BlogGang.com : : อาเจ้ของน้องๆ : อยากทำอะไร

อยากทำอะไร

หลายวันมานี้...หลังจากสอบเสร็จ
มีแต่คนถามว่า
จะไปทำงานที่ไหน
แล้วคิดไว้ไม๊ว่าจะทำงานอะไร

ตอบตามตรงว่า
ไม่ได้คิดอะไรเลย

ตอนนี้แก้ตัวเล่มให้เสร็จก่อนละกันค่อยคิด
คุณพ่อก็ถามว่าจะทำอะไรต่อ
ตอบได้แค่ว่าไม่รู้...รู้แค่อยากกลับไปกอดพ่อกับแม่ที่บ้าน
ว่าหนูทำได้แล้วนะ

จุดสูงสุดของชีวิตของแต่ละคนที่ตั้งไว้ไม่เหมือนกัน
สำหรับเจ้ฯ จริงๆ แล้วไม่ได้ตั้งอะไรไว้
เพียงแต่ตอนมาเรียนเหมือนมันมาตามเวลา
คือ ถึงเวลาก็มา...แค่นั้นเอง
ไม่ได้คิดอะไร

มันอาจจะมีนิดหน่อย
ตรงหัวหน้างานของเราที่มันปิดกั้นโอกาสในการทำงานซะจนอึดอัด
จนต้องหาอะไรอย่างอื่นทำดีกว่า
จังหวะก็มาสอบติดเรียนปริญญาเอกนี่แหล่ะ

นั่งนึกเบาๆ ว่าอยากทำอะไรอีกไม๊ในชีวิต
คิดไม่อออกเลย....
เหมือนได้ทำสิ่งที่อยากทำแล้ว
ฟังดูกระแดะพิกล
แต่ตอนนี้รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ

อาเจ้ฯ ก็เลยคุยกับพ่อว่า
หนูรู้สึกว่าหนูได้มาถึงจุดสูงสุดในชีวิตของตัวเองแล้วนะ
เพราะหนูไม่ได้คิดว่าหนูจะเรียนมาจนถึงจุดนี้ได้
มันเกินกว่าที่เราคาดหมายไว้มาก

พ่อก็บอกว่าใช่
อาเจ้ฯ ไม่เคยคิดว่าจากที่เป็นเด็กแก่นแก้วแสนซน
ทะโมนแบบเด็กผู้ชาย
เราจะมาเรียนหนังสือต่อจนกระทั่งจบด็อกเตอร์ได้
มันไม่ใช่เราเลยว่ะ

มาถึงจุดนี้ได้อย่าง งง งง เล็กน้อย

รู้แค่ว่าตัวเรา...
เดินมาถึงจุดสูงสุดของชีวิตเราแล้ว
แบบที่เราไม่ได้คาดหวัง หรือไม่ได้ตั้งใจ
หลังจากนี้ไป
ก็ไม่มีอะไรที่อาเจ้ฯ หวังอีกแล้วค่ะ
แค่ได้ทำงานที่ท้าทาย หรือเป็นงานที่เรารู้สึกอยากทำ
แค่นี้อาเจ้ฯ พอใจแล้วค่ะ

ระหว่างเรียนที่ผ่านมา
ทำงานเพื่อหาเงิน...มาจ่ายค่าเทอม
ทำมากซะจน...รู้สึกว่า...พอไม๊เรา..
เหนื่อยแล้วล่ะ

มีสิ่งหนึ่งที่อาเจ้ฯ รู้สึกแปลกใจมาตลอด
แปลกใจตั้งแต่วันสอบเสร็จ...
จนถึงเดี๋ยวนี้ก็ยังแปลกใจอยู่
คือ อาเจ้ฯ กลับรู้สึกว่าเฉยๆ

คือ วันนี้เป็นวันที่อาเจ้ฯ รอคอยมาตลอด 5 ปี
ตอน 5 ปีที่แล้วก็คิดว่า
ถ้าหากวันนี้มาถึง...
กูจะกรี๊ดวี๊ดวิ้วววว ดีใจโคตร
แต่พอวันนี้มาถึง...
กลับเฉยๆ ...
ฟังดูกระแดะเนาะ...
แต่มันจริงๆ นะ
รู้สึกเฉยๆ

วันสอบเสร็จ....
ทุกคนก็แยกย้ายกันกลับตั้งแต่บ่ายๆ
อาเจ้ฯ ก็ยังอยู่ที่คณะจนถึงเย็น
ตอนเย็นก็ไปทานข้าวร้านอาหารตามสั่งที่ชอบเดินไปทานแถวคอนโด
ทำทุกอย่างง่ายๆ เหมือนเดิม

ยกเว้นอย่างนึงที่ไม่ลืม
คือ ไปไหว้ครูบาศรีวิชัยที่ตีนดอย

นั่งมองที่รูปปั้นท่านอยู่นานมาก...
แล้วก็กลับลงมาหน้ามอ.

