ให้หนูกลับไปเป็นลูกพ่อนะคะ “ พ่อขา “ ช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมา เป็นช่วงเวลาที่หนูเหนื่อยกับหลาย ๆ เรื่องราวในชีวิตมากเหลือเกิน แต่บางครั้งหนูก็คิดว่า ดีเหมือนกันที่หนูเจอกับเรื่องหนักหนาสาหัส หนูจะได้มีโอกาสหันกลับไปมอง คนที่อยู่ข้างหลังหนูเสมอ คือ...พ่อ กับ แม่ ....ช่วงนี้เป็นบรรยากาศของ “ วันพ่อ “ หนูขอเขียนถึงพ่อก่อนนะคะ (อย่าเพิ่งน้อยใจนะคะแม่ขา) “ พ่อขา “ ช่วงนี้เวลานี้เป็นโอกาสที่หนูได้หันกลับไปมอง “ พ่อ “ ผู้ซึ่งคอยดูลูกคนเล็กของพ่อเผชิญโลกกว้าง อยู่ห่าง ๆ หนูรู้ว่าพ่อยังคงรัก เป็นห่วง และคอยโอบอุ้มหนู ยามเมื่อหนูอ่อนแอและผิดพลั้ง เหมือนยามที่หนูเป็นเด็กน้อยของพ่ออยู่ตลอดเวลา ....หนูอยากกลับไปเป็นลูกน้อยของพ่อเหลือเกิน......เพราะหนูรู้ว่า ความรัก และความเสียสละของพ่อ ยิ่งใหญ่แค่ไหน ...ไม่ว่าหนูจะดื้อกับพ่อ และทำให้พ่อผิดหวัง เสียใจ กี่เรื่องก็ตาม พ่อก็ไม่เคยโกรธหนูจริง ๆ สักที แม้วันที่หนูบอบช้ำ เหมือนนกปีกหัก กลับไปซบอกพ่อ หนูเห็นสายตาของพ่อ หนูรู้ว่า พ่อเจ็บปวดมากกว่า และพ่อไม่เคยซ้ำเติมความผิดพลาดของหนู แต่พ่อยินดีที่จะช่วยหนู เท่าที่กำลังของพ่อจะทำได้ เพื่อสิ่งที่เรียกว่า “ ความสุข “ ของคนเป็นลูก หนูเรียนรู้ความรักและความเสียสละที่ยิ่งใหญ่จากหัวใจของพ่อ แล้วนำมาใช้กับหลาน ๆ ของพ่อ ...อย่างน้อย..หลาน ๆ ก็จะได้ซึมซับสิ่งดีงามเหล่านี้ไว้ในจิตใจที่บริสุทธิ์และบอบบาง ... บางเรื่องราว บางเหตุการณ์ และบางเวลา เกิดความขัดแย้งระหว่างพ่อกับหนู สาเหตุมาจากที่หนูไม่เข้าใจพ่อ และพ่ออาจจะไม่เข้าใจหนู แต่เมื่อเราได้มีโอกาสเปิดใจคุยกัน ...หนูก็รู้ว่า เบื้องหลังข้อขัดแย้งเหล่านั้น ..มีความรัก ...ความเข้าใจจากพ่อ รอหนูอยู่ ตอนนี้หนูหลับตา เห็นภาพที่พ่อ พาลูกสาวตัวน้อยนั่งรถเวสป้าคันเก่าที่บ้านเรา แล้วพาหนูตะลอน ๆ ไปทั่ว ..หนูหลับตาเห็นภาพพ่อคอยวัดไข้ เช็ดตัว และปลุกหนูกินยาตอนดึก เวลาที่หนูไม่สบาย ...หนูหลับตาเห็นแม้กระทั่งภาพที่พ่อยืนถือไม้เรียวรอหนู เวลาที่หนูกลับบ้านจากการแอบหนีไปเที่ยวแถว ๆ ตลาด ใกล้บ้าน ทั้ง ๆ ที่พ่อสั่งห้ามนักห้ามหนา.... “ ชีวิต “ มันไม่ง่ายเลยนะจ๊ะ พ่อจ๋า...หนูเหนื่อยจังค่ะพ่อ...ให้หนูกลับไปเป็นลูกน้อยของพ่อเหมือนเดิมนะคะ...   Create Date : 07 ธันวาคม 2550 25 comments Last Update : 7 ธันวาคม 2550 10:01:53 น. Counter : 1139 Pageviews. Share Tweet

