Group Blog
 
<<
กันยายน 2548
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
30 กันยายน 2548
 
All Blogs
 
วันเกิด...ที่ไม่เหมือนเก่า


วันนี้ มีโอกาศได้ถกปัญหาธรรมกับอดีตล๊อกอินโด่งดังของห้องสยาม "คนใจดี" หลังจากที่ช่วงหนึ่งเดือนที่ผ่านมา ทั้งฉัน ทั้งคนใจดี ต่างก้อยุ่งๆ กับงานของตัวเอง และไม่ค่อยได้มีเวลาตบตีกันเท่าไหร่...

วันนี้ คนใจดีบอกฉันว่า... คนใจดีรู้สึกผิด (เล็กน้อยถึงปานกลาง) เนื่องจากไม่ได้อยู่ฉลองวันเกิดกับเพื่อนสนิท ทั้งๆ ที่เคยไปไหนๆ ด้วยกันมาทุกปี แต่ปีนี้ เนื่องจากคนใจดีติดงาน (หรือติดแฟนหว่า) อย่างที่บอกไว้ข้างต้น ปีนี้เพื่อนสนิทของคนใจดีจึงต้องฉลองวันเกิดอย่างเดียวดาย (จริงๆ คนใจดี คงบ่นๆ เพราะไม่ได้ไปเมามากกว่า เดาว่า)

หลังจากคุยกับคนใจดีเรื่องวันเกิดแล้ว... ทำให้ฉันอดไม่ได้ที่จะกลับมาคิดถึงคำว่า "วันเกิด" แล้วก้อ "เพื่อนๆ" ของฉัน มันนานแค่ไหนแล้วนะ... ที่ฉันมีโอกาศได้ซื้อของขวัญวันเกิดให้กับเพื่อนที่เป็น "เพื่อน" ไม่ใช่ เพื่อนที่เป็นแค่ "เพื่อนร่วมงาน"

ฉันยังจำได้ดีว่า สมัยเด็กๆ ทุกๆ ปีในวันเกิดของฉัน ฉันจะกลับบ้านพร้อมด้วยถุงพลาสสิกใบโตๆ ที่ข้างในมีกล่องใบใหญ่ๆ มากมาย ของที่อยู่ในกล่อง ถึงแม้มันจะเหมือนๆ กันทุกปี ซึ่งก้อมักจะหนีไม่พ้นกรอบรูป หรือตุ๊กตาตัวเล็กๆ ราคาไม่เกินไปกว่า 30-50 บาท แต่ฉันก้อยังดีใจ และยังจำได้ถึงความรู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้แกะกล่องของขวัญ

แต่ทว่าเด๋วนี้ ความรู้สึกนั้น มันดูเหมือนจะไม่มีอีกแล้ว... เด๋วนี้ ฉันไม่เคยคาดหวังที่จะได้ของขวัญ แค่เพียงมีใครสักคนบอกกับฉันว่า สุขสันต์วันเกิด แค่ทำให้ฉันได้รู้ว่า เค้ายังจำวันนี้ได้ ฉันก้อรู้สึกดีมากมายจนเกินพอแล้วล่ะ

แล้วพอหันกลับมามองที่ฉันล่ะ จริงๆ แล้ว ฉันเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับวันๆ นี้มากๆ เลยนะ ทั้งๆ ที่โดยปกติแล้ว คนในวัยเท่าๆ กับฉัน หรือในตำแหน่งหน้าที่ตรงที่ฉันทำนั้น เค้าจะไม่ค่อยสนใจกับมันสักเท่าไหร่ ซึ่งมันก้ออาจจะเป็นเพราะว่า ฉันยังมีความเป็นเด็กอยู่ในตัวมากเกินกว่าชาวบ้านชาวช่องเขากระมัง นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ฉันมักจะคอยตั้งกระทู้แฮปปี้เบิร์ดเดย์ให้คนโน้นคนนี้ สนิทมั่งไม่สนิทมั่งก้อตั้งๆ ไป แถมยังเป็นตัวตั้งตัวตีสำคัญในการจัดงานวันเกิดให้เพื่อนๆ ในแผนกอยู่ไม่ขาด ไม่ว่าฉันจะไปอยู่ที่บริษัทไหน แม้ว่าเค้าจะไม่เคยมีการจัดเค้กเป่าเทียนเขียนการ์ดกันมาก่อน ฉันก้อมักจะเจ้ากี้เจ้าการทำให้เค้าทุกงานไป เงินก้อไม่ได้ ค่าการ์ดค่าเค้กก้อจ่ายเอง แต่แปลก แค่เห็นเจ้าของวันเกิดมีความสุข ฉันก้อรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก

เพื่อนๆ ที่แผนกบางคนมักจะแอบพูดดักคอไว้ก่อนเสมอว่า ไม่เอางานวันเกิดนะ ไม่เอาเค้ก ไม่เอาการ์ด ไม่อยากให้มาเตือนว่าแก่... พูดไปเถอะ ฉันไม่ฟังหรอก เพราะว่าทุกครั้งที่พูดแบบนี้ พอถึงเวลาได้อ่านการ์ด ได้ตัดเค้ก ฉันก้อเห็นหน้าบานกันทุกคนแหละ ปากแข็งกันจริงๆ แต่ละท่าน

แต่ในขณะที่มองย้อนกลับมาหาเพื่อนที่ไม่ใช่เพื่อนร่วมงานล่ะ ถามว่า ฉันจำวันเกิดเพื่อนๆ ได้หรือป่าว... ฉันก้อคงจะไม่สามารถตอบได้เต็มปากเต็มคำว่า จำได้หมดทุกคนหรอก เอาเป็นว่า หลักๆ แล้วฉันก้อจำได้เยอะทีเดียวก้อแล้วกัน แต่ปัญหาเนี่ย มันมักจะอยู่ที่ว่า พอถึงวันนั้นๆ ฉันกลับจำไม่ได้ว่า วันนั้นๆ คือวันเกิดของใคร ต่างกันกับเพื่อนที่ทำงาน ที่ถ้านับความผูกพันกันแล้ว น้อยกว่าเพื่อนธรรมดามากมาย แต่ด้วยเจอะหน้ากันทุกวัน ก้อกลับจำได้ แปลกเนอะ...

ว่าแล้วก้อกลับมาคิดแปลกใจไม่ได้ว่า ทำไมหนอ... สมัยเราเด็กๆ เงินเดือนก้อไม่มี ได้เงินไปโรงเรียนแค่วันละสิบบาท ทำไมเราถึงได้มีเงินไปซื้อของขวัญวันเกิดให้เพื่อนได้บ่อยๆ แถมยังมีเวลาไปซื้ออีกแน่ะ ทั้งๆ ที่ไม่เคยได้เดินทางออกนอกเส้นทางระหว่างบ้านกับโรงเรียน ในขณะที่ตอนนี้ เราโตขึ้น มีเงินเดือนเยอะแยะ ไปโน่นไปนี่มากมาย แต่เรากลับไม่สามารถไปหาซื้อของขวัญให้เพื่อนๆ ได้ เป็นเพราะว่าของขวัญมันแพงขึ้นหรือไงนะ ไม่น่าจะใช่หรอก เพราะเงินเดือนเราก้อมากขึ้นด้วยนี่นา "คนใจดี" บอกว่า อาจเป็นเพราะว่า เงินต้องใช้อย่างอื่นที่สำคัญกว่าการซื้อของขวัญให้เพื่อน อืมม... น่าคิดๆ

สรุปแล้ว ถึงแม้ว่าบางครั้งฉันอาจจะหลง จะลืมวันเกิดของเพื่อนๆ ไปบ้าง แต่ก้อไม่ได้หมายความว่า ฉันลืมหรือไม่ได้รักเพื่อนๆ หรอกนะ

แต่ว่า...
วันเกิดฉัน... ใครลืม ตาย!!








Create Date : 30 กันยายน 2548
Last Update : 30 กันยายน 2548 4:25:50 น. 10 comments
Counter : 655 Pageviews.

 
สรุปแล้ว ถึงแม้ว่าบางครั้งฉันอาจจะหลง จะลืมวันเกิดของเพื่อนๆ ไปบ้าง แต่ก้อไม่ได้หมายความว่า ฉันลืมหรือไม่ได้รักเพื่อนๆ หรอกนะ


ซึ้งจังเลยค่ะ

ทำงานเหนื่อยมั้ยคะ ไฟดับอีกหรือเปล่า

คืนนี้หลับฝันดีนะคะ


โดย: yadegari วันที่: 30 กันยายน 2548 เวลา:5:00:23 น.  

 
ส่วนใหญ่จะจำวันเกิดเพื่อนๆ ได้อ่ะค่ะ

แต่ไม่ค่อยมีใครจำวันเกิดเราได้เล้ย หุหุ



...


โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 30 กันยายน 2548 เวลา:7:48:08 น.  

 
นึกว่าจะตายซะแล้ว... ก็จำได้ว่า เดือนนี้ ไม่มีใครแล้วนี่หว่า...



ไปแระ... ( ที่จริง...ต้องไปตั้งนานแล้วด้วย )


ปล. เมื่อไหร่ จะมาหวดลูกยางกันซักทีเล่า... ?


โดย: Phoenixนิลมังกร วันที่: 30 กันยายน 2548 เวลา:9:57:06 น.  

 
สรุปแล้ว ถึงแม้ว่าบางครั้งฉันอาจจะหลง จะลืมวันเกิดของเพื่อนๆ ไปบ้าง แต่ก้อไม่ได้หมายความว่า ฉันลืมหรือไม่ได้รักเพื่อนๆ หรอกนะ

แต่ว่า...
วันเกิดฉัน... ใครลืม ตาย!!

ยุติธรรมมากเคยครับ 555 นับว่าเป็นประชาธิปไตยเต็มใบจริงๆเลย


โดย: merf1970 วันที่: 30 กันยายน 2548 เวลา:14:36:57 น.  

 

ไม่ค่อยลืมวันเกิดเพื่อนอ่ะ
เพราะอีเพื่อนตัวดีมันจะบอกล่วงหน้า
5555


ปล. ไม่ค่อยให้ความสำคัญอ่ะ มันก็แค่วันธรรมดาวันนึง


โดย: ป้าปูเป้ IP: 203.147.0.48 วันที่: 30 กันยายน 2548 เวลา:15:33:32 น.  

 
ผมเฉย ๆ กับวันเกิดน่ะ เพราะว่าไม่ค่อยได้อะไรจนชินแล้วมั่ง อิอิอิ (แต่ได้ก็ดีใจนะ)


โดย: Bluejade วันที่: 30 กันยายน 2548 เวลา:18:09:55 น.  

 
ตอนเด็กๆ ได้ของขวัญจากเพื่อนๆ
ตื่นเต้น ดีใจ และมีความสุขทุกครั้ง

ตอนเริ่มโตขึ้น (ที่จริงก็แค่เริ่มเข้ามหาวิทยาลัย)
ความสนิทก็ห่างหายไป.. ของขวัญน่ะรึ.. ไม่มีแล้ว!


โดย: nods วันที่: 1 ตุลาคม 2548 เวลา:15:39:17 น.  

 

วันเกิดอาเจ๊อีกตั้งหลายเดือน รีบมาเตือนดักคอเชียวน้า


โดย: หนูแนน IP: 61.47.117.53 วันที่: 3 ตุลาคม 2548 เวลา:19:39:39 น.  

 
ขอบคุณที่ไปบล๊อกผมนะครับ


โดย: Bluejade วันที่: 4 ตุลาคม 2548 เวลา:8:37:20 น.  

 


มาแก้ผ้า เอ้ย! แก้ข่าว
คนใจดียังไม่มีแฟนฮ่ะ







โดย: คนใจดี! IP: 61.91.204.159 วันที่: 7 ตุลาคม 2548 เวลา:1:46:53 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

นางมารนอกสังกัด
Location :
Dubai United Arab Emirates

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]










แค่ผู้หญิงธรรมดา

โกรธได้...

ยิ้มได้...

ร้องไห้เป็น...





Friends' blogs
[Add นางมารนอกสังกัด's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.