• ถ่านหินจำศีล
• illustrate * kiddy
• illustrate * else
• graphical
• photo essay
• bookcase
• go around
• talkative
• someday
• diarist
• et cetera

2556 มีนาคม ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// ** หน้าจอคอมเราสีเพี้ยน มันจะไม่เป็นปัญหาเลยถ้าเราไม่ได้ทำงานภาพประกอบ เพราะเวลาส่งงานเข้าโรงพิมพ์ สีมันไม่ใช่ และไม่ได้อย่างใจ อย่างที่ทำเอาไว้ ส่วนใหญ่จะเพี้ยนที่สีเหลือง ในหน้าจอสีออกเหลืองส้ม แต่พอพิมพ์จริงมันเหลืองปี๊ดมาก เราพบวิธีแก้ด้วยการโยนงานที่ทำเข้าไปใน Ipod touch4 ซึ่งสีจะตรงกว่า ตลกดีที่แก้ปัญหาให้ตัวเองได้อย่างประหลาดๆ และแม้จะดูสีจากหน้าจอโดยตรงไม่ได้ ไม่เป็นไร Ipod touch ช่วยได้มากเกินตัว ** ** คิดว่าตัวเองจะสงบและมีความสุขกว่านี้ เปล่าเลย เหมือนพักนี้เราใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล สติหลุดบ่อยๆ เหมือนกำลังจะแปลงร่างได้ จากคนที่เรารู้จักเป็นคนที่เราไม่อยากรู้จัก ยกเว้นบางเรื่องเราขอยกเว้นไว้ เพราะเรื่องบางเรื่องเหมาะกับการใช้อารมณ์จริงๆ ** ** แว่นเก่าที่ใช้มาอย่างแสนสุดจะเกินคุ้ม ใช้มาน่าจะถึงห้าปีได้ อยู่ดีๆมันก็หัก เหมือนฮาราคีรีตัวเองซะอย่างนั้น ตระเวนหาแว่นหลายร้าน หลายที่ สุดท้ายมาได้แว่นที่ไม่ได้ตั้งเป้าเอาไว้ หมายถึงสี จริงๆอยากได้สีน้ำตาลใส หรือสีคาราเม็ล แต่ท้ายสุดได้สีดำทึบมา เอาหล่ะ ถ้ามันเวิร์ค เหมาะกับหน้ามากกว่าก็ยินดี น้องในร้านเชียร์แล้วเชียร์อีก (เราเองก็ลองไปเยอะและก็เห็นด้วยกับน้องในร้านที่ว่า) ** ** เดือนที่แล้วมาจนถึงเดือนนี้เดินทางน้อยมาก อยู่กับตัวเอง กับแม่ กับหลาน กับงาน กับเจ้าตาล เจ้าเป๊ปซี่ เหมือนกลับมาตั้งรกรากที่บ้านแม่กลองอย่างถาวรแท้จริงอีกครั้ง หลังจากใช้ชีวิตห่างบ้านบ้าง อยู่บ้านบ้างบ่อยมากจนชิน ตอนนี้จะไปไหนไกลๆเลยไม่ค่อยชิน คิดถึงบ้าน ไม่ค่อยอยากออกไปจากบ้าน ในที่สุด เราได้กลับถึงบ้านแล้ว (อีกครั้ง) ได้ใช้ชีวิตเหมือนตอนเด็กๆ อยู่แถวๆละแวกบ้าน ขี่จักรยาน ให้ข้าวหมา นั่งมองแม่น้ำ กินแกงจืดรสมือแม่ ความสุขของเราตอนนี้คือสิ่งเหล่านี้ จากสิ่งเล็กๆรอบตัวอันแสนคุ้นเคย ** ** แถวแม่กลองมีโลตัสมาเปิดนานแล้ว (ที่ชอบมากคือร้านซีเอ็ดบุ๊คส์) ส่วนบิ๊กซี เพิ่งขยับขยายจะมาเปิดเพื่อเบียดบี้ทำกำไรกับโลตัส โลตัสเลยขยายห้างให้ใหญ่ยิ่งขึ้น เพื่อเป็นการต้อนรับบิ๊กซีอย่างอบอุ่นร้อนแรง แว่วจากมอเตอร์ไซค์รับจ้างที่โลตัสว่า นอกจากบิ๊กซีจะมาพร้อมกับของขายสารพัดแล้ว จะเอาโรงหนังมาลงด้วย แต่ผู้มีอำนาจไม่อนุมัติเนื่องจากเกรงว่าจะเป็นแหล่งมั่วสุมของวัยรุ่น ดีใจได้แค่แป๊บเดียว นึกว่าจะมีโรงหนังให้ดูกันเสียที อ้อ ลืมบอกข้อมูลพื้นฐานไป แม่กลองไม่มีโรงหนังมานาน น่าจะเกินยี่สิบห้าปีแล้ว โรงหนังใหญ่สองแห่ง เจ๊งไปนานมากกกกก ทั้งโรงหนังศรีสมุทร และโรงหนังไอยรา (ปัจจุบันโรงหนังทั้งสองแห่งแปรสภาพเป็นห้างขายของขนาดย่อมๆ) ไม่นับโรงหนังเล็กๆ เก่าแก่ ดั้งเดิม คือ โรงหนังแสงวณิช (ซึ่งอยู่ใกล้ๆบ้านเรา) เป็นโรงหนังที่พ่อแม่เราเคยไปดูสมัยแต่งงานกันใหม่ๆนู่นนนนนนเลย (ปัจจุบันโรงหนังแห่งนี้ยืนร้างอย่างวังเวงไม่ได้แปรสภาพมานานเกินสามสิบห้าปีได้แล้ว) ใจนึงอยากให้แม่กลองเจริญกว่านี้ อีกใจบอกว่าจะดีหล่ะหรือ เอาเป็นว่า พอใจในสิ่งที่มีอยู่ก็แล้วกัน ** ** เรื่องตลกที่เกิดขึ้นกับการคืนภาษีปีนี้กับปีก่อน คือ ปีก่อนรายได้ดีกว่าปีนี้ แต่ได้คืนภาษีน้อยกว่าปีนี้เกือบสามเท่า รายได้สองปีต่างกันนิดเดียว รายละเอียดในรายได้ก็ไม่ต่างกันมาก แต่เกิดอะไรขึ้น เราไม่แน่ใจ แล้วปล่อยเรื่องนี้ผ่านไป แต่ยังติดค้างมาจนถึงปีนี้ ใครเจอแบบนี้บ้าง ** ** ช่วงเวลาแค่ห้าวัน เราอ่านหนังสือทั้งเก่าและใหม่จบไปสามเล่ม อ่านอย่างสนุก รวดเร็ว ได้อ่านหนังสือเยอะๆ คลายฟุ้งซ่านไปได้มากโข ** ** เรื่องเกาหลีเหนือจะยิงขีปนาวุธสหรัฐและเกาหลีใต้ เป็นเรื่องน่ากลัวมาก เราเข้าใจ จึงไม่แปลกใจที่ล่าสุด ได้ดูหนังอเมริกันเรื่องนึง เนื้อเรื่องคร่าวๆมีอยู่ว่า อยู่ดีๆสหรัฐก็ถูกเกาหลียึดประเทศ จับตัวผู้คน ใครขัดขืนฆ่าทิ้ง กลุ่มเด็กวัยรุ่นกลุ่มนึงต่อต้าน พ่อแม่ถูกเกาหลีฆ่าตาย จึงจับกลุ่มรวมตัว หาอาวุธมาต่อสู้ แล้วก็ฆ่ากันไปฆ่ากันมาระหว่างสหรัฐกับเกาหลี ขอประณามหนังเรื่องนี้ ที่พยายามสร้างความเกลียดชังให้กับโลกใบนี้ อเมริกาใช้หนังฮอลลีวูดด่าประเทศที่ตัวเองเกลียดมานานมากแล้ว (ถ้าคุณเคยสังเกต) เราจึงไม่แปลกใจที่ปัจจุบันจีนเองก็ใช้แนวทางเดียวกันนี้ เพื่อให้คนในประเทศจีนรักประเทศตัวเอง และต่อต้านคนต่างด้าวที่เป็นภัย สำหรับเราถ้านึกย้อนไปดูประวัติศาสตร์อันยาวนาน จะเห็นได้เลยว่า สหรัฐนั้นทำลาย สร้างความเจ็บปวด ล็อบบี้ ยึดทรัพยากร แทรกแซง ประเทศต่างๆมานักต่อนักแล้ว เราจึงไม่แปลกใจที่ตอนนี้ อเมริกากำลังมาป้วนเปี้ยนอยู่แถวไทยและเขมร เราไม่ดีใจเลยตอนโอบาม่ามาไทย เพราะรู้ว่านี่คือสัญญาณ ที่หมายถึงการเข้ามาตักตวง เอาเปรียบ หวังประโยชน์เพื่อประเทศตัวเอง การขู่จะยิงขีปนาวุธของเกาหลีเหนือเป็นการกระทำที่ควรประณามเช่นกัน แต่เมื่อเทียบกันแล้ว เกาหลีเหนือเปรียบได้กับตัวร้ายตัวอิจฉาในละครที่ดูออกง่าย ส่วนสหรัฐ เปรียบเหมือนเด็กมีปัญหา (มาก) ที่บอกคนทั่วโลกผ่านหนังฮอลลีวูดว่า ข้าคือซุปเปอร์ฮีโร่ เป็นเช่นนี้มานานมากแล้ว ฝากไว้ให้คิดกันต่อ ** //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////   Create Date : 03 เมษายน 2556     Last Update : 5 กรกฎาคม 2556 19:10:34 น. Counter : 1410 Pageviews.   Share Tweet

2556 กุมภาพันธ์ ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// ** เดือนนี้เน้นภาพ ส่วนคำจะมีมาในเดือนหน้า ดูรูปกันไปพลางๆ สองเดือนแรกของปีนี้ผ่านไปไวเหลือเกิน นี้เข้าเดือนที่สามแล้ว ** //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////   Create Date : 01 มีนาคม 2556     Last Update : 3 เมษายน 2556 1:33:10 น. Counter : 2065 Pageviews.   Share Tweet