อ่านไม่จบนะคะ อ่านบางช่วง เพราะอยู่ในภาวะอยากแต่จะร้องไห้ ๆ อย่างเดียว เหนื่อยเหมือนกันค่ะ แต่ทุก ๆ อย่างตาก็เป็นคนเลือกเองและตัดสินใจเองเพราะฉะนั้นจึงต้องค่อย ๆ คิดและทำทุกอย่างให้ออกมาดีที่สุด เป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งแรง   โดย: MONROVIA 7 ธันวาคม 2550 10:14:43 น.

..." ความทุกข์ที่เกินทน...จะหลอมคนให้ทนทาน"...อดทนนะจ๊ะ...กว่าจะได้มีดดี ๆ สักเล่ม..ต้องผ่านความร้อน ผ่านความเย็น ผ่านการทุบตี เป็นร้อยเป็นพันครั้ง...แคร์คนที่เราควรแคร์..อย่าแยแสต่อคนอื่นมากเกินไปนัก...เราวัดความเป็นปริมาณไม่ได้หรอกค่ะ ว่ามากหรือน้อยแค่ไหน..แต่เราลำดับได้ค่ะ..ว่าควรรักใครก่อน และ รักใครทีหลัง....นู๋เป็นลูกสาวที่น่ารักของพ่อเสมอและตลอดไป....พี่เชื่อแบบนั้นจริง ๆ...   โดย: เก้าทัพ 7 ธันวาคม 2550 10:44:04 น.

ค่ะ อ่านแล้วคิดถึงตอนนู๋เป็นเด็กเลยอ่ะค่ะ อยากกลับไปเป้นเด็กอีกครั้งนึง อันคงเป็นความสุขมากๆเลย ปล. คนข้างบนนี้มาเร็วจริงๆ หุหุ....   โดย: จินตราตรี 7 ธันวาคม 2550 13:42:03 น.

ซึ้งอีกแล้ว... พี่เหน่งเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง อ้อเคยบอกพี่แล้ว และก็ชื่นชมพี่ด้วย สู้ต่อไปนะคะ พี่เหน่ง มีคนคอยเป็นกำลังใจให้พี่อยู่เสมอจ้า ปล. เห็นด้วยกะพี่จูน คนข้างบนมาเร็วจริง ๆ ฮ่าๆ   โดย: คุณนายขาวมณี 7 ธันวาคม 2550 14:06:07 น.

ชีวิตมันไม่ได้ง่ายจริง ๆ ค่ะ กว่าคนเราจะผ่านอะไรได้แต่ละอย่างต้องใช้ความอดทน และความเข้มแข็ง.. น้องเหน่งผ่านตรงนั้นมาได้ ก็เก่งมากแล้วค่ะ.. และก็ขอให้เข้มแข็งต่อไปนะค่ะ เพราะชีวิตคนเรายังต้องผ่านเรื่องราวอีกมากมายค่ะ และนั่นก็เป็นบททดสอบว่าเราจะเข้มแข็งพอที่จะอยู่บนโลกนี้ได้หรือเปล่า...น้องเหน่งทำได้อยู่แล้วค่ะ.. พี่เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้ค่ะ.. ปล. จริงอย่างน้องจูน กะน้องอ้อว่า คนข้างบนมาเร็วจริง ๆ อิอิ   โดย: ทะเลดาว (yongwa ) 7 ธันวาคม 2550 15:43:32 น.

บางช่วงของชิวิตก็มีช่วงความสุขสมหวัง หยินว่าเวลาเราเจอกับความท้อแท้ก็ลองนึกถึงช่วงเวลาที่มีความสุข อย่างน้อยมันก็ทำให้เราลืมเรื่องแย่ ๆ ไปได้   โดย: PS-pani 7 ธันวาคม 2550 18:47:43 น.

