพลงของ“ไอ้โบ”สะกดคนทั้งชั้นเรียน ให้อึ้ง ทึ่ง และขำกลิ้ง ปนส่ายหน้าเวทนา เสมอๆ เนื่องจาก “ไอ้โบ” ไม่เคยร้องตรงคีย์ ตรงจังหวะ จะเพลงช้า เพลงเร็ว เพลงซึ้งขนาดไหน โบ ทำให้มันส์ได้หมด ไม่มีสนดนตรี เน้น ลีลา อารมณ์ เท่านั้น!! ทุกครั้งที่เกิดเหตุการณ์ “โบโชว์” จึงมักเต็มไปด้วย รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะจาก เพื่อนๆและอาจารย์ได้เสมอ

“ไอ้โบ”เป็นแฟนพันธุ์แท้ของพี่พราย จนผมต้องยกนิ้วให้ มันร้องเพลงของพี่พรายได้แทบทุกเพลง วันดีคืนดีพี่แกเฮี้ยนๆ โดนให้ร้องเพลงหน้าชั้นแบบไม่มีดนตรี ก็เล่นขุดเอาเพลงของ “พี่พราย”มาร้องซะงั้น ซึ่งแน่นอนว่า เนื้อเพลงฟังไม่รู้เรื่อง ที่ถ่ายทอดด้วยเสียงร้องไม่รู้คีย์ของมัน สร้างความปวดหัวและปวดหูให้กับคุณครูและเพื่อนๆทุกครั้งไป แม้จะเห็นมันเป็นตัวตลก แต่ทุกคนก็ยอมรับในความ “บ้า” และกล้าแสดงออก ของไอ้โบ....

.
.
ผมนั่งนึกถึงเหล่าคนที่ถูกสังคม นิยามว่า “บ้า” ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตผม ต่างมีสิ่งที่คล้ายกันอยู่อย่างหนึ่ง ไม่ว่าจะบ้ามาก หรือ บ้าน้อย ทุกคนไม่เคยทำร้ายใคร หรือสร้างความเดือดร้อนอะไร อย่างมากก็แค่เล็กๆน้อยๆ จากการกระทำโดยไม่ตั้งใจเท่านั้นนั้น พวกเขาไม่เคย โกหก หลอกลวง ตรงกันข้ามเสียอีก พวกเขากลับซื่อสัตย์ต่อตนเองและคนอื่นอย่างสุดๆ ..... การชื่นชมพี่เถาของสายพิณ..... การมีความสุขกับเป๊ปซี่ของพี่ดำ........ การเขียนเพลงของพี่พราย.........หรือการร้องเพลงของไอ้โบ..... ทั้งหมดล้วนแต่เป็นการกระทำไปตามหัวใจเรียกร้องอย่างตรงไปตรงมา โดยไม่กลัวว่าคนอื่นจะมองยังไง ไม่เหมือนกับคนส่วนใหญ่ที่นิยามตัวเองว่า “คนปกติ” แต่กลับใส่หน้ากากเข้าหากัน ไม่พูดตรงๆ ต้องการอะไรก็วางแผนแยบยล หรือกระทั่งยอมหลอกตัวเอง ไม่ยอมรับความอ่อนแอ ความผิดพลาด หรือตัวตนของตนเอง อายที่จะทำอะไรผิดแปลกจากคนอื่น แม้มันจะเป็นสิ่งดีหรือเป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม.....

ผมเองก็มักถูกคนรอบข้างมองว่า บ้าๆบอๆเสมอ.... มาแต่ไหนแต่ไร หรือแม้แต่ตอนนี้

แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นก็ตาม หลายๆครั้ง เวลาอายที่จะทำอะไรสักอย่าง หรือไม่มั่นใจเมื่อตัวเองดูเป็นตัวประหลาดในสายตาคนอื่น ผมก็มักจะนึกถึง “ไอ้โบ” ... มันทำให้ผมเชื่อว่า การยอมรับในสิ่งที่ตัวเองเป็น ไม่ใช่เรื่องน่าอายอะไร....

อีกไม่กี่วัน ผมจะไปดู คอนเสิร์ต ของ “พี่พราย”ที่จัดขึ้นครั้งแรกในรอบ 12 ปี ซึ่งเป็นคอนเสิร์ตที่มีโอกาสจัดน้อยครั้งเหลือเกิน ด้วยความที่เป็นเพลงแบบเฉพาะกลุ่ม..... ตลอดสัปดาห์นี้ ผมขุดเพลงเก่าๆของ “พี่พราย”ขึ้นมาฟัง หลายๆเพลง ทำให้ผมอดนึกถึง “ไอ้โบ” ไม่ได้ .... น่าเสียดายที่มันไม่ได้มีโอกาส ดู ฮีโร่ของมันร้องเพลงสดๆ สักครั้งในชีวิต .....

ผมไม่ได้เจอ “ไอ้โบ” อีกเลยตั้งแต่จบ ม.6 และคงไม่มีวันได้เจอมันอีก เพราะหลังจากเข้ามหาวิทยาลัยได้ไม่นาน ก็ทราบข่าวว่า “ไอ้โบ” ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่ออสเตรเลียและเสียชีวิต.....

แอบหวังไว้ลึกๆว่า...........คงจะดี ถ้าผมจะมีโอกาส เจอมันอีกสักครั้ง ในคอนเสิร์ตนี้..... คงไม่มีใครอีกแล้ว ที่จะมันส์นี้ กับผมในคอนเสิร์ตครั้งได้สุดๆอย่าง “ไอ้โบบ้า”

..นอกจากนี้ผมอยากจะบอกมันอีกด้วยว่า .......... “ขอบใจในความบ้าของมึงมาก”

Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2551

Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2551 12:30:25 น.

97 comments

Counter : 591 Pageviews.

สวัสดีคุณแร้

ดีใจจังคุณแร้กลับมาอัพ

เรื่องคนบ้านี่เราเคยเจอนะ ล่าสุดก็บนรถประจำทาง
คุณน้องฟังเอ็มพีสาม สวมกางเกงขาสั้นกุด เสื้อยืดแบบเด็กสยาม
หน้าตาดีมาก แนวๆ จีจ้าเลย
ในที่นี้ เราขอเรียกเธอว่า "จีบ้า"

สักพักคนบนรถก็เริ่มรู้ว่าเธอไม่ปกติ
เพราะฟังเพลงไป เธอก็ร้องตามเสียงดังๆ
ตบมือไม่เป็นจังหวะ แล้วเต้นอย่างสนุกสนานมาก
คนบนรถทุกคนค่อยๆ ถอยห่างๆ น้องจีบ้า
บ้างก็ลง บ้างก็กระเถิบหนี
จนกระทั่งเหลือเรา คนเก็บเงินกับจีบ้า ที่นั่งมาสุดสาย
(คนขับรอดพ้นจากวิถี step การเต้นของเธอไปได้)

ก่อนรถเข้าอู่ จีบ้าซึ่งร้องเพลงอย่างเมามันก็ยื่นหูฟังให้เราข้างนึง
แล้วบอกด้วยหน้าใสๆ ว่า "ฟังด้วยกันมั้ย เพราะนะ"
เราซึ่งฟังเพลงของเราอยู่ก็เลยบุ้ยใบ้ไปที่หูฟังของเรา
ทำนองว่า "เรามีฟังแล้ว ไม่เป็นไร"

จริงๆ ก็กลัวเหมือนกันว่าจะโกรธหรือเปล่าหว่า 55

จีบ้าก็เข้าใจนะ ไม่ใช่ไม่เข้าใจ
เธอก็ฟังของเธอ ร้องของเธอต่อไป เต้นรำลงรถไป
คนเก็บตังค์ก็บอกหน้าเศร้าๆ ว่า "มันไม่มีพิษไม่มีภัยหรอก สงสารมัน
ทิ้งไว้บ้านก็กลัวโดนลากไปข่มขืน เลยต้องเอามาทำงานด้วย"

เราก็ไม่รู้ว่าน้องจีบ้าเป็นอะไรกับเขาหรอก เพราะเดินจากมาก่อน แต่ก็นึกเสียใจหน่อยๆ ว่า เขาอุตส่าห์มีน้ำใจแบ่งเพลงให้ฟังนะ เราเผลอทำท่ารังเกียจหรือกลัวใส่เขาหรือเปล่านะ เฮ้อ

ปล. พรายก็ฟัง นี่เราเป็นแพนบ้าด้วยอีกคนหรือเปล่า

โดย: แพนบ้ามหาภัย IP: 125.25.155.240 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:44:39 น.

มาจองที่เอาไว้ก่อน
เนื้อหาเอาไว้ว่างพรุ่งนี้
มีเคลียร์แน่นอน

ง่วงตาจะปิดแล้วคุณแร้

โดย: ดาวทะเล

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:47:57 น.

