|
|
~ บุญคุณต้องทดแทน แค้นต้องชำระ ~
เมื่อวานเย็นเกิดเหตุการณ์นึงค่ะ ทำเอาหนมชั้นไม่ต้องไปฟิตเนสเลย จำน้องคนที่เป็นลูกน้าชาย แล้วพอน้าชายตายแล้วแม่หนมชั้นเลยรับมาเลี้ยงได้มั๊ยคะ น้องผลัดขนอ่ะค่ะ ช่วงนี้มันปิดเทอมแล้ว มันก็ไปสมัครงานเป็นเด็กปั๊มใกล้อพาร์ทเมนท์น่ะค่ะ เมื่อวานเริ่มงานวันแรก ได้กะเช้า เข้า 6 โมงเช้า เลิกบ่าย 3 และด้วยความที่ใกล้มาก เดินก็ไม่เกิน 10 นาทีอ่ะค่ะ บ่าย 4 โมงยังไม่กลับ บ่าย 4 ครึ่งยังไม่กลับ โทรเข้ามือถือ ปิดเครื่อง แม่หนมชั้นบอกให้หนมชั้นขับรถไปดูที่ปั๊มซิ ด้วยความที่แม่หนมชั้นเป็นห่วงมันนะ หนมชั้นไปถึง เด็กที่นั่นบอกว่าออกกะแล้ว ตั้งแต่บ่าย 3 หนมชั้นถามว่าออกไปกับใคร เด็กบอกว่าไปกับผู้หญิงที่เป็นแคชเชียร์ที่นี่ หนมชั้นเลยถามว่าเพิ่งรู้จักกันเหรอ เด็กบอกว่ามาสมัครด้วยกัน หนมชั้นก็ขอบใจแล้วขับรถกลับมาบอกแม่ หนมชั้นได้รับรู้ถึงความเป็นห่วงที่แม่มีให้มันตลอด ญาติๆ เอือมระอามัน แม่ก็จะพูดเสมอว่ายังไงก็สายเลือด แต่มันก็กวนตีนตลอด ทำดีได้ไม่กี่วันก็เลวเหมือนเดิม แม่หนมชั้นโมโหไล่มันกลับบ้าน ไล่ทีมันก็ขอกลับตัวใหม่ จะเป็นคนใหม่ ดีได้ 2 วันก็กลับมาเหมือนเดิม
มันมาอยู่ที่อพาร์ทเมนท์ได้จะครบปีแล้ว ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย แม่หนมชั้นก็ทนๆๆๆๆ ส่วนหนมชั้นก็ทนที่ต้องมาเห็นแม่ทนอ่ะ สรุปเมื่อวานมันกลับมา 5 โมงกว่า ที่หนมชั้นไม่พอใจคือ...มันไม่เปิดเครื่องอ่ะ ตอนที่มันอยากได้มือถือนะ มันขอพี่ชายหนมชั้นอ่ะ พี่ชายหนมชั้นขี้สงสาร ถอดซิมยกเครื่องให้มันเดี๋ยวนั้นเลย มันก็กล้าเอาด้วยนะ พอได้มาแม่หนมชั้นถามว่าอยากได้มือถือไปทำอะไร มันบอกว่าไว้ให้โก(ป้า=แม่หนมชั้น)โทรตาม แม่หนมชั้นบอกว่าไม่ตามหรอก ลูกกูกูยังไม่ตามเลย(แม่ไม่ค่อยตามลูกหรอกค่ะ เพราะถ้าหนมชั้นจะกลับผิดเวลาหนมชั้นจะโทรบอกก่อน ทุกวันนี้อยู่อพาร์ทเมนท์ กลับจากฟิตเนสกี่โมงหนมชั้นก็โทรบอกแม่ตลอด แต่ก่อนหนมชั้นอยู่หอเป็นปีๆ หนมชั้นโทรหาแม่ทุกวัน) มันเลยบอกว่าเผื่อมันกลับช้ามันจะโทรมาบอก มันผิดคำพูดอ่ะ ซึ่งหนมชั้นเกลียดคนผิดคำพูดโคตรๆ (น้ำลายถ่มออกมาแล้ว มึงจะเก็บจากพื้นกลืนเข้าไปได้มั๊ย) แต่แค่เหตุผลที่มันทำให้เป็นห่วง ไม่ใช่เหตุผลเดียวที่หนมชั้นไม่พอใจหรอกค่ะ มันอยู่แล้วทำตัวแย่มากๆ ขี้เกียจ สกปรก โกหกเก่ง แอบใช้โทรศัพท์ของบริษัทบ้าง จับได้ก็ยังปากแข็ง ขโมยกินน้ำอัดลมบ้าง แม่กับหนมชั้นก็ให้มันกินบ้างนะคะ แต่แบบให้ 1 กระป๋อง พรุ่งนี้ก็จะหายไปอีกกระป๋อง คือให้ก็ยังขโมยเพิ่มอีกอ่ะ และความประพฤติแย่ๆ อีกหลายอย่าง
