update [ 28*07*2014 ] ในกรุ๊ปบล็อก talkative เรื่อง "facebook งานภาพประกอบของเรา"
Group Blog
 
All blogs
 
2553 พฤศจิกายน

------------------------------------------------------------------------------------------

3 พฤศจิกายน 2553




** มีงานรออยู่ แต่ขี้เกียจอีกแล้ว เป็นวัฒนธรรมปนสันดอนส่วนตัวไปแล้ว
ตอนนี้ใจมันเตลิดไปกับการถ่ายรูป ถ่ายด้วย ipod กำลังเห่อสุดๆ
จะไม่เห่อขนาดนี้หรอก ถ้ามันทำได้แค่ดูหนังฟังเพลงเล่นเน็ต แล้วจบ
แต่มันถ่ายรูปได้ แถมไปโหลด app (application) เกี่ยวกับกล้อง
เกี่ยวกับการถ่ายภาพแบบต่างๆมาใช้ ที่ชอบมากๆ คือถ่ายแล้วออกมา
เหมือนกล้องโลโม่ก็มี เหมือนแบบโพราลอยด์ก็มี
มีหมดเลย ทั้งแบบพาโนราม่า แบบตาปลา แบบสี่เลนส์ สะใจ
ถ่ายรูปทุกอย่างที่คิดว่าน่าจะสวยอย่างเมาส์มันส์
แถมแบบโพลารอยด์ยังทำเก๋ด้วยการคงอารมณ์แบบดั้งเดิมไว้ คือ
พอถ่ายเสร็จ ต้องรอให้ภาพค่อยๆขึ้นมาแบบฟิล์มจริง สนุกซู๊ดๆไปเลย
ที่ว่ามาทั้งหมดเป็น app ที่โหลดฟรี 555 ยิ่งสะใจคนสุดงกอย่างเราเข้าไปอีก
แต่ความละเอียดรูปมันก็ได้แค่ประมาณ 100-150 kb ต่อรูปเท่านั้นเอง
ยกเว้นถ่ายแบบโพราลอยด์ความละเอียดจะอยู่ที่ประมาณ 500 kb ต่อรูป
สำหรับคนที่ชอบฟิล์มจริง ถ่ายจริง ไม่รู้ว่าจะคิดยังไงกับ app นี้

------------------------------------------------------------------------------------------

4 พฤศจิกายน 2553



** โพราลอยด์ฟีเวอร์อย่างต่อเนื่อง
ความเห่อยังคงสถิตอยู่ ไม่รู้ว่าจะหายเห่อเมื่อไหร่
ตอนนี้ก็เลยเดินไปทางนั้นที ทางโน้นที สอดส่ายสายตาถ่ายโพราลอยด์
เก็บภาพอย่างสนุกสนาน มันดีก็ตรงที่ไม่ต้องใช้ฟิล์มจริงนี่แหละ
แถม ณ ปัจจุบันนี้ ฟิล์มโพราลอยด์เขาก็เลิกผลิตไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ราคาฟิล์มสำหรับโพราลอยด์ก็เลยยิ่งแพงขึ้นไปอีก
จะเหลือก็แต่โพราลอยด์แบบ instax ของฟูจิที่ยังผลิตอยู่
เท่าที่อ่านๆในเน็ตคนรักโพราลอยด์เขาทำเว็บไซต์ในการอนุรักษ์โพราลอยด์กันเลย
สู้ต่อไปโพราลอยด์

------------------------------------------------------------------------------------------

5 พฤศจิกายน 2553



** กินแต่ก๋วยเตี๋ยว ก๋วยเตี๋ยวเยอะแยะไปหมด
ทั้งก๋วยเตี๋ยวหมู ก๋วยเตี๋ยวรวมมิตร ก๋วยเตี๋ยวเรือ เกาเหลา
ชอบพวงเครื่องปรุง ถ่ายรูปออกมาแล้วสีสวยมากๆ
เคยได้ยินว่าแม้แต่ก๋วยเตี๋ยวเมืองจีนยังอร่อยสู้ก๋วยเตี๋ยวบ้านเราไม่ได้
บ้านเราเป็นพวกลิ้นรับรสดี ดูจากเครื่องปรุง หรือเวลาปรุงก๋วยเตี๋ยวสิ
ครบเครื่องทุกรส เค็ม หวาน เปรี้ยว เผ็ด
บ้านเรา เมืองเรา คงเป็นครัวของโลกจริงๆ

