Bloggang.com : ปากกาพเนจร : อย่าลบหลู่

อย่าลบหลู่

เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ เมื่อเกือบหลายเดือน เพื่อนผมได้ชวนไปอบรมของห้องสัมมนาบริษัทแห่งหนึ่ง

ตอนนั้น ผู้นำระดับสูงของกลุ่มท่านหนึ่ง ได้ขึ้นมาให้ข้อคิดและกำลังใจในการทำงาน มีอยู่ครั้งหนึ่ง

ท่านเล่าให้ฟัง

W ชีวิตเนี่ยนะครับ เราไม่ใช่เจ้าของมัน
ผมกล้าพูดจริงๆว่า เราไม่ใช่เจ้าของมัน มีอยู่ครั้งหนึ่ง
ผมขึ้นรถสาย อะไร สักอย่าง เออ ช่างมันเถอะ รถเนี่ยนะ
โล้งโล่ง ผมก็นั่งแมะที่เก้าอี้ตัวหนึ่งนับได้ตัวที่ 3

จากเก้าอี้คนขับ ทีนี้ ตอนนั้น เราจะไปประตูน้ำ
ไปทำธุระให้คุณพ่อ ไอ้เก้าอี้ที่ผมนั่งเนี่ยนะครับ
มันร้อนมาก ร้อนแบบน้ำเดือดๆเลยนะ

มันน่าแปลกคือว่า ตอนนั้นมันเดือน พฤศจิกายน
แดดกำลังแรงเปรี้ยง ตามสไตล์หน้าหนาวบ้านเรา

ผมงงมาก ตกใจกระโดดโหยงทุกคนในรถหันมามอง
เลยนะ ( มีอยู่ 5 คน ) ผมก็คิด
ชิท... ไม่ให้นั่ง ไม่นั่งก็ได้วะ

ผมก็ย้ายไปนั่งที่ ตัวที่ 7 พอขับไปได้ครึ่งทาง

รถประจำทางอีกคัน มันขับจี้มาจากข้างหลัง
คนขับรถที่ผมนั่ง เก่งมากๆๆ
สามารถขับรถประจำทางเมล์ขาวให้มี
ความเร็วเท่ากับรถเก๋ง ( ถึงมันจะมีรถพ่วง
18 ล้อ อยู่ข้างหน้าก็เถอะ -0-'')

เค้าขับไม่ลดความเร็วเลย พอจอดป้ายที่พึ่งแซงมา
ปุ๊บ

โครม!!

ต่อหน้าต่อตาเลยครับ

กระจกหน้าต่างบานที่ติดกับเก้าอี้ที่ลวกก้นผม
มันหล่นโครมลงมา

เราเริ่มคิด....เอ๊ะ ....ถ้านี่เป็นหนังทำไมไม่มีใคร
สั่งคัทวะ....นี่ตกลงจะปล่อยให้ตูอึ้งแบบนี้เรอะ

นี่เป็นบทสนทนาที่ไม่มีการเซ็นเซอร์
เทคเดียว ผ่าน

" เพ่! กระจกหล่นอ่ะ "
" ไอ้โต้ง กุบอกแล้วใช่มะ ว่าให้เปลี่ยนน่ะ หา "
" โทษพี่ ลืม! แล้วเอาไงดีพี่"
" เอาซากมันออกมา แล้วปล่อยไว้โล่งๆ
งั้นแหละ ขอกุวนอีก 4 รอบก่อน"
" แต่ตัวถังมันคมนะ พี่ "
" ปล่อยไปก่อน "

ข้าพเจ้านั่งอึ้งอยู่ 2 วิ แล้วท่านผู้นำก็เล่าต่อ

" พอผมเริ่มทำใจได้ ก็มีอาแปะที่อยู่ข้างหลัง
คนนึง เดินมาเงียบๆแล้วพูดว่า

อาตี๋ ลื้อดวงแข็งนะ ดูแลชีวิตให้ดีๆนะ "

ผมคิด ถ้าวันนั้น เรานั่งต่อ
ผมคงไม่ได้มายืนตรงนี้

๐ไม่เชื่ออย่าลบหลู่๐

Create Date : 12 กันยายน 2549

Last Update : 12 กันยายน 2549 17:25:24 น.

1 comments

Counter : 366 Pageviews.

โชคดีมากเลยค่ะ

คนดี ผีคุ้มค่ะ

เชื่อ แล้วก็ไม่ลบหลู่ค่ะ

ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ

โดย: LooKPat

วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:18:20:03 น.