หนมชั้นเลยบอกมันว่า ไปเก็บเสื้อผ้าไป หนมชั้นไล่มันกลับไปอยู่บ้านอาม่าค่ะ ปกติหนมชั้นไม่เคยไล่มันเลย หนมชั้นพูดด้วยน้ำเสียงเนิบๆอ่ะ ไม่ได้เสียงดัง ไม่ได้ขึ้นเสียงอะไรเลย มันก็เดินไปเก็บเสื้อผ้า แล้วตอนที่มันเดินไปหยิบกระเป๋ามาใส่เสื้อผ้า หนมชั้นมองหน้าแม่แล้วถามแม่ว่า...แม่จะใจอ่อนอีกเหรอ แม่ตอบว่า...แม่กลัวว่ามันไม่อยู่ที่นี่แล้วมันจะทำตัวเละเทะ มันจะใจแตก หนมชั้นถามแม่ว่า แล้วทุกวันนี้มันทำตัวดีเหรอ มันอยู่ที่นี่มันก็ทำตัวเหมือนตัวคนเดียว กลับเย็นไม่เคยโทรมาบอก ไม่เคยคิดว่าคนอื่นจะเป็นห่วง ทำตัวเหมือนตัวคนเดียว ก็ให้มันไปอยู่ที่อื่นเถอะ แล้วหนมชั้นก็เชื่อว่าคนเราถ้ามันจะชั่ว อยู่บ้านก็ชั่วได้ ถ้าคนจะไม่ชั่ว อยู่ไกลๆก็ไม่ชั่ว แม่บอกว่ามันอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ หนมชั้นก็เงียบ สักพักมันเดินถือกระเป๋าเสื้อผ้าออกมา แม่หนมชั้นนั่งอยู่โต๊ะทำงาน หนมชั้นนั่งอยู่โซฟาตรงข้ามโต๊ะทำงาน มันเดินเอากระดาษแผ่นนึงมาให้หนมชั้น หนมชั้นอ่านไม่ถึงบรรทัดเลย เห็นมันใส่รองเท้า ถือกระเป๋า มันกำลังจะไป แต่...มันไม่ร่ำลาใครทั้งนั้น แม่หนมชั้นนั่งอยู่ มันไม่มองหน้า ไม่สวัสดี ไม่ลา หนมชั้นก็เรียกมัน มันก็หันมามอง แต่ก็เดินต่อ เปิดประตู หนมชั้นเรียกก็ไม่หยุด หนมชั้นเปิดประตูตามออกไป... อย่าหาว่าหนมชั้นโหดเหี้ยมอำมหิตเลยนะ สิ่งที่หนมชั้นคิดตอนนั้นอ่ะ มึงไม่รู้จักบุญคุณคนเลยใช่มั๊ย แม่กูเลี้ยงมึงมา ถามว่าหน้าที่แม่กูเหรอ ก็ไม่ใช่ แม่กูดีกับมึงแค่ไหน วันนึงมึงไป ไม่ต้องร่ำลากัน หนมชั้นกระชากคอเสื้อมันแล้วก็ทุบมัน ทุบไปก็ด่ามันไปว่ามึงแน่นักใช่มั๊ย สำนึกมึงอ่ะมีมั๊ย มึงไม่รู้จักบุญคุณเลย ด่าไปทุบไป มันเอามือมาป้อง หนมชั้นจิกหัว แล้วก็ทุบๆๆๆๆ ลากมันเข้ามาในออฟฟิศ พอถึงหน้าประตู มันยังอวดดีไม่เลิก มันเกาะหน้าประตูไว้ แล้วพูดว่า "คุยกันตรงนี้แหละ" หนมชั้นดันมันเข้าไป มันก็ไม่เข้า