------------------------------------------------------------------------------------------

7 พฤศจิกายน 2553



** ไปเที่ยวตลาดดอนหวาย นครปฐม
โชคดีน้ำเกือบๆท่วม น้ำเยอะกว่าปรกติ เลยได้เที่ยวแบบไม่ทุลักทุเลมาก
ทริปนี้นั่งล่องเรือ ชมวิว กินกิน ถ่ายรูป เม้าท์ระเบิด
กินไวน์(เพื่อนเอามาด้วยหนึ่งขวด)
สนุกสนานเป็นยิ่งนัก เพื่อนบางคนไม่ได้เจอหน้ากันมาน่าจะห้าปี
บางคนเจอกันเป็นระยะ แม้อากาศจะมัวๆ ไม่มีแดด
แต่การถ่ายรูปก็ดำเนินไปอย่างคึกคักมากกก
แถมยังได้นิทานเล่มโตที่ฝากเพื่อนซื้อจากเมืองนอก
นึกว่าเล่มเล็กๆ ปรากฏว่าเล่มขนาด a3 ถึงว่าทำไมแพงนัก

------------------------------------------------------------------------------------------

9 พฤศจิกายน 2553



** ตื่นขึ้นมารับโทรศัพท์แปลกๆตอนสาย
เราก็ดันพูดคุยโต้ตอบไปเรื่อย ไม่ได้นึกว่ากำลังโดนหลอกอยู่
ยังดีที่ไม่ได้บอกเลขบัตรประชาชนกับเลขบัญชีธนาคารไป
สองหนก่อนเราตัดสายทิ้งเลย เพราะรู้ว่ามาแนวหลอกต้มตุ๋นแน่นอน
แต่แปลกคราวนี้เราคุยด้วยจนจบกระบวนการหลอกลวง
เหลือแค่ขั้นตอนที่เราต้องไปเบิกตังค์ออกจากบัญชี
แต่ยังดีที่เรายังมีบุญอยู่บ้างเลยมีสติไม่ได้เบิกเงินออกมา
คิดทวนไปทวนมา โดนหลอกนี่หว่า
ได้แต่คิดว่าสงสัยจะเพิ่งตื่นนอน ไม่พร้อมกับการจะนึกว่าโดนหลอกอยู่
เย็นวันนี้พอเราโดนหลอก ก็มีข่าวว่าแก็งค์ที่ต้มตุ๋นในลักษณะนี้โดนจับ
เป็นแก็งค์จากไต้หวัน โดยอาศัยคนไทยเป็นคนโทรมาหลอกอีกที
เย็นนี้เลยฉลองความปวดเศียรเวียนเกล้าในยามสาย
ด้วยการเล่นเฟซบุ๊คอย่างเมามันส์เป็นเวลาหลายชั่วโมง

------------------------------------------------------------------------------------------

