|
Hachi ฮาชิ ปอมลูกรักของณัชชา
หลังจากที่ณัชชาแอบเหล่คนอุ้มหมาน้อยขนฟูอยู่นานแสนนาน ด้วยความอยากได้... ที่บ้านมีแก๊งค์ไซเป็นฝูงไม่เคยชายตา ...ชิ  เหตุผลที่นางบอกคือ ตัวใหญ่ ณัชชาอุ้มไม่ไหว ...อ่ะนะ และแล้วโอกาสของณัชชาก็มาถึง เมื่อถูกชวนไปเที่ยวงาน Dog Show ที่เมืองทอง... เดินวนไปวนมาหลายรอบ นายคนชวนมัวแต่เอาของฟรีตามบูทต่างๆ 555 และแล้วแม่ลิงกับณัชชาก็หลงเดินมาในแดนสนธยากันสองคน ...แม่เจ้า ลูกหมาล้วนๆ แม่ลิงแอบเหล่ไซ...555 หาสมาชิกแก๊งค์เพิ่มดีมั้ยน้า  อดใจไว้ ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาได้เล่นด้วยเท่าไหร่ เนื่องจากต้องคอยติดตามณัชชาไปทำงาน...แต่ก็เจอตัวที่แอบหมายตาไว้ น่ารักฝุดๆ ฝ่ายณัชชาสายตาจับจ้องในคอกหมาน้อยตัวเล็กๆอย่างหลงใหล กว่าแม่ลิงจะละสายตาจากไซน้อยหันไปมองณัชชาก็รู้ตัวว่างานเข้าแล้ว...  ไม่ต้องบอก..ก็คงเดาออกว่าจะได้ยินประโยคว่า...มาม๊าขา....ณัชชาอยากได้ พร้อมทำสายตาวิ้งๆ ซึ่งสามารถกระชากหัวใจมาม๊าไปหล่นแทบเท้าแม่นางได้อย่างง่ายดายเหมือนโดนสะกดจิต...แอบนึกในใจ..ซวยละกรู... นึกในใจ คงแกล้งตายไม่ทันแล้ว 555 มองดูเจ้าปอมน้อยสองตัวเล่นกันในคอกก็ดูแข็งแรง ร่าเริงดี...หาข้ออ้างอะไรดี..คือปกติเวลาแม่ลิงซื้อหมามาเลี้ยงจะไม่เคยซื้อจากที่เค้ามาจัดงานโชว์ในห้าง หรือศูนย์แสดงสินค้า แต่จะไปซื้อถึงที่ฟาร์มเลยจะได้ดูสภาพแวดล้อม การเลี้ยงดู สายพันธุ์พ่อแม่และนิสัยใจคอของพ่อแม่ลูกหมาด้วย เพื่อจะได้รู้ว่าเราอยู่กับลูกหมาแล้วเวลาโตขึ้นจะมีนิสัยประมาณนี้นะ รับได้มั้ย ก็ทำให้ไม่มีปัญหาทีหลัง แม่ลิงก็เหลือบไปเห็นลูกหมาในกรง ..ส่วนใหญ่จะหลับอยู่ เลยเอานิ้วเขี่ยๆ จิ้มๆ โอ๊ะ...มีเจ้าปอมอยู่ตัวนึงในกรง หลับอยู่ ได้การละ เอาไอ้เจ้าขี้เซานี่แหละให้ณัชชาดู จะได้มีข้ออ้างให้เปลี่ยนใจ... พี่คะ ขอดูตัวนี้หน่อยค่ะ แม่ค้าซึ่งกำลังคุยกับลูกค้าอีกคนอย่างเมามันส์ยังเม้าท์มอยไม่เลิกเลยบอกณัชชาว่าไปเถอะลูก ...555 เข้าแผนเป๊ะ ทันใดนั้นมือแม่ค้าก็ควักเจ้าปอมขี้เซาออกมา ตัวนี้เหรอ...อ๊ากกกก ไม่น้าาาาาาาาา ณัชชายิ้ม มองๆเจ้าลูกหมา ขออุ้มหน่อยได้ไหมคะ แม่ค้าลังเลอยู่พักนึง ลูกค้าเด็ก อุ้มแล้วจะร่วงมั้ย แม่ลิงเลยรีบบอก อย่าอุ้มเลยลูก เดี๋ยวทำลูกหมาตกน้า ณัชชาสวนกลับ ถ้าหนูอุ้มได้ มาม๊าจะซื้อให้มั้ย ..