2556 มกราคม ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// ** เริ่มต้นเดือนแรกของปีใหม่ ไม่รู้ว่าปีนี้จะเป็นยังไง รู้แค่ว่าพยายามทำชีวิตตัวเองให้ดี และมีสติกับทุกๆเรื่อง ใครจะรู้ว่าอีกชั่วโมงข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง นี่แหละชีวิต ** ** วันเริ่มปี เราได้ยินเสียงแปลกๆ เดาว่าเป็นเสียงลูกปืนกระแทกผนังบ้าน แล้วก็ลืมมันไป จนเวลาผ่านไปหลายวัน เราเจอกระสุนตะกั่วตกอยู่ที่พื้นหน้าห้อง ผนังบ้านสองด้านใกล้ๆกันเป็นรอยเหมือนโดนขูดออก ลูกกระสุนกระดอนจากผนังด้านนึงไปยังอีกด้านนึง ด้านที่ไม้บางกว่าทะลุเป็นรูกลมๆ พระเจ้าช่วย น่ากลัวมาก จุดที่กระสุนสร้างรอยเอาไว้ ห่างจากจุดที่เรานั่งทำงานไปประมาณสองเมตรกว่าๆ ระดับที่กระสุนกระดอน ถ้ามาทางเรา กระสุนจะเข้าที่ประมาณแถวอกเรา ไม่เข้าใจยิ่งข่าวเสนอให้ช่วยกันหยุดยิงปืนขึ้นฟ้า เรากลับรู้สึกว่ามันยิ่งเยอะขึ้น เราไม่รู้หรอกว่าในความเป็นจริงมันเพิ่มขึ้นหรือลดลง แต่กระสุนนัดนี้ ทำให้เราคิดได้ว่า คนเรามีโอกาสตายได้ง่ายๆโดยไม่รู้ตัวได้ทุกเมื่อ พี่เราลองไปคุยกับตำรวจแล้ว ตำรวจบอกว่าแจ้งความไปก็เท่านั้น จบข่าวและโนคอมเม็นท์ ** ** และแล้วเดือนมกรา เดือนแรกของปีนี้ อากาศก็เริ่มหนาว หลังจากคอยมาพักใหญ่ๆ ไม่ผิดจากที่คาด หนาวกลางคืน ร้อนกลางวัน หนาวสามวัน ร้อนสามวัน แถมด้วยฝนประปรายช่วงปลายเดือน อากาศหนาวมันเลื่อนและเคลื่อน จากเวลาที่เคยหนาวๆในอดีตมาราวสามเดือน คงไม่บ่นเรื่องอากาศแปรปรวนแล้ว เพราะยังไงก็เอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้เลย ** ** ทั้งเหนื่อยและหน่ายกับคนใกล้ตัว ไร้ระเบียบอย่างน่าตกใจ เพราะเข้าไปเอาของในห้อง เห็นสภาพห้องแล้วเล่นเอาเราอยากจะร้องไห้ ทนไม่ไหว เลยเข้าไปเก็บกวาดเช็ดถูห้องให้ ห้องเต็มไปด้วยฝุ่น หยากไย่ ขยะ รา ความชื้น หมอนหลายใบทั้งอับและชื้น ขยะบางส่วนเกิดจากเจ้าของห้อง ส่วนที่เหลือเกิดจากหนูลากมากัดแทะ และกลายเป็นขยะในที่สุด เราโกยขยะทิ้งได้สองถุงพลาสติกใหญ่ๆสองใบ ไม่นึกว่าความไร้ระเบียบจะนำมาซึ่งชีวิตอันไร้คุณภาพได้เพียงนี้ ทนอยู่กับสิ่งแวดล้อมแย่ๆขนาดนั้นได้หลายปีได้ยังไง ไม่อยากจะเข้าใจเลย ** ** ขี่จักรยานไปในทิศทางที่เรายังไม่เคยไปสำรวจ ลองดูซะหน่อย ได้ไปถ่ายรูปเล่น เดินดูศาลเจ้าใกล้ๆบ้านที่ไม่ได้แวะเข้าไปเลยหลังจากสิบขวบ (สมัยก่อนเดินไปดูหนังกลางแปลงกับพี่ๆน้องๆที่ศาลเจ้านี้ ปัจจุบันไม่มีหนังกลางแปลงฉายแล้ว) และต้องตกใจเล็กๆ เพราะเจอห้างค้าปลีกขนาดเล็กตั้งอยู่ใกล้ๆวัด ความเจริญเดินทางไปทุกแห่งหน เข้าไปวัด เดี๋ยวนี้วัดทำที่ออกกำลังกายให้กับคนในละแวกนั้น มีลานกีฬา ลองซื้อลาดหน้าจากรถเข็นในวัด ซื้อสปาเก็ตตี้คาโบนาร่าจากห้างค้าปลีก โผล่หน้าไปดูงานบวชที่กำลังดำเนินอยู่ ไปดูรีสอร์ท (ที่เพิ่งรู้ว่ามีอยู่) แบบแว้บๆ ผ่านบ้านเพื่อนสมัยมัธยม ผ่านโรงงาน โรงน้ำปลา บ้านที่ทำเรือลาก เรือตังเก บ้านที่ตากหมึกขาย ร้านของชำ และรายละเอียดรายทางอีกมากมาย ว่างๆจะหาเส้นทางที่ไม่ค่อยได้ผ่าน ไปขี่จักรยานเที่ยวอีก ** ** เดือนนี้งานภาพประกอบมีไม่เยอะ เลยมีเวลาจัดการหลายๆอย่าง หนังสือ นิตยสารทั้งหลายแหล่ ได้อ่าน ได้เปิดดูให้ครบ และอ่านจบไปหลายเล่ม จัดการห้องทำงานให้เข้าที่มากขึ้น (ทำให้ของมันเยอะแยะมากมายขึ้นไปอีก) โละของออกจากห้อง อะไรไม่ใช้แล้ว จัดการแยกขาย บริจาค ชั่งโล มีเวลาดูแลบ้าน (เฝ้าบ้าน) ดูแลหมามากขึ้น ไปสำรวจตลาดมากยิ่งขึ้น ถ่ายรูปมากขึ้น เล่นเน็ตเยอะขึ้น ได้ขี้เกียจหนักข้อกว่าเดิม กลายเป็นว่าตอนที่ยุ่งมากๆแล้วนึกอยากทำอะไรที่ไม่ใช่งาน เอาเข้าจริงพอมีเวลา ไอ้อะไรที่คิดว่าอยากทำ ก็ทำได้บ้าง ทำไม่ได้บ้าง ชีวิตฟรีแล็นซ์ก็เป็นเช่นนี้แล ** //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////   Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2556     Last Update : 1 มีนาคม 2556 22:25:54 น. Counter : 1150 Pageviews.   Share Tweet

2555 ธันวาคม ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// ** วันพ่อที่ผ่านมา ได้ดูถ่ายทอดสด “การเสด็จออกมหาสมาคมของในหลวง” ผู้คนเรือนแสนมารอเข้าเฝ้ารับเสด็จกันอย่างน่าปลื้มปีติเป็นที่สุด ขอพระองค์ทรงเป็นมิ่งขวัญของปวงชนชาวไทยตราบนานเท่านาน ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน ** ** เดือนสุดท้ายของปี 2012 เดือนที่มีข่าวหนาหูว่าโลกจะแตก แม้แต่แม่ค้ายังพูดคุยจนลอยมาเข้าหูเรา เราได้แต่คิดว่าโลกไม่แตกหรอก และไม่ได้แตกเสียงดังโพล๊ะเหมือนแตงโมลูกใหญ่ๆตกลงพื้น แต่โลกจะค่อยๆแย่ขึ้นเรื่อยๆ แบบที่เราเห็นข่าวภัยธรรมชาติแปลกๆ ที่มีให้เห็นมากขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน โลกคงจะแปรปรวนหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ ให้นึกถึงกรณีดินยุบ หายเป็นวงโหว่ๆใหญ่ๆ คนคิดไม่ดี ทำไม่ดีไว้มากๆคงสะดุ้ง “ธรณีสูบ” คงใกล้เป็นความจริงแล้ว 555 ** ** เอาเรื่องใกล้ๆตัวนี่แหละ แถวบ้านแม่กลอง ช่วงที่น้ำทะเลหนุนเข้ามาเยอะๆ น้ำก็ท่วม ท่วมแบบชั่วคราว ท่วมเช้า แห้งเที่ยง เดือนนี้ท่วมไปหลายหน และในบางหนเราต้องไปกรุงเทพแต่เช้า เลยต้องใส่รองเท้าแตะลุยน้ำ พร้อมเตรียมรองเท้าผ้าใบเอาไปเปลี่ยนบนรถตู้ นึกถึงวัยเด็ก ที่เดินกลับบ้านหน้าฝนแบบรองเท้าอิ่มและบวมน้ำ จนรองเท้าแห้งไม่ทันไปเรียนอีกวัน ** ** เดือนนี้ได้ดูหนังในโรงสามเรื่อง ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องที่เฝ้ารอ นับวันด้วยความอยากดู เรื่อง Cloud Atlas, Hobbit และ Life of Pi ชอบทั้งสามเรื่องเลย ชอบในคุณภาพ ชอบในความตั้งใจของทีมผู้สร้างทุกฝ่าย ชอบมุมมอง แง่คิดบางประการที่พบ เรื่องที่ชอบมากสุดคือ Cloud Atlas ชอบทั้งเนื้อหา การนำเสนอ ประเด็นที่จะพูด กำกับศิลป์ การแต่งหน้า (โดยเฉพาะแต่งหน้าฝรั่งให้เป็นตี๋หมวย แต่งหมวยให้เป็นฝรั่ง) สิ่งที่เด่นที่สุดคงต้องยกให้เนื้อเรื่องอันเป็นหัวใจหลัก ที่นำพาเราไปสู่ หนังที่ทำให้เราคิดแล้วคิดอีก คิดย้อนกลับไปกลับมาได้อย่างสนุก เป็นหนังที่รู้เลยว่าผ่านการคิดก่อนเป็นหนังจริงเยอะมากกกกกกก ** ** ช่วงกลางเดือนไปพูดเปิดตัวหนังสือ “สนุกใกล้บ้านที่สมุทรสาคร” ที่ SK Park ณ มหาชัย ใกล้บ้านเรานี่เอง ในปีนี้ ก่อนหน้าการไปพูดครั้งนี้ เราได้ไปพูดที่ศูนย์สิริกิตต์ในงานสัปดาห์หนังสือหนนึง พูดให้รุ่นน้องที่บูรพาฟังหนนึง และหนนี้หนที่สามในรอบปี เยอะอย่างไม่คาดคิดว่าจะต้องไปพูดในปีเดียว ถึงสามครั้ง ฟังดูอาจไม่เยอะ แต่การไปพูดต่อหน้าผู้คนสำหรับเราเป็นเรื่องใหญ่พอควร