Bloggang.com : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" : คิดถึงทุกปี , เรื่องสั้นแสนโรแมนติกของบินหลา สันกาลาคีรี

คิดถึงทุกปี , เรื่องสั้นแสนโรแมนติกของบินหลา สันกาลาคีรี

...ท่ามกลางกระแส เจ้าหงิญ กำลังโด่งดัง ผมหยิบ คิดถึงทุกปี งานรวมเรื่องสั้น ของ บินหลา สันกาลาคีรี มาเปิดอ่านเป็นครั้งแรก หลายเรื่องอ่านแล้วได้ข้อคิดจนอยากหยิบมาเขียนถึง แต่เรื่องที่ประทับใจมากสุด เป็นเรื่องสั้นเกี่ยวกับความรัก ที่แสนจะโรแมนติคและอบอุ่น ภายใต้จำนวนหน้าแค่ 8 หน้า แต่สามารถบรรยายความอบอุ่นของความรักอีกด้านหนึ่งได้กินใจผมมากมาย

... เรื่องเริ่มต้นที่งานศพพ่อของตัวเอก ที่บรรยายด้วยสรรพนามบุรุษที่ 1 ว่า “ผม” พ่อตายในวันที่ดอกตาเบบูย่าบานเป็นวันแรกของปี พ่อตายโดยไม่มีโอกาสที่ “ผม”จะให้พ่อได้ปูที่นอนในงานแต่งงาน พ่อกับแม่แต่งงานกันมาหลายสิบปีเป็นที่เคารพและนับหน้าถือตาของคนทั้งหมู่บ้าน ใครแต่งงานก็จะมาเชิญให้พ่อกับแม่ไปปูที่นอนให้เพื่อให้มีรักยืนยาวเช่นเดียวกับพ่อและแม่

...เวณิก คนรักของเขา ยืนยันว่าจะให้แม่เป็นคนปูผ้าให้ แต่เขาก็คัดค้านเพราะคิดว่ามันอาจผิดธรรมเนียม เวณิกตอบกลับได้อย่างจับใจว่า “หรือว่าทันทีที่คุณพ่อตาย ความรักที่ท่านมีต่อคุณแม่ก็ตายจากไปด้วย”

“ผม” เผลอไปพบโปสต์การ์ดของพ่อที่เก็บไว้นานหลายสิบปี เขาบอกกับแม่ว่า เขาและเวณิก สัญญาว่าจะทำชีวิตให้เหมือนพ่อกับแม่ที่ไม่เคยทะเลาะกันเลย แม่ตอบประโยคหนึ่งที่ทำให้เขางุนงงว่า “แต่คนไม่ทะเลาะกัน ก็ไม่ได้แปลว่ารักกันเสมอไป”

ในตอนนั้นเขายังไม่ทันได้เอะใจว่ามันจะเชื่อมโยงไปถึงโปสต์การ์ดที่เขาค้นพบ โปสต์การ์ดเหล่านั้นทุกแผ่นจะมีข้อความสั้นๆพร้อมกับประโยคหนึ่งเขียนว่า “คิดถึงทุกปี” จากใครบางคนที่เขาไม่รู้จัก และ เขาได้รู้ความจริงบางอย่างจากแม่ ความจริงเกี่ยวกับสิ่งที่เรียกว่าความรัก ที่มันอยู่ตื้นเขินแต่เขากลับไม่เคยจับต้องมาก่อน และ ทำให้คนอ่านได้เข้าใจมากขึ้นไปอีกว่า เพราะอะไร “จากคนที่คุณดูแล” จึงเป็นคำลงท้ายที่แม่เขียนไว้บนแผ่นไม้จารึกวันเวลาของพ่อที่ว่างเหนือเนินดินที่ฝังเถ้ากระดูกพ่อ

“แม่ยิ่งรักพ่อของลูกเพิ่มมากขึ้นทุกๆวัน เพราะเหตุนี้ การที่เราทะนุถนอมคนที่เรารักมันเป็นเรื่องปกติ แต่การถนอมหัวใจคนที่เราไม่ได้รัก ใครจะทำได้สักกี่คน”

...หนังสือตัดสลับ 2 ช่วงเวลาในการเชื่อมโยง ความเข้าใจในเรื่องของความรัก และ บางสิ่งที่เกี่ยวกับความรัก ที่ตัวเอกได้เรียนรู้จากชีวิตคู่ตัวเอง และ จากชีวิตคู่ของพ่อและแม่

