|
|
2554 กุมภาพันธ์
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
1 กุมภาพันธ์ 2554
** สำหรับคนจีนวันนี้เป็นวันจ่าย จับจ่ายซื้อของเพื่อไหว้เจ้า
ไหว้บรรพบุรุษในวันพรุ่งนี้ แต่เราดันใช้วันนี้เป็นวันเที่ยวซะงั้น
เที่ยวล่วงหน้าก่อนวันเที่ยวจริง อย่างนั้นวันเที่ยวก็คงหมดสิทธิ์แหง๋ๆ
ออกไปเดินในที่ๆคุ้นเคย ใช้เวลากับตัวเองไปเรื่อยๆ
ว่ากันว่าคนที่ชอบใช้ชีวิตหมดเปลืองไปกับที่ๆมีผู้คนมากมาย
ถือได้ว่าเป็นคนขี้เหงามากกกกก อันนี้ไม่รู้เท็จจริงเป็นยังไงกันแน่
นอกจากออกเที่ยวแล้วยังไปหาอาหารญี่ปุ่นซึ่งไม่ใช่อาหารจีนกิน
สุดท้ายตกลงใจที่ปลาดิบทั้งหลาย ปริมาณอาหารเยอะมากเมื่อเทียบกับราคา
เป็นครั้งแรกที่กินอาหารญี่ปุ่นแล้วกินไม่หมด
น้ำตาซึมและหลับตาเพราะวาซาบิไปหลายรอบ
ปกติกินอาหารญี่ปุ่นใส่วาซาบิอย่างมากก็แค่ประมาณเท่าลูกตะขบลูกนึง
แต่วันนี้ใส่ไปเท่ากับลูกตะขบสามลูก เลยได้แอ๊พพลิชิเอทกับวาซาบิไปหลายรอบ
** และแล้วหนังสือของพี่ฝน หรือ silly นามแฝงในบล็อกแก็งค์แห่งนี้
ก็ได้ปรากฏตัวสู่ท้องตลาดแล้วในวันนี้ เห็นพี่ฝนว่าจะออกตั้งแต่ปลายปี 53 แล้ว
เราคอยไปเมียงมองตามร้านหนังสือเรื่อยๆเป็นระยะ เพราะอยากอ่านมาก
โตเกียวจิน ความสุขรายวันของคนคลานช้า เป็นผลงานผ่านเข้ารอบสุดท้าย
รางวัลนายอินทร์อะวอร์ด ประเภทสารคดี ประจำปี 2553
แม้ไม่ได้รางวัลแต่ก็ดีพอที่ทางสำนักพิมพ์จะนำมาตีพิมพ์ให้ได้อ่านกันถ้วนทั่ว
เห็นปุ๊บ ซื้อปั๊บ อยากอ่านโดยไว หวังว่าคงได้รู้จักพี่ฝนมากขึ้นอีกหน่อย
(ตอนนี้อ่านไปได้ 50 หน้าแล้ว กำลังเริ่มอ่านเรื่อง ช้าง อยู่)
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
2 กุมภาพันธ์ 2554
** ว่าจะรีบกลับบ้าน แต่แล้วข้าวของเก่าๆที่ซุกไว้ในกล่องกระดาษ
ก็เหมือนส่งเสียงเรียกให้มาจัดการปัดฝุ่น หยิบ จับ ขึ้นมาดู
ไม่น่าเลยเรา ของแต่ละชิ้นเหมือนพยายามบอกเล่าที่มาที่ไป
รวมทั้งประวัติของมัน แค่นี้ ก็เล่นเอาหมดเวลาได้นานโข
ถ้วยเซรามิคสองใบที่ทำสมัยเรียนปอตรี ภาพถ่ายส่งในวิชาเรียนโฟโต้
ฟิล์มเก่าๆสมัยเรียน ถ่ายไว้ทั้งตอนไปเที่ยว ถ่ายส่งอาจารย์ ถ่ายผลงานเก็บไว้
ไม้เกาหลัง แปรงทาสี แว่นตาเก่าๆที่เคยใช้สองอัน นกไม้ที่เคยซื้อไว้เมื่อราวยี่สิบปีก่อน
กล่องสังกะสีใส่ฟิล์มสไลด์ กล่องกระดาษที่ว่างเปล่า สีน้ำพลาสติก
กรอบรูป ของเล่นกระจุกกระจิก ที่เหลาดินสอรูปลูกโลก จระเข้ไขลาน
นามบัตรเก่าๆ ลวดดัดเป็นรูปปลาที่เราทำเอง เทปคาสเซ็ตเพลงที่ฟังสมัยมหาลัย
สมุดเฟรนชิพสมัยมัธยม และของเล็กของน้อยอีกหลายรายการ
แม้จะเสียเวลาแต่เป็นการเสียเวลาที่มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
เหมือนภาพวันเก่าๆในช่วงเวลาที่สิ่งของเหล่านั้นมาอยู่ในมือ
