ฟ้าจรดทราย เดอะมิวสิคัล

วันนี้ได้มีโอกาสไปดูฟ้าจรดทราย เดอะมิวสิคัล ที่เอสพละนาด ก็นัดกับเพื่อนซี้คนเดิมไปหาอะไรอร่อยๆ แถวนั้นกินก่อน แล้วค่อยเข้าไปดูละครค่ะ

ร้านที่เราไปกินกัน จริงๆถ่ายรูปอาหารมาด้วยนะคะ แต่เป็นกล้องเพื่อนอ่ะค่ะ เลยไม่ได้มีภาพอาหารชุดมาให้ดู ก็อร่อยดีนะคะ แต่แพงไปหน่อยอ่ะ ร้านนี้เป็นร้านอาหารญี่ปุ่นอยู่ตรงข้ามกับฟูจิค่ะ

แต่สิ่งที่เราติดใจคือเจ้า ทาโกะยากิต่างหาก อยู่ติดกันเลย ร้านนี้ชื่อว่าร้าน GinDaCo คนต่อคิวกันยาวเหยียด เขาทำได้น่ากินมากๆ จนไกลนั้นกับเพื่อนแอบชะโงกหน้าไปมอง แล้วหมายมั่นว่า ต้องกินให้ได้

ก่อนที่มันจะกลายเป็นการบรรยายเรื่องอาหารไป ขอกลับมาที่ละครเวทีก่อนนะคะ

จริงๆไกลนั้นเป็นคนไม่เคยมีความคิดจะไปดูละครเวทีกับเขาเล้ย อย่างว่า เด็กวิศวะ ชีวิตผูกพันกับโรงหนังมากกว่าโรงละครเวที ไม่ว่าเขาจะจัดแสดงกี่เรื่อง ก็ไม่เคยคิดจะไปดู

สาเหตุอาจจะเป็นเพราะที่นั่งราคาค่อนข้างสูง หากไม่ได้ทำงานก็คงไม่ได้มีโอกาสไปดูแน่ๆอ่ะค่ะ


แต่กับเรื่องนี้ สาเหตุที่ไปดูละครเวทีเรื่องนี้ ก็เป็นเพราะได้ไปโหลดเพลงเถื่อนมาฟังอ่ะค่ะ ฟังแล้วแบบว่าติดใจ เลยลากเพื่อนสนิทไปดูด้วยกันเสียเลย อิอิ


--------------------------------------------


สำหรับรายละเอียดของเรื่องฟ้าจรดทรายมีดังนี้ค่ะ

ฟ้าจรดทราย เป็นบทประพันธ์ของคุณโสภาค สุวรรณ (เราค่อนข้างชอบหนังสือของคุณโสภาคมากๆด้วยอ่ะ แบบว่าน้อยคนจะเขียนแนวๆรักชาติ รักสังคมได้เท่ากับนักเขียนท่านนี้นะคะ และการเขียนโดยหาข้อมูลแบบเข้าใจจิตใจความรู้สึกและวัฒนธรรมของคนในชาติที่ท่านเขียน มันทำให้หนังสือมีมิติมากๆเลยอ่ะ)





นักแสดงนำ

ปฏิภาณ ปฐวีกานต์ แสดงเป็น ชารีฟ
นัท มีเรีย เบนเนเดดตี้ แสดงเป็น มิเชล(แปลกใจจัง ในหนังสือที่เราอ่าน มิเชล เขาเขียนอย่างนี้นะคะ มิเชลล์)
ศรัณยู วงษ์กระจ่าง แสดงเป็น อาเหม็ด
พชรพล จั่นเที่ยง แสดงเป็น โอมาน
รฐา โพธิ์งาม แสดงเป็น แคชฟียา
พิชญากร แช่มช้อย แสดงเป็น โรแบร์


ประพันธ์ดนตรี & กำกับดนตรี
สราวุธ เลิศปัญญานุช


ประพันธ์คำร้อง
วิเชียร ตันติพิมลพันธ์


----------------------------------

ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ
นี่เป็นละครเวทีเรื่องแรกที่ได้มีโอกาสเข้าไปดูค่ะ อยากบอกว่า ประทับใจมากๆ โดยเฉพาะคนที่คิดฉาก นั่นก็คือ คุณศศวัต บุษยพันธ์ คือมันสนุกเวลาที่ได้เห็นการเปลี่ยนฉากน่ะค่ะ และฉากเขาทำได้เนียนมากๆเลย

