The little nyonya มีสปอยล์ต่อค่ะ

ช่วงที่ผ่านมา ไกลนั้นติดซีรีย์เรื่องนึง นั่นคือ The little nyonya หรือ ชื่อไทย บาบ๋า ย่าหย๋า ที่ฉายกันทางทีวีไทย นั่นเอง

สารภาพบาปก่อนว่าตัวเองเป็นคนไม่ชอบดูหนังแนวๆสิงคโปร์หรือไต้หวัน จะเป็นคอหนังญี่ปุ่นมากกว่า ตั้งแต่ Code Blue จบ ตัวเองก็ไม่เข้าใจทางทีวีไทย ทำไมต้องตัดซีรี่ย์ญี่ปุ่นด้วย(วะ)


เลยไม่เคยดูเรื่อง The little nyonya เลยค่ะ จนกระทั่งเมื่ออาทิตย์ก่อน ได้ไปดูเจอเรื่องรุ่นลูก แบบว่าเฮ้ย นางเอกเก่งดีแฮะ คือเป็นแนวอารมณ์หนังที่เน้นผู้หญิงเก่ง สู้ชีวิต ทำให้รู้สึกคันหัวใจมากๆ ถึงน้ำเน่าสุดๆ แต่ก็อยากดูเฟ้ย


ไม่ได้การ ไกลนั้นเลยลองค้นหาในห้องเฉลิมไทย แต่พูดถึงเรื่องนี้น้อยมาก คือมันไม่ฮิตหรือไรก็ไม่ทราบ ทั้งๆ ที่หนังเรื่องนี้ ถึงจะน้ำเน่าโคตรๆ แต่ไกลนั้นชอบเวลานางเอกทำอาหารเนียนยา (เขียนอย่างนี้รึเปล่าหว่า)จริงๆ


ความอยากรู้ตอนจบมันเข้ามาในสายเลือดอีกแล้วค่ะ ไกลนั้นเลยค้นใน Youtube โอ้ มีด้วย กี๊ดๆๆ ดีใจ นั่งดูตั้งแต่ตอนที่จบจากทีวีไทยไป ดูจนถึงตีสาม ด้วยภาษาจีนเป็น sound track และมี sub เป็นภาษาอังกฤษ แต่เรื่องนี้ภาษาอังกฤษไม่ค่อยยากค่ะ อ่านได้เรื่อยๆ จนบางทีอึ้งตัวเองที่ดูแบบตลอด อ่านทันทุกฉอต อารมณ์อยากรู้เรื่องตอนจบแรงมาก


ไม่เหมือนเรื่องเจ้าหญิงอัตสึ เรื่องนั้นศัพท์รู้สึกสูงมาก คือไม่ค่อยเจอคนใช้ในชีวิตประจำวันในศัพท์บางคำ ทำให้เสียเวลากดดิกเหมือนกัน


ดูจบแล้วก็เฮ้อ จะว่าจบสมหวังไหม ก็คงพูดได้ยากค่ะ ส่วนตัวยังรู้สึกเสียดาย ตอนต่อจากนี้เป็นสปอยค่ะ หลังจากดูมาทั้งเรื่องจนจบ ก็เล่าให้ฟังสำหรับคนที่อยากรู้เหมือนกันดีกว่า ส่วนใครไม่อยากรู้ ข้ามด้านล่างไปได้เลยค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ

---

ดูเรื่องนี้ด้วยอาการลุ้น อยากรู้จริงๆ เฉินซีกับเย่เหนียงจะคู่กันไหม เลยนั่งดูไป จากทีวีคือแข่งกันทำอาหารใช่ไหมคะ จากนั้นเย่เหนียงก็ได้ไปคาระวะคุณย่าของเฉินซีค่ะ และวันนั้นเองเธอก็ได้รู้ความจริงว่า หนิวไจ่คือเฉินซี ทายาทคนเดียวของตระกูลเฉิน

เย่เหนียงรับไม่ได้ เลยวิ่งออกมาจากงาน ด้านหลิวอี้เตาก็ได้แบกเสือกลับมาวางหน้าบ้านของเย่เหนียง ทำให้คนในตระกูลเธอบังคับให้เธอไปแต่งงานกับหลิวอี้เตา (นัยๆ ว่าอยากกำจัดให้พ้นทาง เพื่อให้เฉินซีแต่งงานกับอี้จู หรือพี่สาวเธอ)