หนมชั้นตะโกนเรียกยามให้มาลากมันเข้าออฟฟิศ แล้วให้ยามยืนอยู่ตรงนี้ หนมชั้นทุบมันต่อ แม่หนมชั้นห้ามไว้ แล้วจัดการต่อ หนมชั้นเดินไปหยิบร่มจะมาฟาดมัน แต่พอหยิบร่มเสร็จ เห็นมันหันหลังให้หนมชั้นพอดี หนมชั้นก็เลยถีบแม่งไปที แล้วเอาร่มฟาด แม่หนมชั้นก็กันเอาไว้ บอกน้องเล็กอย่า ๆ เดี๋ยวแม่จัดการเอง หนมชั้นหยุด โมโหจนมือสั่น ระหว่างที่หนมชั้นตีมัน หน้ามันยังเชิดอยู่เลยอ่ะ แววตามันไม่มีความกลัว ความสำนึกอยู่แม้แต่นิดเดียว จิตใจมันทำด้วยอะไร
ตอนพ่อมันตายน้ำตาซักหยดก็ไม่มี หนมชั้นเคยบอกกับแม่หนมชั้นแล้วว่าเลี้ยงคนอย่างมันอ่ะ ทำใจไว้เลยนะ ที่หนมชั้นพูดคำนี้...เพราะหนมชั้นเห็นตอนพ่อมันตายแล้วมันไม่ร้องไห้เนี่ยแหละ หนมชั้นคิดว่าเด็กอย่างงี้มันไม่ธรรมดาอ่ะ ไม่มีเหตุผลที่มึงจะไม่ร้องไห้ แม่มึงก็ไม่มี ไม่ต้องกลัวว่ายิ่งร้องแม่จะยิ่งเสียใจ ตอนนั้นมึงเหลือแค่ย่าที่เลี้ยงมึง แถมย่าก็ขาไม่แข็งแรง ไปงานศพลูกตัวเองยังไปไม่ไหวเลย น้ำตาซักหยด มึงกลัวใครเห็น ? แม่หนมชั้นถามมันว่า...ทำไมพ่อมึงตายมึงไม่ร้องไห้ มันตอบแม่หนมชั้นว่า ครูบอกว่าเป็นผู้ชายต้องเข้มแข็ง ไม่ร้องไห้ (ปัญญาอ่อนว่ะ ถ้ามึงแยกไม่ออกว่าพ่อมึงตายแล้วมึงร้องไห้คืออ่อนแอ ไปตายเลยไป) หนมชั้นบอกแม่ว่า...คนเราถ้าเสียใจมากๆ มันห้ามไม่ให้ร้องไห้ได้ด้วยเหรอวะ
แม่หนมชั้นมีพี่น้อง 8 คน แม่เป็นคนที่สอง พ่อมันตายไป ยังเหลืออีกตั้งหลายคน แต่แม่หนมชั้นเป็นคนเดียวที่รับมันมาเลี้ยง แม่หนมชั้นเป็นคนเดียวที่เวลาพ่อมันลำบากแล้วยื่นมือเข้าไปช่วย พ่อมันไม่มีงานทำ แม่หนมชั้นหางานให้ทำ พ่อมันไม่สบาย แม่หนมชั้นไปหาหมอ ไปเฝ้า ไปเดินเรื่องให้ พ่อมันป่วยเป็นมะเร็งที่โพรงจมูก แม่ไปเยี่ยมแทบทุกวัน วันไหนไม่ไปก็จะโทรไปถามหมอว่าน้องเป็นยังไง แม้กระทั่งพ่อมันตาย แม่หนมชั้นก็เป็นคนซื้อโลงให้ แม่หนมชั้นอ่ะดีมาตั้งแต่รุ่นพ่อมันแล้ว พ่อมันตายก็ยังเอาลูกมาเลี้ยงต่อให้ แม่งไม่สำนึก กับมันซึ่งเป็นลูก พ่อมันนอนป่วยอยู่ที่โรงพยาบาล มันไปนอนที่โรงพยาบาล แต่ไม่อยู่เฝ้าพ่อหรอก ไปเล่นเกมส์ ห้าทุ่มเที่ยงคืนก็ยังไม่กลับมาอยู่กับพ่อ จนพ่อมันเป็นห่วง เดินออกมาตามหาลูกทั้งชุดโรงพยาบาล พ่อมันเดินออกมาแล้วหกล้มอ่ะ หกล้มทั้งๆที่แรงปกติก็แทบไม่มี หกล้มเพราะไอ้ลูกเหี้ยยังไม่กลับ...