ทุกวันนี้คนบ้ามากขึ้นทุกทีในสังคม
เราก็เป็นส่วนหนึ่งของคนบ้า........บ้าฟังเพลง
อิอิอิ ดีใจจังคันหลังเป็นลาว
เอ๊ยไม่ใช่สิดีใจจังที่คุณแร้ไฟ UP BLOG เสียที
แหล่มมากๆ จ๊ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:5:58:21 น.

เราว่าทุกคนล้วนมีความ "บ้า" อยู่ในตัวกัน
หมดนะคุณแร้ ... แต่ว่าระดับความบ้านี่น่ะสิ
จะมากหรือว่าน้อย เพราะมันอยู่ที่ว่า คุณจะ
ปรับตัวให้รับกับความ "บ้า" กันเท่าไหร่

แต่มองอีกที ความบ้า มันก็คือ การมีโลกส่วนตัว
เอาไว้มีความสุขอยู่กับมันคนเดียว บ้ามันคนเดียว
แล้วมันก็ดีที่ว่าการบ้าของเค้ามันเหมือนเป็นโลก
ที่เค้ามี ทำแล้วมีความสุข ชื่นชอบในสิ่งที่ทำ
แล้วก็ไม่ได้ไปเดือดร้อนใคร ... ตรงนี้เลยได้แต่เข้าใจ
ว่าบางที การที่เรามองใครว่าบ้า เค้าอาจจะไม่ได้บ้า
แต่เค้าอยากาทำอะไรสักอย่าง ที่มันเป็นความสุข
ของเค้าเอง หรือว่าไม่แน่ คนๆ นั้นเค้าก็อาจจะมอง
เราว่า "บ้า" ก้ได้ เพราะว่าทำไม .. ไม่ชอบเหมือนเค้า
ล่ะนั่น

............................

ยินดีกับกล้องตัวใหม่ที่สู่ขอมาด้วยนะคะ ...
เมื่อไหร่ลองมือแล้ว เอามาแบ่งปันความงาม
ให้กันชมด้วยน๊า ...

โดย: JewNid

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:6:37:50 น.

นึกว่าจะเลิกเล่นบลอคไปแล้นะเนี่ย หายหน้าหายตาไปนานเชียว

บางทีเราก็อยากบ้านะ ดูคนบ้าบางทีก็เพลินๆดี อยู่ในโลกส่วนตัว ไม่ต้องสนใจใคร เราว่าเค้าไม่เหงาหรอกนะคุณแร้ เจอใครก็ยิ้มแฮ่ใส่ ไม่ก็พูดอะไรไปเรื่อย ในจินตนาการของเค้าอาจกำลังคุยอยู่กับคนรู้จักก็ได้นะ

แต่พวกบ้าแล้วเดินด่าโหวกเหวกนี่ไม่แน่ใจแฮะ ในจินตนาการเค้าอาจคิดว่ากะลังคุยกะนายกหะหมักอยู่ก็ได้ 555

โดย: เนียนอ๋อง IP: 203.144.184.163 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:8:34:03 น.

โลกบ้าๆ ของเรา
ขอสายลม ผ้าห่ม และหนังสือ
ฟังดูโลภๆ ขอเหลือแค่หนังสือก็ได้

ป.ล. ขึ้นหัวว่าเรื่องบ้าๆ แต่ไหงพาเราเศร้าก็ไม่รู้

โดย: I am just fine^^

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:33:17 น.

ทำไมผมจะไม่อยากไปดูพรายละครับ

เพียงแต่ว่าผมอยู่เชียงใหม่ มันไกลเกินไปที่จะไปครับ

โดย: I will see U in the next life.

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:13:47:50 น.

...

ยินดีที่พบกันอีกครั้งครับ คุณแร้ฯ

ว่าถึง คนบ้า
ผมว่าก็คล้ายๆกับคนปกติอ่ะนะ
คือต่างหลงอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง แล้วคิดว่ามันจริง
เพียงแต่ที่คนปกติหลง มันเป็นการหลงแบบหมู่มากเท่านั้นเอง

โดย: The Legendary Midfielder

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:35:49 น.

สวัสดีค่ะคุณแร้
อ่านหมดแล้วค่ะ อ่านเพลินเลย

เท่าที่พุงรู้จัก คนบ้า
(พุงรู้จักคนบ้าฝ่ายเดียว น่าน้อยใจที่คนบ้าคงไม่รุ้จักพุงแน่ๆ อิอิ)
ส่วนมากจะบ้าแบบอารมณ์ดี ยิ้ม ได้ทั้งวัน
พูดคุยกับตัวเอง ถามเองตอบเอง
จะพูด จะทำอะไรก็ไม่ต้องแคร์ใคร

ดูเค้ามีความสุขในโลกของเค้ามาก

มากจน บางทีพุงเองยังรุ้สึกอิจฉา
ที่เค้าได้ทำในสิ่งที่เค้าเป็น เป็นเค้าได้ทุกโอกาส
ทุกลมหายใจ

คนที่เรียกตัวเองว่า คนดีดี อย่างพุง
บางทียังไม่รู้จักตัวเองเลยค่ะว่า ตัวเองเป็นคนประเภทไหน
จะเป็นคนตลก พูดมาก เป็นคนเงียบๆ ชอบอยุ่คนเดียว
หรือชอบอยู่กับสังคมคนหมู่มากกันแน่

ก็คงต้องแล้วแต่โอกาส สถานการณ์และสภาพแวดล้อม ในแต่ละวันของชีวิตล่ะมั้งคะ

พุงอาจจะไม่เรืองมากกับใครบางคน
แต่อาจจะเป็นคนไม่อะไรเลยได้กับใครบางคน
อาจจะ เรียร้อย พูดน้อย กับบางคน
แต่อาจจะ ทะลึ่งโพด พูดมาก กับใครบางคน

อาจจะไม่ใช่เป็นคนร่าเริง ใจดี มีน้ำใจ ไม่สนใจเรืองใคร
อย่างที่เพือนในเน็ตรุ้จักก็เป็นได้ นะคะเอ๊า อิอิ

นั่นอาจเป็นเพราะว่า ในโลกแห่งความเป็นจริง
ไม่ได้สวยงาม มีแต่สิ่งดีๆ อย่างที่เรา ๆก็ได้รู้ได้เห็นกันอยู่

ชีวิตก็เลยต้องหมุนไปตามโลภ เอร้ยโลก
ดีบ้าง ร้ายบ้าง ใส่หน้ากากตอบไปบ้าง
มันก็คงต้องเป็นเช่นนั้น

ตราบใดที่เราเรียกตัวเองว่า เป็นคนดีดี ไม่ได้บ้า อิอิ

สำหรับความบ้า...อย่างคุณโบ ในสิ่งที่ตัวเองชอบ รัก
มีความสุขที่ได้ทำ ได้แสดงออก

ทุกคนมีอยู่ในตัวนะคะเน๊อะ แล้วแต่ว่าจะบ้าเรืองอะไร
บางคนก็บ้าในสิ่งนั้นๆ บ้าแบบรักเดียวใจเดียวไปตลอดชีวิต

บางคนก็เปลียนความบ้า ไปเรือย บ้าตามแฟชั่น
หรือบ้าอะไรก็แล้วแต่

ถ้าเป็นความบ้า ที่ทำแล้วมีความสุข ไม่เดือดร้อนใคร
แถมยังได้รับ คำขอบใจในความบ้า อย่างที่คุณโบได้รับจากคุณแร้

พุงว่าชีวิตนี้ ถ้าใครไม่เคยมีความบ้าเป็นของตัวเอง
เป็นชีวิตที่ขาดสีสันนะคะ ว่ามั๊ยคะ คุณแร้

ฮี่ฮี่

ว่าแล้วก็อยากกินแป๊บซี่

โดย: พลอยสีรุ้ง

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:50:38 น.

ขอบคุณที่เข้ามาเล่าเรื่อง สายพิณ พี่ดำ ไอ้โบ และอัพข่าวคุณปฐมพร จัดคอนเสิร์ต

ผมแค่อ่านนะครับ ไม่ค่อยประสาเรื่องเพลงหรอก

โดย: yyswim.bloggang.com IP: 203.152.15.3 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:29:55 น.

อ๋ายยยยย อ่านที่รักแร้เขียนแล้วอยากไปดูขึ้นมาเลยอะ แต่แบบว่าไม่เคยฟังงานของพรายเต็มๆ เลย บ็อกเซ็ตก็ยังไม่ซื้อ โอววว เริ่มอยากไป

โดย: pick IP: 203.131.217.33 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:45:27 น.