10 พฤศจิกายน 2553




** ออกไปตลาด เพื่อไปตัดผม โดยมากเราจะตัดผมเดือนละครั้ง
ร้านที่ตัดประจำกำลังย้ายร้านไปอยู่ทำเลใหม่
สมัยยังละอ่อน การหาร้านตัดผมที่ตัดผมได้ถูกใจ ช่างลำบากลำบน
เป็นเวลาทดสอบหาร้านที่ถูกใจไปเรื่อย สุดท้ายก็ได้ร้านนี้นี่แหละ
ที่ตัดผมเสร็จแล้วไม่รู้สึกว่าหน้าตาเราเด๋อๆด๋าๆจากทรงผมที่เราเลือกเอง
ก่อนและหลังตัดผม เดินเล่นไปรอบๆเพื่อถ่ายรูปเล่นเป็นที่เพลิดเพลิน
ไปตรงตลาดร่มหุบ ไปวัดเพชร (วัดเพชรสมุทรวรวิหาร)
พอได้เวลาก็กลับบ้าน ไปตัดขนน้ำหวาน ขนยาวได้ที่
แต่ตัดไม่เยอะมาก ตัดออกประมาณนึง เพราะช่วงนี้อากาศเดี๋ยวเย็นเดี๋ยวร้อน
เอาแน่เอานอนไม่ได้ เลยตัดขนเผื่อไว้สำหรับวันที่หนาวๆด้วย
หลานเตยมาบ้าน ได้เล่นกันราวๆชั่วโมงนึง
วิ่งไปวิ่งมา เจ้าเตยเล่นเป็นเกษตรกร ผลิตปุ๋ย หาปลา หาหอยในอ่างบัว
ขุดดิน พรวนดิน แถมยังเจอเต่าตัวนึงในบ่อน้ำข้างบ้าน
สุดท้ายก็เหมือนเดิมเปิดศึกเขวี้ยงฝักต้นคูนใส่กัน
วิ่งหนีกันไปมาอย่างสนุกสนาน พร้อมกับการเก็บภาพยามเย็นไปด้วย

------------------------------------------------------------------------------------------

11 พฤศจิกายน 2553




ไปตลาดอีกวัน วันนี้ตั้งใจจะเดินถ่ายรูปรอบๆแม่กลองแบบสบายๆ
เริ่มต้นด้วยการไปไหว้พระในวัดเพชร หรือวัดบ้านแหลมที่เรียกกันติดปาก
เหมือนทุกครั้ง หลังอธิษฐานไหว้พระให้เกิดสิ่งดีๆกับเรา ครอบครัวและโลกแล้ว
(ฟังดูเป็นคนดีที่เดียว) ก็เดินปิดทอง แล้วเก็เสี่ยงเซียมซี
วันนี้ได้เลขหก อ่านดูแล้วดีไปหมดทุกสิ่งอย่าง
รู้สึกดีทีเดียว แม้ว่า ชีวิตจริงอาจจะไม่สามารถตรงกับคำทำนายทายทัก
แต่ก็ถือว่าได้อ่านว่าชีวิตจะดีก็นับว่าดีแก่ตัวเราไปก็แล้วกัน
จากนั้นก็เดินออกมาตรงลานวัด เห็นรถกระบะคันนึงจอดอยู่
มีน้องหมาถูกผูกไว้ที่กระบะหลังสองตัว เลยเข้าไปทำความคุ้นเคย แล้วก็ถ่ายรูปไว้
ซักพักเจ้าของหมาก็เดินมาคุยด้วย เลยได้ความว่า ชื่อน้ำหวานกะน้ำตาล
เลี้ยงน้ำหวานไว้ก่อน เอามาเลี้ยงเพราะโดนรถชนมา สะบักสบอมมาก
แต่ตอนนี้สภาพดูไม่ออกว่าเคยโดนรถชน ส่วนน้ำตาลเจ้าของอุ้มมาขาย
ผอมโกรก แถมเจ้าของเวลากินเหล้าก็ชอบเอาเหล้าให้เจ้าน้ำหวานกิน
พอสองตัวนี้มาเจอกัน มันก็ดูแลกันเหมือนพี่น้อง (เป็นตัวเมียทั้งคู่)
เวลาเห็นอะไรท่าทางไม่น่าไว้ใจ หรือมีหมาเดินผ่านบ้าน
เจ้าน้ำตาล (ที่เห็นในรูป) จะรีบงับหูเจ้าน้ำหวานแล้วลากเข้าบ้าน
ทำให้เรานึกถึงข่าว ข่าวนึงเมื่อหลายปีก่อน ประเทศอะไรจำไม่ได้แล้ว
เป็นปลาทองในตู้มีหลายตัว มีปลาทองตัวนึงมันป่วย ว่ายขึ้นมากินอาหารเม็ดเองไม่ค่อยได้
เจ้าเพื่อนปลาทองในตู้ตัวนึง มันก็จะคอยดันเจ้าปลาทองป่วยตัวนี้ให้ขึ้นไปกินอาหาร
ทั้งเรื่องหมาและปลาทองเป็นเรื่องราวที่น่าประทับใจมากๆสำหรับวันนี้
เดินไปทางตลาดร่มหุบ คุณยายที่ขายผลไม้อยู่เรียกให้ช่วยซื้อผลไม้
เราเลยอุดหนุนกล้วยหอมมาหวีนึง คุณยายเล่าว่าไม่นานนี้มีนักท่องเที่ยวญี่ปุ่น
มาเที่ยวและถ่ายรูปยายไว้ ไม่นานนักในวันเดียวกันนักท่องเที่ยวญี่ปุ่นก็กลับมา
พร้อมกับเอารูปที่ถ่ายยายมาให้ ได้ความว่าไปอัดรูปจากร้านแถวๆนี้มาให้ยาย
ช่างใส่ใจ และคิดถึงใจคนอื่นจริงๆ ประทับใจอีกเรื่องนึงแล้ว
ตกเย็นกลับมาทำงานต่อวาดลายเส้น และสแกนเสร็จสรรพ
แต่จู่ๆคอมก็ดับเดี้ยงไปเฉยๆ เปิดเท่าไหร่ก็เปิดไม่ขึ้น
จนเราแน่ใจว่าเจ๊ง เลยไม่พยายามเปิดมันต่อ ไม่เป็นไรพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน

------------------------------------------------------------------------------------------

12 พฤศจิกายน 2553




** ยกคอมไปซ่อมที่ทวีกิจ เสียตังค์ไปอีกสามพันเจ็ด เซ็งสุดๆ
เปลี่ยนเมนบอร์ดกับแรม
ตอนแรกแค่ตั้งใจให้ร้านฟอร์แม็ทเครื่องและลงโปรแกรมให้ใหม่
ที่ร้านบอกสองชั่วโมงก็เสร็จเรียบร้อยแล้ว
ก็เลยไปเดินเที่ยวรอบๆแม่กลอง ถ่ายรูป กิน เที่ยวหนุกหนานมากๆ
เดินไปศุลกากรตรงริมน้ำ มีน้องหมามายืนเคียงเรา ชิดมากๆ
ยืนห่างกันสองเซนติเมตร ด้วยความเอ็นดูมันในใจ เลยยกไอติมที่กินค้างอยู่
ให้มันกิน ดูมันดีอกดีใจมากๆ แต่ตอนเราจะเดินออกมาเพื่อไปทางอื่น
มันมองตาละห้อยเลย ความผูกพันเล็กๆสงผลต่อความรู้สึกได้เหมือนกัน
เดินจากมาด้วยความรู้สึกว่าอยากเอามันกลับมาเลี้ยงที่บ้านจริงๆ ผูกพันกันไปเรียบร้อย
คิดในใจว่า วันหลังจะเดินไปหามัน แล้วเอาขนมไปให้มันกินใหม่
จนถึงตอนนี้คอมก็ยังไม่ได้ ไม่เสร็จ ต้องเปลี่ยนฮาร์ดแวร์บางตัว
ประกอบกับเดินไปทั่วจนไม่รู้จะเดินยังไงตรงไหนแล้ว
เลยเริ่มเซ็ง ต้องจัดการเซ็ง
ที่นึกออกคือหาอะไรกิน เลยไปกินน้ำตกร้านที่เดินผ่านบ่อยๆแต่ยังไม่เคยชิม
อิ่ม อร่อยดีแล้วก็ได้เวลาเดินกลับไปที่ร้าน
สุดท้ายต้องทิ้งคอมไว้บวกกับจ่ายมัดจำเอาไว้ก่อน แล้วค่อยมารับวันหลัง
กลับบ้านมาอาบน้ำ และโรยแป้งไล่หมัดให้น้ำหวาน กวาดและถูห้อง
อดดูพิธีเปิดเอเชี่ยนเกมส์ที่กวางโจว ประเทศจีน เซ็งอีกรอบ

------------------------------------------------------------------------------------------

