|
~ ได้โปรด....กุงเกงลิง ~
ก่อนอื่นหนมชั้นขอบอกก่อนนะคะว่าหนมชั้นไม่ได้ทะลึ่งนะคะ หนมชั้นไม่ใช่คนทะลึ่งค่ะ ตีให้ตายก็ไม่ยอมรับหรอกค่า
วันนี้หนมชั้นอยากจะมาขอร้องให้ทุกคนใส่กุงเกงลิงค่ะ จริงๆอยากจะเฉพาะเจาะจงมากกว่านั้น แต่คิดว่าคงทำไม่ได้ เพราะมันเป็นรสนิยมเฉพาะคน
ในที่นี้หนมชั้นขอพูดรวมๆ ทั้งผู้ชายและผู้หญิงเลยแล้วกันนะคะ เพราะรู้สึกว่าแฟชั่นผู้ชายสมัยนี้ไม่น้อยหน้าผู้หญิงเลย ผู้ชายหลายๆคนก็หันมาใส่เสื้อตัวเล็กๆเหมือนผู้หญิงซะแล้ว แถมเมื่อวานหนมชั้นยังแจ็คพอตอีก ไปเจอผู้ชายใส่กางเกงเอวต่ำนั่งกินบะหมี่อยู่ค่ะ เห็นร่องtood เลยอ่ะ เห็นแล้วนึกถึงบัตรเครดิตทันที อยากจะควักบัตรออกมารูด ไม่ได้รูดซื้อของหรอกนะคะ เพราะหนมชั้นไม่มีบัตรเคตดิตอ่ะ(เครดิตไม่มี เดบิตเพียบบบบ !!!) อยากจะเอาบัตรออกมารูดให้มันบาดร่องtood ซะจิงๆ ทำเหมือนผู้หญิงสมัยนี้เลยนะ นั่งทีเห็นไปถึงร่องtood ดูแล้วมันทุเรศ toodไม่ใช่สิ่งที่น่าดูหรือน่าอวดแม้แต่นิดนึง ทำไมถึงชอบใส่กันจังไอ้เอวต่ำเนี่ย ใส่เอวต่ำไม่เท่าไหร่หรอก แต่เวลานั่งอ่ะ มันเห็นไปถึงไหนต่อไหน เข้าใจว่าร่องtoodมันน่าดูนักเหรอไง แถมบางคนร่องตูดดำอีกต่างหาก บางคนก็ร่องtoodขาวจั๊ว ขาวเพราะเต็มไปด้วยแป้งอ่ะ สงสัยกลบเกลื่อนร่องtood ดำแหง๋ๆ
กุงเกงลิงมีหลายแบบ บางคนชอบใส่ Boxer กางเกงที่เหมือนกางเกงขาสั้น ผ้าบางๆ เอวยางยืด ขาบานๆ แต่บ็อกเซอร์นี้ก็จะมีแต่ผู้ชายที่ใส่กัน หนมชั้นยังไม่เคยเห็นผู้หญิงใส่บ็อกเซอร์นะ จริงๆมีรึเปล่าคะ บางคนก็ชอบใส่จีสตริง มีแค่สายเส้นเดียว เข้าไปอยู่ในร่องtood หนมชั้นคิดไม่ออกว่าใส่จีสตริงมันจะสบายได้ยังไง อาจจะมีเหตุผลว่าถ้าไม่ใส่จีสตริงแล้วtoodมันจะรวมกันเป็นก้อนเดียวรึเปล่า กลายเป็นคนไม่มีร่องtood เลยต้องเอาสายมาขั้นไว้ระหว่างแก้มtoodซ้าย-ขวา เพื่อไม่ให้รวมเป็นเนื้อเดียวกัน บางคนก็ชอบใส่กุงเกงลิงลายลูกไม้ บ้างก็ชอบแบบทึบๆ สีเดียว บ้างก็ชอบลายการ์ตูน ลายดอกไม้ ผ้าฝ้าย ผ้าเนื้อมันๆลื่นๆ มีให้เลือกมากมาย บางคนใส่ๆไป จากกุงเกงลิงที่กระชับก็กลายเป็นกุงเกงลิงขากระดิ่งซะงั้น
เหตุผลที่วันนี้หนมชั้นอัพบล็อกเรื่องกุงเกงลิง เป็นเพราะเมื่อตอนเช้าวานนี้ หนมชั้นได้เจอเหตุการ์ณสะเทือนใจหนมชั้นมากเลยค่ะ
ช่วงนี้ที่อพาร์ทเมนท์หนมชั้นไม่มีแม่บ้านค่ะ เพราะยังหาคนที่ไว้ใจไม่ได้ แล้วหนมชั้นจะไว้ใจใครได้ล่ะคะ นอกจากตัวเอง หนมชั้นเป็นคนกวาดอพาร์ทเมนท์ด้วยค่ะ เมื่อไม่มีใครทำ ก็ต้องทำเอง จะปล่อยให้สกปรกได้ไง แต่หนมชั้นจะกวาดคนเดียวก็ไม่ไหวหรอกนะคะ เหนื่อย หนมชั้นก็จะทำแค่บางส่วน แล้วเหลือบางส่วนไว้ให้น้องทำ น้องคนนี้ไม่ใช่น้องแท้ๆ ของหนมชั้นหรอกนะคะ ไม่ได้คลานตามกันมา เพราะหนมชั้นเป็นคนสุดท้องแล้ว แล้วไอ้น้องคนนี้มันเป็นใคร มาจากไหนกัน?