หวัดดีค่ะคุณแร้ไฟ

นานๆเจอกันที เพราะต่างคนต่างดองบล็อกกันคนละนานๆ

อ่านเรื่องของสายพิณกับดำแล้ว ชอบมากค่ะ

ได้รู้มุมมองในแนวของคุณที่มองคนที่ผ่านมาในชีวิต

นานๆเจอทีก็เฮงๆๆๆๆๆรับตรุษจีนนะคะ

โดย: Batgirl 2001

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:49:58 น.

บ้าแล้วไม่ทำร้ายใคร..ซื่อสัตย์กับตัวเองและคนอื่น..

ไปบ้าต่อดีกว่า หุหุ

โดย: Ragazza

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:38:40 น.

บล็อกคุณหร่ายอินดี้เชียะ

แต่พี่พรายเราก้เกิดทันนะ แบบว่าเพลงที่รู้จักน่าจะเป็น ไม่ได้มามือเปล่าอะไรซักอย่าง

ตอนนั้นฟังได้แค่เพลงเดียวจริงๆ จะเข้าสู่จิตวิญญาณพี่พรายยากมากเพราะแกรเก็บตัว เราเลยเข้าไม่ถึง

ไว้อาลัยกับ คุณโบ้ด้วยนะคะ..

โดย: โจเซฟิน

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:55:23 น.

หวัดดีจ้าท่านแร้ ขอบคุณที่ไปบล็อกเราเน้อออออ
มาบล็อกนี้เห็นภาพ BG แล้ว เกือบจะหอนละนะนั่น

โดย: Ta Pling

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:13:27:45 น.

..
คุณแร้เราก็รู้จักพี่คนนี้นะเรายังจำเค้าได้^^
..
..
อ่านเรื่องวันนี้แล้วนึกถึง"ตาหวาน"
คนบ้าในซอยบ้านเดิมของเรา
เธอมีฐานะแต่ถูกปล่อยให้อยู่คนเดียวตามลำพัง
นานๆจะเห็นมีญาติมาดูสักที

สมัยเด็กเวลาเดินไปโรงเรียนแม่จะให้เราเดินอ้อม
เพื่อเลี่ยงบ้านเธอเพราะเธอชอบทำร้ายผู้หญิง
เธอเสียสติเพราะผิดหวังในความรัก
เมื่อไม่นานมานี้แม่เล่าให้ฟังว่าเธอเสียแล้ว
ถูกรถชนและคนที่ชนก็หนีไปทิ้งเธอไว้อย่างนั้น
..
..
เรื่องของเธอจนถึงวันนี้
เราว่าน่าเศร้ามากกว่าน่ากลัว

..
คุณแร้คะ
คนบ้าไม่น่าจะเป็นมนุษย์จำพวกที่เหงาที่สุดในโลกหรอก
เพราะเช้าวันก่อนระหว่างทางไปทำงาน
เราแอบเห็นคนบ้าคนนึงนอนหลับพริ้มอยู่บนถนน
ในมือเค้ากอดแมวตัวนึงซึ่งก็นอนหลับพริ้มอยู่เหมือนกัน

ปล1 เคยนึกอยากเขียนเรื่องของคนบ้าอยู่เหมือนกัน
ปล2 ที่ขอมาเรายินดีค่ะ

โดย: azamiya

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:27:02 น.

Commentโดนๆ...คลิ๊กที่นี่

โดย: *-*topiw*-*

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:56:45 น.

คุณแฮ้ คุณแฮ้ จาปายวันหนาย
แล้ววววซ๋าส์ ร้านโอเว่อร์โทน อยู่ที่ไหนฤาท่าน
เราอยากไป เราจาป๊าย

หากเจอหน้าคุณแฮ้ จะร้องเพลงพี่พรายให้ฟังดั๊ว

ไม่ได้มามือเปล่า แต่เอาหัวใจมาฝรากกกกก

โดย: มัชฌิมา

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:38:13 น.

ดี.แวะมาส่งเข้านอนก่อนค่ะ
ฝันดีนะคะคืนนี้

เดี๋ยวพรุ่งนี้แวะมาอ่านค่ะ

โดย: d__d (มัชชาร

) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:23:05:39 น.

ผมก็แฟนพี่พรายเหมือนกันครับ เทปมีครบทุกชุด ยังเสียดายอยู่เลยครับว่าทำไมตอนนั้นไม่ซื้อซีดีชุดเจ้าหญิง-เจ้าชายไว้นะ เคยเห็นวางหราที่ร้านแมงป่องเดอะมอล์บางกะปิเมื่อสิบกว่าปีก่อน แต่ไม่นานนี้เพิ่งเห็นซีดีพรายเซ็ตใหม่วางอยู่ในร้านซีดี ยังไม่รู้รายละเอียดและเกือบจะลืมไปแล้ว ดีที่มาอ่านบล็อกคุณแร้ถึงนึกขึ้นได้ / ผมเองก็มีเพื่อนเพี้ยนๆเหมือนกันครับ และจะว่าไปผมเองก็คงเพี้ยนในสายตาคนอื่นไม่น้อย

โดย: lomocat

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:23:36:39 น.

อะ เราเคยเป็นสมาชิกเพื่อนพรายด้วย
ตอนเค้ามีทติ้งอะไรกันครั้งแรกๆ ก็ยังเคยไป
ที่บ้านต้นไม้ละมัง ถ้าจำไม่ผิด
มีจับฉลากแลกของกันด้วย หุ หุ

แต่ต่อมาก็มีเหตุที่ให้ตัดสินใจไม่เป็นไรกับใครแล้ว
เราชอบเพลง เราก็ฟังของเราเองก็ได้
มีเพลงที่ชอบ และก็มีเพลงที่ไม่ช้อบไม่ชอบ
เพลงพรายเหมือนภาพอิมเพรสชั่นนิสม
คนที่ชอบก็จะช้อบชอบ
คนที่ไม่ถูกจริต ก็แทบเกลียดไปเลย

ส่วนเรื่องคนบ้าน เอ๊ย คนบ้า
บอกจริงๆว่ากลัวจริงๆนะ เกิดอยู่ดีๆมาตีหัวเรา จะทำไง
ขนาดที่ว่าน่าเอ็นดูอย่างพี่ปูน้อย-อ้อยหวาน เรายังแอบกลัวเลย
ไม่รู้สิ ก็มันกลัวนี่
เห็นใจมั้ย ก็เห็นใจค่ะ
แต่บางทีก็แอบอิจฉานิดๆ
ไม่แน่ใจว่าในโลกของเค้า เค้าจะแฮปปี้มากกว่าเราในโลกของเรามั้ย

อ้อ คิดถึงคุณแร้ฯนะคะ
ได้ข่าวมั้ยคะ ว่าบริษัทเทปได้ปิดตัวไปหนึ่งราย ฮือๆๆ โฮๆๆ

โดย: พรายทะเลชม IP: 203.130.159.4 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:2:29:31 น.

ดีนะที่อยู่ในแวดวงคนบ้าๆ (บอๆ) แล้วไม่เผลอบ้าไปด้วยอ่ะค่ะ เพราะคงจะปวดหัวน่าดูเลยเนอะถ้าได้อยู่ร่วมกับคนบ้าน่ะค่ะ

แต่ก็อย่างว่าล่ะถ้าเป็นอย่างนั้นแล้วเรายอมรับในสิ่งที่เป็น ก็ย่อมทำให้เรารู้สึกสบายใจนะคะ ดีกว่าหลอกตัวเองน่ะ

ดูคอนเสิร์ตเป็นอย่างไรอย่าลืมมาเล่าสู่กันฟังนะคะ

เสียใจกับเรื่องของคุณโบบ้าด้วยนะคะ

โดย: Malee30

วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:3:23:02 น.

เข้ามาทักทายคุณสาหร่ายคับ

โดย: 5150_b IP: 58.8.104.56 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:7:59:33 น.

สวัสดีค่ะ...

ยินดีมากๆเลยที่คุณแร้ไฟแวะเข้าไปเยี่ยมเยียน

ช่วงที่เป็นนักศึกษา เคยเห็นคนไม่สมประกอบคนหนึ่ง

ได้ข่าวว่า เขาเรียนหมอจุฬาจนเป็นบ้าไป..

เวลามีเชียร์กีฬา แกจะไปด้วยทุกครั้ง หอบTextใหญ่ๆด้วย

แกไม่ได้ทำความเดือดร้อนให้ใคร..คุยสนุก

พออ้อมแอ้มเรียนจบ แกก็หายไป ไม่รู้ไปไหน

น่าสงสารเน้อ...เขาอาจเรียนมากจนเป็นบ้าไป

บางทีคนที่บ้า อาจจะเป็นพวกGeniusก็เป็นไปได้

ขอให้มีความสุขในวันแห่วความรักและทุกๆวันนะค่ะ

Myspace Valentines Day Comments

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ

) วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:06:38 น.