อ่านแล้ว ซึ้งจังเลยอ่ะค่ะ พี่เหน่ง... เน๊อะพี่เหน่ง ไม่ว่าเราจะโต ขนาดไหนแล้ว พ่อ เราก็ยังคงเป็นลูกน้อยของพ่อ เสมอ...   โดย: naragorn 7 ธันวาคม 2550 19:00:33 น.

มาให้กำลังใจอีกคนนึงนะคะ...เหน่งเป็นคนเข้มแข็งคนนึงนะคะ..พี่เชื่อว่าเหน่งต้องผ่านพ้นปัญหาต่างๆ ไปได้ค่ะ.. พี่เห็นด้วยนะคะ..ส่วนใหญ่คนที่รักเรามากที่สุด..จะเป็นคนสุดท้ายที่เรานึกถึงเสมอค่ะ.. บางครั้ง...เราไปเสาะแสวงหาความรักจากที่ไหนๆ เมื่อผิดหวังไม่เป็นดังตั้งใจ..ก็เสียใจเจียนตาย..แทบไม่เป็นผู้เป็นคน..เราร้องไห้เสียน้ำตาไปกับใครก็ไม่รู้...แต่เราไม่เคยหันกลับมามองคนที่รักเราแบบไม่มีข้อแม้อย่างพ่อกับแม่เราเลย..ว่าท่านจะรู้สึกเจ็บปวดมากกว่าเราไม่รู้จักกี่ร้อยกี่พันเท่าที่เห็นเราเจ็บปวด.. สุขสันต์วันพ่อค่ะเหน่ง..   โดย: ฝน วนันฯ (fon_wanan ) 8 ธันวาคม 2550 1:30:05 น.

แวะมาทักทายค่ะ รู้สึกคิดถึงพ่อทุกครั้งที่มีใครเอ่ยถึงพ่อ   โดย: แม่ฮานึร 8 ธันวาคม 2550 13:37:26 น.

ไม่มีใครรักเรา และเสียสละให้เรา ได้เท่ากับพ่อแม่อีกแล้ว   โดย: SaiStep 9 ธันวาคม 2550 7:08:01 น.

ซึ้ง   โดย: boatboat 9 ธันวาคม 2550 13:15:34 น.

ขอบคุณสำหรับ blogดีๆที่อ่านทุกที ก็ไม่เคยรู้สึกเสียดายน้ำตาเลยครับ   โดย: noooon010 10 ธันวาคม 2550 0:51:28 น.

วันของพ่อ แต่จริงๆแล้วของทุกๆวัน คือวันของพ่อและแม่   โดย: mim_peter 10 ธันวาคม 2550 17:53:43 น.

สูขสันต์วันพ่อย้อนหลังนะคะ คุณเหน่งขอให้มีความสูขมากๆ ประทับใจในความรักของพ่อเช่นเดียวกันค่ะ ขอเป็นหนึ่งกำลังใจเล็กๆให้คุณเหน่งนะคะ อุปสรรคเรื่องเลวร้ายทั้งปวงขอให้ผ่านพ้นไปด้วยดี   โดย: เพีย (pinpeeya ) 11 ธันวาคม 2550 21:00:58 น.

มาช้าดีกว่าไม่มา... อ่านแล้วอยากบอกว่า "ผมรักพ่อนะครับ" ปล.นักศึกษาสาวในรูปนั่นใครอ่ะพี่เหน่ง หน้าเหมือนพี่เหน่งเลย แต่น่ารักกว่า อิอิ   โดย: บุรุษพเนจร 12 ธันวาคม 2550 20:28:41 น.

โดย: peta.W 12 ธันวาคม 2550 22:01:30 น.

