|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
暗黒童話by โอตสึอิจิ:Dark fairytale ที่กรุ่นไออุ่นและโอบด้วยความอ่อนโยน
暗黒童話 (ankokudouwa) by Otsuichi 2004
วันนั้นท้องฟ้าเป็นสีเทาหม่น หิมะตกโปรยปรายลงมาตั้งแต่เช้าท่ามกลางตึกสูงในเมือง ผู้คนต่างพากันเดินกางร่มผ่านฉันไปอย่างเร่งรีบ... ฉันนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นถนนคนเดียว...ฉันทำอะไรหายไปนะ
รองเท้าทำงานสีดำของผู้ชายคนหนึ่งมาหยุดอยู่ตรงหน้า...ทำอะไรหายไปเหรอครับ คอนแท็กเลนส์รึเปล่า ...ฉันจำอะไรไม่ได้จึงได้แต่ก้มหน้ารู้สึกอยากจะร้องไห้ออกมา
จากนั้นผู้คนรอบข้างก็หยุดยืนอยู่ข้างๆเรา ฉันเห็นหิมะรอบข้างเป็นสีแดง... สีของเลือด...
เป็นอะไรรึเปล่าครับ ผู้ชายคนนั้นถาม... ฉันเงยหน้าขึ้นมองกลุ่มคนที่มุงอยู่
...ตาข้างซ้ายของฉันหายไป
นี่คือบทเริ่มต้นเรื่องราวของชิราคิ นามิ เด็กสาวมัธยมที่สูญเสียตาข้างซ้ายไปพร้อมกับความทรงจำทั้งหมดในนิยายเรื่องยาวเรื่องแรกของโอตสึอิจิ
(ไม่สปอยล์นะคะ เป็นเรื่องจากหลังปก) ต่อมานามิตื่นขึ้นในโรงพยาบาล เธอได้รับการเปลี่ยนตาข้างซ้ายจากผู้บริจาคไม่ออกนาม ไม่รู้แม้กระทั่งชื่อตนเองจนกระทั่งพ่อแม่มารับกลับบ้าน... เมื่อได้กลับสู่บ้าน โรงเรียน กลุ่มเพื่อน เธอจึงเริ่มรู้สึกว่าเธอไม่ใช่ นามิ เด็กสาวสมบูรณ์แบบผู้เป็นที่รักของทุกคน ในขณะเดียวกันนั้นเธอก็เริ่มเห็นภาพที่ไม่ได้มาจากความทรงจำของตนเอง แต่มาจากตาข้างซ้ายข้างนั้น... จากนั้นนามิก็เริ่มการค้นหาเจ้าของลูกตาซึ่งจะนำไปสู่เรื่องที่เธอคาดไม่ถึง
ลำบากใจมากๆในการรีวิวเรื่องของโอตสึอิจิค่ะ เพราะพลาดนิดเดียวก็จะเป็นการสปอยล์ไปเลย สปอยล์โอตสึอิจินี่ถือเป็น Crime against humanity (or at least against the community of bookworms^^) เดี๋ยวจะโดนแฟนคลับพี่โอ๊ตลากไปศาลกรุงเฮกได้ ง่า...เอาไงดี จะพยายามเล่าให้คลุมเครือที่สุดแล้วกัน (แล้วจะเลิกเขียนบล็อกไปเป็นโฆษกรัฐบาล เอิ๊ก) ... ใครไม่อยากเสี่ยงข้ามไปเลยนะคะ...
++Danger Zone++ Possibility of spoiler is imminent. Enter at your own risk!!
นามิใช้ชีวิตประจำวันท่ามกลางความสับสนระหว่างความจริงและความฝัน เธอพกสมุดบันทึกเพื่อวาดภาพที่เห็นจากตาข้างซ้าย จนกระทั่งวันหนึ่งเธอก็เห็นภาพห้องเรียนแห่งหนึ่ง...เมื่อเหลือบตามองลงด้านล่างก็เห็นแขนที่สวมเครื่องแบบนักเรียนชายสีดำกำลังทำข้อสอบอยู่ เธอจึงทราบชื่อของเจ้าของดวงตาดวงนั้น และได้รู้ว่าผู้ที่ทำให้เธอกลับมามองเห็นอีกครั้งได้นั้นไม่ได้ตายด้วยสาเหตุธรรมชาติ... แต่เขาถูกฆาตกรรมโดยฆาตกรโรคจิตที่จิตที่สุดคนหนึ่งที่เคยมีมาในโลกวรรณกรรม!!!