ถึงขนาดเคยคิดไว้ว่าจะปฏิเสธคำเชิญ คำขอให้ไปพูดอย่างถึงที่สุด แต่เมื่อถึงเวลาจริงๆ ปฏิเสธไม่ได้จริงๆ ก็เอาเป็นว่า ลองทำดู จะได้ผ่านมันไป และถือเป็นประสบการณ์ที่ลองดูซักตั้ง ดูซิว่าตัวเราเองจะเป็นยังไง หนนี้ไม่ได้เตรียมอะไรมาก ไม่ได้ตื่นเต้น ไม่ได้คิดฟุ้งซ่านก่อนวันไปพูด แถมหนนี้ยังต้องไปพูดให้ครูระดับประถมและมัธยมฟัง นับได้ว่าสองครั้งแรกที่ไปพูด ช่วยเราไว้ได้มาก ทำให้การพูดในหนนี้เริ่มคุ้นชิน มีสติ และไม่ต้องต๊กกะใจตลอดเวลา คิดในใจว่า ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องตื่นเต้น และ แค่พูดให้รู้เรื่องเป็นใช้ได้ แล้วมันก็ผ่านไป ผ่านไปได้ด้วยดี สติดีมีชัยไปเกินครึ่ง ** ** แม่ให้ของเก่าชิ้นนึงกับเรา หน้าตาตอนแรกเห็นเหมือนกระเป๋าเดินทาง เปิดออกดูมันคือเครื่องบันทึกเสียง ใหญ่โตมากเมื่อนึกถึงมือถือ ไอพ็อด ไอโฟน ที่บันทึกเสียงได้ในตัว แม่คงเห็นว่าเรารักษาของที่เก็บหรือของที่สะสมไว้เป็นอย่างดี รวมทั้งเราชอบของเก่า แม่เลยยกมาให้เป็นสมบัติในความดูแลของเรา ไม่รู้จะเอาไปทำอะไร เปิดดู หาสายไฟในตัว นึกในใจ แม้จะซ่อมได้ แต่แถบบันทึกเสียงเป็นม้วนๆนั้น คงหาแบบใช้งานได้ ไม่มีอีกแล้ว ** ** ช่วงปลายเดือนดันป่วยเป็นไข้หวัด ไม่แปลกใจเลยที่เริ่มป่วย ส่วนใหญ่เราจะป่วยเพราะอาหารการกิน คือเริ่มจากกินอาหารที่มีน้ำมันเยอะๆ แล้วไมได้กินน้ำตามมากๆ หรือเว้นช่วงการกินน้ำห่างจากหลังอาหารน้ำมันเยอะๆนานไปหน่อย ไม่นานนักเริ่มต้นด้วยการเจ็บคอ ไอ แล้วตัวร้อนและน้ำมูกจะตามมาในที่สุด รู้ทั้งๆรู้ แต่ก็ลืมจนทำให้ตัวเองป่วยซ้ำเพราะพฤติกรรมเดิมๆอีกจนได้ เหมือนมาดุตัวเอง จะได้จำเอาไว้ ว่าอย่าลืมแบบนี้อีกนะ ฮึ่มๆๆ บลาๆๆ ** ** ช่วงก่อนสิ้นเดือน ตามธรรมเนียมของบ้านที่ทำติดต่อกันมาหลายปี นัดพี่น้องให้ว่างตรงกัน เพื่อเลี้ยงฉลองปีใหม่ที่กำลังมายืนรออยู่ที่หน้าประตูปีเก่า ล้อมวงปิ้งย่างอาหารทะเลเพื่อฉลองในหมู่พี่น้อง และครอบครัวของเรา มากันพร้อมหน้า แม้จะมาช้าบ้าง กินเกือบหมดแล้วเพิ่งมาไม่เป็นไร จุดประสงค์คงเหมือนการรวมตัวให้พร้อมหน้าพร้อมตาแบบเดียวกับสงกรานต์ โชคดีเราเกือบๆหายป่วยแล้ว คอหายเจ็บ เลยกินของปิ้งๆย่างๆได้ (พร้อมกับกินน้ำตามเยอะๆ และเยอะๆเข้าไปอีก) หลานๆมากันเกือบครบ ขาดหน่อเดียว อยู่เชียงใหม่และกำลังเตรียมตัวสอบแอดมิชชั่นแล้ว หลานๆทั้งสี่ มีอาการป่วยมากหนึ่งคน ป่วยเกือบหายอีกหนึ่งคน เรียกว่าอากาศช่วงปีใหม่ที่เริ่มมีความเย็นมาเยือนในตอนเช้ามืด แล้วตอนสายๆก็ร้อนเหมือนหน้าร้อนตามปกติ ชวนให้ผู้ที่มีร่างกายไม่พร้อม อยากป่วยไปตามๆกัน ** ** ปีที่ผ่านมา นับว่าเป็นปีที่ค่อนข้างดี เรียบง่าย ไม่ต้องเจอเรื่องน่าตกใจอะไร ไม่ต้องเจอเหตุการณ์ไม่คาดฝัน มีแต่เรื่องปกติในชีวิตประจำวัน นั่นเรียกได้ว่า ประเสริฐแท้ที่ได้มีชีวิตอย่างปกติสุข ป่วยบ้างเล็กๆน้อยๆ แพ้ผงชูรสบ้างก็แก้ไขได้ เรื่องรอบตัว ญาติพี่น้องก็ดำเนินชีวิตไปตามปกติ ไม่มีเรื่องอะไรต้องตื่นเต้นเช่นกัน การงานไม่เยอะมากมาย เท่าๆกับปีก่อนๆ เรียกได้ว่า ไม่มากเกิน ไม่น้อยไป เราพอใจที่เป็นอย่างนั้น เรื่องจิตใจ หลายปีที่ผ่านมาเราพยายามจัดการอะไรบางอย่าง เหมือนเราพบความไม่สมดุลย์ในใจตัวเอง แต่แก้ไม่ได้ ปรับไม่สำเร็จ แต่ปีนี้ หลายอย่างในจิตใจมันคลี่คลาย พบทางออกในตัวมันเอง ความสมดุลย์ในใจเพิ่มมากขึ้น สุข ทุกข์ไปตามเรื่องตามสถานการณ์ ไม่ได้ฟูมฟาย ไม่อยากเยอะ ไม่อยากเกิน กลัวใจเหนื่อย พออายุเยอะขึ้นได้แต่คิดว่า ไม่ป่วยหนักๆ มีงานทำไปเรื่อยๆ ทุกข์น้อยๆ มองเห็นสิ่งดีๆจากเรื่องต่างๆ มองเห็นความสุขจากเรื่องง่ายๆ แค่นี้ก็พอแล้ว (ซึ่งนับได้ว่าเยอะอยู่ 555) ** ** ปี 2556 เราตั้งความหวังไว้ในหลายๆเรื่อง ไม่ใช่เรื่องทรัพย์สิน เงินทอง หรือความมั่งมีอะไร แต่ส่วนใหญ่เป็นเรื่องตัวเรา ใจเรา พ่อ แม่ ญาติพี่น้องซะส่วนใหญ่ เริ่มคิดถึงอนาคตของตัวเองเล็กน้อย (ปกติเป็นคนไม่วางแผน ไม่คิดไกลมาก) เกี่ยวกับเรื่องงานอีกเล็กน้อย และความเพ้ออีกนิดนึง เพ้อว่าแม่กลองมีร้านหนังสือดีๆใหญ่ๆแบบเอเชียบุ๊ค หรือคิโนะคุนิยะ เพ้อว่าแม่กลองมีตลาดของมือสองแบบตลาดรถไฟ (ซึ่งไม่เกี่ยวกับตลาดร่มหุบ) เพ้อว่าแม่กลองมีแกลเลอรี่ หอศิลป์ เพ้อว่าตัวเองมีร้านขายของเก่า เพ้อว่าได้เรียนขับรถ เพ้อว่าได้งานดีๆต่างจากที่เคยๆทำมา เพ้อว่าได้ไปเที่ยวญี่ปุ่น ยุโรป และรอบโลก หลายอย่างเป็นจริงได้ อีกหลายอย่างคงไม่ใช่ในอีกยี่สิบปีต่อจากนี้ ** ** สุขสันต์วันใหม่ เดือนใหม่ ปีใหม่ สิ่งใหม่ๆ สุขกับสิ่งเก่าๆที่มีอยู่ สุขกับความจริงตามสภาพ สุขตามที่ควรจะเป็น สุขมาก ทุกข์น้อย เลือกความสุขต้อนรับปีใหม่กันได้แบบจัดเต็มเลยคร้าบ ไชโย 2556 ** //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////   Create Date : 04 มกราคม 2556     Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2556 1:04:19 น. Counter : 865 Pageviews.   Share Tweet

2555 พฤศจิกายน ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// ** ระหว่างที่เราเอางานปริ้นที่จะนำไปจัดแสดงออกมาดูบนรถไฟฟ้า คุณปู่ฝรั่งคนหนึ่งเข้ามาชวนเราคุย เพราะสนใจงานศิลปะเหมือนกัน คุณปู่เป็นคนเยอรมัน อยู่เมืองมิวนิค เป็นอาจารย์ด้านเคมี เป็นนักธุรกิจ เล่นดนตรีและทำงานศิลปะที่บ้านเป็นงานอดิเรก เห็นผลงานในมือของเรา เลยสนอกสนใจ ชวนเราคุย คุณปู่กำลังจะไปรับภรรยาที่เดินทางมาไทย นานๆได้คุยกับฝรั่งที แม้จะงงบ้าง รู้เรื่องบ้าง แต่ก็พอสื่อสารกันรู้เรื่อง ดูคุณปู่มีความสุขที่ได้ทำหลายๆสิ่งพร้อมๆกัน ตอนแก่ๆเราอยากเป็นแบบนี้บ้าง ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก ได้เดินทางไปนู่นไปนี่หลายประเทศ และยังแจ่มใสอยู่เสมอ ** ** ไปพูดบรรยายเรื่องอาชีพนักวาดภาพประกอบที่มอบูรพาให้รุ่นน้องฟัง ก่อนพูดเครียดมากกกกก ต้องไปหาอะไรกิน แถมปวดหัว ต้องกินพาราไปหนึ่งเม็ด พยายามตั้งสติ ระหว่างพูดมีตื่นเต้นเป็นระยะ แต่ยังควบคุมความตื่นเต้นได้อยู่ ปล่อยมุข และพูดเนื้อหาไปเรื่อย แม้จะเยิ่นเย้อ รุ่นน้องฟังบ้าง หลับบ้างก็ไม่เป็นไร พอพูดจบรู้สึกสบาย ปลอดโปร่ง โล่ง ไม่ทำตัวเองขายหน้า ไม่ทำคนชวนมาพูดอับอาย แค่นี้ก็พอใจมากๆแล้ว ตอนกลางคืนในอีกวันถัดมามีงานเลี้ยงครบรอบยี่สิบปี ยี่สิบปีตั้งแต่มีคณะศิลปกรรมศาสตร์รุ่นหนึ่ง