อี้จูเลยวางแผนกับเฉินซี โดยนัดว่าจะเป็นคนไปปล่อยตัวเย่เหนียง และให้เย่เหนียงไปที่สถานีรถไฟ อี้จูสวมรอยเข้าไปนอนในห้องของเย่เหนียงโดยที่ไม่รู้ว่า โรเบิร์ต ชาง เข้ามาในห้องกลางดึก และได้ข่มขืนอี้จู อี้จูเห็นพี่สาวตรงหน้าต่าง กำลังมองเธอพอดี เธอเลยพยายามร้องเรียกให้พี่สาวที่เห็นเหตุการณ์ช่วย แต่พี่สาวเธอกลัวว่าน้องจะมาเป็นคู่แข่งหัวใจ เลยปล่อยให้โรเบิร์ตข่มขืน อี้จูโดนทำร้ายจนได้รับความกระทบกระเทือนใจอย่างหนัก (ดูแล้วสงสารโคตร)


เย่เหนียงหนีกลับมาที่บ้านอีกครั้ง เจอสภาพอี้จูโดนข่มขืนจนสติเลื่อนลอย ทำให้เสียใจมาก เธอตัดสินใจเลิกกับเฉินซี บอกให้เฉินซีไปแต่งงานกับอี้จู และตัวเธอเองจะไปอยู่กับหลิวอี้เตา เฉินซีพยายามตามตัวเย่เหนียงแต่โดนพวกหลิวอี้เตาซ้อมปางตาย


เฉินซีล้มป่วยลงอย่างหนัก แทบเป็นแทบตาย จนคนทั้งบ้านใจเสีย


ด้านเย่เหนียง เป็นตายยังไง เย่เหนียงก็ไม่ยอมเป็นเมียหลิวอี้เตา เธอยื่นข้อเสนอให้เขาเป็นพี่ชายของเธอ ส่วนเธอเป็นน้องสาว ตัวหลิวอี้เตาไม่เคยทำร้ายจิตใจผู้หญิง (ชอบอีตานี่มากๆเลย เก่งดีค่ะ) ก็รับข้อเสนอ ชีวิตเย่เหนียงจึงดีขึ้น เพราะได้อยู่กับหลิวอี้เตา และเธอก็เริ่มทำการค้า โดยเริ่มจากเก็บรังนกมาขาย เป็นก้าวแรกในการสร้างธุรกิจ


ฝ่ายอี้จู หลังจากถูกข่มขืน เธอก็สติเลื่อนลอย ไม่กินข้าว ไม่พูดไม่จากับใคร ด้านน้าสาวของเธอเห็นโอกาสนี้จึงได้ต่อรองกับทางฝ่ายของชาลีจาง เรื่องผลประโยชน์การค้า และให้โรเบิร์ตแต่งงานกับอี้จูด้วย ฝ่ายหลังยอมตกลงเพราะบ้านของอี้จูจะฟ้องร้องเขาเรื่องที่เขาเข้ามาข่มขืนอี้จู


ตัวอี้จูแต่งงานไปกับโรเบิร์ต ก็พยายามจะฆ่าสามี แต่สุดท้าย เธอก็จำใจต้องอยู่กับโรเบิร์ต เนื่องจากพ่อของเธอติดหนี้ครอบครัวของชาลีไว้เยอะมาก อี้จูถูกโรเบิร์ตทำร้ายจิตใจ โดนข่มขืนทารุน และโดนย่ำยีเกียรติจากคนใช้ และไม่ได้ให้ความนับถือว่าเธอเป็นเมียกับคนอื่นๆ


ส่วนตัวพี่สาวอี้จูนั้น โชคดีไปเข้าทางน้าสาวที่เป็นอาของเฉินซี น้าสาวติดสินบนกับพวกหมอดู เพื่อให้หลานสาวได้แต่งงานกับเฉินซี ในที่สุด พี่สาวของอี้จูก็ได้แต่งงานกับเฉินซี ทั้งๆ ที่เฉินซีเจ็บป่วยปางตายอยู่ในโรงพยาบาล(ดูแล้วก็แปลกดีค่ะ เขาให้เด็กมาทำพิธีแทนเสมือนเจ้าบ่าว)