มันเป็นลูกของน้าชายค่ะ ถูกแม่ทิ้งตั้งแต่ไม่กี่เดือน พอพ่อมันตาย ย่ามันตาย ก็ไม่มีใครเอามันแล้ว เนื่องจากความประพฤติมันไม่ดีค่ะ อาม่าเลี้ยงซะเสียหมด แล้วพอไม่มีใครเอา มรดกชิ้นโตจากอาม่าก็ตกมาที่แม่ของหนมชั้นค่ะ พี่น้องของแม่ไม่มีใครรับมันไปเลี้ยงซักคน แม่หนมชั้นเลยรับมันมาเลี้ยง มันมาอยู่ที่อพาร์ทเมนท์หนมชั้นได้จะ 6 เดือนแล้วค่ะ มาถึงก็อายุ 15 ตอนนี้ 16 แระ กำลังเป็นหนุ่มเลย หนมชั้นไม่ชอบนะ เพราะไม่ได้โตมาด้วยกัน แล้วหนมชั้นก็ถูกเลี้ยงมาแบบแยกหญิง-ชายด้วย เรียกว่าพี่ชายหนมชันไม่มีสิทธิ์เข้าห้องหนมชั้นเลยค่ะ คุณแม่ห้าม แล้วเด็กหนุ่มอ่ะ เลี้ยงยาก ทุกวันนี้มันเป็นอะไรก็ไม่รู้ค่ะ วันๆเข้าห้องน้ำตั้งหลายรอบ ไม่รู้เข้าไปทำอะไรของมัน
เข้าเรื่องต่อดีกว่า นอกเรื่องมาเยอะแระ
เมื่อเช้าวานหนมชั้นก็รับบทแม่บ้านอีกเช่นเคย หนมชั้นกวาดและถูออฟฟิศค่ะ กวาดไปกวาดมา ผงก็เยอะ ทั้งๆที่กวาดอยู่ทุกวัน ประตูออฟฟิศก็ปิด ไม่รู้เศษผงมันมาจากไหนเยอะแยะ ขณะที่หนมชั้นกำลังคิดๆอยู่ว่า เศษผงมันมาจากไหนเยอะแยะวะ หนมชั้นก็ตกใจเมื่อเจออะไรบางอย่าง คล้ายเส้นผม แต่มันหงิกๆอ่ะ มันคือ....ของใคร??? หนมชั้นหงุดหงิดมาก และมั่นใจอย่างแรงว่าต้องเป็นของน้อง หนมชั้นไม่ได้ใส่ร้ายนะคะ เหตุผลที่หนมชั้นมั่นใจ เพราะพอเห็นไอ้หงิกๆเนี่ย คำถามต่อมาคือของใคร? ใครบ้างที่ไม่ใส่กุงเกงลิง ที่แน่ๆไม่ใช่หนมชั้น แม่ไม่เข้าออฟฟิศมา 3 วัน ตัดคุณแม่ทิ้ง พี่ชายหนมชั้นใส่กุงเกงลิงแน่ๆ ป่าป๊าก็ใส่กุงเกงลิงเหมือนกัน แล้วจะเป็นใครถ้าไม่ใช่มัน
หนมชั้นคิดต่อ มันใส่กุงเกงลิงรึเปล่า หนมชั้นไม่เคยเห็นมันตากกุงเกงลิงเลย ว่าแล้วหนมชั้นก็ตรงรี่เข้าห้องมันทันที แล้วเอาเท้าเขี่ยตะกร้าผ้าให้ล้ม แล้วก็เอานิ้วโป้งกับนิ้วชี้เท้า ค่อยๆคีบผ้าขึ้นมาทีละชิ้น ไหนล่ะกุงเกงลิง ไม่มีซักกะตัว คิดย้อนกลับไป มันมาอยู่ 6 เดือน ไม่เคยเห็นมันตากกุงเกงลิง ในตะกร้าก็ไม่มี จับได้แล้ว ไอ้เส้นหงิกๆ ของมันแน่ๆ
หนมชั้นโคตรหงุดหงิด ทำไมกรูจะต้องมากวาด....ของมึงด้วยวะ พอแม่หนมชั้นเข้ามาในห้องปุ๊บ หนมชั้นก็พูดเลย แม่ ไอ้บอมมันใส่กางเกงในรึเปล่า แม่บอกว่าไม่รู้ หนมชั้นก็บอกว่าหนูไปดูในตะกร้าผ้ามันก็ไม่เห็นมีกางเกงในซักตัว (นึกขึ้นได้ แม่จะหาว่าหนมชั้นโรคจิตป่าววะ ไปรื้อตะกร้าผ้าหากางเกงในผู้ชาย) หนมชั้นก็พูดเลยว่า หนูไม่ได้โรคจิตนะ แต่หนูกวาดแล้วเจอขนมันร่วงอ่ะ ทุเรศ แม่บอกว่ามันคงไม่กล้าขอตังค์ซื้อมั๊ง หนมชั้นบอกว่าทำไมต้องไม่กล้า มันของใช้จำเป็นอ่ะ เดี๋ยวป๊ากลับมาหนูจะให้ป๊าพูด ผู้ชายเหมือนกันคงไม่อาย
พอป๊ากลับมาหนมชั้นก็บอกว่าให้ป๊าถามมันว่าใส่กางเกงในรึเปล่า ป๊าวางแผนว่าจะพูดยังไงไม่ให้น่าเกลียด หนมชั้นบอกว่าพูดไปเลยว่าหนมชั้นเห็นขนมันร่วง ป๊าบอกว่าพูดอย่างงั้นมันจะอาย ป๊าเลยตัดสินใจถามมันว่ามันตากกางเกงในไว้ที่ไหน มันก็อ้ำๆอึ้งๆ ป๊าเลยบอกว่าไม่ได้ใส่ใช่มั๊ย มันบอกว่ามันใส่บ็อกเซอร์ แต่หนมชั้นสาบานได้เลยว่า หนมชั้นไม่เคยเห็นมันตากบ็อกเซอร์ด้วยอ่ะ หนมชั้นว่ามันไม่ได้ใส่แน่ๆ ป่าป๊าเลยบอกมันว่าใส่กางเกงในด้วยนะ ไม่งั้นจะเป็นไส้เลื่อน เพราะมันไม่กระชับหรอกบ็อกเซอร์อ่ะ จิงๆหนมชั้นอยากจะบังคับป๊าให้พูดไปเลยว่า ไปหากางเกงในมาใส่ซะ หม....มึงร่วงตั้งเยอะ แล้วป่านนี้ไข่ยานหมดแล้ว
พรุ่งนี้หนมชั้นจะบอกให้แม่ให้ตังค์มันไปซื้อกางเกงในด่วน และหวังว่าเวลาหนมชั้นกวาดพื้นจะไม่เจอไอ้เส้นหงิกๆอีก
