|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ถามใจตัวเอง
อาเจ้ฯ ไม่ได้อยากทำงานบริษัทนี้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ถึงได้...ไม่แยแสว่าจะลงไปสัมภาษณ์งานที่กทม. จนเค้าทนไม่ไหวเอง... ส่งตั๋วเครื่องบินมาให้
ก็แปลกใจตัวเอง ว่าทำไมกูไม่ดีใจเลยวะเนี่ย เกิดไรขึ้นกับชั้นว๊ะ
ก่อนจะไปเริ่มงานประมาณ สองสามวัน อีน้องคนที่มาขอประวัติไป...โทรมาคุย บอกว่า...พี่..ผมอาจจะลาออกแล้วนะ
อ้าวววว...อิห่า.... มาลากเอากูเข้าไปทำงานด้วย แล้วมึงเสือกจะลาออก... ยังไงกั๊นนนนน
อาเจ้ฯ ก็ด่าแม่งไปชุดใหญ่ มันบอกว่า... ผมนึกแล้ว...พี่ต้องด่าผม แต่ผมโทรมาบอกพี่ไว้ก่อนนะ...ว่าผมจะออก
คุณนึกออกไม๊... มันโทรมาบอกไว้ก่อนว่ามันจะออก...ก่อนที่อาเจ้ฯ จะไปเริ่มงานแค่ไม่กี่วัน เพราะมันคงรู้ลางๆ ว่า อาเจ้ฯ ต้องไม่ชอบงานที่นี่แน่นอน เพราะตัวมันเองก็ไม่ชอบ..ถึงขนาดกำลังจะออกเนี่ยเมิงงงงง
ดังนั้น...ถ้าอาเจ้ฯ จะไปหรือไม่ไปก็แล้วแต่นะพี่ ไอ่เวรรรรรรรรรรรรร.... กูรับปากเค้าไปแล้วว่าจะไป โตจนหมาเลียตูดไม่ถึงขนาดนี้ รับปากมั่วซั่วได้ไงว๊ะ... ไม่ได้..ไม่ดียังไง...ก็ต้องไปก่อนแหล่ะ
พอเริ่มไปทำงาน..... ก็รู้สึกเหมือนว่าทำไม...แต่ละวันมันช่างยาวนานขนาดนี้ อาเจ้ฯ ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน คิดแค่ว่าทำไงให้วันนี้จบไปหนึ่งวัน
พอนึกได้ว่าตัวเองคิดแบบนี้ เฮ้ย..ทำไมอ่ะ ทำไมชั้นคิดแบบนี้ ชั้นไม่เคยคิดอะไรระยะสั้นขนาดนี้มาก่อน
ปกติชั้นจะมองอะไรไกลๆ คิดถึงอนาคตว่าจะทำอะไรบ้าง ต้องวางแผนชีวิต ...
แต่นี่กูไม่เลย... เกิดไรขึ้นกับชั้นเนี่ย...................
สิ่งต่างๆ มันเกิดจาก งานมันเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ถึงมากที่สุด งานไม่ยากเลย...แต่เยอะชนิดที่ทำไปอีกชาตินึงไม่มีทางจบ
และอีกอย่างนึง คือ งานวิจัยบางอันมันผิด..อย่างเห็นได้ชัด ก็คุยกับเจ้านาย ว่ามันผิดตรงนี้...ตรงนี้นะ เจ้านายบอกว่า...ช่างมันเหอะ.. ทำเป็นมองไม่เห็นไปซะ อ้าวเฮ้ยยยยยยยยย....คิดแบบนี้อันตราย คือ ให้ทำแบบผิดมา แล้วทำต่อแบบผิดไปเหรอวะ
เช่น
การวัดการทำงานของเครื่องที่บริการด้วยตนเองอัตโนมัติต่างๆ เช่น ตู้เอทีเอ็ม เราเรียกเทคโนโลยีพวกนี้ว่า Self Service Technology or SST
เราต้องแยกการวัดประสิทธิ์ภาพของ
- จำนวนเครื่องที่มีบริการ กับ - ประสิทธิภาพของตัวเครื่อง
แต่นี่...เค้าวัดรวมกันอยู่ในข้อเดียว มันไม่สามารถจำแนกได้ว่า ผลของคำตอบที่ออกมา มันบอกจำนวนที่พอเพียง หรือ บอกประสิทธิภาพ
เค้าก็บอกว่า...ให้ตามนั้นไป อ่าววววววววววววเหรออออออออออออ ตกลงกูต้องตามนั้นใช่มะ
เสียงของศาสตราจารย์...ก้องขึ้นมาในหูอาเจ้ฯ เลยว่า ระมัดระวังนะ การทำวิจัยน่ะ อย่า Garbage In , You will receive garbage out na ja.