อ่านแล้วนึกถึงเพลงที่พี่แอ๊ดร้อง

...
โลกคงใหญ่เกินไป
ใครย่อให้เล็กลงได้...
และอยู่ในโลกส่วนตัวใบเล็กเล็กใบนั้น
...
ได้อย่างไม่เดือดร้อนใคร
...
เราว่า มันเป็นเรื่องที่น่าอิจฉาออก
...
ที่รู้ว่า ชีวิตนี้ ต้องการ...แค่อะไร

โดย: Serendipity_t

วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:15:31 น.

คุณแร้ฯคะ บังเอิญค่ะ บังเอิญ
...
วันนี้เข้าไป blog ของคุณ princess of the moon
...
เรื่องของ พราย เต็มเลยค่ะ
...
เลยแวะมาบอก เผื่อจะเจอคอเดียวกันนะคะ

โดย: Serendipity_t

วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:36:00 น.

กลับมาใหม่... พร้อม BG สวยๆ แต่แอบดูเหงาๆ นะคะคุณแร้

แถวบ้านเราก็มีคนนึง ชื่อว่า "แป๊ด" แกชอบใส่เสื้อสีแดงเป็นที่สุด

ยายบอกว่า เมื่อก่อนแกก็ปกติดีน่ะแหล่ะ แต่มาเสียใจสุดๆ เกี่ยวกับลูกและสามีที่ทิ้งแกไป

เวลาแกเจอเด็กที่ไหน แกจะชอบเข้าไปเล่นด้วย

ยายบอกว่า ตอนเด็ก เวลาเราดื้อ ยายจะชอบขู่ให้เราไปเป็นลูกยายแป๊ด เราก็จะร้องไห้ไม่ยอมเลิกเลย

เมื่อก่อนเรากลัวยายแป๊ดมาก

แต่พอโตมา.... เวลาเห็นแก เเล้วรู้สึกหดหู่ยังไงก็ไม่รู้

แต่ตอนนี้ ลูกกับสามีแกยังอยู่กับแก แกคงมีความสุขกับโลกแห่งความเป็นจริงมากกว่านี้เน๊าะ...

โดย: เจ้าหมีเน่า

วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:42:36 น.

บางที ความบ้า
ก็ทำให้มีความสุขไปอีกแบบนึงนะ คิดว่า...

โดย: prncess

วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:1:29:43 น.

อ่านแล้วอยากดูการแสดงของ พราย ค่ะ

คนบ้าที่โดดเดี่ยวเค้าอาจมีความสุขดีกว่าคนไม่บ้าก็ได้นะ

โดย: angy_11

วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:25:21 น.

ขอบคุณที่แว๊ะไปเยี่ยมที่บล็อคมานะคะ
อันที่จริงคนบ้าที่น่ารัก
แล้วไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใครก็ยังมีอีกมาก
ก็ดีใจที่ได้อ่านเรื่องราวของอีกมุมหนึ่งของสังคม

โดย: แม่หนูปริม (aucharaporn_m

) วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:26:26 น.

ได้อะไรเยอะดีจากเรื่อง บ้าๆ
จากคนบ้าๆหลากหลายแนว
คุณแร้ทำให้เกิดความมั่นใจ

'การยอมรับในสิ่งที่ตัวเองเป็น ไม่ใช่เรื่องน่าอายอะไร....'

มีแรงฮึดขึ้นมา ลองสวมวิญญาณ 'โบว์โชว์' ให้ดูมั่งดิคะ

เอ่อ .. ไม่คุ้นกะเพลงปฐมพร
แต่พอจะคุ้นหูเพลงดังของฤทธิพร (ใบไผ่)

โดย: ดาวทะเล

วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:59:06 น.

มีของเล่นใหม่เลยนุกๆๆคอมเมนต์เลยค่ะ
ขอบคุณนะค่ะไม่เคยลืมกันเลยเพื่อนแสนดี

โดย: catt.&.cattleya..

วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:39:10 น.

คุณแร้ไปวันไหนคะ เราไปวันแรกเลยนะ

พี่พรายเป็นสุดยอดศิลปินในดวงใจ

โดย: printcess of the moon

วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:31:19 น.

ยินดีต้อนรับการกลับมาอัพบลอกจ้า หายไปนานเลยเนาะคราวนี้

พูดถึงความคลั่งไคล้ศิลปินนี่ พี่คนหนึ่งที่ณ มนรุ้จักก็ทำงานอยู่ตึกเดียวกับคุณแร้นั่นแหละ แต่ว่าทำงานเพลงคนละแนวกับคุณแร้ รายนั้นก็ชอบพี่พรายมากเป็นฮีโร่มาแต่เด็ก

ครั้งหนึ่งเคยเจอกันกับพี่พรายในงานบวช ขนาดพี่ที่ณ มนรู้จักแกเป็นผุ้ชายนะแต่ความที่เขาคลั่งพี่พรายมากแกยังออกอาการเขินๆปลื้มๆชนิดทำอะไรไม่ถูกเลยล่ะ

โดย: ณ มน

วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:06:07 น.

งวดนี้หายไปนานซ้าาาาาาา Welcome backค่า

ยังจำนายพรายได้เพราะแกออกตัวได้แหวกแนวไม่เหมือนใคร แต่ไม่ได้ฟังเพราะไม่ใช่แนว เคยเห็นแกมาออกทีวีเมื่อไม่นานมานี้ ดูแล้วหน้าตาไม่ค่อยเปลี่ยนเท่าไหร่เลย

เสียใจกับการจากไปของเพื่อนคุณแร้ด้วยนะคะ

โดย: haiku

วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:30:06 น.

นึกว่าจขบ. บ้า

-- แอบย่องเข้ามาดู...
เผื่อมีคนทำบัตรพรายหล่นแถวนี้ ฮี่ๆ
อ่อ อย่าลืมโยกเผื่องานฮัลโหลวีนด้วยเด้อ

โดย: hunjang

วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:8:04:39 น.

พลาย ปฐมพร โอ้....... อลับั้มแรกของเขา ในยุคสมัยจุยังสาว

โดย: กระจ้อน

วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:10:21:17 น.

อ่านเรื่องของคุณแร้แล้วนึกถึงเพื่อนหลายคนค่ะ
นึกถึงความหลังสมัยยังสาว 555

โดย: rebel IP: 125.24.91.98 วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:23:06:34 น.

หว่ามีเพื่อนชื่อโบเหมือนกันน่ะ แต่คนนี้ไม่ใช่ไอ้โบ แต่เป็นอีโบ ไม่ค่อยบ้า แต่กล้าแสดงออกเป็นบ้างคร่า

โดย: Special Ed.

วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:7:18:05 น.

ตอนเด็ก ๆ เรามีเพื่อนเป็นคนบ้าเยอะแยะไป
((เรียกเพื่อนได้รึเปล่านะ ไม่เคยคุยกันเลย))

ตาไฮ้ ชอบมาของเงิน "ขอบ่าท ๆ"
ให้เหรียญห้าแกก็ไม่เอา

กับ
ชัยบ้า คนโบกรถ เออบ้า แต่โบกรถได้

เพลงพราย ไม่ได้มามือเปล่า เรายังเฉย ๆ

เพิ่งมาชื่นชมเอาตอนเจ้าหญิงแห่งดอกไม้ เจ้าชายแห่งทะเล

.....

โดย: ร่วมรัก...สมัครสมาน

วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:13:52:54 น.

สวัสดีค่ะคุณแร้ หวังว่าคงสบายดีนะคะ หายหน้าหายตาหายตัวไปนาน ^_^

อ่านเรื่อง สายพิณ และ พี่ดำ แล้ว สาอดที่จะอมยิ้มไปกับแกไม่ได้อ่ะค่ะ น่ารักดีจัง แต่..... บอกตามตรง สาเป็นโรคกลัวคนบ้า ไม่ได้รังเกียดขยะแขยงนะคะ แต่กลัว เนื่องจากเคยมีเรื่องฝังใจเกี่ยวกับคนบ้าตั้งแต่เด็กๆ เวลาเจอ จะไม่กล้าสบตา เดินตรงทื่อๆๆๆ ไปเหมือนท่อนไม้ ถ้ามีใครเดินเคียงข้าง คนๆ นั้นจะถูกสาบีบมือบีบแขนด้วยความกลัวของสาจนเจ็บไปเลยอ่ะค่ะ คนบ้า คนปัญญาอ่อน นี่ กลัว ที่กลัวคงเพราะเราไม่รู้ว่าเค้าจะทำอะไร คาดเดาไม่ได้ แต่ถ้าเป็นลักษณะอย่างพี่ทั้งสอง อันนี้เจอะเจอบ่อยๆ รู้ถึงพฤติกรรมแก คงหายกลัวไปเยอะค่า

ขอให้ดูคอนเสิร์ตอย่างมีความสุขนะคะ

โดย: mini mini (ไม่ได้ login จ้ะ) IP: 124.120.60.203 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:18:18:36 น.