ที่หนมชั้นมาขอให้ทุกคนร่วมมือร่วมใจกันใส่กุงเกงลิงเพราะอยากจะบอกว่าถ้าไม่ใส่กุงเกงลิงแล้ว ขน....มันจะร่วงไปตามทางอ่ะค่ะ เมื่อมีคนอื่นมาเจอแล้วมันทำให้หงุดหงิดนะคะ หรือใครเจอไอ้เส้นหงิกๆที่ไม่ใช่ของตัวเองหรือของคนรักแล้วเกิดอารมณ์บ้าง ?
ปล.แต่จะว่าไปไอ้จีสตริงเนี่ยนะ มันกันไม่ให้....ร่วงออกมาข้างนอกได้ด้วยเหรอ
Create Date : 14 ธันวาคม 2548 |
|
51 comments |
Last Update : 14 ธันวาคม 2548 2:10:39 น. |
Counter : 571 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: erol 14 ธันวาคม 2548 1:42:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: p_tham 14 ธันวาคม 2548 2:18:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: แวะมานะครับ IP: 83.194.20.71 14 ธันวาคม 2548 2:24:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: erol 14 ธันวาคม 2548 2:36:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: @opal@ 14 ธันวาคม 2548 2:51:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: Jenny_MM 14 ธันวาคม 2548 3:29:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: moomod 14 ธันวาคม 2548 3:42:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: Cymry 14 ธันวาคม 2548 4:46:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชายคา 14 ธันวาคม 2548 6:09:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: eZii 14 ธันวาคม 2548 8:05:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: Qooma 14 ธันวาคม 2548 8:22:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: prncess 14 ธันวาคม 2548 8:30:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: rebel 14 ธันวาคม 2548 11:31:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: p_tham 14 ธันวาคม 2548 11:52:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: เงือกลม 14 ธันวาคม 2548 12:01:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: erol 14 ธันวาคม 2548 15:03:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 14 ธันวาคม 2548 15:28:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: p_tham 14 ธันวาคม 2548 19:27:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: p_tham 14 ธันวาคม 2548 22:38:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: พี่เจี้ยวค่ะ (sutida_jeaw ) 14 ธันวาคม 2548 23:11:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: erol 14 ธันวาคม 2548 23:56:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: p_tham 15 ธันวาคม 2548 0:14:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: erina 15 ธันวาคม 2548 1:32:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: yadegari 15 ธันวาคม 2548 1:41:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทูน่าค่ะ 15 ธันวาคม 2548 10:44:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยัยบี๋ 15 ธันวาคม 2548 13:58:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: W i n t e r b e r r y IP: 203.155.135.100 15 ธันวาคม 2548 14:27:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนูชล 15 ธันวาคม 2548 14:29:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: p_tham 15 ธันวาคม 2548 23:45:06 น. |
|
|
|
|
|
|
|