ขออนุโมทนาท่านไซฯ ที่ได้กินอิ่มนอนหลับนะเจ้าคะ
อ้อ, หัวหน้าสำนักของเรา(เจ้านางเลอขิ่นอินทิรา) แจ้งมาว่าได้ส่งสารไปหาท่านฯด้วย

อย่าลืมเช็คละกันค่ะ
อิอิ

แวะมาเยี่ยม blog เพิ่งรู้ว่าท่านออกญาเป็นโรคหลับยาก ถ้าเช่นนั้นก็ขอแนะนำให้ท่านลองไปสมัครเป็นยามดู อาจพบว่าหลังเป็นยามแล้ว หลับได้หลับดีก็เป็นได้

ล้อเล่นดอก เอาเป็นว่าลองจิบชาคาโมไมล์ดู เขาว่าช่วยได้

นอกจากอิฉันจะตามไปลิ้มรสสำบัดสำนวนท่านไซบราเรียนในกระทู้สปอยล์ตำนานสมเด็จพระนเรศวรมหาราชแล้ว อิฉันยังตามท่านไวบราเรียนมายังบล็อกอีกตะหาก เข้ามาก็เห็นท่านไซบราเรียนขมุบขมิบคมิบคมับเล็กน้อยในเรื่องการนอนหลับ อิฉันก็เลยอ่านซะ

อย่างที่ท่านไซบราเรียนบอกนั่นแหละว่าคนที่นอนหลับได้ทุกที่เป็นคนที่โชคดีนัก เวลาที่อิฉันต้องเดินทางไม่ว่าจะทางบกหรือทางอากาศหลายๆชั่วโมง ไม่เคยมีสักครั้งที่จะนอนหลับได้อย่างสะดวก ส่วนใหญ่ต้องข่มตา (ให้ดูเหมือน) หลับ ขับตานอน ทำให้เพลียหนักเข้าไปอีก แต่ก็ยังทำ (ไม่รู้ว่ามันจะทรมานตัวเองไปทำไม)

การนอนค้างอ้างแรมที่อื่นไม่ว่าจะเป็นโรงแรม บ้านชาวบ้านในพื้นที่ เต๊นท์ ศูนย์ฯ ฯลฯ อิฉันก็พอจะหลับลงอยู่บ้าง

หากเป็นโรงแรม อิฉันจะเปิดไฟไว้ดวงหนึ่งเสมอ ไม่ใช่เพราะกลัวสิ่งไม่มีชีวิตที่เรียกว่า...แต่เพราะเกรงจะเดินเตะตู้เตะเตียง จะบาดเจ็บเอาไม่เข้าเรื่อง แต่หากเป็นตัวอย่างอื่น ที่ทำให้นอนได้ไม่เต็มหลับนัก เห็นจะเป็นเพราะเกรงคนนั่นเอง มีอยู่ครั้งหนึ่งมีเหตุงานการให้ต้องไปนอนบ้านชาวบ้านตรงชายแดนไทย-พม่าแถวแม่ฮ่องสอน คืนนั้นชาวบ้านหลายคนอีกฝั่งสาละวิน (มิพักต้องสงสัยว่าเป็นทหารกู้รัฐอะไรสักรัฐตรงนั้น) มานอนในบ้านเดียวกันนั้นด้วย ทำเอาอิฉันและอีกหนึ่งหนุ่มหนึ่งสาวตื่นตกใจเป็นหนักหนา

เล่าเสียยาว วกกลับเข้าเรื่อง...ความรู้อิฉันไม่ถึงขั้นปริญญาโท (เขาส่งออกมาจากระดับปริญญาตรีก็บุญหนักหนาแล้วท่านไซบราเรียน) แต่ตอนทำรายงานในวิชาบังคับซึ่งว่ากันว่าหินที่สุดในเอกแล้ว อิฉันเครียดจนนอนไม่หลับเหมือนกัน สมองมันเกร็งๆอย่างไรบอกไม่ถูก เป็นอย่างนี้อยู่เป็นอาทิตย์กว่าระบบการพักผ่อนจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม

ช่วงนี้ท่านไซบราเรียนไม่มีภาระการเรียนใดที่หนักหนาแล้วหนิคะ เพราะฉะนั้นก็น่าจะนอนหลับพักผ่อนได้ดี

