ห้าวันแล้ว..ที่ไม่ได้นอนหลับให้เต็มตา
ห้าวันแล้ว..ที่ต้องคอยหวาดผวากับเสียงโทรศัพท์ยามดึก
ช่างเป็นช่วงเวลาที่ทรมานหัวใจเหลือเกิน....


คำพูดสามประโยคสุดท้ายที่พ่อพูดกับหนูยังดังก้องอยู่ในหัวไปมา..
"หนูไม่หิวข้าวเหรอลูก"
"ใครไปรับอ้วนล่ะลูก"
"หนูยังไม่กลับอีกเหรอลูก..ค่ำแล้ว"

พ่อไม่เคยนึกถึงตัวเองเลย...พ่อนึกถึงแต่ลูก ถามถึงแต่หลาน
ทุก ทุกลมหายใจของพ่อมีแต่ลูกและหลานตัวน้อย..


ปาฏิหาริย์มีจริงไหมนะ...ปาฏิหาริย์...
อยากขอซื้อปาฏิหาริย์เหมือนในโฆษณาที่เคยดู
ไม่อยากได้มากมายอะไรเลย..
อยากได้เวลาแค่หนึ่งนาทีเท่านั้น...แค่หนึ่งนาที...


หนึ่งนาทีที่หนูจะบอกพ่อว่า....
"อี่หล้าหน้อย" ของพ่อ....เป็นผู้ใหญ่มากแล้ว
หนูแข็งแรงมากพอที่จะเผชิญชีวิตข้างหน้าได้อย่างดี
หนูแน่ใจว่า หนูจะไม่ทำให้พ่อต้องเป็นห่วง
และหนูจะดูแลหลานรักของพ่อให้เต็มกำลังของหนู
เพราะหนูรู้ว่าความหวังของพ่ออยู่ที่การได้เห็นหลานรักเติบโต..งดงาม

Create Date : 06 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2551 0:31:44 น.		52 comments
Counter : 735 Pageviews.
Share Tweet