มันผุดขึ้นมาเอง (ยกเว้นบางอย่างที่จำที่มาที่ไปไม่ได้จริงๆ)
ท้ายสุดของที่เราผูกพันบางอย่างก็ทิ้งไม่ลง บางอย่างก็ต้องทิ้ง
บางอย่างแยกเตรียมบริจาคต่อไป
การได้จัดการข้าวของที่มีอยู่ ทั้งเก็บ ทิ้ง บริจาค มันทำให้สบายใจยังไงก็ไม่รู้
** นอกจาก โตเกียวจินฯ ที่อ่านอยู่ ตอนนี้อ่านหนังสือ จะเล่าให้คุณฟัง ไปด้วย
เป็นการอ่านซ้อนแบบอยากอ่านทั้งสองเล่มไปพร้อมๆกัน
หลังจากกลับบ้านแล้วก็กินอาหารไหว้บรรพบุรุษทั้งหลาย
อาหารฝีมือแม่ อร่อยเหมือนเดิม คอนเฟิร์ม
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
3 กุมภาพันธ์ 2554
** ออกไปตลาดด้วยหลายจุดประสงค์
ทั้งไปธุระและไปเที่ยว ไปเดินเที่ยวงานสารทจีนตรงหน้าวัดเพชร
ได้เสื้อโปโลมาสามตัว ซักเสร็จหดไปสองตัว อีกตัวหดน้อยหน่อย ยังพอใส่ได้
ว่าจะเอาไปคืนก่อนหมดงานสารทจีน แต่คิดไปคิดมา
เอาเสื้อสองตัวให้หลานไปแล้วกัน นอกจากได้แต๊ะเอียแล้วมีแถมเสื้อให้ด้วย
เดินไปเรื่อย แดดร้อนเปรี้ยง ไปหยุดยืนถ่ายรูปม้าหมุนอยู่นานสองนาน
จนได้รูปอย่างที่พอใจนั่นแหละจึงเดินไปตามทางรถไฟ ตรงตลาดร่มหุบ
เพื่อเอารูปที่เคยถ่ายคุณยายขายผลไม้ ไปให้ เลยขอยายถ่ายรูปคู่กับรูปที่เอามาให้
คุณยายไม่รู้จะขอบคุณยังไงก็เลยให้กล้วยไข่มาหวีนึง
บอกยายไม่เป็นไร แค่อยากเอารูปมาให้ แต่ยายก็ยังยืนยันที่จะให้
ท้ายสุดแพ้น้ำใจคุณยายเลยต้องรับไว้
นั่งเรือหางยาวลุงยะกลับบ้าน แกเลิกขับหางยาวไปพักนึง เพิ่งกลับมาขับได้ไม่นาน
เห็นหน้ากันต่างก็ยิ้มเ ป็นที่รู้กันว่าสตาร์ทเรือรอได้เลย
ถึงบ้านไม่วายเดินต่อ เดินถ่ายรูปไปเรื่อยเปื่อยเป็นกิจวัตรปกติ
เอารูปเก่าๆกลับมาเทียบ เห็นเลยว่าอะไรๆมันเปลี่ยนไปเรื่อยๆ
ไม่มากก็น้อย ตรงนั้นหน่อย ตรงนี้นิด
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
4 กุมภาพันธ์ 2554
** วันนี้แดดดี ออกไปเตร็ดเตร่ เร่ร่อน เอ้อระเหย
ได้กินสปาเก็ตตี้หอยเชลล์ รสชาติแบบไทยๆ อร่อยซู๊ดๆไปเลย
หอมโหระพากับเนยที่เข้ากั๊นเข้ากัน คนทำเขาเก่งจริงๆ
เจอน้องหมา หน้าตาเหมือนเจ้าขนุน หมาเคยเลี้ยงที่ส่งต่อให้ข้างบ้าน
เห็นแล้วคิดถึงเจ้าขนุน สงสัยจะเป็นแฝดพี่แฝดน้องที่พลัดพรากจากกันไป
ตอนกลางคืนจบวันด้วยข้าวต้มรวม หลังจากอิ่มไม่นานนัก ก็ง่วงและหลับยาว
(ควรกินอาหารก่อนนอนสี่ชั่วโมงเป็นอย่างน้อย
พฤติกรรมที่กล่าวมาผู้ปกครองควรให้คำแนะนำ อิอิ)
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
7-15 กุมภาพันธ์ 2554
** จัดการสางงานให้ลุล่วง
ก่อนเริ่มทำงานอย่างจริงจัง ต้องย้อมใจตัวเองด้วยกาแฟรสเข้มก่อน
จะได้พอตะล่อมให้ขยันทำงานได้ต่อเนื่องยาวนาน ได้หลายๆวัน
ไอ้เราก็เป็นประเภท ทำแล้วเที่ยว เที่ยวแล้วกลับมาทำ แก้ไม่หาย
แถมชอบเอามาบ่นซ้ำไปซ้ำมาเรื่อยๆ (ใครอ่านบ่อยๆคงรู้ดี)
