|
|
ชั้นล่ะปรี๊ดแตก...กับลานจอดรถหลังการบินไทย
ครั้งก่อนไปซื้อของที่ตลาดลุงเพิ่มหลังการบินไทยสำนักงานใหญ่
เอารถไปจอดที่ลานจอดรถที่เข้ามาจากซอยวิภาวดี 20
ก็ปรี๊ดแตกมารอบนึงแล้ว
รถจอดขวางคนอื่นก็ปลดเบรคมือไว้
ตามนิสัยที่ควรทำของคนจอดรถขวาง
แต่อีป้าเวรตะไลตัวนึง
ถอยรถส้นตีน ... มาชนหน้ารถเราแล้วรีบออกตัวหนีไปเลย
ทั้งหมดอาเจ้ฯ เห็นกับตา
เพราะซื้อของเสร็จแล้ว
กำลังเดินตรงดิ่งมาที่รถ
แทบจะยืนร้องกรี๊ดตรงนั้น
เพราะแม่งหนีไปอย่างเร็ว
คนรับฝากรถ...ทำหน้าตาย
บอกไม่เห็นมีใครถอยมาชนเลย
ผมก็นั่งอยู่นี่
พ่องงงงมึงเด่ะ
กูเห็นกับตา.....ทำมาเนียน
แต่ครั้งนั้นรอยไม่เยอะ
นับ 1 จนถึง 1,000 เออกูผิดเองที่่มาจอดรถที่นี่
เจ็บแล้วเสือกไม่จำ
วันนี้ล้างรถเสร็จ
ไปช็อปปิ้งหลังการบินไทยอีก
ก็เอารถไปจอดที่ฝากรถอันเดิม
แต่ที่จอดแบบช่องๆ มันเต็ม
ต้องจอดขวางไว้...แบบฝากกุญแจ
ก็คิดว่าไม่น่ามีอะไรนะ
รีบเดินอย่างเร็ว...ชั่วโมงนึงพอดี
แบบเดินขาขวิดเลย..ซื้อเฉพาะร้านประจำ
แล้วกลับไปเอารถ
เดินไปถึงรถ.............แม่งงงงงงงง
แทบจะร้องกรี๊ด
อีตาลุงคนรับจอดรถ
เอารถอาเจ้ฯ ทิ้มไปที่ต้นไม้และดงกล้วย
จนดอกไม้มันมากองบนกระโปรงรถเกือบครึ่งกระโปรงเลย
แม่งจอดรถกูทิ่มไปในกอดอกไม้ขนาดนี้
กันชนรถอาเจ้ฯ ไม่ต้องพูดถึง
ทิ่ม..คาไปกับต้นไม้นั่นแหล่ะ
ชั้นแปลงร่างเป็นนางมารร้ายในทันที
เดินไปจิกด่าทันที
"ลุงเอารถไปจอดอย่างนั้นได้ยังไง"
"รู้ไม๊...ว่ารถมันเป็นรอย"
อีห่าลุงนี่...ชะตาขาด...เสือกมาเถียงอีก
ว่า
"ต้นไม้มันนิ่ม..ๆ ไม่เป็นไรหรอก"
สมองคนหรือสมองควายวะ
ต้นไม้ที่ไหนมันนิ่ม
ถ้ารถอาเจ้ฯ เป็นรอยขูดนะเมิง....น่าดู
ถามว่ากุญแจรถอยู่ไหน
อีลุงนี่บอกว่า "อยู่ที่ในรถครับ"
เดินกลับไปที่รถ....ยิ่งโกรธหนักไปอีก
อีห่าลุงนี่เปิดกระจกรถอาเจ้ฯ ไว้ครึ่งบานทุกอัน
โหยเมิง....
คอมพิวเตอร์...กล้องดิจิตอล
External Hardisk
ของที่พึ่งซื้อมาจากบิ๊กซี..อีกเต็มรถ
ถ้ามีคนฉกไป.....จะรู้ไม๊
ทนไม่ไหว....เดินกลับไปด่าอีกรอบ
นี่ลุง......คราวหลังไม่ต้องมาหวังดี....เปิดกระจกรถชั้นอีก
ของชั้นหายไป....ลุงจะว่ายังไง
ลุงจะชดใช้ให้งั้นเหรอ......
ชั้นว่าไม่มีทางหรอก
วันหลังอย่ามาหวังดีประสงร้ายแบบนี้อีก
ไม่ต้องมาสาระแนเปิดกระจกรถให้ชั้นเลย
ขนาดชั้นจอดรถเอง....ยังต้องระวังของหายเล้ย
แล้วนี่ลุงเป็นใคร....มาเปิดรถชั้นด้วยความสัพเพร่าหยั่งงี้อ่ะ...ฮึ
ลุงอย่ามาคิดอะไรมักง่าย...
ไม่ว่าใครเค้าก็รักรถเค้ากันทั้งนั้น
กลัวแทบตาย...ว่ารถมันจะเป็นรอย
แต่นี่ลุงมามักง่าย....จอดทิ่มเข้าไปในกอหญ้าแบบนี้
มันไม่เป็นรอยให้มันรู้ไปสิ
มันไม่ใช่รถลุงใช่ไม๊...ถึงได้ทำแบบนี้
มักง่าย....(ด่าแบบตาลุกโพลง)
ชั้นไม่เอารถมาจอดที่นี่แล้ว....
อาเจ้ฯ บอกตรงๆ ว่า
ไม่เคยด่าใคร....แบบน็อตหลุดขนาดนี้มาก่อน
แม่งเถียงข้างๆ คูๆ เพราะกลัว...ไม่ต้องการเสียเงินชดใช้ค่าเสียหาย
มึงดูปากกู..ชัดๆ ....
กูไม่ได้อยากได้เงิน
อาเจ้ฯ คิดว่า
เพราะเราไม่ได้จอดรถฟรีๆ
ไม่ได้ไปขอจอด
เราจ่ายเงินครบถ้วนทุกบาททุกสตางค์เป็นค่าจอด
แต่ถ้าเราต้องเอารถเราไปทำสีใหม่
หรือเอาไปเคาะจากที่รถยุบเพราะโดนถอยชน
มันคุ้มไม๊ล่ะ...
อย่าเห็นแก่ตัวมากขนาดนี้
ไม่รู้จะด่ายังไง
ให้คนมักง่ายหมดไปจากโลก
ทำอาชีพอะไร
ก็ขอให้รักอาชีพของตัวเอง
ถ้าคุณรักอาชีพของตัวเองแล้ว
ไม่ว่าจะทำอะไรก็มีคนเค้าสนับสนุนแน่ๆ
อาเจ้ฯ คาดว่าอาเจ้ฯ คงไม่ใช่คนแรก
ที่ปรี๊ดแตกขนาดนี้...กับเรื่องจอดรถของลานนี้
คงมีคนเยอะแยะที่ปรี๊ดแตก
แต่เค้าก็คงแค่เล่าสู่กันฟังในกลุ่มเพื่อนเท่านั้น
วันนี้ทนไม่ไหวจริงๆ......
ไม่สนใจแล้ว
ดีมาเยอะแล้ว
ขอแปลงร่างเป็นนางมารร้ายซักวันเหอะว่ะ
| Create Date : 03 ตุลาคม 2555 |
| Last Update : 3 ตุลาคม 2555 20:28:33 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 6559 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 37 คน [