อ่านเรื่องพ่อทีไร...น้ำตาก็ไหลทุกที หากย้อนเวลาได้ก็อยากย้อนเวลาให้พ่อยังอยู่กลับนกเหมือนกันค่ะ พี่เหน่ง...เวลาที่ใจมันเหนื่อยหรือท้อกับเรื่องต่างๆ ที่ประดังเข้ามา ร่างกายก็เหมือนกับขาดน้ำมัน ไม่มีแรงที่จะขับเคลื่อนต่อไปได้... ...เรื่องบางเรื่องเข้ามาหาทั้งสี่ด้าน จนบางครั้งหาทางออกไม่ได้ หากปัญหาเข้ามาทั้งสี่ทิศ ตะวันออก ตะวันตก ทิศเหนือ ทิศใต้ หวังนะค่ะพี่เหน่ง คงจะมีซอกเล็กๆ ของช่องว่างระหว่างทิศทั้งสี่ด้านให้เราได้แทรกกายออกมาได้... ...ไม่ว่าตอนนี้พี่เหน่งจะพบเจอกับปัญหา ที่มาทำให้ร่างกายอ่อนล้า อ่อนแรงที่จะสู้ ขอให้พี่เหน่งอย่าลืมกำลังใจคนสำคัญทั้งสองนะค่ะ น้องบุ๊ค กับน้องบีม... ...นกซื้อหนังสือเล่มหนึ่งมาอ่าน...ของคุณปูปรุง *ถ้ามันเหนื่อยเกินไป ก็พาหัวใจกลับบ้าน* ไม่ว่าจะเหนื่อยหรือท้อแค่ไหน พาหัวใจกลับบ้านนะค่ะพี่เหน่ง...   โดย: น้ำภูฟ้า 13 ธันวาคม 2550 2:22:17 น.

ชีวิตมันมี อย่างละ2 แบบ คือ มีสุขก็มีทุกข์ มีขาวก็มีดำ มีปัญหาก็แก้ได้ ชีวิตทุกคนมีคำตอบอยู่เสมอ มาให้กำลังอีกคนนึง พึ่งเข้ามาครั้งแรก ขอแอดบล๊อคหน่อยนะคะ ไม่มีวันไหน สำคัญเท่ากับวันนี้....นะคะ   โดย: คนดีค่ะ1 (คนดีค่ะ1 ) 13 ธันวาคม 2550 20:21:13 น.

เฮ้อออ อ่านแล้วรองไห้เลยค่ะ เพราะพูดกับพ่อบ่อยมากค่ะว่า อยากกลับไปเป็นเด็ก อยากกลับไปเป็นเด็กที่อยู่ในความดูแลของพ่อ มีพ่อปกป้อง ไม่มีใครกล้ารังแก มีพ่ออยู่ ปัญหาทุกอย่างมีทางออกเสมอ... พี่เหน่งสู้ๆนะคะ ไม่มีอะไรจะบอกได้มากไปกว่านี้ ในฐานะแค่เด็กคนนึง เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ   โดย: Kaekoe 16 ธันวาคม 2550 0:43:22 น.

อ่านแล้วร้องไห้เลยค่ะ เพราะไม่มีพ่อให้กอดแล้ว ตอนนี้ก็...สู้เพื่อแม่ แวะเข้ามาเยี่ยมชมบล๊อคค่ะ   โดย: เป๋าตังค์เป๋าตุง 16 ธันวาคม 2550 12:02:32 น.

พ่อแม่เป็นที่หนึ่งในใจเราเสมอค่ะพี่เหน่ง ไม่ว่ายอมสุขยามทุกข์ เค้าจะยืนอยู่ข้างเราเสมอ ไม่ว่าตอนนี้พี่เหน่งกำลังเหนื่อยหรือท้อใจเรื่องใด น้องคนนี้จะเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ สู้ๆๆค่ะ   โดย: adnakus_p 16 ธันวาคม 2550 23:43:26 น.

หวัดดีอีกครั้ง ครับ   โดย: boatboat 18 ธันวาคม 2550 19:20:55 น.

สวัสดีครับ แวะมาเยือนครับ   โดย: พฤกษาริมน้ำ 18 ธันวาคม 2550 21:48:12 น.

แวะมาทักทายครับ   โดย: boatboat 20 ธันวาคม 2550 15:14:23 น.

แวะมาทักทายค่ะ.....ชอบเพลงแหละ... ไว้..วันที่ ๑๙ -๒๐ ม.ค..เจอกันนะค่ะ   โดย: นก (Envi.Ed ) 21 ธันวาคม 2550 13:07:56 น.