พักผ่อนดี สุขภาพร่างกายก็จะแข็งแรงตามมา แล้วก็จะได่มีกำลังในการสปอยล์ต่อไป เอิ๊กๆ

ขออภัยที่กลับมาอีกรอบในเวลาอันกระชั้น แต่จะกลับมาสำนึกว่าตัวเองพิมพ์ผิดในคอมเมนท์ข้างบนอยู่หลายจุด

บรรทัดที่ 2 "ไวบราเรียน" แก้เป็น "ไซบราเรียน"
บรรทัดสุดท้าย "ได่" แก้เป็น ได้"

โธ่ เป็นมหาบาเรีบน ทำไมลืมอานาปานสติ กำหนดลมหายใจ เข้า ออก ภาวนากำหนดจิตทำความเพียรให้บังเกิด บัดเดี้ยวเดียวแหละ มารมาผจญง่วงเลย ลองทำดูเหมือนข้าพเจ้าเถิด ถ้าไม่บังเกิดผล ก็หาวิธีอื่นต่อไป เอวังก็มีด้วยประการฉนี้

ส่วนผม เปิดหนังสือวิชาการ หนังสือเรียนอ่าน 2-3 หน้า ก็หลับปุ๋ยแล้ว เป็นยานอนหลับอย่างแรงสำหรับผม

มานั่งเล่นคะ

(นอกเรื่องนิดหน่อย)

ตรงสะบายดีหลวงพระบาง ปรกติเค้าไม่มีสระ อะ หรอคะ??

สะบายดี เขียนแบบหลวงพระบางน่ะ

เขียนบทความได้สนุกดี จะติดตามอ่านเรื่อยๆ

ท่านไซบราเรียนเจ้าคะ

อย่าลืมเข้าไปอ่านเสียงเรียกร้องของเหล่าแฟนคลับของท่านไซบราเรียนในกระทู้สปอยล์ตำนานฯ ภาค 2 นะเจ้าคะ อย่าทำเงียบไป โปรดส่งเสียงดังดังในกระทู้นั้นด้วย

เฮะเฮะ

้หนูอยากกลับบ้านน

ท่านพี่cybrarianเจ้าคะ

หายหน้าไปนานเลยนะเจ้าคะ หวังว่าพี่ท่านคงจะสบายดี ช่วยเข้ามาทักทายซักบรรทัดสองบรรทัดก็ยังดี อย่างน้อยจะได้ทราบว่าพี่ท่านยังสราญใจดีอยู่ อย่างไรก้ตามขอเป็นกำลังใจให้พี่ท่านผ่านช่วงเวลาอันแสนเข็ญนี้ไปได้ด้วยดี ช่วงเวลาที่ต้องเร่งจบ สอบป้องกันฯ และส่งเล่มวิทยานิพนธ์นั้นเป็นช่วงเวลาที่ต้องอาศัยพลังใจและพลังกายที่แข็งแกร่งเป็นอย่างยิ่ง แต่เชื่อเถอะค่ะว่าผลของความอุตสาหะและอดทนนั้นหอมหวานเสมอ มองเห็นปลายทางอยู่ข้างหน้าโน่นแล้ว แข็งใจอีกนิดนะคะ จะรอแสดงความยินดีกับว่าที่มหาบัณฑิตอยู่ตรงนี้ค่ะ ขอคุณพระคุ้มครองให้พี่ท่านมีพลังใจและพลังกายที่เต็มเปี่ยม สามารถผ่านพ้นทุกอย่างไปได้ด้วยดีนะเจ้าคะ สาธุ...

ให้กำลังใจเน้อเจ้า

เพชร...กว่าจะมาเป็นเพชรได้
รัตนชาติสูงค่านี้ต้องผ่านกระบวนการความกดดัน
ภายใต้พื้นผิวโลกยาวนานกว่าอัญมณีใด ๆ ในโลก
ถ้าเธอ...กำลังฝึกฝนตนเองอย่างหนัก
และตกอยู่ในสภาวะกดดันและบีบคั้น
อย่าเพิ่งท้อนะ...จงภูมิใจเถิดว่า...
เธอกำลังผ่านกระบวนการเช่นเดียวกับเพชร
อัญมณีธรรมชาติที่เก่าแก่ และแข็งแกร่งที่สุดในโลก
ในที่สุด...เธอจักงามพร้อม ทั้งกายและใจ
เปล่งประกายรัศมีอันสว่างไสว
ให้ใคร ๆ ได้ชื่นชม...