เมื่อผมอ่านจบ ผมพลันคิดขึ้นมาว่า หากเรารู้ว่าใครสักคนที่เรารัก ไม่ได้รักเรา เราจะยังอยู่กับเขาอีกหรือไม่ คำตอบแรกที่แวบเข้ามาในห้วงความคิดคือ เราอาจเดินจากใครคนนั้นมา แต่เพราะอะไร แม่ใน “คิดถึงทุกปี” จึงใช้ชีวิตอยู่กับพ่อจนวาระสุดท้ายของพ่อ

....หรือเพราะเราจมปลักอยู่กับแต่สิ่งที่เรียกว่า ความรัก เราคิดว่าการอยู่ด้วยกัน การใช้ชีวิตคู่ ต้องเกิดจากความรัก เมื่อหมดรักเราจึงหมดสิ้นทุกสิ่งของชีวิตคู่ เราวนเวียนและโหยหาแต่ สิ่งที่เป็นผลผลิตจากความรัก เช่น ความสนุก ความชื่นบาน ความหวานซึ้ง ฯลฯ เมื่อเราไม่ได้รับรักหรือไม่ได้รับผลผลิตเหล่านั้น เราจึงตีจากอีกฝ่ายมาโดยไม่ทันได้สังเกตถึงสิ่งสำคัญที่สุดที่เราไม่เคยสนใจเลย คือ การทะนุถนอมหัวใจ ของ คนที่เรารัก หรือ ของคนที่รักเรา

...หรือ บางครั้ง การใช้ชีวิตของคนสองคน ก็ไม่จำเป็นจะต้องอาศัยแค่สิ่งที่เรียกว่า ความรัก เพียงอย่างเดียว การรักใครสักคนเป็นสิ่งสำคัญในองค์ประกอบของความรัก ในขณะเดียวกัน การถนอมหัวใจคนที่รักเรานั้นก็สำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน

คิดถึงทุกปี ... เป็นเรื่องสั้น 1 ตอนที่เขียนภายใต้กลวิธีเรียบง่าย แต่ฉลาดในการนำเสนอ จึงทำให้เรื่องรักเพียง 8 หน้ากระดาษ ให้แง่คิดมุมมองเกี่ยวกับรักอีกด้านหนึ่งที่คนเรามักจะละเลย ให้อารมณ์ที่เศร้า เหงา ประทับใจ และ งดงาม เป็นเรื่องสั้นที่ให้ข้อคิดดีๆภายใต้ความแสนจะโรแมนติกที่สุดและสั้นที่สุดที่ผมเคยอ่านมา

ความเห็นของคุณมีประโยชน์กับผู้อ่านคนถัดมา คำทักทายของคุณเป็นกำลังใจให้ผู้เขียน คำติชมหรือคำแนะนำของคุณจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงพัฒนาหากคุณเข้ามาอ่านครั้งถัดไป

ติดตามบทความใหม่ๆ หรือ บทความน่าสนใจ หรือ เริ่มต้นอ่านBlogนี้มีข้อสงสัย คลิกไปเริ่มต้นที่ --> หน้าแรก

รวบรวมรายชื่อหนังเรื่องเก่าๆที่เคยเขียนไว้แล้วที่ ---> ห้องเก็บหนัง

Create Date : 13 ตุลาคม 2548

Last Update : 23 ตุลาคม 2548 21:07:07 น. 33 comments

Counter : 4146 Pageviews.

Share
Tweet

เป็นเรื่องสั้นที่ประทับใจที่สุดเรื่องหนึ่ง
อ่านเมื่อหลายปีมาแล้ว
แค่พลิกอ่านบางส่วนของถ้อยคำ
น้ำตาก็พรั่งพรู
เคยเขียนบล๊อกถึงเรื่องสั้นเรื่องนี้นิดหน่อยเหมือนกัน
แต่หลายเดือนมาแล้วค่ะ

โดย: แครอทเค้ก

วันที่: 13 ตุลาคม 2548 เวลา:9:45:54 น.

โอ้ ต้องไปหามาอ่านบ้างซะแล้ว

โดย: เซียวเปียกลี้

วันที่: 13 ตุลาคม 2548 เวลา:11:47:11 น.