เย่เหนียงกับพวกหลิวอี้เตาเก็บรังนกได้เยอะ เอาไปขายที่สิงคโปร์ แต่กระเป๋าใส่รังนกดันไปสลับกับ พอล ทนายความจากอังกฤษเข้า เธอกับพอลจึงได้รู้จักกัน แต่เคราะห์ร้ายยังไม่หมด เย่เหนียงโดนคนขายผ้าหลอกขายผ้าไหมปลอมให้ ทำให้เธอสูญเงินไปหมด


เย่เหนียงไปหาอี้จูที่บ้านของโรเบิร์ต แต่คนในบ้านไม่ให้เข้า โชคดีที่อี้จูเห็นเย่เหนียง เลยส่งจดหมายให้เธอ ด้วยการติดสินบนคนใช้ แจ้งกับเย่เหนียงว่า โรเบิร์ตคิดจะฆ่าเฉินซี ให้เย่เหนียงไปแจ้งกับเฉินซีด้วย


เย่เหนียงไปหาเฉินซีที่บ้าน แต่พบพี่สาวของอี้จูแทน เธอบอกอีกฝ่ายเรื่องเฉินซีจะโดนลอบฆ่า แต่ฝ่ายหลังกลับโมโหและไล่เธอกลับไปด้วยแรงหึง


พอดีเย่เหนียงได้เจอลิบบี้ เพื่อนของเฉินซี เธอจึงฝากลิบบี้มาเตือนเฉินซี ฝ่ายเฉินซีพอรู้ว่าเย่เหนียงส่งข่าวเตือนก็นิ่งเงียบไป


ตัวเฉินซีรู้ว่าเย่เหนียงมาที่สิงคโปร์ เลยให้ลูกน้องตามสืบ จนกระทั่งได้รู้ว่าเย่เหนียงกำลังเดือดร้อน เขาจึงส่งลูกน้องไปช่วย แต่เย่เหนียงรู้ทัน เลยมาหาเฉินซีที่โรงพยาบาล เธอไม่รับเงินของเขา ซ้ำยังบอกเขาว่า คนที่ช่วยเขาจริงๆ คืออี้จู ขอให้เขาไปช่วยอี้จูจะดีกว่า เพราะอี้จูเป็นคนที่ช่วยเขามาตลอด


ด้านโรเบิร์ต ติดต่อธุรกิจการค้ากับพ่อค้าต่างประเทศชื่อสมิทธิ์ ตัวพ่อค้าไม่ยอมรับเงินสินบนทางการค้า แต่กลับให้ความสนใจในตัวอี้จู ฝ่ายโรเบิร์ตจึงเอาอี้จูไปให้กับสมิทธิ์ อี้จูโดนสมิทธิ์ข่มขืนซ้ำ รับความกระทบกระเทือนจิตใจอย่างรุนแรง จนทำให้กลายเป็นคนวิกลจริตไปในที่สุด วันๆ เอาแต่กรีดร้อง ไม่กินข้าว และคนรับใช้ก็หวาดกลัวกันหมด โรเบิร์ตจึงเอาอี้จูไปอยู่โรงพยาบาลบ้า


เฉินซีหลอกโรเบิร์ตว่าเขาป่วยใกล้ตาย แต่จริงๆ แล้วตัวเองหายดีและกลับมาตลบหลังโรเบิร์ตเรื่องการค้ากับสมิทธิ์ ทำให้โรเบิร์ตแค้นมาก เฉินซีได้ไปเจออี้จูที่โรงพยาบาล เขาร้องไห้ทันทีที่เห็นสภาพอี้จูพร่ำแต่พูดว่า ขอนอนกับผู้ชาย ชอบนอนกับชาย และเธอก็จำเฉินซีไม่ได้เลยว่าเขาคือคนที่เธอเคยรักมากที่สุด