เมื่อคืนหลังจากที่มันออกไปแล้ว หนมชั้นโดนแม่ว่า  แม่บอกว่าหนมชั้นอ่ะใจร้อน แม่ยังทนมันได้ แต่ทำไมหนมชั้นทนมันไม่ได้ พูดจิงๆ นะ หนมชั้นไม่ค่อยเข้าใจแม่เท่าไหร่หรอก ทำไมแม่มีความอดทนสูงเกินมนุษย์ทั่วไป หนมชั้นถามแม่ว่า...แม่เคยได้ยินคำนี้มั๊ย "ดีกับคนผิด" "ดีด้วยผิดคน" คนบางคนต่อให้เราดีกับแม่งซะแค่ไหน มันก็เหมือนเดิม หนมชั้นมองว่ามันเป็นแบบนั้น หนมชั้นให้เหตุผลเพิ่มว่าหนูใช้เวลาอยู่กับมันมากกว่าที่แม่อยู่กับมันนะ อะไรบางอย่างที่แม่เห็น มันก็เป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้นแหละ อีกส่วนนึงมันก็ทำตอนแม่ไม่อยู่ ทำไมหนูจะไม่เห็นนิสัยมันมากกว่าที่แม่เห็น แม่หนมชั้นก็คงไม่เข้าใจหนมชั้นเหมือนกันล่ะมั๊งว่าทำไมหนมชั้นถึงทนไม่ได้ หนมชั้นถามตัวเองว่า แล้วมีตรงไหนที่หนมชั้นควรจะทนวะ แม่หนมชั้นจะ 60 วันที่ 27 นี้แล้ว ยังต้องมาทุกข์กับไอ้หลานเหี้ยๆ เนี่ยนะ ใครอยากเห็นแม่ตัวเองทุกข์บ้าง ถึงแม้ว่าคนที่ทุกข์จะบอกว่า..."ยังทนได้" แต่คนที่เห็น คนที่เป็นลูก...ทนไม่ได้ แม่หนมชั้นเลี้ยงมันเพราะหวังจะให้มันเป็นคนดี จะส่งมันจนเรียนจบ มันเรียนพาณิชย์ มันกลับบ้านเย็นทีแม่ก็มานั่งห่วงว่ามันถูกพวกอาชีวะรุมกระทืบรึเปล่า ไปมีเรื่องกับใครรึเปล่า คนหนึ่งนั่งห่วง อีกคนแม่งไม่รู้เหี้ยอะไรเลย แม่หนมชั้นห่วงอนาคตมันขนาดนี้ มันยังทำตัวอย่างงี้เลยอ่ะ ถ้าแม่หนมชั้นไม่รับมันมาเลี้ยง ชีวิตมันจะเป็นยังไง มันเคยคิดบ้างมั๊ย?
