Bloggang.com : หัวใจแก้ว : อดเสนอหน้า

อดเสนอหน้า

           ความจริงบล็อกเรื่องนี้เขียนไว้นานพอสมควรแล้ว แต่ยังไม่มีโอกาสได้ลงให้เพื่อนๆได้ชมเนื่องจากก่อนหน้านี้มีเรื่องยุ่งๆหลายอย่างในชีวิต ซึ่งรวมถึงอาการเจ็บป่วยของเจ้าหมาหมูด้วย และถึงแม้ตอนนี้ลูกชายจะจากเราไปแล้ว แต่ทุกๆเรื่องเกี่ยวกับเค้ายังคงอยู่ในหัวใจของเราเสมอ รวมถึงเรื่องนี้ด้วย...วันนี้จึงขออนุญาตใช้บล็อกนี้บันทึกเรื่องราวของสุดที่รักของเราหน่อยนะคะ

           ขอเล่าเหตุกรณ์วันนั้นค่ะ คือระหว่างที่เจ้าบิ๊กกับท็อฟฟี่สุนัขพันธุ์โกเด้นของเ้พื่อนบ้านกำลังเดินผ่านหน้าบ้านเราเพื่อไปทำธุระส่วนตัวที่สวนสาธารณะ ตอนนั้นเค้าเห็นเราอยู่ตรงประตูพอดีเลยแว๊บเฉียดเข้ามาทักทายตามประสาหมาใจดี

           แต่หารู้ไม่วันนี้แฮกเลอร์อารมณ์ไม่ดีสุดๆโดยเฉพาะกับหมาตัวผู้ พอบิ๊กเข้าใกล้ประตูเท่านั้นแหละ ลูกเราก็โผล่หัวออกไปดมจากนั้นก็กัดหูเค้าซะงั้น กว่าจะแยกออกมาได้เหนื่อยแทบแย่

ผลลัพธ์คือหูของคู่กรณีฉีกขาดยาวประมาณ 1 นิ้ว และเจ้าบิ๊กได้ฉายาใหม่คือ "น้องแหว่ง"

           ที่เกิดเหตุการณ์นี้ได้เพราะประตูที่ทางโครงการทำไว้ให้ มันมีช่องว่างระหว่างซี่ห่างกันเยอะไปหน่อย สุนัขที่หัวไม่ใหญ่มากๆๆ จะสามารถโผล่หัวออกไปด้านนอกได้

           พอเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเราก็เริ่มกังวลเพราะในหมู่บ้านเราบางครั้งจะมีสุนัขหลุดออกมาเดินเล่นอย่างอิสระ แบบนี้เราก็กลัวซิถ้าลูกเราไม่โผล่ไปกัดเค้าอีก ก็อาจมีตัวอื่นแอบเข้ามาในบ้านแล้วโดนลูกเราง่ำเข้าให้ ฉะนั้นทางที่ดีที่สุดคือต้องจัดการปิดกั้นช่องว่างตรงประตูนี้ซะ

           อุปกรณ์ก็พื้นๆเหมือนที่บ้านอื่นๆเค้านิยมทำกันคือใช้ตาข่ายพลาสติกอย่างแข็งเอามาปิด โดยเริ่มจากการวัดพื้นที่ความยาวที่ต้องการกั้น จากนั้นก็วัดขนาดความสูงที่ต้องการโดยใช้ส่วนสูงของสุนัขเราเป็นเกณฑ์

           ตัดพลาสติกเรียบร้อยแล้วก็ทำการประกบเข้ากับประตูโดยใช้ลวดยึดให้แน่นหนา และต้องคอยเช็คด้วยว่าตรงไหนหย่อนไปรึเปล่า ช่วงนี้ใช้ความระมัดระวังซักนิดนะคะเพราะอาจได้เลือดเหมือนเราได้

เรียบร้อยแล้วค่าา คราวนี้คุณลูกชายก็ไม่สามารถเสนอหน้าออกไปทำซ่าได้แล้วล่ะ 55555

           เราเลี้ยงสุนัขไม่ใช่เฉพาะแค่ในบ้านเราเท่านั้นนะคะที่ต้องรับผิดชอบ อะัไรที่จะส่งผลกระทบถึงเพื่อนบ้าน เราคนเลี้ยงก็ต้องพยายามป้องกันด้วย เช่นไม่ปล่อยให้ขับถ่ายเรี่ยราด เวลาพาออกนอกบ้านต้องมีการควบคุมที่ดีเช่นใช้สายจูง รวมถึงเรื่องอื่นๆด้วย บ้านเราไม่ได้อยู่โดดเดี่ยวกลางขุนเขาเพราะฉะนั้นความเกรงใจกันระหว่างเพื่อนบ้านสำคัญมากค่ะ จะได้มีความสุขกันทั่วหน้าทั้งคนทั้งหมาเนอะ.....

ปล..หลับให้สบายนะครับลูก แม่คิดถึงหนูเสมอจ๊ะ

Create Date : 02 ธันวาคม 2553

Last Update : 20 พฤษภาคม 2554 14:55:44 น. 4 comments

Counter : 2391 Pageviews.

Share
Tweet