หวัดดีค่ะ วันนี้วันวาเลนไทน์ ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ

โดย: โลมาน้อยน่ารัก

วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:27:16 น.

นึกว่าโลกของบล็อกแห่งนี้จะขาดคนที่มีนามกรว่า "แร้ไฟ" เสียแล้ว กลับมาแล้วเหรอค่ะ แวะมาหลายทีก็ยังไม่เห็นเก็บกวาดบ้าน แต่บ้านก็ไม่ล็อค ไม่กลัวคนมาปล้นบ้านเนอะ อิอิ

ปฐมพร ปฐมพร อ่ะ เรารู้จักนะ อิอิ แต่จำอะไรไม่ได้ ก็เป็นแนวเพลง indy ใต้ดินจริงๆ เลยไม่ค่อยชอบ สมัยนั้นเป็นเด็กช่างฝันจ๊ะ อิอิ เพลงแรงๆ ไม่เหมาะกับสาววัยคิคุอย่างเรา

มีความสุขในวันแห่งความรักจ๊ะ ขอให้รักกับใครคนไหนก็ไม่รู้นิรันดร อิอิ

โดย: nuyo (CooKiiE

) วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:53:21 น.

โดย: somnumberone

วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:2:06:41 น.

เห็นด้วยๆ
บางครั้งเวลารู้สึกอายหรือประหม่าอะไรซักอย่าง
ถ้าเรายอมรับในสิ่งที่ตัวเราเองเป็นได้
ความประหม่าและความไม่มั่นใจก็จะหายไป

ไม่ได้คุยกับคุณแร้ไฟตั้งนาน
ขอบคุณที่ยังเข้ามาเยี่ยมเยือนอยู่เรื่อยๆ นะคะ

อยากฟังเพลงของปฐมพร ปฐมพรดูซักครั้งเหมือนกัน
รู้จักแต่ชื่อ แต่ยังไม่เคยฟังเลยย

ป.ล. Happy Valentine's Day นะค้า

โดย: legendary

วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:2:09:35 น.

แวะมาสวัสดีปีใหม่ฝรั่ง จีน และแฮปปี้วาเลนไทน์นะคะ

ปีใหม่ไทยเอาไว้อีกสองเดือนจะกลับมาอวยพรอีกรอบ

วันนี้ยังไม่ได้แวะอ่านเลยว่าเขียนอะไรเกี่ยวกับคนลืม หรือ คนบ้า แล้วจะกลับมาอ่านนะคะ

วันวาเลนไทน์ และทุกๆวัน ขอให้เป็นที่รักของทุกๆคนนะคะ

โดย: My Memory

วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:3:52:47 น.

สุขสันต์วันแหงความรักจ้า

โดย: ณ มน

วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:10:37:53 น.

คุณโบ เลยไม่ได้ทันดูคอนเสิร์ตการกลับมาครั้งนี้เลยนะคะ

คุณแร้ฯ ดูเผื่อแล้วใส่บาตร กรวดน้ำบอกแกแล้วกันเนอะ

อ่อ สุขสันต์วันแห่งความรักค่ะ

โดย: varissaporn327

วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:59:51 น.

วันนี้ ตระเตรียมคำพูดไว้มากมาย
เขียนความในใจลงในกระดาษเยอะแยะไปหมด
ตั้งใจไว้ว่า เจอหน้าเธอจะพูดทุกความรู้สึกที่ตัวเองมี
เอาเข้าจริง
ตอนเจอหน้าเธอ
คำพูดเหล่านั้นหายไป
แต่มีอยู่คำหนึ่งที่ไม่หนีไปไหน
มันผุดขึ้นในใจตลอดเวลา
คำๆ นั้น ออกเสียงว่า “รัก

...รักเธอ

ท่องเว็บท่องบล็อกไปเรื่อยๆ
จู่ๆ มาเจอบล็อกนี้
โดนเต็มๆ กับเพลงของพราย
เพราะผมชอบเขามากพอๆ กับคุณโบ
ผมก็ร้องนะ แต่ไม่ออกอาการแบบนั้น

อ่านเรื่องคนบ้า...คนบ้าที่น่ารักของคุณแล้ว
รู้สึกยิ้มแกมเศร้า
พวกเขาที่คุณเขียนดูใสๆ ซื่อๆ น่ารักมาก
อ่านเลยมาถึงคอมเม้นต์ของคุณแพนบ้ามหาภัย
ยิ่งสงสารจีจ้า

คนส่วนใหญ่ให้นิยามความหมายของคนบ้าว่าคนร้าย
บ้า...แล้วจะทำร้าย
มันยิ่งน่าเศร้าเข้าไปใหญ่

ขอบคุณนะครับที่เขียนอะไรดีๆ ให้อ่าน
แม้ว่าจะอ่านยากมาก 555+
เพราะสีสันตัวอักษรกับแบลกกราวด์ของบล็อกช่างกลมกลืนดีเหลือเกิน 5555+

ขออนุญาตเก็บที่อยู่บล็อกนี้ไว้เปิดอ่านง่ายๆ ในบล็อกผมนะครับ

มีความรักด้วยรอยยิ้มนะครับ

โดย: แสง สีรุ้ง

วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:39:26 น.

เปิดอีกครั้ง
อ้าว...ไม่เหมือนเมื่อกี้นี่นา
เมื่อกี้บล็อกดำมืด
แถมโหลดช้ามาก
แต่ตอนนี้ ทำไมมันสวยอย่างนี้หว่า
อิอิ

มาแก้ตัว แก้คำ แก้ผ้า เอ้ยยยย

บล็อกอ่านง่ายครับ อ่านไม่ยากเลย

เจงๆ

โดย: แสง สีรุ้ง

วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:05:56 น.

การยอมรับในสิ่งที่ตัวเองเป็น...คือการยอมรับ...ความจริง อีกอย่างนึงเช่นกันนะคะ

ขอให้มีความสุขมากกับการชมคอนเสิร์ตนะคะ

โดย: แดดร่มลมโชย

วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:34:08 น.

สุขสันต์วันวาเลนไทน์ค่ะ

โดย: haiku

วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:42:51 น.

...สวัสดีวันแห่งความรักค่ะ ขอให้คุณแร้ไฟมีความรักที่สุข สดใส นะคะ เข้ามาบล้อกนี้ทีไร ได้อมยิ้มกลับไปทุกที ถ่ายทอดเรื่องราวได้น่ารักจังค่ะ

ปล. ยังจำกันได้มั๊ยคะ คนที่แอบมาขโมยเพลง receiver ของ Hem งัยคะ จนถึงตอนนี้ เพลงนี้ก็ยังเป็นหนึ่งในใจของแมวอ้วนอยู่เลยค่ะ ยังคงฟังทุกวัน ชอบจริงๆ

โดย: แมวอ้วน A Little Catz IP: 58.8.159.239 วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:23:54:35 น.

โอ้ว คุณแร้กลับมาแล้ว ผมสงสัยว่าคุณไม่อึดอัดแย่เหรอ ที่ไม่ได้ปลดปล่อยความคิดทั้งหลายออกมา(ลงบล้อก)เนี่ย เพราะรู้สึกว่าสามารถเอาเรื่องเล็กๆน้อยๆรอบๆตัวมาขบคิดได้ตลอดเวลา 555

ผมคิดเอาเองว่าคนบ้าคือคนที่จมอยู่ในโลกของตัวเองตลอดเวลา จนถอนตัวไม่ขึ้น(และไม่รุ้ตัวด้วย) ซึ่งทุกๆคนสามารถเป็นแบบนั้นได้(อาจจะชั่วคราว)ทั้งนั้น เพียงแต่มีสติในการดึงตัวเองออกมาได้ ไม่งั้นคนที่คลุ่งไคล้หรือหมกมุ่นอะไรซักอย่าง เค้าจะเรียกว่าบ้า..... (อะไรก็แล้วแต่)เหรอครับ แต่จะว่าไป เผลอๆถ้ามีมาตรวัดความสุขจริงๆนะ อาจจะแสดงว่าคนบ้ามีความสุขมากกว่าคนปกติซะด้วยซ้ำ เพราะปัจจุบันคน(ที่ว่าปกติ)อย่างเรามันมีเรื่องมากมายให้อยากจะบ้าเยอะแยะไปหมดนาครับ 555

โห แต่ศิลปินที่ชื่อ ปฐมพร นี่หายไปจากการรับรู้นานมากแล้วนะครับ ผมว่าแกเป็นศิลปินอินดี้ต้นแบบของไทยเลยก็ว่าได้ ที่มีความบ้าที่จะกล้า (เอ่ะ หรือความกล้าที่จะบ้าหว่า) ขบถกับธุรกิจดนตรีได้ น่านับถือจริงๆครับ ซึ่งผมเคยฟังเพลงอื่นๆในอัลบัมของเค้าเหมือนกันครับ เพราะติดใจเพลงเอกของพี่แกน่ะแหละ และก็คงอาการเหมือนกับอีกหลายๆคนที่เอ๋อรับประมานไปชั่วคราว 555 ดีใจแทนแฟนๆของแกที่ได้ยินว่าแกยังอยุ่และกลับมาด้วยครับ

ปล ตลกคำที่โปรโมทอ่ะครับ "พบกับการแสดงสดครั้งแรกในรอบหลายปี..." ผมว่าถ้าจะระบุว่าเป็นสิบปี กลัวคนจะตกใจเหรอ 555

โดย: ข้าวตู

วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:17:05 น.