เมื่อวานที่หนมชั้นไล่มัน หนมชั้นคิดนะว่า..หนมชั้นไม่เคยไล่มันเลย ถ้าหนมชั้นไล่ มันก็น่าจะรู้ว่าหนมชั้นเอาจริง หวังว่าจะได้ยินคำเดิมๆจากปากมัน ว่าขอกลับตัวใหม่ แล้วก็หวังว่าครั้งนี้มันจะกลับตัวใหม่ได้จริงๆ แต่ที่หนมชั้นคิดมันผิดคาด สิ่งที่ได้รับคือความโกรธ ความจองหอง ความอวดดี ก้าวเท้าออกจากอพาร์ทเมนท์ที่คุ้มกะลาหัวมัน ไม่ลาแม่หนมชั้นซักคำ ยื่นจดหมายให้หนมชั้น เขียนว่ามันรู้ตัวว่ามันผิด ขอโทษและขอบคุณที่ให้มันอยู่ที่นี่ หนมชั้นถามหน่อยว่าคนที่รู้สึกผิดรู้สึกขอบคุณจริงๆ จะทำตัวอย่างงี้เหรอ เดินหน้าเชิดออกไปไม่ร่ำไม่ลาเหรอ สิ่งที่หนมชั้นทำกับมันอ่ะ หนมชั้นว่าไม่เกินไปหรอก ยังน้อยไปด้วยซ้ำ แม่มาห้ามหนมชั้นไว้ทำไม แม่บอกว่าถ้าไม่ห้ามมีหวังมันต้องตายคาตีนหนมชั้นแน่ๆ เพราะหนมชั้นเป็นคนโมโหร้ายมากกกกกกกกกก ตอนแรกป่าป๊าบอกว่าหนมชั้นไม่ควรไปตีมัน เพราะหนมชั้นก็เป็นแค่พี่ คนที่มีสิทธิ์ตีก็มีแค่แม่ของหนมชั้น ไม่อยากจะด่า..มึงลองคิดดูสิ ถ้าแม่มึงรับหลานมาเลี้ยงแล้วหลานแม่งเนรคุณไม่รู้บุญคุณอย่างงี้ มันน่ากระทืบมั๊ย หนมชั้นไม่ได้ด่าป๊าหรอกนะคะ ตอนหลังป๊าก็บอกหนมชั้นเองว่า ป๊ามัวแต่มาว่าหนูว่าหนูไม่ควรทำ แต่พอป๊าคิดไปคิดมาว่าถ้ามีคนมาทำกับแม่ป๊าอย่างงี้ ป๊าคงกระทืบเหมือนกัน
ตอนนี้มันกลับไปอยู่บ้านอาม่าแล้วค่ะ
| Create Date : 17 มีนาคม 2549 |
| Last Update : 17 มีนาคม 2549 12:13:41 น. |
|
41 comments
|
| Counter : 889 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: corfinia  วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:12:24:20 น. |
|
|
|
| โดย: Cymry วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:12:49:30 น. |
|
|
|
| โดย: ชายคา วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:13:08:48 น. |
|
|
|
| โดย: Petit Patty วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:13:12:31 น. |
|
|
|
โดย: พีเจี้ยวค่ะ (sutida_jeaw  ) วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:13:24:22 น. |
|
|
|
| โดย: ยิ้มปริศนา วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:13:27:33 น. |
|
|
|
| โดย: Bee1st วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:13:42:52 น. |
|
|
|
| โดย: หนุอุ๋ม (tenno_jung ) วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:13:47:11 น. |
|
|
|
| โดย: p_tham วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:14:02:18 น. |
|
|
|
| โดย: ตะเกียงลาน วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:14:58:48 น. |
|
|
|
| โดย: หนูชล วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:15:30:47 น. |
|
|
|
| โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ ) วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:16:01:37 น. |
|
|
|