น้องมันถามซ้ำแล้วซ้ำอีก
พี่ไม่ดีใจเหรอวะ...ทำไมนิ่งจัง
ถามว่าดีใจไม๊...ก็ดีใจนะ..
แต่รู้สึกโล่งใจมากกว่า
พี่จะรีบแก้ตรงนี้ให้เสร็จ..จะได้ไปทำอย่างอื่นต่อ

ข่าวที่อาเจ้ฯ จบแล้ว..แพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วในหมู่เพื่อนๆ พี่ๆ
ก็จะมีทั้งคนที่โทรมา..และที่ Line มาหา...
มาแสดงความยินดี...อวยพร ฯลฯ
ก็ขอบคุณทุกคนด้วยค่ะ
ที่มาร่วมแสดงความยินดีกับอาเจ้ฯ ด้วย

หลายคนโทรมาแสดงความยินดีเสร็จแล้ว
ก็จะตบท้ายด้วยการชวนไปทำงานด้วย
เลยกลายเป็นว่ามีคนโทรชวนไปทำงานด้วยเยอะมาก
เยอะซะจน...อาเจ้ฯ มานั่งคิดว่า
พวกเค้ามองเห็นอะไรในตัวเรากันวะ
เค้าถึงมั่นใจว่าเราจะทำอะไรให้เค้าได้

ล่าสุด....
มีคนมาขอ Resume ไป
วันต่อมาก็มีฝ่ายบุคคลของบริษัทวิจัยยักษ์ใหญ่ระดับโลก
ติดต่อมาและก็พูดคุยกันทางโทรศัพท์

เค้าก็ถามนู่น...ถามนี่ประมาณซักชั่วโมงกว่าๆ
อาเจ้ฯ ก็คิดว่าทำไมคุยกะกูนานจังว๊ะ...
นานไปไม๊เนี่ย...
เค้าก็จะให้เข้าไปคุยกับผู้บริหารของที่บริษัท เรื่องงาน
อาเจ้ฯ ก็บอกไปว่าตอนนี้อยู่เชียงใหม่
ไม่สะดวกจะเข้าไปคุย

เค้าต้องการคนด่วน
อยากให้ไปเริ่มงานเร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้
อาเจ้ฯ ฟังแล้วก็เลยบอกเค้าไปว่า
ตอนนี้ยังติดภารกิจอยู่..ไม่สะดกเลยค่ะ
อย่างน้อยก็เดือนนึงนั่นแหล่ะ
เค้าก็ยังตื๊ออยู่

อาเจ้ฯ ก็เลยบอกเค้าไปว่า...
เล่าให้ฟังตามตรงนะคะ...
ตอนนี้พึ่งเรียนจบ..แล้วระหว่างเรียนก็ค่อนข้างเหนื่อย
พอจบแล้ว...ก็อยากจะพักผ่อนซักระยะน่ะค่ะ
ยังไม่อยากเริ่มทำงานค่ะ

ระหว่างที่คุยกับเค้าอยู่..สมองก็คิดไปด้วยว่า
กูอยากทำไม๊วะ...บริษัทนี้...
ใจมันก็ตอบมาว่า...เฉยๆ นะ อยากพาที่บ้านไปลั๊ลลามากกว่า
เดี๋ยวพักผ่อนพอแล้ว...เราจะอยากทำงานเองแหล่ะ
ถึงเวลานั้นก็ค่อยไปเริ่มหางานก็ได้

คือ อาเจ้ฯ เป็นคนธรรมดาอย่างพวกคุณนั่นแหล่ะค่ะ
ไม่ได้รวยอะไร
แต่เป็นคนพอเพียง...พอใจอะไรง่ายๆ เล็กๆ น้อยๆ ก็พอใจแล้ว
ไม่ได้อยากมีชื่อเสียงโด่งดังอะไร
ทำงานมีเงินเดือนพอเลี้ยงตัวเองได้
ก็เอาแล้วว๊ะ

แต่เพื่อนคนอื่นเค้าต้องการหลายอย่าง
ต้องการทั้งเงิน .. ต้องการทั้งกล่อง
เค้าก็เลยมองว่า...บริษัทนี้ใหญ่มากนะ
ทำไมไม่รับไว้ล่ะ...เสียดายโอกาส

ฟังเพื่อนแล้วก็มาเครียดอี๊กกกกกกกกกกกก
กูไม่เอานี่กูโง่เหรอว๊ะเนี่ย...
อาเจ้ฯ ก็เลยต้องตอบเจ้าหน้าที่ ที่เค้าติดต่อมาแบบปราณีปรานอมมากขึ้น
ว่าอีกซักเดือนครึ่งแล้วกันนะคะ...
คุณติดต่อกลับเข้ามาใหม่

เจ้าหน้าที่ก็บอกว่า...คุณติดต่อกลับเข้ามาดีกว่าค่ะ
อาเจ้ฯ เลยบอกน้องเค้าไปอีกที....แบบกูสวยมาก

ว่า....
น้องคะ...พี่บอกตามตรงนะ
มีคนโทรหาพี่เรื่องงานทุกวัน...
พี่ก็ไม่แน่ใจนะ...ว่าอีกเดือนนึงข้างหน้าพี่จะยังว่างอยู่ไม๊
น้องติดต่อพี่มาเรื่อยๆ ก็แล้วกันค่ะ
ตอนนี้มีคนติดต่อพี่มาเยอะ...
จนพี่ต้องค่อยๆ คิดว่าพี่จะทำอะไรดี....
โอเคตามนี้เนอะ...

ฟังแล้ว...อีนี่..เล่นตัวมาก

เปล่าเลย...
ยังเคลียร์งานไม่เสร็จ
ไม่อยากให้ใครมาเร่ง
ชีวิตมันเร่งมาตลอด 5 ปีแล้ว
ขอกูชิว ชิว มั่งเฮ๊อะ....

Create Date : 26 พฤษภาคม 2557

Last Update : 29 พฤษภาคม 2557 15:10:54 น.

1 comments

Counter : 940 Pageviews.

5555 สวย เริ้ด เชิด โสด
จัดไปพักผ่อนให้เต็มที่ ก่อนเริ่มต้นงานใหม่ที่ท้าทายกว่าเดิม .... Congratulation!!!!!

โดย: WonOccNU

วันที่: 2 มิถุนายน 2557 เวลา:10:45:14 น.