******อ่านต่อนะคะ******


เฉินซีได้แจ้งขอให้ทางโรงพยาบาลรักษาอี้จูอย่างดีที่สุด โดยเขาส่งทีมหมอจากต่างประเทศมาช่วยรักษาด้วย แต่พอโรเบิร์ตทราบเรื่อง เขาก็ใช้สิทธิ์ความเป็นสามีจะเอาตัวอี้จูกลับบ้าน ทำให้เฉินซีต้องพึ่งทำตำรวจให้อี้จูได้รักษาตัวในโรงพยาบาล อี้จู จึงได้อยู่รักษาตัวต่อ


ระหว่างที่อี้จูรักษาตัวอยู่และเฉินซีมาเยี่ยมนั้น เขาก็ได้ทราบความจริงว่า วันที่อี้จูช่วยเย่เหนียงให้หนีไปพบเขา อี้จูจึงต้องรับเคราะห์โดนข่มขืนแทน และคืนนั้น เธอมองเห็นพี่สาวตัวเองกำลังมองมา ขณะที่เธอโดนโรเบิร์ตข่มขืน แต่พี่สาวไม่ยอมช่วย เสียงที่เปล่งร้องในคืนนั้นถูกปิดไปเพราะโรเบิร์ตใช้มืออุดปาก ก็ได้ถูกอี้จูตะโกนออกมาให้เฉินซีได้ยิน ทำให้เฉินซีโกรธมาก เขากลับไปถามความจริงจากภรรยาเขา หรือก็คือพี่สาวของอี้จู ซึ่งฝ่ายหลังก็เผลอหลุดปากออกมา ทำให้เฉินซีโกรธจนแทบไม่อยากมองหน้า ความสัมพันธ์ของทั้งสองจากที่ไม่สู้ดีอยู่แล้ว ตอนนี้กลับเลวร้ายลง


เทียนเป่า พี่ชายของอี้จูต้องการเอาใจโรเบิร์ต จึงไปฆ่าเฉินเซิง อาของเฉินซี และป้ายความผิดให้กับหลิวอี้เตา ทำให้หลิวอี้เตาโดนจับ เขาปฏิเสธทุกข้อกล่าวหาแต่มีอีโต้ที่ตกในที่เกิดเหตุเป็นหลักฐานมัดไว้ เย่เหนียงพยายามช่วยหลิวอี้เตา และโชคดีที่เฉินซีก็ไม่เชื่อว่าหลิวอี้เตาจะเป็นคนฆ่าอาเขา เฉินซีส่งพอล ทนายจากอังกฤษมาช่วยเย่เหนียง ซึ่งพอลเองลึกๆ ก็แอบชื่นชมเย่เหนียงอยู่ เขาจึงมาช่วยในคดีนี้อย่างแข็งขัน สุดท้ายก็ได้เจอมือสังหารเฉินเซิง ซึ่งอีกฝ่ายสารภาพว่า เทียนเป่าเป็นคนบงการ


ตำรวจตามมาจับเทียนเป่า ด้านเทียนเป่ายังไม่รู้ตัว เขารีบไปรายงานเรื่องฆ่าเฉินเซิงให้โรเบิร์ตฟัง โรเบิร์ตนอกจากจะไม่ดีใจแล้ว เขายังไม่รับรู้ในสิ่งที่เทียนเป่าหุนหันทำลงไปโดยพละการ ทั้งๆ ที่เขาไม่ได้สั่ง ฝ่ายเทียนเป่ากลับมาบ้าน เจอตำรวจล้อมอยู่ เขาจึงรีบหลบหนีแต่หลบไม่ทัน ตำรวจเข้ามารวบตัวไปเสียก่อน


ย่าของเทียนเป่าโกรธแค้นเย่เหนียงมาก เพราะเย่เหนียงเป็นคนจับฆาตกรตัวจริงได้ ทำให้เทียนเป่าโดนจับ เธอจึงไปด่าว่าเย่เหนียง แต่ตัวเองได้รับความกระทบกระเทือนใจรุนแรงกับเรื่องของหลานชาย จึงได้กลายเป็นอัมพาดไปครึ่งซีก ซึ่งสุดท้าย ก็ได้เย่เหนียงอุ้มไปส่งโรงพยาบาล จนรักษาได้ทันท่วงที ไม่เสียชีวิตไปก่อน