คอมเม้นได้แล้วหรือนี่

ขอบคุณ คุณอภิญญาณ์ ที่ให้กะลังใจ ตอนนี้กะลังเร่งทำงานอยู่ทุกวี่วัน

เพิ่งทราบว่าท่านไซเป็นโรคนอนไม่หลับ

ขอแนะนำให้นั่งสมาธิบ่อยๆ ดูนะท่าน พอจิตเป็นสมาธิ ก็สั่งให้หลับได้ง่ายขึ้น อิฉันลองได้ผลมาแล้ว รู้สึกนอนเต็มอิ่มกว่าปกติด้วย เพราะจะไม่ค่อยฝัน

อยากจะแนะนำให้ท่านไซลองนั่งสมาธิตามลมหายใจดูนะเจ้าคะ ทำให้หลับได้ง่ายขึ้น ลองทำตอนนอนก็ได้เจ้าค่ะ นอนทั้งอย่างนั้น แล้วตามลมหายใจให้ลึก สม่ำเสมอ ถ้าไม่หนุนหมอน ให้ลมหายใจผ่านเข้าท้องได้สะดวกด้วยจะช่วยให้ปลอดโปร่ง หลับสบาย แม้ว่าจะนอนน้อย ตื่นมาก็จะไม่โหยด้วยเจ้าค่ะ

นอนไม่หลับ กิ กิ กิ

อาจจะมาช้ากว่าผู้อื่นแต่ก็สนใจใคร่รู้เรื่องส่วนตัวของเจ้าของบล็อกมาช้านาน เหอเหอ มาเยี่ยมค่ะ..วันนี้

โอ้โห ท่านคะ หายไปไหนนานเลยคะเนี่ย สอบเสร็จ ส่งตัวเล่มยังคะ จะมาบอกท่านว่าอิชั้นต้องส่งเล่มวันพรุ่งนี้ค่ะ

ส่วนวันสอบคือ 24 เมษาค่ะ

แล้วก็แวะมาบอกท่านว่า ดิชั้นเอา Tag มาส่งเจ้าค่ะ อัพบล็อกรับ Tag อิชั้นด้วยนะเจ้าคะ ตามไปดูที่บล็อกอิชั้นได้เลยค่ะ อิอิ

อ้าวๆๆๆ
ชื่อข้างบนมาจากไหนหว่า ผิดๆๆๆค่ะท่าน ของแท้ต้องแมวอ้วนนนนนเท่านั้นค่ะ อิชั้นท่าจะเบลอ เพราะ Thesis ค่ะ เหอ เหอ

แวะมาอ่านแล้วจากไป

"ต้นไม้สูงใหญ่ เกิดจากเพียงต้นกล้า
หอสูงเสียดเมฆ เริ่มจากแค่กองดิน
เดินทางหมื่นลี้ ต้องเริ่มจากก้าวแรก
ความสำเร็จทุกอย่างล้วนต้องใช้เวลา"

เป็นกำลังใจให้เน้อ ท่านไซฯ
เอาใจช่วย...อดทนอีกนิดนึงนะ จะถึงเส้นชัยแว้ววว
รักษาสุขภาพให้ดีดี
ยังไงก็แวะเข้ามาทักเหล่าแฟนคลับบ้าง
จะได้รู้ว่าท่านสบายดี

โห...ท่านไซบราเรียน
ลูกสี่แล้วหรือนี่!!!



ฮ่า ฮ่า ฮ่า

ล้อเล่นน๊ะ
จะได้อารมณ์ดีงัยยยย

รักษาสุขภาพด้วยเน้อ

โห...ท่านไซบราเรียน
ลูกสี่แล้วหรือนี่!!!



ฮ่า ฮ่า ฮ่า

ล้อเล่นน๊ะ
จะได้อารมณ์ดีงัยยยย

รักษาสุขภาพด้วยเน้อ