คือรุ่นของเรา ในชื่องาน ‘Sigum in love’ แม้จะงงๆกับรุ่นน้องบ้าง คุ้นหน้าบ้าง ไม่คุ้นบ้าง แต่งานโดยรวมก็เฮฮาดี ต้องชมรุ่นน้องที่เป็นพ่องาน เพราะตัวเองก็มีงานประจำ แล้วต้องมาจัดงานใหญ่ๆแบบนี้อีก ต้องปรบมือ พร้อมยืน ส่งยิ้มชื่นชมให้ด้วยความประทับใจในความตั้งใจของน้องเค้าจริงๆ ** ** ไปงานแต่งงานเพื่อนที่อัมพวา อายุเฉียดเลขสี่แล้วไม่นึกว่าจะมีใครแต่งงานอีก นานๆได้เจอเพื่อนก็สนุกสนานดี เพื่อนที่เล่นเฟซบุ๊คทุกคน ขยันกันถ่ายรูปมาก ได้อัพเดทว่าใครทำอะไร ชีวิตคืบหน้าไปถึงไหนแล้ว ส่วนใหญ่คุยเรื่องสัพเพเหระ แกล้งลูกเพื่อน อุ้มลูกเพื่อน ถ่ายรูปกับเพื่อน ฟังเพื่อนที่แต่งงานบนเวทีรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง ** ** กลับไปเล่นเฟซบุ๊ค หลังจากห่างหายไปหกเดือน เพราะจะเอารูปถ่ายไปลง เอารูปที่อินเดียไปแปะให้เพื่อนร่วมทริปได้ดู ได้แชร์ ได้กดไลค์กัน และหลังจากนี้ตั้งใจว่าจะพยายามกลับไปเล่นเฟซบุ๊คเรื่อยๆ จะได้เอาข่าวคราว และเรื่องทั่วไปของตัวเรา ส่งต่อไปให้คนรู้จักได้รับรู้มากขึ้นด้วย ** ** หนังสือ “เพื่อนรักในป่าใหญ่” ได้ถูกคัดเลือกให้เป็นหนึ่งใน “100 หนังสือดีเพื่อพัฒนาเด็กและเยาวชนไทย” โดยสำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน (สสค.) ซึ่งได้ทำการเปิดตัวในงานมหกรรมหนังสือระดับชาติครั้งที่ 17 (BookExpo Thailand 2012) โดยหนังสือเล่มนี้ถูกคัดเลือกให้อยู่ในประเภท กลุ่มเด็กเล็กอายุ 0-6 ปี ได้รับคัดเลือกแบบนี้ คนทำงานอย่างเราก็ย่อมดีใจเป็นธรรมดา ** ** ถ่ายรูปห้องที่บ้านแม่กลองส่งไปลงหนังสือเกี่ยวกับการแต่งบ้านของญี่ปุ่น ชื่อ Maisha ไม่นึกเหมือนกันว่าจะได้ลง (เราเอาเรื่องนี้ไปอัพแล้วในกรุ๊ปบล็อก someday) ตอนแรกอ่านไม่ออก รู้แค่ว่ามีคอลัมน์ให้ผู้อ่านจากทางบ้านส่งภาพห้องไปลงร่วมสนุก เราก็ส่งไปพร้อมภาษาอังกฤษที่บอกว่าอยากร่วมสนุกแต่ไม่รู้กติกา ไม่นานนัก ทางนิตยสารดังกล่าวก็ส่งภาษาอังกฤษพร้อมรายละเอียด ที่จะต้องเขียนแนบไปกับอีเมล์ เพื่อตอบกลับไป ตอนเขียนบรรยายภาษาอังกฤษนี่แหละ โหดสุด หินสุด ใช้เวลาอยู่หลายชั่วโมง กว่าจะเขียนตอบกลับไปหนึ่งหน้ากระดาษ ดีใจมากที่ห้องเราได้ไปอยู่ในหนังสือที่เราชอบ (แถมถ่ายรูปเองด้วย) ** ** ตลาดร่มหุบชักจะโด่งดังไกลใหญ่แล้ว ธรรมดาทัวร์จีนมาลง มีฝรั่งให้เห็นตลอด ล่าสุดเห็นคนจีนพานางแบบฝรั่งมาถ่ายแบบกันกลางตลาดร่มหุบ ตอนแรกก็ไม่รู้ว่าคนกลุ่มนี้มาทำอะไร พอเห็นตากล้องกับนางแบบเลยถึงบางอ้อ เราเลยเอากล้องออกมาถ่าย แต่ก็เกรงใจเขาอยู่ เลยถ่ายมาสองรูป แถมรูปไม่สวยอีกต่างหาก นึกไม่ออกเหมือนกันว่า ภาพแฟชั่นที่ได้ จะออกมาเป็นยังไง ** ** สถานการณ์ลอยกระทงปีนี้ดีกว่าปีที่แล้ว ดีกว่าในเรื่องของการเล่นพลุ ปีที่แล้ว พลุประเภทเสียงเหมือนระเบิด ซึ่งเราไม่รู้ว่าเรียกอะไร เล่นกันถึงตีสี่ ปีนี้หยุดเล่นกันประมาณตีหนึ่งกว่าๆ แต่ช่วงห้าทุ่มถึงตึหนึ่ง มีพลุเสียงระเบิด เป็นระยะ กวน ป่วนสติและอารมณ์มากๆ แถมจุดที่เล่นคือ ท่าน้ำตรงวัด ไม่ได้เกรงใจอะไรใครทั้งนั้น ฆราวาส ญาติโยมแถวนั้นคงชอบ ถึงได้จุดพลุกันราวกับมีสปอนเซอร์ออกตังค์ให้ แถมตะโกนส่งเสียงกันโหวกเหวก เหนื่อยมากกกก ได้ยินว่าพลุแบบนี้มันผิดกฎหมายไม่ใช่หรือ แล้วคนพวกนี้ ไปซื้อเหมามาจากไหนกัน ** ** เราไม่เข้าใจ เคยสงสัยกันไหม เวลาดูข่าวในโทรทัศน์ นักข่าวจะบรรยายหลังจากไปสัมภาษณ์คนในข่าวแล้ว มักชอบใช้สำนวนว่า .......