ฝ่ายย่าของเฉินซี ได้รู้เรื่องที่เฉินเซิงตายด้วยความบังเอิญ จากการที่เฉินซีทะเลาะกับภรรยา ทำให้ย่าของเขาล้มป่วย ไม่รู้สึกตัว ซึ่งเย่เหนียงก็ได้มานั่งร้องเพลงปาตงให้คุณย่าฟัง ตัวภรรยาเฉินซีแค้นมากที่เห็นสามีไปนั่งร้องเพลงกับเย่เหนียงด้วย หากในที่สุดคุณย่าก็ฟื้นขึ้นมา และอยากทานอาหารดีๆ ตัวภรรยาของเฉินซีรีบเสนอตัวรับทำ แต่แท้จริงโยนให้คนครัวทำ ซึ่งก็ทำไม่ถูกปากคุณย่า คนครัวโดนภรรยาของเฉินซีด่าว่าและตบตีรุนแรง พอดีเย่เหนียงผ่านไปเจอ เธอจึงได้อาสาช่วยคนครัวทำอาหารเอง ทำให้คนรับใช้ซึ้งใจ ยามที่คุณย่าทานอาหารแล้วชมว่าอร่อย คนรับใช้จึงรีบบอกว่านั่นคือฝีมือเย่เหนียง ไม่ใช่ฝีมือของภรรยาเฉินซี และเย่เหนียงก็ได้จากบ้านนี้ไปแล้ว หลังจากเห็นว่าคุณย่าปลอดภัย


เฉินซีรีบวิ่งออกมาตามหาเย่เหนียง เมื่อเจอเธอกำลังจะเดินออกจากบ้าน เขาก็ตรงเข้าไปสวมกอดเย่เหนียงไว้ และบอกว่าเขาจะรีบหย่าขาดจากภรรยาคนปัจจุบัน เพื่อมาแต่งงานกับเย่เหนียง หากเย่เหนียงพยายามหักใจ บอกว่าเธอไม่ได้ต้องการแต่งงานกับเขา และนั่นเองก็ทำให้เฉินซีเริ่มรู้ว่า แม้เขากับเย่เหนียงรักกัน แต่สุดท้ายอาจจะไม่ได้อยู่ด้วยกันอย่างที่ใจหวัง


ไม่นานนัก พอลมาขอเย่เหนียงแต่งงาน ท่ามกลางความเห็นชอบของทุกคน รวมทั้งเย่เหนียงที่คิดถ้วนถี่แล้วว่า คนที่เหมาะสมกับเธอ คือพอล ไม่ใช่เฉินซี


เฉินซีพยายามจะรั้งตัวอี้จูให้อยู่โรงพยาบาล แต่โรเบิร์ตเล่นแง่ในฐานะสามี สุดท้าย เฉินซีขอร้องให้ปู่กับพ่อของอี้จูไปรับตัวอี้จูกลับมาอยู่ที่บ้านสกุลหวง แต่ตัวปู่กับพ่อของอี้จูกลัวอิทธิพลของชาลีจาง แม้จะเห็นสภาพลูกสาวเป็นบ้าเพราะหวาดกลัวโรเบิร์ต เขาก็ไม่ยอมรับอี้จูกลับไปรักษา และสุดท้ายก็ปล่อยให้โรเบิร์ตแย่งตัวอี้จูกลับไปได้


อี้จูกลับไปอยู่กับโรเบิร์ตอีกครั้ง คราวนี้เธอกลายเป็นคนวิกลจริตจริงๆ วันๆ ไม่กินข้าวกินน้ำ คนรับใช้ก็หวาดผวา เฉินซีเป็นห่วงอี้จู จึงขอร้องให้ลิบบี้ช่วยไปดูแลอี้จูแทนด้วย โรเบิร์ตยังเกรงใจลิบบี้ จึงได้อนุญาตให้ลิบบี้เข้าไปเยี่ยม ซึ่งจากการตรวจร่างกายคร่าวๆ นางพยาบาลก็บอกลิบบี้ว่าอี้จูกำลังท้อง