| โดย: zaesun วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:16:34:23 น. |
|
|
|
| โดย: JewNid วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:18:25:29 น. |
|
|
|
| โดย: T_Ang วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:18:41:03 น. |
|
|
|
| โดย: ปลากัด (LonelySeason ) วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:23:17:05 น. |
|
|
|
| โดย: T_Ang วันที่: 18 มีนาคม 2549 เวลา:0:38:28 น. |
|
|
|
| โดย: นางกอแบกเป้ วันที่: 18 มีนาคม 2549 เวลา:9:23:47 น. |
|
|
|
| โดย: ตี๋สีชมพู วันที่: 18 มีนาคม 2549 เวลา:12:10:23 น. |
|
|
|
| โดย: ตี๋สีชมพู วันที่: 18 มีนาคม 2549 เวลา:12:14:30 น. |
|
|
|
| โดย: NinG_CDC วันที่: 18 มีนาคม 2549 เวลา:12:46:42 น. |
|
|
|
| โดย: หนูอุ๋ม (tenno_jung ) วันที่: 18 มีนาคม 2549 เวลา:20:30:26 น. |
|
|
|
| โดย: ปลากัด (LonelySeason ) วันที่: 19 มีนาคม 2549 เวลา:13:53:42 น. |
|
|
|
| โดย: นางกอแบกเป้ วันที่: 19 มีนาคม 2549 เวลา:22:17:28 น. |
|
|
|
| โดย: Culture วันที่: 20 มีนาคม 2549 เวลา:2:22:47 น. |
|
|
|
| โดย: ทูน่าค่ะ วันที่: 20 มีนาคม 2549 เวลา:13:21:27 น. |
|
|
|
|
|
|
|
แม่บอกว่าหนมชั้นอ่ะใจร้อน แม่ยังทนมันได้ แต่ทำไมหนมชั้นทนมันไม่ได้ พูดจิงๆ นะ หนมชั้นไม่ค่อยเข้าใจแม่เท่าไหร่หรอก ทำไมแม่มีความอดทนสูงเกินมนุษย์ทั่วไป หนมชั้นถามแม่ว่า...แม่เคยได้ยินคำนี้มั๊ย "ดีกับคนผิด" "ดีด้วยผิดคน" คนบางคนต่อให้เราดีกับแม่งซะแค่ไหน มันก็เหมือนเดิม หนมชั้นมองว่ามันเป็นแบบนั้น หนมชั้นให้เหตุผลเพิ่มว่าหนูใช้เวลาอยู่กับมันมากกว่าที่แม่อยู่กับมันนะ อะไรบางอย่างที่แม่เห็น มันก็เป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้นแหละ อีกส่วนนึงมันก็ทำตอนแม่ไม่อยู่ ทำไมหนูจะไม่เห็นนิสัยมันมากกว่าที่แม่เห็น แม่หนมชั้นก็คงไม่เข้าใจหนมชั้นเหมือนกันล่ะมั๊งว่าทำไมหนมชั้นถึงทนไม่ได้ หนมชั้นถามตัวเองว่า แล้วมีตรงไหนที่หนมชั้นควรจะทนวะ แม่หนมชั้นจะ 60 วันที่ 27 นี้แล้ว ยังต้องมาทุกข์กับไอ้หลานเหี้ยๆ เนี่ยนะ ใครอยากเห็นแม่ตัวเองทุกข์บ้าง ถึงแม้ว่าคนที่ทุกข์จะบอกว่า..."ยังทนได้" แต่คนที่เห็น คนที่เป็นลูก...ทนไม่ได้ แม่หนมชั้นเลี้ยงมันเพราะหวังจะให้มันเป็นคนดี จะส่งมันจนเรียนจบ มันเรียนพาณิชย์ มันกลับบ้านเย็นทีแม่ก็มานั่งห่วงว่ามันถูกพวกอาชีวะรุมกระทืบรึเปล่า ไปมีเรื่องกับใครรึเปล่า คนหนึ่งนั่งห่วง อีกคนแม่งไม่รู้เหี้ยอะไรเลย แม่หนมชั้นห่วงอนาคตมันขนาดนี้ มันยังทำตัวอย่างงี้เลยอ่ะ ถ้าแม่หนมชั้นไม่รับมันมาเลี้ยง ชีวิตมันจะเป็นยังไง มันเคยคิดบ้างมั๊ย?
เข้าใจยากนะสายเลือดเนี้ย
อิอิ
ฝันดีค่า 
ลองให้เด็กมันไปเผชิญโลกบ้าง หาเงินเอง เลี้ยงตัวเอง บางทีมันอาจจะเข้าใจชีวิตมากขึ้นนะจ๊ะ 
ทำไรอยู่ค๊าบบ พี่หนมชั้น 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เป็นเรากระทืบมันไปนานแล้วค่า