มาถามทางไปร้าน overtone ครับ

โดย: แสง สีรุ้ง IP: 161.200.255.162 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:13:14:07 น.

เอ.....เหมือนกี๋จะเคยเจอสายพิณนะ
ที่สตูดิโอไหนสักที่ คุ้นๆ นึกไม่ออก นานมาแล้วหละ

หวัดดีปีใหม่ ตรุษจีน วาเลนไทน์ และเผื่อสงกรานต์ด้วยซะเลยค่ะ
เพราะไม่รู้ใครจะหายนานกว่ากัน คุณแร้กะกี๋ 5555

คนบ้าบางทีก้อน่าอิจฉาเนาะ บางทีกี๋ก้ออิจฉาตัวเอง เอ๊...

ลป.คิดถึงพราย.....กี๋มัวไปมุดตุ่มอยู่ ไม่รู้เรื่องเลย เสียดายยย

โดย: กี๋บ้า (กี๋พกแป้ง

) วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:39:49 น.

แวะมาโฆษณาหนังสือ Led Zeppelin ครับ
กำลังคิดต้นทุนใหม่อยู่ เพราะตอนพิมพ์ครั้งแรก ต้นทุนเล่มละ 140 กว่าบาท คิดว่ามันแพงไป

แต่ฉบับปรับปรุงใหม่อาจจะแพงกว่า -*-

เป็นการพิมพ์แบบ book on demand ครับ ต้นทุนเลยสูง แต่ว่าพิมพ์น้อยเล่มได้

โดย: SSTR IP: 124.120.7.22 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:23:26:00 น.

คิดถึงจังเลยแหะ ไม่ได้เจอกานนานๆ

โดย: tanoy~ตะนอย

วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:12:45 น.

มาฟังเพลงพรายอีกรอบ
(ความจริงมาดูความเคลื่อนไหวของตัวหนังสือในบล็อกนี้)

ขยันๆ เขียนบล็อกหน่อยนะคร้าบบบบบบบบบ
เพราะผมเองยังขยันเข้ามาตรวจตราบ่อยๆ เลย อิอิ

โดย: แสง สีรุ้ง

วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:29:24 น.

คุณแร้หายหน้าไปนานจัง คิดถึงนะฮ้า

โดย: haiku

วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:07:14 น.

วันนี้..วันพระแรม 8 ค่ำ เดือน 3
พระอีกครั้งในวันที่รอคอย..ให้ใจสงบสักหนึ่งวัน
ได้ปิดทอง..ฝังลูกนิมิต...ว่าเป็นจิตกุศลยิ่งใหญ่

จึงนำบุญครั้งนี้มาฝากมวลมิตรดังใจคิดหวังเสมอ
ในสิ่งที่ไม่เคยเจอะเจอ..แต่ได้บุญล้นเหลือ

อย่าลืมไหว้พระก่อนนอนนะค่ะ
อนุโมทนาค่ะ

สบายดีนะค่ะหนุ่มแร้ไฟ
ห่างกันไปเลยนะนิ

โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:13:44:16 น.

สวัสดีครับคุณเเร้

เเหม บล็อกวันนี้ได้ใจครับ อ่านเเล้วเพลิดเพลินไปกับบุคคลที่คุณเเร้เล่าถึง น่ารักครับ เเบบนี้ถึงบ้า ก็บ้าน่ารักนะ ใครจะไปเกลียดได้ลงคอเนี่ย เเถมบางส่วนก็น่าเห็นใจมากด้วย

ทุกวันนี้ผมเชื่อว่าทุกคนมีความบ้าอยู่ในตัวอยู่เเล้ว เเต่เราต้องเก็บเอาไว้เพื่อเข้าสังคม พูดไปเเล้วก็น่าอิจฉาพวกเขา ที่เลือกจะทำตามใจตัวเองได้ โดยไม่ต้องเเคร์ใคร

........

พูดถึงพราย ย้อนกลับไปเเต่ก่อน เพื่อนผมคนหนึ่งที่เคยซ้อมดนตรีร่วมกัน เขาชอบพรายมาก มีอยู่เกือบทุกชุด ผมก็อาศัยฟังกับมันนี่ล่ะ พอภายหลักเเตกหักกันไป ผมก็ไม่ได้ฟังพรายอีกเลย

โดย: Dark Secret

วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:19:30:28 น.

.. เคยนั้งแท็กซี่..แล้วรถติดอยู่ตรงไฟแดง พอดีแถวนั้นมีคนบ้านอนอยู่ข้างๆถนน

คนขับรถพูดขึ้นมาว่า..

"ดูสิ.. เป็นคนบ้าก็ดีอย่าง

ไม่ต้องมากลุ้มใจเรื่องหาเงินหาทองที่ต้องกินต้องใช้ ไม่ต้องคิดมาก"

มันก็จริง.. แต่คนบ้าเขาคิดแบบที่เราคิดหรือเปล่าก็เท่านั้น

.. ที่จริงคนเราแต่ละคนมีสิ่งที่อยากทำ อยากเป็น

อยู่ในตัวของแต่ละคนนะแหละ

แต่มันติดตรงที่ ทำไปแล้วคนอื่นจะมองว่าอย่างไร

ถ้าทำแบบนี้ไป คนต้องคิดว่าเราบ้าไปแล้วแน่ๆ 555...

.. แต่ขำสายพิณ..นิถ้ารู้ว่าพี่เถาของเธอไม่ได้ร้องเพลงกับ Rsแล้ว

หรือแม้แต่กระทั้งแต่งงานกับนัท แล้วเลิกกันไป

จนถึง..คดีที่มีเรื่องกับชาวบ้าน คุณสายพิณจะทำยังไงหนอ

ป่านนี้ยังตามหาพี่เถาไม่เจออีก.. อิอิ

.. หนิงเกิดไม่ทันช่วงที่ พรายดัง.. เลยไม่เคยได้ฟังเพลง

แต่พอรู้ประวัติ และได้ฟังเพลงมาบ้าง ตอนโตแล้ว

นับถึงในความเป็นศิลปินจริงๆ

. . .

โดย: Dying To Be Alive

วันที่: 2 มีนาคม 2551 เวลา:3:00:42 น.

ปฐมพร อือ..แต่ก็จำได้ว่าเค้าดังมาช่วงนึงซี่งเรา

ชอบความแปลกแต่เพลงฟังงง

พูดถึงคนบ้าดูเหมือนหน้าตาน่าสงสาร

หัวต้องยุ่งๆตลอดเวลา ทำอะไรแปลกๆ

แต่มีอย่างที่เราคิดว่าเค้าน่าอิจฉาคงเรื่อง เค้าไม่ต้องมาคิดอะไร

คงไม่มีเรื่องให้ทุกข์ใจอีกแล้ว อยู่ไปวันๆไม่ต้องแย่งชิงอะไรกับใคร เดี๋ยวก็มีคนใจดี+กล้า พาไปตัดผม หาเสื้อผ้าใหม่ๆให้ใส่ด้วย

โดย: Sugar and spice

วันที่: 2 มีนาคม 2551 เวลา:9:06:03 น.

สวัสดีค่ะ...

เมื่อวานไปเลือกตั้ง ส.ว.มาหรือเปล่าค่ะ..

เบอร์ที่เลือก..ไม่ได้ค่ะ..

ไม่ได้เสียใจอะไร เพียงแต่เราได้ไปใช้สิทธิ์ ก็เท่านั้น..

Myspace Thinking of You Comments & Graphicsขอให้มีความสุขในทุกๆวันนะค่ะ

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ

) วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:17:35:42 น.