เฉินซีเป็นห่วงอี้จูมากกว่าเดิม แต่คนที่รู้เรื่องอีกคนคือโรเบิร์ตนั้น เขาบอกกับพ่อเขาว่า อี้จูไม่ได้ท้องกับเขา แต่อี้จูไปท้องกับสมิทธิ์ ทำให้โรเบิร์ตอยากหาทางกำจัดอี้จูและลูกทิ้ง


เฉินซีพยายามต่อรองโรเบิร์ตของตัวอี้จูมา แต่นั่นทำให้โรเบิร์ตยิ่งดึงรั้งอี้จูไว้ จากที่คิดจะกำจัด เขาได้พาอี้จูไปทิ้งไว้ที่โรดังร้างแห่งหนึ่ง ทั้งๆ ที่อี้จูกำลังตั้งครรภ์ อี้จูได้แต่อาศัยแมลงสาบ หนู รวมถึงน้ำฝนในโกดังแห่งนั้นกินประทังชีวิต


เฉินซีพยายามสืบข้อมูลว่าอี้จูอยู่ที่ไหน และชวนเย่เหนียงไปช่วยอี้จู หารู้ไม่ว่าโรเบิร์ตสั่งคนขังทั้งสามไว้ และจุดไฟเผาโกดัง เย่เหนียงช่วยเหลืออี้จูอย่างไม่คิดชีวิตจนตัวเองติดอยู่ในโกดัง ไม่สามารถออกได้ ด้านอี้จูเห็นเย่เหนียงติดอยู่ด้านใน เธอก็เริ่มมีสติรู้ตัวว่าเย่เหนียงคือใคร อี้จูพยายามรีบวิ่งเข้าไปช่วยแต่โดนเฉินซีสกัดไว้ เพราะเห็นไฟโหมไหม้รุนแรง


ในที่สุดไฟก็ไหม้โกดังจนมอดไหม้เป็นเถ้าถ่าน รุ่งเช้า เฉินซีเอาดอกไม้มาวางไว้ที่โกดังด้วยความอาลัย แต่เขาไม่รู้ว่าเย่เหนียงสามารถหนีรอดออกมาได้


บ้านสกุลหวงย่ำแย่หนัก จากเรื่องของเทียนเป่าทำให้พวกเขาต้องวิ่งเต้นเพื่อช่วยเหลือหลานชายออกมา ตัวน้าสาวของเทียนเป่า หรือน้องของแม่ก็เสนอตัวจะช่วยเรื่องนี้ แต่ต้องการเงินจำนวนมากไปใช้จัดการเรื่องด้วย จากความไว้ใจในความเยือกเย็น และความฉลาด ก็ทำให้ทุกคนหลงเชื่อ โดยบิดาของเทียนเป่าเอาเงินมาให้ หารู้ไม่ว่าอีกฝ่ายคิดจะฮุบเงินไว้และไปต่างประเทศทันที เนื่องจากสถานการณ์ของตระกูลหวงเข้าชั้นวิกฤตแล้ว แต่พอดีแม่ของเทียนเป่ามาทราบเรื่องว่าน้องสาวจะชิ่งหนีไป จึงทำให้เธอพยายามขัดขวาง และขอร้องให้สามีช่วยมาจับด้วย แต่น้องสาวของเธอกลับเปิดเผยความลับว่าตัวเองเป็นชู้กับสามีพี่สาว ทำให้พี่สาวรับไม่ได้ ลงมือทุบตีทำสามี ปล่อยให้น้องสาวตัวเองเชิดเงินหนีไปต่างประเทศ


ด้านเทียนเป่าแหกคุกออกมา บิดาเขาจึงบากหน้าไปหาเย่เหนียง เพื่อขอยืมเงิน ฝ่ายเย่เหนียงรีบเอาเงินทองทั้งหมดให้กับอีกฝ่าย แม้พี่เถาจะพยายามห้าม แต่เย่เหนียงก็บอกว่าตัวเองเติบโตมา อาศัยบ้านสกุลหวงมาจนโต เธอก็ควรต้องตอบแทนบ้านสกุลหวงยามเดือดร้อน