อ่านคอลัมของพิษณุในมติชนรายปักษ์(ล่าสุด) ได้เขียนถึงงานของ บินหลา สันกาลาคีรี (เจ้าหงิญ) ว่าคิดได้ไง(วะ) แล้วทำให้อยากไปหาอ่านผลงานของท่านนี้ดูบ้าง ทั้งๆที่เป็นคนไม่ค่อยรักการอ่านซักเท่าไหร่ ถ้าจำไม่ผิดนักเขียนท่านนี้ รู้สึกจะชอบอ่าน เรื่อง มอม ซึ่งอยู่ในแบบเรียนภาษาไทยตอน ม.2 ด้วย ว่ากันว่าเรื่องนี้แหละที่เป็นจุดเริ่ม...ของการเป็นนักเขียนท่านี้ ( จริงเท็จแค่ไหนไม่ยืนยันนะครับ ได้ยินมาจากคนอื่นอีกที )

โดย: merf1970 วันที่: 13 ตุลาคม 2548 เวลา:12:02:11 น.

เป็นเรื่องที่ชอบมากๆ ค่ะ เขียนไว้ในบล็อกด้วย แต่เป็นการเขียนถึงแบบสั้นๆ

อ่านแล้วแบบ..รู้สึกถึงความงดงามของความรัก

สำหรับบางคน...อาจมีเหตุผลในการเลือกที่จะอยู่กับอีกคนค่ะ โดยที่ก็เป็นเหตุผลที่งดงามไม่น้อยไปกว่าสิ่งที่เรียกว่า "ความรัก" ด้วย

เป็นเรื่องสั้นที่เกี่ยวกับความรักที่เราคิดถึงเป็นอันดับแรกทุกครั้ง

ยังยืนยันว่าชอบมากๆ ค่ะ แล้วก็ยังเป็นงานเขียนอันดับหนึ่งของนักเขียนคนนี้ที่เราชอบที่สุดเสมอมา

ไม่ไปเที่ยวงานหนังสือฯ เหรอคะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 13 ตุลาคม 2548 เวลา:12:18:41 น.

^
^
... ไปมาสั้นๆแล้วรอบนึง จะไปจริงจังอีกทีวันเสาร์ แล้วจะกลับมาเล่าว่าได้อะไรบ้างครับ

โดย: "ผมอยู่ข้างหลังคุณ"

วันที่: 13 ตุลาคม 2548 เวลา:13:23:55 น.

ต้องลองหามาอ่านสักเล่ม หรือจะขอยืมคุณผมอยู่ข้างหลังคุณ ดี ป๊ะ

โดย: ชายคา

วันที่: 13 ตุลาคม 2548 เวลา:23:42:49 น.

ได้แง่คิดดีๆ แถมเป็นแรงบันดาลใจให้ตัวเองคิดที่จะเป็นนักอ่านกับเค้าบ้าง...

โดย: ต้นหอม IP: 203.209.91.212 วันที่: 14 ตุลาคม 2548 เวลา:2:24:35 น.

เปิดอ่านผ่านๆแล้วครับ คิดว่าไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ เจ้าหงิญ ไรนั่นก็เหมือนกัน แต่หยิบของบินหลามาเล่มนึง ชื่อ อะรัยหว่า เดินทีละหลา หรือไรเนี่ย เป็นคล้ายๆสารคดีนำเที่ยว ลองอ่านดูแล้วชอบมากกว่า

โดย: joblovenuk

วันที่: 14 ตุลาคม 2548 เวลา:15:09:23 น.

น่าอ่านจังค่ะ ชอบเรื่อง"รัก"ที่มีอย่างอื่นนอกเหนือจาก"รักอย่างเดียว"อยู่แล้ว

โดย: azzurrini

วันที่: 14 ตุลาคม 2548 เวลา:16:15:44 น.

งานของบินหลาที่ชอบมากคือเรื่องปลาฉลามฟันหลอค่ะ ลองหามาอ่านดูนะคะ น่ารักมากๆ

โดย: มณฑารัตน์

วันที่: 15 ตุลาคม 2548 เวลา:19:28:42 น.

ชอบเรื่องนี้ครับ ดูเหมือนเรียบง่ายแต่ลึก (แอบเชียร์ให้คิดถึงทุกปีได้ซีไรต์ตั้งแต่คราวนั้นแล้ว)
ชอบเรื่องปลาฉลามฟันหลอด้วยครับ แต่หนังสือค่อนข้างหายากนะครับ สงสัยอยู่เหมือนกันว่าทำไมสำนักพิมพ์ไม่เอามาพิมพ์ซ้ำ ...อยากเห็นพี่ต้อเขียนเรื่องเด็กๆ แบบนี้อีก

โดย: ปรีดา (Aka Prita

) วันที่: 17 ตุลาคม 2548 เวลา:21:47:45 น.