ไม่ได้มานานเหมือนกัน

กลับมาหาความรู้สึกเก่าๆ ของชาวบล็อกค่ะ

ขอบคุณนะคะที่เขียนเรื่องราวเหล่านี้ให้อ่าน

โดย: เจ้าหญิงวีนัส (ohvenus

) วันที่: 4 มีนาคม 2551 เวลา:1:38:12 น.

แวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะ

โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 4 มีนาคม 2551 เวลา:23:29:33 น.

คนที่มีอะไรไม่เหมือนคนส่วนใหญ่ในสังคมนี้ไม่ว่าจะด้านไหน ... ก็จะถูกยกย่องให้เป็น คนบ้า ไปได้เอง โดยไม่ต้องร้องขอ

อยากจะกรีดร้องให้ดังถึงดาวเนปจูน
มีน้องมาชวนไปงาน overtone วันเสาร์ที่ 22 (22 นะ 22 ในรูปเขียนวันที่ผิดละป่าว) แต่ปฏิเสธไปแย้ว เพราะเลือกงาน the radio live for real อ้ะ

เพิ่งรู้ว่ามีพี่พรายแสดงด้วยก็เพราะมาอ่านบล็อกนี้นี่แล

โดย: artto (hareluya la miserable

) วันที่: 13 มีนาคม 2551 เวลา:15:55:27 น.

The river is return ได้ค่ะ
เลยแวะมาเยี่ยมอีกครั้งหนึ่ง
สบายดีนะคะ..

Myspace Showin Love Comments

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 13 มีนาคม 2551 เวลา:17:55:08 น.

จี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด... ค่ะ.... โดนใจสุด ๆ เลยค่ะพี่แร้....

มันเหมือนจะตลกนะคะเนี่ย เรื่องที่พี่เขียน... แต่ทำไมอ่านแล้ว มันเศร้า บางเรื่องน้ำตาจะไหลค่ะ.... บอกไม่ถูก มันจี๊ดดดดดดดดดดดด จุกอก(ตู๊ม ๆ)เลยค่ะ....

...........................................

ที่จริงเมื่อก่อน (ก่อนจะมาอยู่กระบี่)ช่วงที่เคยเขอวิกฤติหนัก ๆ... รัตน์เคยแอบอิจฉาคนบ้าสุด ๆ เลยค่ะ....

.... นั่งรถเมล์ไปเรื่อย ๆ เห็นคนบ้าตามป้ายรถเมล์ (รัตน์จะเรียกว่าเด็กศิลป์)นั่งพูดคนเดียว นอนยิ้ม นอนเล่นป้ายรถเมล์ นั่งพูดกะต้นไม้... คุยกะถังขยะ... ยิ้มกะหมา... หัวเราะกะเสาไฟ... ทำไมเค้าช่างมีความสุขจังแฮะ....

.... ถึงใคร ๆ เรียกว่าคนบ้า แต่เค้าก็มีความสุข ในสิ่งที่เค้าเป็น... จะกินอะไร เก็บจากถังขยะไหน.... เค้าก็อร่อย...

จะนอนที่ไหน เค้าก็นอนหลับ หลับได้อย่างสบายใจ ไร้กังวล... ไม่ต้องคิดอะไรมาก ไม่ต้องวุ่นวาย ปวดหัว เหมือนคนดี ๆ อย่างเรา ๆ ค่ะ...

.... และเห็นด้วยกะพี่อย่างยิ่งค่ะ ถึงเค้าจะบ้า แต่ก็ไม่เคยทำร้ายใครค่ะ...

น่าสงสารนะคะ.... ที่คน(ที่คิดว่าตัวเอง)ดี ๆ พากันเรียกเค้าว่า คนบ้า.... ทั้ง ๆ ที่เค้าไม่ได้เป็นพิษเป็นภัยกับสังคม เท่าคนดี ๆ แต่งตัวโก้เก๋ มีการศึกษาส่วนใหญ่น่ะค่ะ...
...............................................

ที่จริง อ่านเรื่องนี้แล้ว รัตน์คิดอะไรได้อีกมากมยาก่ายกองเลยค่ะ แล้วก็เจอคนน่าสงสารเหล่านี้เยอะเลยค่ะ... แต่ละคนมีเรื่องน่าสนใจมากมายค่ะ.... มิหนำซ้ำยังให้ข้อคิดดี ๆ มุมมองดี ๆ ให้กะเรา ๆ ได้อีกเยอะด้วยนะ รัตน์ว่านะ...

.... ส่วนเรื่อง พี่โบ นี่ คล้าย ๆ เพื่อนรัตน์คนนึงเลยค่ะ... ตอนนี้เค้าก็ไม่อยู่แล้วเหมือนกันค่ะ ไม่รุไปอยู่ ณ แห่งหนไหนแล้ว...

.............................................

จริง ๆ แล้ว รัตน์ว่า แต่ละคน ก็มีลูกบ้าอยู่ในตัวทุกคนนะคะ.... มันอยู่ที่ว่า... เราจะแสดงออกมามากน้อยแค่ไหน และเมื่อไหร่ มันจะถึงจุดที่ความบ้ามันจะปะทุออกมาน่ะค่ะ

.............................................

ลืมบอกไปว่า.... ถ้าจะจะบอกว่า สานพิณคือคนบ้า... รัตน์ว่า... บ้าจริง ๆ ก็มีอยู่เรื่องเดียวอ่ะค่ะ.......... เรื่องที่ว่า.... บ้าไปชอบพี่เถาได้งายยยย

... เหอ ๆ

...... และประโยคเด็ดโดนใจวันนี้คือ....... "ถ้าโลกที่โดดเดี่ยวของ “สายพิณ” พอจะถมลดช่องว่างได้ด้วยพี่เถา .. โลกเหงาๆของ “พี่ดำ” ก็คงเต็มไปด้วย “เป๊ปซี่”"

..... สบายดีนะคะพี่แร้.... ฝันดีค่ะพี่....

โดย: largeface

วันที่: 15 มีนาคม 2551 เวลา:0:35:53 น.

สวัสดีค่ะ..

ช่วยแวะเข้ามาเลือกน้องหมาให้ด้วยนะค่ะ

ชอบตัวไหน บอกได้เลยค่ะ..ขอบคุณนะค่ะ

Myspace Candy Bar Dollsขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ

) วันที่: 17 มีนาคม 2551 เวลา:13:22:44 น.

เวลาที่จุเข้ามาบล็อกนี้ใช้สมองกับสายตาและ กลับไปด้วยรอยยิ้มเสมอ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ถาว่างๆ จุจะแวะเข้ามาอ่านหลังจากที่อัพบล็อก5555

โดย: กระจ้อน

วันที่: 18 มีนาคม 2551 เวลา:20:15:19 น.

ดี.แวะมาส่งความคิดถึงน๊า
งานยุ่งเหรอคะ

โดย: d__d (มัชชาร

) วันที่: 22 มีนาคม 2551 เวลา:20:47:06 น.

ยังไม่กลับบ้านเหรอค่ะเนี่ยยย

โดย: CooKiiE

วันที่: 23 มีนาคม 2551 เวลา:12:22:57 น.

เหนื่อย.... งานเข้า (แต่เงินออกจากกระเป๋า)ทุกวัน
55555

รักษาสุขภาพด้วยครับทุกท่าน

โดย: แร้ไฟลุกโชติช่วงชัชวาลย์บานทะโร่โอ้โหเฮะ IP: 58.9.139.213 วันที่: 25 มีนาคม 2551 เวลา:3:02:10 น.

ตาฝาดหรือเปล่าเนี่ย ข้างบนนั่นใช่คุณแร้หรือเปล่าอ่ะ หายไปนานมากกกกกก ดีใจที่คุณแร้มีเวลาเข้ามาทักทายเพื่อนๆนะคะ

รักษาสุขภาพด้วยค่า

โดย: haiku

วันที่: 28 มีนาคม 2551 เวลา:19:37:50 น.

หวัดดีค่ะพี่แร้.... สบายดีไม๊คะ... งานยุ่งหรอคะ หายเงียบไปเลย... อิอิ

..... รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ด้วยความคิดถึงและเป็นห่วงค่ะ

โดย: largeface

วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:23:21:50 น.

แวะมาทักทายในวันเสาร์ที่อากาศร้อนมากๆ

หายไปเลยนะคะ

โดย: Batgirl 2001

วันที่: 5 เมษายน 2551 เวลา:11:51:12 น.

จะสงกรานต์แล้ว กลับมาอัพบล้อกเต๊อะ

โดย: ข้าวตู

วันที่: 6 เมษายน 2551 เวลา:13:03:21 น.