เลยทำให้อาเจ้ฯ หันกลับมามองอีกทีว่า กูคิดถูกที่ตัดสินใจมาทำงานบริษัทยักษ์ใหญ่นี้ เพราะมันทำให้เราเห็นไส้ใน...ว่าบริษัทใหญ่ขนาดนี้ เค้าทำงานเน้นปริมาณ.... เน้นการทำยอด Billing ในแต่ละปี ว่าเข้าเป้าหรือเปล่า แต่เค้าไม่ได้เน้นคุณภาพของงาน
เคยคิดอยากจะเรียนรู้งานวิจัยบางประเภทจากที่นี่ แต่เห็นระเบียบวิธีการวิจัยที่เค้าเก็บข้อมูล แล้วรู้เลยว่า... เราไม่ได้เรียนรู้อะไรหรอก...เพราะเค้าทำวิจัยแบบมั่วๆ มา เราจะไปยึดถือข้อมูลอันนี้ไม่ได้เลย
อีกอย่างนึงซึ่งสำคัญกับอาเจ้ฯ มาก เลิกงานดึกมาก...สามทุ่มแล้ว ทุกคนยังไม่มีใครกระดิกตัวกันเลย หา.....ทำไมไม่กลับบ้านกันยะ... มานั่งกันทำหอยอะไร....
เวลานี้...ชั้นควรจะได้ดูละครแล้วนะ... ฮือ...ฮือ... ชีวิตชั้นต้องการแบบนี้เหรอว๊ะ.... ถามตัวเองทุกวัน
รู้สึกความสวยงามในชีวิตมันหายไปไหนว๊ะ แย่ล๊ะ....เราจะปล่อยให้ชีวิตมันเป็นแบบนี้ไม่ได้
จังหวะพอดีคุยงานกับเจ้านาย นายก็ดันถามอาเจ้ฯ อีกว่า....เป็นไงบ้าง อีนี่...ก็จัดเต็มเลย บอกนายว่าไม่ชอบงานที่ทำนี่เลย
นายก็แฟร์มาก....ถามว่าแล้วยูจะทำยังไง อาเจ้ฯ บอกนายว่า... ชั้นขอหยุดทำได้ไม๊...เพราะชั้นรู้สึกไม่สนุกกับมันเลย
นายบอกว่า...เค้าดูอาเจ้ฯ ก็รู้ว่ามีความรู้ดีมาก แต่ตำแหน่งและลักษณะของงานที่ทำ...ไม่เหมาะกับอาเจ้ฯ อาเจ้ฯ เหมาะกับการคอนซัลท์ให้เค้าหลังจากที่งานวิจัยเสร็จแล้ว ซึ่งจะเป็นช่วงเฟสต่อไป ในอีก 3-4 เดือนข้างหน้ามากกว่า เค้าจะขอความช่วยเหลือจากอาเจ้ฯ อีกทีช่วงนั้น
โอ่ยยยยยยยยยยยยยยยยยย ได้ยินดังนั้น ดิชั้นเหมือนยกภูเขาออกจากอก....โล่งใจมาก อาเจ้ฯ ก็เลยขอนายว่า... งั้นชั้นขอทำถึงแค่วันนี้วันสุดท้ายเลยนะ หน้าตาลั้ลลามาก ถึงมากที่สุด ต่างจาก...อีช่วงที่ผ่านมาโดยสิ้นเชิง
อาเจ้ฯ ไม่สน....ว่าบริษัทจะให้ค่าตอบแทนสูงขนาดไหน แต่รู้สึกไม่มีความสุขกับงานที่ทำ กูทำงานเงินเดือนน้อยกว่านี้ก็ได้ แต่ขอให้รู้สึกมีความสุข... อยากตื่นไปทำงานทุกวันก็พอ...
ไว้อาลัยให้กับอีเจ๊...ศิลปิน คิดอะไรบ้าๆ....เพราะว่าช่วงนี้มีแต่คนด่าแบบนี้มาตลอด ทำงานเงินเดือนเยอะๆ ไม่เอา อยากทำงานเงินเดือนน้อยๆ... แต่มีเวลาเต้นแอโรบิคแถวบ้านตอนเย็น
Create Date : 22 กรกฎาคม 2557 |
Last Update : 30 กรกฎาคม 2557 20:22:33 น. |
|
4 comments
|
Counter : 2283 Pageviews. |
|
|
|
โดย: hi hacky วันที่: 11 สิงหาคม 2557 เวลา:21:47:48 น. |
|
|
|
โดย: Nepster วันที่: 24 สิงหาคม 2557 เวลา:0:30:54 น. |
|
|
|
โดย: pantawan วันที่: 14 เมษายน 2558 เวลา:0:23:14 น. |
|
|
|
| |
|
|