13 พฤศจิกายน 2553



** จัดการงานที่ค้างอยู่ จนสำเร็จเสร็จสิ้นจนได้ หลังจากมีอุปสรรคหลายประการเกิดขึ้น
ช่วงดึกๆไปหาเพลงจากหนัง eat pray love ฟัง
หาไปหามาดันไปเจอเพลงของ Jason mraz
เลยโหลดเพลง Jason mraz มาฟัง เพราะจัง เพราะจริง ฟังแล้วคุ้นหูมาก
เพลงมันคงดังมานานพอดู เราถึงได้คุ้นๆหูทีเดียวเชียว

------------------------------------------------------------------------------------------

15 พฤศจิกายน 2553



** อ่านอีท เพรย์เลิฟ ชอบตรงที่บอกว่า
“เบล ฟาร์ นีเอนเต” (ภาษาอิตาลี) หมายถึง “ความงามของการอยู่ว่าง”
ความงามของการอยู่ว่าง เป็นเป้าหมายของการงานทั้งปวง
ความสำเร็จสุดท้ายที่คุณต้องเฉลิมฉลองให้มากที่สุด
ยิ่งการอยู่ว่างของคุณประณีตและน่ายินดีเพียงใด
ก็เท่ากับชีวิตคุณประสบความสำเร็จมากเท่านั้น
ที่ชอบเพราะมันดูเป็นตัวเรามากๆ
ไม่ใช่ว่าจะไม่ทำมาหากินหรืออยู่ไปวันๆแต่อย่างใด
เพียงแค่ทำงานตามปกติ แต่เมื่อมีเวลาว่างหลังจากเสร็จงาน
ก็ควรจะใช้เวลาเหล่านั้นทำให้เรามีความสุข สำราญใจให้มากๆ
คงจะตรงกับอุดมคติในใจเรา เลยชอบประโยคนี้ของอิตาลีเขา

------------------------------------------------------------------------------------------

21 พฤศจิกายน 2553





** มีเรื่องอยากบ่นอยากตำหนิคนอยู่หลายเรื่อง
เรื่องเกี่ยวกับความไร้ความคิด ไร้มารยาทของคนที่เราไม่รู้จัก
แต่สื่อสารมาถึงเราในรูปแบบที่ไม่คิดว่าจะเจอ
พิมพ์เรื่องราวทิ้งไว้ในเวิร์ดเรียบร้อยแล้ว
แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจว่าไม่ลงดีกว่า ไม่ใช่เรื่องที่ดีที่ต้องเอามาเผยแพร่
และเป็นเรื่องส่วนตัวเกินกว่าที่จะต้องประจานกัน

** วันนี้เป็นวันดี วันลอยกระทง
แม้จะไม่ได้ลอยกระทงมานาน แต่บรรยากาศก็ชวนให้รื่นเริงพอควร
ลองนึกย้อนไปว่าเราเลิกลอยกระทงไปตั้งแต่เมื่อไหร่
ได้ความว่าเลิกไปเมื่อตอนเรียนมัธยมปลายนู่นเลย
บางครั้งก็ไปกินบรรยากาศกับคนอื่น กับหลานๆที่บ้านแทน
ตอนเย็นๆนั่งสเก็ตช์งานเสนอสำนักพิมพ์
ยังไม่ได้เสนอราคาเลย แต่สเก็ตช์ให้ดูซะแล้ว
จริงๆตามขั้นตอนควรเสนอราคาให้ผ่านก่อน แล้วสเก็ตช์ให้ดู
แต่ไม่เป็นไร อะไรๆก็มีข้อยกเว้นได้เสมอ

------------------------------------------------------------------------------------------

24 พฤศจิกายน 2553



** ไปดูแฮร์รี่ พอตเตอร์มา สนุกพอประมาณ ภาคเจ็ดตอนที่หนึ่งแล้ว
หนังสือสนุกว่าเยอะ แต่ก็อดตามมาดูหนังไม่ได้ทุกที
ซื้อหนังสือ “Urbanista guide to town” มาอ่าน
อ่านแล้วอยากเที่ยวหลายๆที่ตามที่หนังสือแนะนำไว้
เล็งไว้แล้วว่าจะไปที่ไหนบ้าง บางทีการอยู่ในเมือง
ก็ไม่ได้หมายความว่าเรารู้จักเมืองที่เราอยู่ดีพอ
ฉะนั้น อะไรที่คนอื่นไปซอกแซกหามาให้ก็น่าสนใจไม่ใช่น้อย