จริงๆแล้วดฉันว่าทุกคนมีความบ้าแทรกอยู่ในตัวทุกคนนะคะ
แต่คนปกติจะควบคุมมันไว้ทั้งอย่างมิดชิด
หรือบางคนก็ใช้ความบ้าอย่างสร้างสรรค์

และขอบคุณมากๆๆที่แวะไปเยี่ยมและให้กำลังใจบล๊อกแป๋มนะคะ

โดย: หยิ๋งแป๋ม

วันที่: 9 เมษายน 2551 เวลา:15:00:52 น.

สุขสันต์วันสงกรานต์ค่า

โดย: haiku

วันที่: 12 เมษายน 2551 เวลา:20:09:23 น.

สวัสดีค่ะคุณแร้ พรายรอบ 6 รอบ 7 ไปด้วยกันมั้ย

โดย: printcess of the moon

วันที่: 12 เมษายน 2551 เวลา:20:29:01 น.

ในวาระดิถีปีสารทไทย
ขอนำชัยทุกสิ่งที่ศักดิ์สิทธิ์
มานิมิตดวงใจให้สดใส
ดังเช่นน้ำเย็นฉ่ำที่ชโลม
ให้หัวใจมีแต่สุขไร้ทุกข์เอ๋ย...

วันนี้คือวันสำคัญทางประเพณีและจิตใจ
ก็ยังไม่ยิ่งใหญ่เท่าความกตัญญูและอบอุ่น
ที่เรามอบให้ครอบครัวที่รัก..และผู้สูงอายุค่ะ
ขอให้มีความสุขและสมหวังในสิ่งคิดทุกคนนะค่ะ
สำหรับมิตรที่ดีเสมอจากมิตรภาพด้วยหัวใจค่ะ

บีจีสวยจังเลยค่ะ

วังเวงดีค่ะ

โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 13 เมษายน 2551 เวลา:23:38:32 น.

...

ปูเสื่อรอบล็อกใหม่นะค้าบบบบ...

โดย: The Legendary Midfielder

วันที่: 18 เมษายน 2551 เวลา:17:01:23 น.

ดองนะตัว

โดย: คุณม้าฮาหลุดโลก

วันที่: 22 เมษายน 2551 เวลา:19:52:22 น.

[widget.sanook.com - *More Feel*]

แวะมาทักทายก่อนนะคะ เดี๋ยวว่างๆๆๆๆๆๆๆ แล้วจะกลับมาอ่านค่ะ

คิดถึง อยากมาทักทายให้รู้ว่ายังไม่ลืมค่ะ

โดย: ปลากัด (LonelySeason

) วันที่: 3 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:58:04 น.

เสียใจย้อนหลังกับการจากไปของคุณโบด้วนะคะ

ตอนแรกอ่านชื่อบลอกแล้วตกใจค่ะ 555

คนบ้าจิงใจเสมอค่ะ ถึงจะดูแปลก ๆ แต่โลกส่วนตัวของพวกเค้าน่าค้นหานะคะ

โดย: -S n o w G i r l- IP: 61.90.221.90 วันที่: 5 พฤษภาคม 2551 เวลา:7:57:31 น.

นานเหมือนกันนะ กับการอัพบล๊อกใหม่ ของหนุ่มแร้ไฟ

คนบ้า ผมไม่ได้รังเกียจ แต่กลัวสองอย่าง กลัวพูดกับเขาเป็นมิตรคุ้นเคยกับแล้วเขาไม่ฟัง หรือฟังแต่ตอบตามความรู้สึกและจินตนาการของเขา ทำให้ตนเองหน้าแตก

อย่างสองคือ กลัวเขาจะทำร้ายแบบเราไม่รู้เหตุผล

เพราะคนบ้า เขามีโลกที่เขาคิดเป็นของเขาเอง ไม่ได้มีร่วมกับของคนอื่น

เขาอาจพูด อาจทำ ในบางสิ่งบางอย่าง เพราะเขาทำอยู่ในโลกของเขา เขาไม่รับรู้โลกของคนอื่นครับ

หมายเหตุ แต่คนประสาท จะเป็นคนย้ำคิด ย้ำทำ เขายังอยู่ในโลกปกติแบบคนทั่วไป แต่บุคลิกของเขาจะแปลกออกไปจากคนปกติ

เช่นกลัวที่แคบ กลัวความสูง ... แบบนี้ไม่บ้า แต่อย่าให้เขาไปในที่เหล่านั้น

แต่คนบ้า เขาจะคิด พูด และทำ ในโลกของเขา ไม่ว่าจะนำเขาไปปล่อยเกาะ หรือไปอยู่คฤหาสน์

เมนต์ยาวครับ แร้อาจจะรำคาญ ขออภัยครับ

โดย: yyswim

วันที่: 6 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:26:45 น.

เอ่อ สงกรานต์ก็แล้ว
วันแรงงานก็แล้ว
จะวันพืชมงคลอีกแล้ว
...
จขบ.งานเข้า...ยังไม่ซาอีกหรือคะ

โดย: Serendipity_t

วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:58:25 น.

เพิ่งกลับจาก อบรม ที่ ตจว... ยังยุ่งๆ พอควร
หวังว่าจะกลับมาเร็ววันครับ
คิดถึงทุกท่าน..

โดย: แร้ล้า IP: 58.9.147.247 วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:2:12:10 น.

..

งั้นขอนั่งรอตรงเก้าอี้ใต้ต้นไม้ใหญ่ข้างล่างนั่นนะคะ

..
..

ปล รู้สึกเหมือนว่าเงินในกระเป๋าเราจะเล็กลงๆทุกวันนะคะ Y.Y

โดย: azamiya^^ IP: 203.153.169.185 วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:43:39 น.

ไม่คิดจะอัพ

โดย: คุณม้าฮาหลุดโลก

วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:4:36:45 น.

เนิ่นนานเหลือเกิน หายตัวไปไหนจ๊ะ เจ้าของบล็อก หรือกำลังเก็บเกี่ยวประสบการณ์อะไรมาเล่าสู่กันฟัง :D รีบๆ กลับมาไวๆ เด้อ

โดย: CooKiiE

วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:14:35 น.

แวะมาต่อแถวรออ่านบล๊อคใหม่ค่า

โดย: haiku

วันที่: 18 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:21:14 น.

Cool Slideshows!

วันนี้..วันพระขึ้น15 ค่ำ เดือน 6
วันวิสาขบูชา..วันพระใหญ่ทางพุทธศาสนา
พระจันทร์งามยิ่ง..แม้เมฆบัง
สายฝนฉ่ำอุราอย่าหม่นหมอง
ละกิเลสได้หนึ่งวันใจสุขขี
ถึงจะเพียงน้อยนิดจิตสดใส

มนุษย์ทุกคนที่เกิดมาในโลก เหมือนปลาที่ว่ายอยู่ในตู้
ว่ายวนเวียนไปมาไม่รู้จบ ไม่สามารถหลุดพ้นจากตู้ปลาได้
นอกจากความตาย หรือหลุมศพนั้นเอง
มนุษย์ทุกชีวิตต้องเกิดแก่เจ็บตายเป็นแน่นอน

ทำไม..ต้องมากลั่นแกล้งกัน ทะเลาะกัน เกลียดชังกัน
อิจฉาริษยากันเพื่ออะไร ทำไมไม่ให้อภัยกัน
ทำให้เกิดสุข จิตจะได้สงบไม่กลุ้มใจ.
ไม่หลงรูป รส กลิ่น เสียง..ละโลภ โกรธ หลง
ล้วนไม่จีรังยั่งยืน เมื่อได้แล้วถึงเวลาก็เสื่อมได้เช่นกัน

ปลงเสียเถิดในบางสิ่งที่ทุกข์ใจ..แล้วจะอยู่อย่างมีสุข
สร้างความดีวันนี้..พรุ่งนี้อาจจะไม่มีเวลาทำ

อนุโมทนากัลยณมิตรมีสุขอิ่มบุญทุกคนนะค่ะ

หายอีกระ..เพื่อนเรา
สบายดีนะค่ะ

โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 19 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:44:47 น.

เมื่อคืนวาน
แรม 8 ค่ำเดือน 6..ตรงวันพระ
เดือนมืดอีกครา...แวะหาดึกดื่นยามสนธยา
ด้วยภาระกิจงานยุ่งจังเลยค่ะ

เขามีส่วน เลวบ้าง ช่างหัวเขา
จงยกเอา ส่วนดี เขามีบ้าง
เป็นประโยชน์ โลกบ้าง ยังน่าดู
ส่วนที่ชั่ว อย่าไปรู้ของ เขาเลย ฯ

พระนี้มีบุญเป็นให้จิตระลึกและนำเยือนกัลยาณมิตรเสมอ
อนุโมทนา...ค่ะ