พ่อของคนไทย...พ่อของผม
พ่อของคนไทย...พ่อของผม
ตั้งแต่เกิดมาก็เห็นในหลวงแล้ว ตอนเป็นเด็กก็ยังไม่เข้าใจว่า ทำไมในข่าวทีวีจึงมีแต่เรื่อง ในหลวง ทุกวัน สงสัยมากมายตอนเป็นเด็กๆ ว่า ทำไมผู้ชายคนนี้ต้องทำงานทุกวัน ได้เห็นหน้าในทีวีและหนังสือพิมพ์ทุกวัน จริงๆ เคยถามพ่อเเม่ว่า ทำไมผู้ชายคนนี้เค้าต้องทำงานทุกวัน ทำไมเค้าไม่มีวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ เหมือนอย่างพ่อกะแม่ และยังเคยถามอีกว่า... ...แล้วเค้าไม่พาลูกๆ ของเค้าไปเที่ยวเขาดินบ้างเหรอ แล้วเค้าพาลูกไปดูหนัง ไปบางแสน อะไรบ้างหรือเปล่า พ่อแม่บอกว่าท่านเป็นในหลวง ท่านต้องดูแลทุกข์สุขของพวกเรา เพราะเราเป็นประชาชนของท่าน
เมื่อเริ่มโตขึ้นมาพอรู้ความก็เริ่มรู้จักว่า ผู้ชายคนที่เราเคยเห็นมาแต่เล็กแต่น้อยคนนี้ว่า เป็น พระเจ้าอยู่หัว เป็นคนที่ชอบทำงานอะไรเยอะแยะมากมาย ชอบคิดงานนั้นงานนี้แปลกทั้งนั้น คิดไม่เห็นเหมือนชาวบ้านเค้าคิดกันซักหน่อย เรื่องที่ทำแต่ละเรื่องบางทีก็ไม่เห็นเกี่ยวกันเลย แถมยังมีออกงานโน่นงานนี่ตลอดเวลา งานเผาศพก็ไปบ่อยๆ ออกบ้านนอกต่างจังหวัด ตอนนั้นก็ได้แต่ถามแม่ว่า ทำไมพ่อที่บ้านของเราทำงานอย่างเดียว ยังมีเงินเดือนมาเลี้ยงพวกเราได้ทั้งครอบครัว แล้วทำไมพระเจ้าอยู่หัวจีงต้องทำงานมากมายหลายอย่างเหลือเกิน ท่านคงมีครอบครัวใหญ่มากสินะ และแม่ก็บอกเหมือนเดิมว่า ท่านทำเพื่อพวกเรา เพราะเราเป็นประชาชนของท่าน
พอผมโตเป็นวัยรุ่น พ่อก็ตายจากครอบครัวของเราไป ทิ้งเราสองคนแม่ลูกเอาไว้แต่ลำพัง หลายต่อหลายครั้งที่ผมเข้าไปกอดแม่แล้วร้องไห้ บอกแม่ว่า คิดถึงพ่อ... ...คิดถึงมากเหลือเกิน อยากให้พ่อมีชีวิตอยู่เหมือนที่เพื่อนๆ เค้ามีพ่อกัน พ่อของเพื่อนเค้าช่วยสอนการบ้านให้ลูกๆ และยังเป็นตัวอย่างสั่งสอนให้ลูกๆ ของเค้าได้เจริญรอยตาม คอยประคับประคองจนพวกเค้าเข้มแข็งตั้งตัวได้ เดินถูกทาง และเป็นผู้ใหญ่ที่ดีีสมบูรณ์ของประเทศชาติ แม่บอกว่าคนเรามีบุญที่ทำมาไม่เท่ากัน เพื่อนๆ ของผมโชคดีที่ยังมีพ่อที่มีชีวิตอยู่ดูแล และเป็นตัวอย่างในการดำรงชีวิต แต่ ถึงแม้ผมจะโชคร้ายเป็นกำพร้าพ่อก็ตาม เราก็ยังมีในหลวงที่เป็นพ่อของพวกเรา พ่อของคนไทยทั้งชาติ พ่อที่เป็นตัวอย่างในการดำเนินชีวิต พ่อที่เป็นแบบอย่างในการวางตัว แม่บอกว่าผมอย่าเสียใจไปเลย พ่อที่เป็นในหลวงเป็นพ่อที่ประเสริฐที่สุดแล้ว เวลากราบท่านอย่ากราบครั้งเดียวเลย กราบลงไปสามครั้งได้ เพราะท่านเป็น "พระ"....."พระเจ้าแผ่นดิน"