เปิดตัวมาฉากแรกก็เป็นการบรรยายถึงเมืองฮิลฟารา และก็เปิดตัวมิเชลกับแคชฟียาค่ะ ส่วนการเปิดตัวพระเอกนี่ อึ้งๆเหมือนกัน แบบว่ามีสปอร์ตไลท์ส่องจนต้องเอามือบัง แต่ก็ดูโอเคค่ะ

จริงๆบทชารีฟนี่ ไกลไม่เคยคิดถึงมอสเลยนะคะ แต่พอได้ดูเรื่องนี้ คิดว่ามอสเล่นได้โอเคเลยค่ะ แต่คนที่เล่นได้ใจไกลนั้นที่สุด เห็นจะเป็นคุณญาญ่าญิ๋ง นะคะ ร้องเพลงแค้นได้แฝงอารมณ์แค้นมากๆ ชอบๆค่ะ








นัทเสียงหวานดี มอสเสียงนุ่มทุ้ม ประสานกันได้ลงตัวมากๆเลยค่ะ ส่วนเสียงแตกสุดๆ คงเป็นพี่ตั้ว แต่ไม่ว่ากัน เพราะพี่ตั๋วไม่ใช่นักร้องนี่นา ^^"


การตีโจทย์ของเรื่องกับการนำเสนอ ค่อนข้างดีเลยค่ะ จะมีอึ้งบ้างก็ตรงเลิฟซีนกลางทะเลทรายอ่ะ แบบว่าหากมันเป็นในละคร ฉากนี้คงดูเบาๆนะคะ แต่พอมันมาเป็นละครเวที ไกลนั้นว่ามันแรงเหมือนกันแฮะ


รอบที่ไกลนั้นไปดู มอสแสดงหลุดไปสองรอบค่ะ รอบแรกพูดผิด รอบที่สองหลุดหัวเราะ การดูนักแสดงแสดงหลุดเนี่ย มันรู้สึกขำๆดีนะคะ ไม่ได้ว่าอะไรน้า ใจจริงชอบด้วยซ้ำ ทำให้รู้สึกว่าเรากำลังดูการแสดงแบบ real ดีค่ะ





มีตอนสุดท้ายที่ไกลนั้นกับเพื่อนไม่แน่ใจเท่าไหร่ ก็คือตอนจบค่ะ ไม่รู้ว่าฟังเพลงผิดรึเปล่า แต่อารมณ์เหมือนกับว่าอาเหม็ดไม่มีลูก แล้วลูกของทั้งคู่ได้ถูกถวายให้เป็นรัชทายาทเลยอ่ะค่ะ แบบว่าใครได้ไปดูก็ลองแชร์ๆกันหน่อยนะคะสำหรับตอนนี้ เพราะมันไม่เหมือนบทประพันธ์อ่ะค่ะ แต่ไกลนั้นกับเพื่อนรู้สึกอย่างที่เล่าจริงๆ


โดยรวมไกลนั้นชอบมากๆเลยค่ะ มันอิ่มเต็ม ประทับใจ และทุกๆองค์ประกอบสมบูรณ์สุดๆ คุ้มค่ากับเวลาและเงินที่เสียไปจริงๆ ทำให้นึกทึ่งคุณบอยนะคะ เขาสามารถทำให้คนที่ไม่เคยคิดอยากไปดูละครเวทีอย่างไกลนั้น ไปดูละครเวทีกับเขาด้วย แถมคนดูก็เต็มทุกที่นั่งเลยค่ะ นับว่าคุณบอยประสบความสำเร็จแล้วล่ะค่ะ






ออกมาด้วยความสุขใจ และคิดว่าหากมีเรื่องที่ชื่นชอบและเอามาทำเป็นละครเวทีอีก ไกลนั้นคงจะไปดูแน่ๆค่ะ

Create Date : 14 กรกฎาคม 2550 Last Update : 7 ธันวาคม 2550 9:26:39 น. Counter : 3497 Pageviews.		18 comments
Share Tweet