คุณนั่นคุณนี่ "ยอมรับว่า" เอ่อ คือว่า เขาให้ข้อมูลปกติธรรมดา เขาไม่ได้เป็นผู้ต้องหา เขาแค่ให้สัมุภาษณ์ แต่นักข่าวใช้คำว่า ยอมรับว่า ฟังดูเหมือนทุกคนที่ถูกสัมภาษณ์เป็นผู้ต้องหาของตำรวจ ที่ออกมายอมรับว่า ซึ่งได้ยินทีไร ยังไงก็ไม่เคยชินซักกะที ** ** เดือนนี้ความฝันอีกหนึ่งอย่างสำเร็จเสร็จสิ้นไปแล้ว นั่นคือ เราอยากมีห้องทำงานส่วนตัว ที่ไม่มีเตียงนอน ใช้ทำงานเน้นๆ เราลองขอห้องจากพี่เราดู พี่เราไม่ได้ใช้ห้องนี้แล้ว ไม่มีของในห้อง ไม่ได้มานอนค้างหลายปีแล้ว พี่เราอนุญาติ เราดีใจมากกกกกกกกก ครั้งนึงถึงกับเอาไปนอนฝันว่ามีห้องทำงานบรรยากาศติดทะเล แสงสว่างเพียงพอ เหมาะแก่การทำงาน ส่วนห้องเดิมแสงค่อนข้างน้อย มีหน้าต่างบานเดียว เราเก็บไว้เป็นห้องนอน และห้องเก็บของ ส่วนห้องทำงานห้องใหม่นี้ มีหน้าต่างสามบาน วิวมองเห็นแม่น้ำหน้าบ้าน แสงสว่างมากมาย สมใจเรา แต่ข้อเสียก็มี ฝุ่นเยอะเหลือเกิน วันนี้กวาดถู พรุ่งนี้ฝุ่นเพียบ เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน มีห้องทำงานเป็นกิจจะลักษณะ จะช่วยให้ทำงานได้ดีขึ้นไหมหนอ 555 ** ** ถ้าให้นับปีของการทำงานในตำแหน่ง "นักวาดภาพประกอบอิสระ" ซึ่งทั้งเขียนเรื่องเอง และวาดรูปด้วย เราทำอาชีพนี้มา 10 ปี 8 เดือนแล้ว ลองกลับไปดูรายละเอียดที่เราจดไว้เป็นอย่างดี เกี่ยวกับปริมาณงานที่ทำมาทั้งหมด เราวาดภาพที่มีคนจ้างจากอาชีพนี้ไปแล้ว เกือบ 7,000 ภาพ ซึ่งฟังดูเยอะมาก มากอย่างไม่น่าเชื่อ มีทั้งงานขาวดำง่ายๆ งานสีชิ้นเล็กๆ ไปจนถึง งานนิทานหน้าคู่ชิ้นใหญ่ๆ เรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่า เราเป็นคนบ้าสถิตินั่นเอง อิอิ ** //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////   Create Date : 30 พฤศจิกายน 2555     Last Update : 5 มกราคม 2556 0:19:34 น. Counter : 1104 Pageviews.   Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• CurioBooks
• finelittleday
• camilla engman
• marc boutavant
• Sara Fanelli
• ana juan
• gabriel pacheco
• Rashin Kheiriyeh
• violeta lopiz
• valerio vidali
• ilustrista
• happy doodle land
• beatrice alemagna
• kevin waldron
• simone rea
• philip giordano
• pablo auladell
• lili scratchy
• isabelle arsenault
• ana ventura
• chuneunsil
• renata liwska
• david weidman
• emma adbage
• three potato four
• hello neest
• uresica
• birds words
• comes mart
• isidro ferrer
• keitaro sugihara
• christopher marvell
• Dominique Donois
• hilke macintyre
• paul rand
• carson ellis
• mieke willems
• atelier pour enfants
• Makoto Kagoshima
• five from the ground
• les happy vintage
• lisa larson
• BlogGang.com