ถามใจตัวเอง

อาเจ้ฯ ไม่ได้อยากทำงานบริษัทนี้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
ถึงได้...ไม่แยแสว่าจะลงไปสัมภาษณ์งานที่กทม.
จนเค้าทนไม่ไหวเอง...
ส่งตั๋วเครื่องบินมาให้




ก็แปลกใจตัวเอง
ว่าทำไมกูไม่ดีใจเลยวะเนี่ย
เกิดไรขึ้นกับชั้นว๊ะ




ก่อนจะไปเริ่มงานประมาณ สองสามวัน
อีน้องคนที่มาขอประวัติไป...โทรมาคุย
บอกว่า...พี่..ผมอาจจะลาออกแล้วนะ



อ้าวววว...อิห่า....
มาลากเอากูเข้าไปทำงานด้วย
แล้วมึงเสือกจะลาออก...
ยังไงกั๊นนนนน





อาเจ้ฯ ก็ด่าแม่งไปชุดใหญ่
มันบอกว่า...
ผมนึกแล้ว...พี่ต้องด่าผม
แต่ผมโทรมาบอกพี่ไว้ก่อนนะ...ว่าผมจะออก




คุณนึกออกไม๊...
มันโทรมาบอกไว้ก่อนว่ามันจะออก...ก่อนที่อาเจ้ฯ จะไปเริ่มงานแค่ไม่กี่วัน
เพราะมันคงรู้ลางๆ ว่า
อาเจ้ฯ ต้องไม่ชอบงานที่นี่แน่นอน
เพราะตัวมันเองก็ไม่ชอบ..ถึงขนาดกำลังจะออกเนี่ยเมิงงงงง




ดังนั้น...ถ้าอาเจ้ฯ จะไปหรือไม่ไปก็แล้วแต่นะพี่
ไอ่เวรรรรรรรรรรรรร....
กูรับปากเค้าไปแล้วว่าจะไป
โตจนหมาเลียตูดไม่ถึงขนาดนี้
รับปากมั่วซั่วได้ไงว๊ะ...
ไม่ได้..ไม่ดียังไง...ก็ต้องไปก่อนแหล่ะ





พอเริ่มไปทำงาน.....
ก็รู้สึกเหมือนว่าทำไม...แต่ละวันมันช่างยาวนานขนาดนี้
อาเจ้ฯ ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
คิดแค่ว่าทำไงให้วันนี้จบไปหนึ่งวัน




พอนึกได้ว่าตัวเองคิดแบบนี้
เฮ้ย..ทำไมอ่ะ
ทำไมชั้นคิดแบบนี้
ชั้นไม่เคยคิดอะไรระยะสั้นขนาดนี้มาก่อน





ปกติชั้นจะมองอะไรไกลๆ
คิดถึงอนาคตว่าจะทำอะไรบ้าง
ต้องวางแผนชีวิต ...




แต่นี่กูไม่เลย...
เกิดไรขึ้นกับชั้นเนี่ย...................





สิ่งต่างๆ มันเกิดจาก
งานมันเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ถึงมากที่สุด
งานไม่ยากเลย...แต่เยอะชนิดที่ทำไปอีกชาตินึงไม่มีทางจบ




และอีกอย่างนึง คือ
งานวิจัยบางอันมันผิด..อย่างเห็นได้ชัด
ก็คุยกับเจ้านาย ว่ามันผิดตรงนี้...ตรงนี้นะ
เจ้านายบอกว่า...ช่างมันเหอะ..
ทำเป็นมองไม่เห็นไปซะ
อ้าวเฮ้ยยยยยยยยย....คิดแบบนี้อันตราย
คือ ให้ทำแบบผิดมา แล้วทำต่อแบบผิดไปเหรอวะ




เช่น

การวัดการทำงานของเครื่องที่บริการด้วยตนเองอัตโนมัติต่างๆ เช่น ตู้เอทีเอ็ม
เราเรียกเทคโนโลยีพวกนี้ว่า Self Service Technology or SST

เราต้องแยกการวัดประสิทธิ์ภาพของ

- จำนวนเครื่องที่มีบริการ กับ
- ประสิทธิภาพของตัวเครื่อง

แต่นี่...เค้าวัดรวมกันอยู่ในข้อเดียว
มันไม่สามารถจำแนกได้ว่า ผลของคำตอบที่ออกมา
มันบอกจำนวนที่พอเพียง หรือ บอกประสิทธิภาพ


เค้าก็บอกว่า...ให้ตามนั้นไป
อ่าววววววววววววเหรออออออออออออ
ตกลงกูต้องตามนั้นใช่มะ




เสียงของศาสตราจารย์...ก้องขึ้นมาในหูอาเจ้ฯ เลยว่า
ระมัดระวังนะ การทำวิจัยน่ะ
อย่า Garbage In , You will receive garbage out na ja.