------------------------------------------------------------------------------------------

27 พฤศจิกายน 2553



** บางทีการอยู่เฉยๆ นั่งนิ่งๆ รออะไรบางอย่าง
ทำให้เราได้มีเวลามากพอที่จะนึก คิด ไตร่ตรองในบางเรื่อง
ปล่อยสมองไปเรื่อยเปื่อย คิดฟุ้งไปต่างๆนานา
เวลาเหลือมากพอ พอที่จะกินกาแฟ ไอติม และเผือกทอดหนึ่งถุง
555 เหมือนจะสุนทรีย์ สุดท้ายก็ไปจบที่เรื่องกินจนได้
สองชั่วโมงผ่านไป การรอคอยก็ผ่านไปเช่นกัน

------------------------------------------------------------------------------------------

29 พฤศจิกายน 2553



ทำงาน ทำงาน ทำงาน ทำงาน อย่างเร่งด่วน
ตอนมีเวลาก็ไม่ทำ พอเวลาน้อยๆก็เริ่มจะไฟลนก้น
เคยอยากจะแก้นิสัยแบบนี้ให้หมดไป
แต่สุดท้ายก็ยอมรับโดยดีว่านี่แหละเรา ถ้าทำอย่างอื่นก็คงไม่ใช่เรา
เรียกง่ายๆว่ายอมแพ้ไปโดยปริยาย นับได้ว่าแม้จะทำงานเชื่องช้า
แต่ท้ายที่สุดพอเครื่องติด งานก็เดินหน้าแบบเรือด่วนเลยทีเดียว
เพ้อเจ้อจริงเลยเรา 5555

------------------------------------------------------------------------------------------


Create Date : 04 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 17 ธันวาคม 2554 13:38:23 น. 17 comments
Counter : 1106 Pageviews.
Share

 
แอบฮารูปพี่ถ่านข้างบน อิอิ
อิจฉาคนเคลียงานเสร็จแล้วจริงจิ๊ง


โดย: หนูมาลี IP: 125.27.2.171 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:25:32 น.  

 
เห็นด้วยกับความเห็นด้านบนค่ะ


โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ วันที่: 4 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:59:36 น.  

 
คุณหนูมาลี และคุณหนีแม่มาอาร์ซีเอ
เนื่องจากพยายามเบิ่งตาให้ดูโตกว่าปกติ
หน้าตาเลยเหมือนตื่นตกใจ ที่เอามาลง
เพราะมันดูฮาจริงๆนั่นแหละ
คุณหนูมาลี ต้องรู้จักกะเราใช่ไหม
เดาอยู่ในใจ แต่ไม่แน่ใจว่าถูกคนหรือเปล่า อิอิ


โดย: ถ่านหินจำศีล วันที่: 5 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:29:35 น.  

 
หนูมาลีไม่ใช่คนรู้จักของพี่ถ่านหรอกค่ะ
เป็นแค่คนแอบอ่านอย่างสม่ำเสมอ
แต่ไม่เคยมาเม้นท์เท่านั้นเอง

ปกติหนูมาลีเห็นแต่รูปเก็กหล่อน่ะค่ะ 555


โดย: หนูมาลี IP: 125.27.31.49 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:19:48 น.  

 
มาเยี่ยมค่ะ อยากเป็นนักวาดภาพประกอบแต่ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง


โดย: งิ้ว IP: 110.49.205.177 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:33:43 น.  

 
คุณหนูมาลี
แหม เราก็นึกว่าคนรู้จัก
แต่ยินดีนะที่มาเม็นท์ให้ได้ยินซุ่มเสียงกันบ้าง
-----------------
คุณงิ้ว
ลองไปอ่านในกรุ๊ปบล็อก talkative ดูนะครับ
หัวข้อเรื่อง "how to be an illustrator"


โดย: ถ่านหินจำศีล วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:18:47 น.  