มาถึงวันนี้ วันที่ผมเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ผมเข้าใจแล้วว่า ในหลวงเป็นพ่อที่ทำงานหนักกว่าพ่อของทุกคนในประเทศไทยนี้ หรือหนักที่สุดในโลกเลยก็ว่าได้ ในหลวงทำให้ผมและคนไทยมีชีวิตที่มีความสุขอย่างเช่นทุกวันนี้ เรามีน้ำประปาใช้เพราะท่านทำเขื่อน ท่านดูแลป่าที่เป็นต้นกำเนิดน้ำ และยังทำให้เรามีกระแสไฟฟ้าที่สว่างไสวใช้กันทั้งประเทศ เรามีข้าวไว้กินไว้ขาย เพราะท่านปรับปรุงบำรุงพันธุ์ และยังทำให้ฝนตกได้ตามใจปรารถนา เหมือนท่านเป็นเทวดาบันดาลได้ ผมมีนมสดดื่มให้ตัวใหญ่ เพราะท่านริเริ่มเลี้ยงโคนม มีถนนอีกมายมายหลายสายที่ทำให้ผมแล่นรถไปทำมาหากิน และท่องเที่ยวได้ทั่วประเทศ ท่านคิดเริ่มทำอะไรต่อมิอะไรมากมาย ที่เป็นรากฐานของความเจริญและความสุขของคนทั้งชาติในทุกวันนี้ เวลามองไปรอบๆ ตัวแล้วนึกดูถึงต้นกำเนิดของสิ่งต่างๆ ที่ได้พบเห็น ล้วนแล้วแต่มาจากพระเมตตาของท่านทั้งสิ้น
ผมรักในหลวง ผมถือว่าท่านเป็นพ่อที่เป็นไอดอลให้ผมและคนไทยอีกมากมายมหาศาล ผมเคยแต่งกลอนถวายท่านเอาไว้หลายปีแล้ว และเวลาที่จะต้องใช้กลอนถวายพระพรในเวลาต่อมา ผมจะหยิบกลอนนี้มาใช้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เมื่อเพื่อนๆ ถามถึงเหตุผล ผมตอบว่า เพราะผมยังมีความรู้สึกต่อท่านเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง แล้วจะให้ผมเปลี่ยนกลอนไปทำไม ในวันนี้ผมจะขอนำกลอนเหล่านี้มาลงไว้ซ้ำอีกครั้งครับ
เป็น "ในหลวง" แต่มิใช่ เป็น "นายหลวง"
เพราะทรงห่วง ไพร่ฟ้า กว่าตัวท่าน
ทุกโครงการ ทรงสร้างมา สารพัน
ทรงบากบั่น เพื่อเมืองไทย ได้ร่มเย็น
ดูเถอะดู ใครสู้ เพื่อชูชาติ
ย่างพระบาท ทุกก้าว เราล้วนเห็น
เย็นศิระ แต่พระ ทรงลำเค็ญ
ทรงหมายเน้น ทุกโครงการ อภิบาลไทย
ใครไม่รัก แต่ฉันรัก ประจักษ์จิต
เพราะในหลวง คือชีวิต ของปวงข้า
ป่ามีไม้ ได้สุขล้ำ น้ำมีปลา
ทรงเป็นฟ้า ห่มเมืองไทย ให้ร่มเย็น
ใครไม่รัก แต่ฉันรัก ประจักษ์จิต
ใครจะคิด อย่างไร ฉันไม่สน
ใครเล่าใคร ใครสร้างสรรค์ บันดาลดล
ใครกังวล ห่วงใยเรา เท่าพระองค์
ใครไม่รัก แต่ฉันรัก ประจักษ์จิต
ขอถวาย ทั้งชีวิต ธ ประสงค์
จะรักษา ราชันย์ไว้ ให้ดำรง
ยอมปลดปลง ชีพเพื่อ เกื้อ "จักรี"
ขอถวายพระพรให้เจริญพระชนม์.
เผ่าทอง ทองเจือ
-
| Create Date : 06 ธันวาคม 2555 |
| Last Update : 6 ธันวาคม 2555 13:07:25 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1895 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 96 คน [