เทียนเป่าไม่ยอมรับเงินที่ได้จากเย่เหนียง แต่เขากลับไปหาโรเบิร์ตเพื่อขอเงิน โรเบิร์ตเล่นลิ้นไม่ยอมให้ จึงทำให้เทียนเป่าควักปืนมายิง สองคนพ่อลูกจึงถูกเทียนเป่าฆ่าตาย และเทียนเป่าเองได้รับโทษประหารชีวิตเนื่องจากฆ่าคนไปถึงสามศพและแหกคุกด้วย

เย่เหนียงเอาเงินที่ได้จากการค้าไปซื้อบ้านสกุลหวงไว้ และเธอได้ไปดูแลอี้จูจนกระทั่งอีกฝ่ายคลอดลูก แต่ขณะปล่อยให้อี้จูอยู่กับลูกชายตามลำพัง อี้จูกลับบีบคอเด็ก จะฆ่าให้ตาย เย่เหนียงรีบเข้ามาแย่งเด็กไป อี้จูร้องไห้พร่ำแต่พูดว่า ฉันไม่ต้องการเขา ฉันไม่ต้องการเขา ทำให้เย่เหนียงถึงกับร้องไห้ออกมา

เย่เหนียงตัดสินใจรับลูกของอี้จูมาเลี้ยงดู และในเวลาต่อมา เธอก็ได้เปิดร้านอาหาร ภายในสิบปี เธอก็ได้พบกับน้องสาวของซิวฟ่ง หรือน้าสาวของอี้จูอีกครั้ง อีกฝ่ายเอาเงินที่เคยคดโกงพี่สาวมาคืนให้เย่เหนียง ฝากให้เอาไปให้คนบ้านสกุลหวงด้วย เพราะเธอไม่เคยได้ใช้เงินที่โกงไปเลย


เรื่องตัดมาจนถึงปัจจุบัน หลานสาวของเย่เหนียงถามว่า พ่อของเธอคือเด็กผู้ชายที่เย่เหนียงนำมาเลี้ยงใช่หรือไม่ ซึ่งความจริงคืออะไร และท้ายสุดของชีวิตเย่เหนียงจะเป็นเช่นไร รวมถึง เฉินซีจะดำเนินชีวิตต่อไปอย่างไรหลังจากที่เขาคิดว่าเย่เหนียงเสียไปแล้ว ทั้งหมดก็คือคำตอบที่จะเฉลยต่อในท้ายเรื่องค่ะ ลองติดตามกันต่อไปนะคะ



****อ่านตอนจบนะคะ หากใครไม่อยากทราบ ก็ข้ามไปเลยค่ะ ******

ถ้าจำไม่ผิด ตอนจบรู้สึกเฉินซีจะไปได้กับลิบบี้มั้งคะ แล้วไปอยู่อังกฤษด้วยกัน ส่วนหลานสาวที่นั่งฟังย่าตัวเองเล่าเรื่อง จริงๆ แล้วเป็นหลานของอี้จูค่ะ เพราะเย่เหนียงหลังจากแต่งงานไป เธอแท้งสองครั้ง ไม่มีลูก ดังนั้น ลูกของอี้จูที่เย่เหนียงรับอุปการะไว้เหมือนลูกแท้ๆ คนนั้นคือลูกของอี้จูค่ะ

เย่เหนียงตัดสินใจเอาบ้านสกุลหวงทำเป็นพิพิธภัณฑ์ และตัวเธอเองก็ป่วยเป็นมะเร็ง ตอนหลังเสียชีวิตค่ะ โดยมีลูกๆ หลานๆ กราบไหว้ตรงแผ่นป้ายวิญญาณค่ะ

อ้อ ตอนสุดท้าย ไม่แน่ใจว่าเป็นบทสรุปของเรื่องรึเปล่า พอดีเป็นบรรยายภาษาจีน และไม่มี Sub อังกฤษแปล ไกลนั้นขอเอวังไว้ตอนนี้ละกันนะคะ เพราะฟังไม่ออกจริงๆ กับภาษาจีนกลางยาวเหยียดขนาดนั้น T___T

ขอบคุณมากๆ ค่ะที่ติดตามอ่านจนจบ

Create Date : 20 มีนาคม 2553 Last Update : 26 มีนาคม 2553 15:44:15 น. Counter : 6293 Pageviews.		72 comments
Share Tweet