พอเห็นควรแก่เวลา ก็เริ่มสเก็ตช์งานของสถาพรบุ๊คส์ต่อ
สเก็ตช์ทั้งเล่ม 32 หน้า เป็นงานเล่มที่สอง จากทั้งหมดสามเล่ม
ต้องใช้พลังงาน สติ และความตั้งใจรวมกันอย่างหนักหน่วง
ในท้ายที่สุดทุกอย่างก็ลุล่วงไปได้ด้วยดี
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
16 กุมภาพันธ์ 2554
** ทำงานเรียลพาเร็นติ้งต่อ
เกือบลืมไปว่ายังเหลืออีกรูปนึงที่ต้องจัดการให้เสร็จเสียที
มัวแต่ชะล่าใจ จนเวลาล่วงเลยไปเป็นสิบวัน
แถมน้องที่กองบรรณาธิการโทรมาตามงานอีก
555 สงสารน้องที่ต้องตามงานกันแบบนี้จริงๆ
ทำไปทำมา เราว่าเราทำงานดิจิต็อลคอลลาจได้น่าพอใจทีเดียว
แต่พอเป็นสีน้ำ เริ่มไม่ค่อยมั่นใจกับมันมากขึ้นเรื่อยๆ
เหมือนต้องกลับไปทดลอง และรู้สึกกับมันในวิธีใหม่ๆแทน
ไม่รู้จะได้เริ่ม และสำเร็จเมื่อไหร่เหมือนกัน
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
18 กุมภาพันธ์ 2554
** งานเรียลพาเร็นติ้งที่ทำไว้เมื่อสองวันก่อน ดันทำผิด พลาดไปประมาณนึง
มิต้องให้ใครมาเร่งเลย รีบแก้อย่างเร่งร้อน จะได้ปิดจ๊อบแวดล้อมให้หมดไป
จะเริ่มลงสีงานสถาพรบุ๊คส์ในเร็ววัน
และแล้ววิทยุ Tivoli ที่เล็งไว้เป็นปี ก็ได้เข้ามาอยู่ในครอบครองของเรา
เห็นว่ามันลดสิบเปอร์เซ็นต์ ไหนๆก็ไหนๆ เลยหยิบตระกร้อมาสอยซะหน่อย
ช่วงบ่ายๆออกไป tcdc ไปดูงาน สร้างเศรษฐกิจไทยด้วยความคิดสร้างสรรค์
สาธุ ขอให้หน่วยงานของรัฐสนับสนุนจริงจัง ต่อเนื่องยาวนานด้วยเถิด
คนไทยที่เก่งๆจะได้มีหนทางมากขึ้นกว่าเดิม
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
19 กุมภาพันธ์ 2554
** หมุนไปหมุนมา ต้องทำปกของสถาพร สองปก
ทางสำนักพิมพ์ต้องเอาปกเล่มสองกับเล่มสามไปใช้ก่อน
มิฉะนั้นเล่มแรกที่ทำส่งไปแล้วก็จะยังพิมพ์ไม่ได้
** ซื้อนมจากฮอกไกโดยี่ห้อ ฮอกไกโด มากิน อร่อยดี
มีหลายรส ทั้งรสกาแฟ รสชาเขียว รสช็อคโกแลต รสกล้วยหอม
ชิมไปสองรส วันหลังจะไปลองรสอื่นๆให้ครบถ้วน
ตามมาด้วย ลูก apple lemon ซื้อมากินด้วยความอยากรู้
ว่ารสชาติจะเป็นยังไง อร่อยมากน้อยขนาดไหน
ตอนแรกนึกว่าจะเหมือนแอปเปิ้ลเขียว มีรสเปรี้ยวหน่อยทำนองนั้น
พอลองกินดู ลงความเห็นแล้ว ได้ความว่า
มันเหมือนแคนตาลูปหอมๆในผลแอปเปิ้ลนั่นเอง หอมหวาน อร่อยใช้ได้เลย
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
20-28 กุมภาพันธ์ 2554
** ลงสีงานสถาพรอย่างขะมักเขม้น ราวกับลิงที่โหนกิ่งไม้น้อยใหญ่ไปมาแสนคึกคัก
(จะเปรียบเทียบให้ได้อะไรขึ้นมาเนี่ย หืม อิอิ)
ช่วงที่โหมงานอย่างต่อเนื่อง ต้องหาช่องว่างให้ตัวเองลอดออกไปสู่โลกภายนอก
ไปหาของอร่อยกิน ให้รางวัลตัวเองด้วยการกินให้อิ่มหนำ
ไปโผล่ตัว และกินอย่างหิวโซที่โออิชิบุฟเฟ่ต์ กินซะเบื่ออาหารญี่ปุ่นไปหลายวัน