เลยทำให้อาเจ้ฯ หันกลับมามองอีกทีว่า
กูคิดถูกที่ตัดสินใจมาทำงานบริษัทยักษ์ใหญ่นี้
เพราะมันทำให้เราเห็นไส้ใน...ว่าบริษัทใหญ่ขนาดนี้
เค้าทำงานเน้นปริมาณ....
เน้นการทำยอด Billing ในแต่ละปี
ว่าเข้าเป้าหรือเปล่า
แต่เค้าไม่ได้เน้นคุณภาพของงาน





เคยคิดอยากจะเรียนรู้งานวิจัยบางประเภทจากที่นี่
แต่เห็นระเบียบวิธีการวิจัยที่เค้าเก็บข้อมูล
แล้วรู้เลยว่า...
เราไม่ได้เรียนรู้อะไรหรอก...เพราะเค้าทำวิจัยแบบมั่วๆ มา
เราจะไปยึดถือข้อมูลอันนี้ไม่ได้เลย



อีกอย่างนึงซึ่งสำคัญกับอาเจ้ฯ มาก
เลิกงานดึกมาก...สามทุ่มแล้ว
ทุกคนยังไม่มีใครกระดิกตัวกันเลย
หา.....ทำไมไม่กลับบ้านกันยะ...
มานั่งกันทำหอยอะไร....




เวลานี้...ชั้นควรจะได้ดูละครแล้วนะ...
ฮือ...ฮือ...
ชีวิตชั้นต้องการแบบนี้เหรอว๊ะ....
ถามตัวเองทุกวัน





รู้สึกความสวยงามในชีวิตมันหายไปไหนว๊ะ
แย่ล๊ะ....เราจะปล่อยให้ชีวิตมันเป็นแบบนี้ไม่ได้





จังหวะพอดีคุยงานกับเจ้านาย
นายก็ดันถามอาเจ้ฯ อีกว่า....เป็นไงบ้าง
อีนี่...ก็จัดเต็มเลย
บอกนายว่าไม่ชอบงานที่ทำนี่เลย



นายก็แฟร์มาก....ถามว่าแล้วยูจะทำยังไง
อาเจ้ฯ บอกนายว่า...
ชั้นขอหยุดทำได้ไม๊...เพราะชั้นรู้สึกไม่สนุกกับมันเลย




นายบอกว่า...เค้าดูอาเจ้ฯ ก็รู้ว่ามีความรู้ดีมาก
แต่ตำแหน่งและลักษณะของงานที่ทำ...ไม่เหมาะกับอาเจ้ฯ
อาเจ้ฯ เหมาะกับการคอนซัลท์ให้เค้าหลังจากที่งานวิจัยเสร็จแล้ว
ซึ่งจะเป็นช่วงเฟสต่อไป ในอีก 3-4 เดือนข้างหน้ามากกว่า
เค้าจะขอความช่วยเหลือจากอาเจ้ฯ อีกทีช่วงนั้น





โอ่ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ได้ยินดังนั้น
ดิชั้นเหมือนยกภูเขาออกจากอก....โล่งใจมาก
อาเจ้ฯ ก็เลยขอนายว่า...
งั้นชั้นขอทำถึงแค่วันนี้วันสุดท้ายเลยนะ
หน้าตาลั้ลลามาก ถึงมากที่สุด
ต่างจาก...อีช่วงที่ผ่านมาโดยสิ้นเชิง






อาเจ้ฯ ไม่สน....ว่าบริษัทจะให้ค่าตอบแทนสูงขนาดไหน
แต่รู้สึกไม่มีความสุขกับงานที่ทำ
กูทำงานเงินเดือนน้อยกว่านี้ก็ได้
แต่ขอให้รู้สึกมีความสุข...
อยากตื่นไปทำงานทุกวันก็พอ...




ไว้อาลัยให้กับอีเจ๊...ศิลปิน
คิดอะไรบ้าๆ....เพราะว่าช่วงนี้มีแต่คนด่าแบบนี้มาตลอด
ทำงานเงินเดือนเยอะๆ ไม่เอา
อยากทำงานเงินเดือนน้อยๆ...
แต่มีเวลาเต้นแอโรบิคแถวบ้านตอนเย็น

Create Date : 22 กรกฎาคม 2557		4 comments
Last Update : 30 กรกฎาคม 2557 20:22:33 น.
Counter : 2282 Pageviews.
Share Tweet