Secure Zone ++ Open your eyes, take your fingers out of your ears and read on (^。^)y
จขบ.ขอรับรองว่าถึงแม้คุณจะเป็นคนที่เคยอ่านเรื่องสยองขวัญมามากมาย...You know who you guys are (^_-)-☆... คุณจะไม่เคยสัมผัสฆาตกรโรคจิตที่เหมือนในเรื่องนี้แน่ๆ ว่ะฮ่าฮ่า เป็นคาแรกเตอร์ที่คิดขึ้นมาได้อย่างครีเอทีฟที่สุดสไตล์พี่โอ๊ต
ฉันไม่รู้ว่าจะจัดให้โอตสึอิจิเป็นนักเขียนสยองขวัญหรืออะไรดี เพราะผลงานของพี่โอ๊ตเรื่องนี้บางตอนมันเหงาแต่อบอุ่นลึกๆในความสัมพันธ์ของตัวละครที่แม้จะเป็นเพียงแค่ความผูกพันที่บางราวกระดาษสาแช่น้ำแต่ก็ทำให้ฉันต้องกลืนก้อนสะอื้นจนจุกไปหลายครั้ง ถ้าจะให้เปรียบก็คงคล้ายๆลุงคิงน่ะค่ะ
นอกจากนี้ประเด็นเรื่องความทรงจำก็ถูกหยิบยกมาพูดหลายครั้งในเรื่อง...ถ้าเราไม่มีอดีต แล้วเราจะเป็นตัวเรารึเปล่า... อดีตไม่ใช่หรือที่สร้างตัวตนและอัตตาของคน (ใครเป็นนักปรัชญา กรุณาต่อประเด็นในคอมเม้นต์ ส่วนจขบ.หมดมุกแค่นี้)
++ Otsuichis shrine ++ I worship at the altar of the supreme ultimate GOTH!!
อ๊างงง ชอบเรื่องนี้มากๆค่ะ จิตจนอ่านแล้วยิ้มเคลิ้มอยู่คนเดียว (ใครกันที่จิต <(_ _)>)
ขอประกาศกลางบล็อก พี่โอ๊ตขา แต่งงานกับอิชั้นเถอะ
ถ้าไม่ยอม...จะจับตัวมากักขังเป็นจำเลยรัก...ให้เขียนเรื่องให้เราอ่านคนเดียว
Misery by ลุงคิง
ปล. มีเว็บหนังสือเล่มนี้ด้วยค่ะ คลิ๊กเข้าไปดูกัน เท่มาก //www.shueisha.co.jp/ankoku/
Create Date : 03 พฤศจิกายน 2551 |
Last Update : 3 พฤศจิกายน 2551 9:18:59 น. |
|
42 comments
|
Counter : 904 Pageviews. |
|
|
|
โดย: เป๋อน้อย วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:10:28:41 น. |
|
|
|
โดย: อออ IP: 202.176.89.115 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:17:35 น. |
|
|
|
โดย: หัวใจสีชมพู วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:18:21 น. |
|
|
|
โดย: เลือดสาดจันทร์สยอง -*- IP: 58.137.81.98 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:33:02 น. |
|
|
|
โดย: PinGz (Kai-Au ) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:19:17 น. |
|
|
|
โดย: hunjang วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:25:16 น. |
|
|
|
โดย: bookofpear วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:55:15 น. |
|
|
|
โดย: ทินา วันที่: 4 พฤศจิกายน 2551 เวลา:3:26:09 น. |
|
|
|
โดย: Clear Ice วันที่: 4 พฤศจิกายน 2551 เวลา:5:13:25 น. |
|
|
|
โดย: rebel IP: 125.24.135.103 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2551 เวลา:7:19:56 น. |
|
|
|
โดย: Boyne Byron วันที่: 4 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:18:53 น. |
|
|
|
โดย: azzurrini วันที่: 4 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:04:18 น. |
|
|
|
โดย: bookofpear วันที่: 4 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:21:59 น. |
|
|
|
โดย: แพท ภัทรียา วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:32:41 น. |
|
|
|
โดย: บลูยอชท์ วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:30:38 น. |
|
|
|
โดย: hiroko วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:54:29 น. |
|
|
|
โดย: หมูย้อมสี วันที่: 6 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:53:46 น. |
|
|
|
โดย: grappa วันที่: 6 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:49:41 น. |
|
|
|
โดย: bookofpear วันที่: 6 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:55:11 น. |
|
|
|
โดย: bookofpear วันที่: 8 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:25:21 น. |
|
|
|
โดย: bookofpear วันที่: 9 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:17:25 น. |
|
|
|
โดย: Panda IP: 125.25.138.86 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:54:47 น. |
|
|
|
โดย: บลัดดี้มันเดย์ ออน ออโต้ไพล็อต IP: 58.137.81.98 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:50:23 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
เชียงใหม่ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
forbidden fruit...
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความใน blog แห่งนี้ไปใช้ ทั้งโดยเผยแพร่และเพื่อการอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
my love...
LATEST BLOG
is reading:
|
|
|
|
|
|
|
ที่เอาไปอ่านวันนั้นหรือเปล่าน่ะ
แงงงง เมื่อไหร่จะมีแปลเป็นไทยหละ ภาษาอื่นข้าพเจ้าไม่สามารถนี่นา