 
ถ่ายเป็นโพลารอยด์มาแปะไว้ก็ดีนะพี่ถ่าน สวยดี
ว่าแต่ได้ค่าโฆษณามากี่หลักล่ะเนี่ย...อิอิ


โดย: Neilnuch_T วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:30:34 น.  

 
อ่านแล้วค่ะ

ขอชมว่าเขียนได้เยอะมาก น่าจะเป็นนักเขียนอีกอาชีพนะ

หมาน่ารักมาก

อ่านจับใจความได้ว่าสะสมภาพให้ได้ซัก20ภาพก่อนแล้วเดินไปเสนอกับสำนักพิมพ์ไปเรื่อยๆให้เขารับให้ได้ก่อน...แล้วค่อยว่ากัน

มีสถานที่ที่เขาสอนวาดภาพประกอบโดยตรงไหมคะ...


โดย: งิ้ว IP: 110.49.205.106 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:56:40 น.  

 
ชอบเรื่องของเจ้าหมากับปลาทองจังเลยค่ะ
เป็นเรื่องง่ายๆแต่ฟังแล้วประทับใจจัง


โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ วันที่: 17 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:02:22 น.  

 
คุณงิ้ว
ที่สอนภาพประกอบโดยตรง
ส่วนใหญ่เป็นวิชาในมหาวิทยาลัย
ถ้าเป็นตามร้านรับติว จะเป็นพวกองค์ประกอบศิลป์
คงต้องลองเสิร์ชจากในกูเกิ้ล
เป็นพวกเปิดคอร์สสอนภาพประกอบโดยเฉพาะ
ขอบคุณสำหรับคำชมครับ
-----------------
คุณหนีแม่มาอาร์ซีเอ
ตอนนั้นที่ได้ดูข่าวเรื่องปลาทอง
ไม่อยากจะเชื่อตาตัวเองเลย
เพราะส่วนใหญ่เรื่องแบบนี้
มักจะเกิดขึ้นกับสัตว์ที่ใหญ่กว่านั้น
อย่างพวก เต่า ไก่ หมา แมว
ไม่นึกเลยว่าจะเกิดขึ้นจากปลาทอง


โดย: ถ่านหินจำศีล วันที่: 19 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:30:24 น.  

 
หนูมาลีก็ชอบ “ความงามของการอยู่ว่าง” เช่นกันค่ะ
แต่เจ้านายของหนูมาลีมักไม่ชอบค่ะ 55555


โดย: หนูมาลี IP: 182.93.243.47 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:43:24 น.  

 
น้องธี
ขออภัยอย่างแรง ไม่เห็นคอมเม็นท์ได้ไงไม่รู้
ค่าโฆษณาไม่ได้หรอก
บริษัทเขาเจ๊งไปแว้ว อิอิ
-----------------
คุณหนูมาลี
ความงามของการอยู่ว่าง
ใช้ได้เป็นบางกรณีเท่านั้น
ถ้ายึดเป็นหลักในบางที่
อาจนำความวุ่นวายจากการอยู่ว่างมาสู่เราได้
5555


โดย: ถ่านหินจำศีล วันที่: 21 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:01:00 น.  

 
หาในเน็ตเจอแต่ไฮโซหน้าเดิม และไม่มีใครสอนเพื่อซักคน สำหรับโนเนม ไม่มีเพื่อนฝูงในวงการสิ่งพิมพ์ นามสกุลไม่ดัง ไม่เคยเรียนจบเกียวข้อง ไม่รวย

จะเปิดโอกาสยาก เป็นศูนย์เปอร์เซนต์

นักวาดภาพประกอบไม่รวมตัวกัน ก็เหมือนชนกลุ่มน้อย อำนาจการต่อรองไม่มี

นี่คือสังคมที่ยังปากกัดตีนถีบ

๙๙๙๙แต่เดี๋ยวจะลองสะสมรูปก่อน๙๙๙๙

ขอบคุณค่ะ


โดย: งิ้ว IP: 110.49.205.11 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:51:42 น.  