ชอบหลังอานอ่ะค่ะ
ส่วนเล่มคิดถึงฯนี้
ยังไม่ได้อ่าน
เด๊วไปหาอ่านมั่งดีกว่า^^

โดย: I am just fine^^ IP: 202.28.181.7 วันที่: 18 ตุลาคม 2548 เวลา:22:23:20 น.

จะลองอ่านดูนะคะ ขอบคุณค่ะ

โดย: สาธู้........ IP: 221.128.97.231 วันที่: 19 ตุลาคม 2548 เวลา:20:13:40 น.

อยากอ่าน แต่ไปซื้อผิดบู๊ธอะค่ะ ^^"

โดย: ~ ส้มๆอมชมพู ~

วันที่: 20 ตุลาคม 2548 เวลา:1:08:34 น.

ชอบมากกกกกก เช่นกัน ขอบคุณเจ้าของหนังที่ให้ขโมยอ่าน ขอบคุณน้องสาวคนสวยที่แนะนำให้อ่าน ทำให้กระตุกความคิด และ มุมมองที่เกี่ยวข้องกับ ..ความรัก.. อีกครั้ง
สุดท้ายขอบคุณ คุณบินหลาที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆๆมาให้อ่านค่ะ
ปล. วันหยุด 3 วันนี้ว่าจะออกไปซื้อหนังสือเก็บเอาไว้ ทั้ง เจ้าหงิญ และ คิดถึงทุกปี ว่าแต่ว่าวางขายที่ไหนบ้างคะ ช่วยตอบด้วยนะ

โดย: PaNoi IP: 203.118.95.32 วันที่: 22 ตุลาคม 2548 เวลา:15:06:39 น.

เคยอ่านเล่มนี้ชอบเหมือนกัน แต่ที่ชอบที่สุดคือเรื่องหลังอาน อ่านแล้วยกนิ้วให้ กับผู้ชายตัวกลม ๆ ที่หาญกล้าปั่นจักรยานจากรุงเทพฯ ไปเชียงใหม่.....

โดย: รวินทร์ IP: 58.8.128.138 วันที่: 23 ตุลาคม 2548 เวลา:14:13:00 น.

ตามมาจากห้องสมุดค่ะ

โดย: คุณหมาขายาว IP: 210.213.62.2 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2548 เวลา:15:57:02 น.

อยากหาอ่านมั่งจังค่ะ เพิ่งซื้อเรื่องบินทีละหลามา ยังอ่านไม่จบเลย กำลังคิดอยากซื้อเล่มอื่น ๆ ของคุณบินหลาอีกค่ะ

โดย: โมกแดง IP: 58.136.208.251 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:31:18 น.

ชอบเรื่องนี้มากเช่นกันค่ะ

อ่านแล้วอึ้งอ่ะ

อยากให้มีคน "คิดถึง(เรา)ทุกปี"
แบบนี้บ้างจัง

โดย: เจ้าหญิงส้ม

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:15:00:32 น.

...
ยังไม่เคยอ่านครับ
แต่อ่านจากที่คุณเขียนแล้ว...ไม่พลาดแน่ๆ

โดย: The Legendary Midfielder IP: 203.146.6.86 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2548 เวลา:16:50:50 น.

อยากอ่านจัง...เป็นคนหนึ่งที่คิดถึงใครบางคนทุกปี

โดย: monamy (monamy

) วันที่: 4 พฤศจิกายน 2548 เวลา:16:17:35 น.

เหมือนจะเศร้า แต่น่าจะซึ้งกินใจ
เหมือนจะเหงา แต่ก็อยากคิดถึง
สิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับความรักไม่ว่าจะลงเอยแบบใด...คือความทรงจำดี ๆระหว่างคนสองคน...เธอเขียนได้ดี..เสมอ

โดย: เธอ IP: 202.28.169.165 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2548 เวลา:11:01:48 น.