กินทุกขนาน ทั้งของคาว ของปิ้งย่าง ทอด ชาบู ของหวาน กาแฟ เค้ก ขนม
ตกลงมีบุญได้กินของอร่อย หรือว่ามีกรรมที่ต้องกินอย่างสุดงกไม่สงสารกระเพาะเลย
วันท้ายๆเกือบเสร็จงาน ไปโผล่ที่จตุจักร
วันนี้เจอตราประทับเก่าๆ ที่แม่ของคนขายสะสมเอาไว้
มีทั้งหน่วยงานราชการ โรงเรียน หรือแม้แต่ตราอะไรก็ไม่รู้ไม่รู้จัก
เห็นว่าเป็นของแปลกเลยรับมาเป็นของตัวเองหนึ่งอัน
ต่อด้วยป้ายเหล็กที่ทหารฝรั่งเขาจะสลักชื่อแซ่เอาติดตัวไปรบด้วย
อะโห ฝรั่งมีแซ่ซะด้วย (กัดตัวเองก็ได้อีก เอาเข้าไป)
เราเลยสลักชื่อ และอาชีพไว้เป็นที่ระลึกหนึ่งอัน ไม่นึกว่าจะเจอของแบบนี้ที่จตุจักร
ถามคนขายว่าเครื่องสลักป้ายเหล็กอย่างที่เห็นตัวเท่าไหร่
คนขายบอกว่า ถ้าจะขาย ก็ขายที่ตัวละสองแสน โหแพงอย่างแรงนิ
หลังจากผลุบๆโผล่ๆเดี๋ยวทำงาน เดี๋ยวแว่บไปเที่ยว
ในท้ายที่สุด วันสุดท้ายของเดือนงานก็เสร็จพร้อมนำส่งสำนักพิมพ์ในวันรุ่งขึ้น
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
| Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2554 |
| Last Update : 3 มีนาคม 2554 21:26:50 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 1375 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: น้องธี IP: 110.168.97.112 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:12:57:53 น. |
|
|
|
| โดย: น้องธี IP: 110.168.97.112 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:13:06:11 น. |
|
|
|
| โดย: ฮะนะโกะ IP: 219.102.113.36 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:18:38:01 น. |
|
|
|
โดย: Skydiary  วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:19:12:07 น. |
|
|
|
| โดย: นีล IP: 124.121.224.17 วันที่: 3 มีนาคม 2554 เวลา:16:47:26 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
สมุทรสงคราม Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 63 คน [?]
|
///////////////////////////////////////////////
© ถ่านหินจำศีล
ผันตัวจากอาชีพอาร์ตไดเร็คเตอร์
มาเป็นนักเขียนและนักวาดภาพประกอบนิทาน
เมื่อราวๆเดือนมีนาคม 2545
ทำงานและใช้ชีวิตส่วนใหญ่ที่แม่กลอง
บล็อกแห่งนี้ถือกำเนิดเมื่อ 16 กุมภาพันธ์ 2550
มี 11 กรุ๊ปบล็อก รวมบล็อกได้ 354 บล็อก
มีอายุบล็อกนับถึง 16 ก.พ. 2557 ครบ 7 ปีแล้ว
-------------------------------------------------------
https://www.trytobeillustrator.bloggang.com
ได้รับการคุ้มครองจากกฎหมายลิขสิทธิ์ปี 2537
© ถ่านหินจำศีล
-------------------------------------------------------
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ที่สำคัญ..คิดถึงมาก...