 
กล้องโพลาลอยด์ได้รูปออกมาเร็วดีนะคะ

บางทีนะ ออกไปเจอคู่แม่ลูกตัวเล็กๆเก็บขยะอยู่ อยากถ่ายให้เขานะ คิดเองว่าเขาจะมีโอกาสถ่ายรูปครอบครัวเก็บเป็นของตัวเองไม๊น้า

มันแพงไม๊ ไม่มีปัญญาซื้อ


โดย: งิ้ว IP: 110.49.205.11 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:59:39 น.  

 
คุณงิ้ว
เป็นเรื่องธรรมดาครับ
กว่าเราจะฝ่าฟันมาได้จนถึงวันนี้
ใช้เวลานานอยู่
คนที่เรารู้จักและทำภาพประกอบอาชีพ
หลายคนก็ไม่ได้รวยหรือเด่นดังอะไร
แต่ทำงานเพราะรักงานทางนี้จริงๆ
ถ้าหาที่เรียนไม่ได้
หาความรู้จากในเน็ตหรือหนังสือ
แล้วเรียนรู้ฝึกฝนด้วยตัวเองก็ได้ครับ
ถ้านับไปเมื่อยี่สิบปีก่อน เราว่า
วงการนี้ยากยิ่งกว่าปัจจุบันอีก
ปัจจุบันนับว่ายังพอมีหนทางให้เห็นได้พอควร
บางครั้งก่อนจะไปเรียกร้องอะไรจากใคร
เราก็ต้องต่อสู่ด้วยตัวเองอย่างเต็มที่ก่อนเหมือนกัน
นะครับ
ส่วนกล้องโพลารอยด์
ถ่ายจากไอพ็อด
ไปโหลด app เกี่ยวกับกล้องเช่นโพราลอยด์มาเล่นดู


โดย: ถ่านหินจำศีล วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:24:42 น.  

 
อ่านเรื่องไอพ่อด รู้สึกได้ถึงน้ำเสียงของความตื่นเต้นและเห่อ ^^

ว่าแต่มันน่าใช้จริงๆเนอะ
แต่ไอพ่อดของเรารุ่นดึกยังนอนสงบนิ่ง
เลยหาข้ออ้างซื้อใหม่คงไม่ได้

แต่รูปที่ถ่ายมาประกอบบลอกเดือนนี้
สวยเกุ๋จริงๆด้วย :)


โดย: nanida วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:21:54:24 น.  

 
คุณมด
ขออภัยเพิ่งเห็นคอมเม็นท์เลยตอบช้ามาก
ไอพอดน่าใช้จริงๆ เราเพลินกับการถ่ายรูปมาก
เพิ่งเอารูปถ่ายโพลารอยด์ไปอัด
(ก่อนเอาไปอัดเพิ่มความละเอียดในโฟโต้ช็อปก่อน)
ออกมาสวยดีเหมือนกัน :-)


โดย: ถ่านหินจำศีล วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:10:29:13 น.  

ถ่านหินจำศีล
Location :
สมุทรสงคราม Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 63 คน [?]

///////////////////////////////////////////////

© ถ่านหินจำศีล
ผันตัวจากอาชีพอาร์ตไดเร็คเตอร์
มาเป็นนักเขียนและนักวาดภาพประกอบนิทาน
เมื่อราวๆเดือนมีนาคม 2545
ทำงานและใช้ชีวิตส่วนใหญ่ที่แม่กลอง

บล็อกแห่งนี้ถือกำเนิดเมื่อ 16 กุมภาพันธ์ 2550
มี 11 กรุ๊ปบล็อก รวมบล็อกได้ 354 บล็อก
มีอายุบล็อกนับถึง 16 ก.พ. 2557 ครบ 7 ปีแล้ว
-------------------------------------------------------
https://www.trytobeillustrator.bloggang.com
ได้รับการคุ้มครองจากกฎหมายลิขสิทธิ์ปี 2537
© ถ่านหินจำศีล
-------------------------------------------------------

Find more artworks/photos like this on PORTFOLIOS*NET
Friends' blogs
[Add ถ่านหินจำศีล's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.