คงต้องรีบไปหามาอ่านแล้วค่ะ
ตอนนี้กำลังสับสน ระหว่าง
คนที่เรารักเขาอยู่ข้างเดียว
กับคนที่กำลังจะใช้ชีวิตคู่ร่วมกันในอีกไม่นาน
แค่อ่านจากเรื่องที่คุณเล่า
ก็ทำให้ความสับสนเบาบางลงไปได้พอสมควร

ขอบคุณค่ะ

โดย: Cafe_noir IP: 203.155.206.110 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2548 เวลา:18:55:15 น.

Where have you been ?

คุ ณ ห า ย ไ ป ไ ห น ม า ตั้ ง น า น

เราเคยพบรักและร้างลากัน กี่ชาติภพมาแล้ว..?

ระหว่างนั้นมันไม่เจ็บปวดหรือไร..?

แต่ทำไมฉันลืมไปหมดแล้ว ~

... ไม่มีใครยอมรับว่า

เราต่างเคยเจ็บปวดสาหัสมา ก่อนหน้านี้

ในภพภูมิร้อยพัน ที่ได้ฝ่าข้ามมา

ด้วยจะไม่มีความปวดร้าวในคราวใด

เทียบเทียมปัจจุบันขณะ

ณ ที่เรากำลังหลั่งน้ำตาอาดูร ~

Soulmate: ... แล้วคุณล่ะ กำลังตามหาใคร ในชีวิตที่เหลืออยู่ ?

++*++ ++*++ ++*++ ++*++ ++*++

อยากคุยปรัชญา กับ Meta psysics ค่ะ

โดย: cherry555_@hotmail.com--------------------- IP: 203.188.50.211 วันที่: 4 ธันวาคม 2548 เวลา:23:24:37 น.

เรายังไม่เคยอ่าน แต่เพื่อนชอบมากซื้อเก็บทุกเล่ม
คงต้องลองอ่านบ้างแล้วเรา

โดย: tubtim IP: 210.246.72.217 วันที่: 15 มกราคม 2549 เวลา:0:42:07 น.

โดยส่วนใหญ่ชอบอ่านเรื่องเพ้อฝันค่ะ
แต่บางครั้งเมื่ออ่านหนังสือจากการค้นพบที่ชั้นหนังสือในบ้านตัวเอง หลิวหูหลาน ได้สร้างความประทับใจ...และบางครั้งที่รู้สึกถึงอารมณ์เศร้า
เหมือนเด็กผู้หญิงใน " เธอร้องไห้เมื่อคืนนี้ "
มาวนเวียนอยู่ใกล้....
อ่านเรื่องที่คุณนำเสนอแล้ว...อยากอ่านจังค่ะ
ความรักเปนเรื่องละเอียดอ่อนจังนะค่ะ
กับภาษาที่เก่งของคนเขียน.การไม่สมหวังในความรัก ก้อทำให้เรารู้สึก โรแมนติค กับความรู้สึกนั้นได้นะค่ะ

โดย: ปะการัง IP: 61.7.138.65 วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:22:40:56 น.

ต้องไปหามาอ่านบ้านแล้ว

โดย: ลิปดา-พิลิปดา

วันที่: 27 มกราคม 2549 เวลา:22:37:18 น.

อ่านหนังสือเล่มนี้มา 5 ปีแล้ว
หวนคิดถึงหนังสือเล่มนี้ทีไร
ก็อดที่จะคิดถึงคนที่ส่งหนังสือเล่มนี้มาให้อ่านไม่ได้....

เพราะเราก็ยังคงคิดถึงเค้าอยู่ทุกปี เช่นกัน

โดย: blueble@hotmail.com IP: 61.7.148.147 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:12:00:24 น.

ผมก็ชอบเหมือนกันครับ ดูเหงาๆดี ชอบ

โดย: กลับมาแล้วคนดี

วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:22:19:14 น.

สงสัยต้องลองไปหามาอ่านบ้างแล้วอะ

โดย: คอเล่า IP: 203.172.116.150 วันที่: 25 พฤษภาคม 2549 เวลา:0:15:26 น.

เจ๋งมากค่ะ เรื่องสั้นเรื่องนี้
อ่านแล้ว....

โดย: vodca

วันที่: 14 มิถุนายน 2549 เวลา:12:57:26 น.

น่าได้ซีไรต์กว่า "เจ้าหงิญ" อีกครับ
ละเมียดละไมที่สุด

โดย: รชฏ IP: 161.200.255.162 วันที่: 28 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:41:22 น.

ชอบฉันดื่มดวงอาทิตย์มากค่ะ

โดย: xiao ai IP: 1.46.241.199 วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:14:59:01 น.