แม่ค้าช่างเหมือนรู้ใจ...ณัชชา รีบยัดลูกหมาน้อยใส่อ้อมแขนณัชชาทันที ....วินาทีนั้นเองแม่ลิงรู้ตัวเลยว่าเหมือนงานจะเข้าอยู่ยาวแน่บูทนี้...เหลียวมองหาตัวช่วย ตาคนชวนมางาน..หายหัว เอ๊ย หายตัวไประเริงกับของแจกฟรีที่บูทไหนฟระ   ฮะ ซวยแว้ววววว ณัชชาอุ้มเจ้าลูกหมาขี้เซาไป ตาก็มองดูปอมตัวนู้นตัวนี้ไป ปากก็ถามราคาจากแม่ค้า อ๋อ ตัวในคอก หมื่นสองค่ะ ตัวที่น้องอุ้มนี่แพงหน่อย ...ห๊ะ...ซวยแว้วววว สองห้า แต่ถ้าน้องจะเอาลดได้น้า..นั่นไง ประโยคล่อใจลูกค้า แต่ณัชชาไม่ได้สนใจฟังเรื่องราคา เนื่องจากตัวเองไม่ได้คิดอยู่แล้ว 555 ให้มาม๊าควักอยู่แล้วนี่.. แผนต่อมาเลยถามณัชชา หนูรับผิดชอบได้มั้ยลูก ดูแลมันไปตลอดชีวิตเลยนะ มันหิวก็ต้องหาข้าวให้กิน พาไปเดินเล่น ออกกำลังกาย เวลาไม่สบายก็ต้องพาหาหมอ จ่ายตังค์เองด้วยนะ ณัชชาอึ้ง...อะไรที่เกี่ยวกับตังค์ตัวเองจะคิดมาก...คิดซะนานเลย ก่อนพูดอย่างมั่นใจ เอาตังค์ค่าตัวหนูก็ได้ค่ะ ..เอาล่ะสิ แม่ลิงเร่มเหงื่อตก เนื่องจากเงินค่าตัวลูก แม่ลิงก็ยกให้เป็นสิทธิ์ของณัชชาตัดสินใจ เพราะเค้าทำงานหาเงนเองก็ควรได้ใช้ แล้วก็งัดไม้เด็ดมา...ณัชชา เวลาหมาอึ๊ หนูต้องเก็บอึ๊มันเองนะ มาม๊าไม่ยุ่ง ณัชชาสตั๊นท์ไปสักพัก แม่ลิงย้ำถามอย่างเป็นต่อ ว่าไง ทำได้มั๊ย ไม่ได้ไม่ให้เลี้ยงนะ ถึงเลี้ยงแล้วไม่ยอมเก็บจะยกให้คนอื่น ... ณัชชาตอบว่า มาม๊าช่วยเก็บมั้ย ..เฮ้ย ไม่ช่วยสิ ก็บอกแล้วไงว่าณัชชาต้องดูแลเองทั้งหมด มาม๊าไม่ยุ่ง ณัชชาก็ตอบว่าได้ค่ะ อร๊ายยยยย...ไม่น้าาาา แม่ลิงชะเง้อมองหาคนชวนมางาน อยู่ไหนว้า และแล้วเสียงณัชชาก็ดังขึ้น หนูเอาตัวนี้ค่ะ แอ๊..... แม่ลงหันไปดู เจ้าตัวที่อุ้มอยู่นี่เอง เลยหันไปบอก ณัชชาเลือกดีๆก่อนมั๊ยลูก มีหลายตัวเลย แล้วแม่ค้าก็กระหน่ำหยิบปอมที่มีในร้านมาโชว์ณัชชา มีตัวใส่กระโปรง ณัชชาคิดนิดนึง .. 3 วิ เอาตัวนี้ค่ะ ยืนยันตัวเดิม แม่ค้าพยายามพรีเซ้นต์ตัวใส่กระโปรงฟูๆให้สุดๆ ณัชชาก็ไม่สน ..จะเอาตัวนี้ค่ะ ส่วนเจ้าลูกหมาน้อยขี้เซาตอนนี้เงยหน้ามองณัชชาเรียบร้อยแล้ว ทันใดนั้น..อัศวินม้าขาวก็เพิ่งมา หลังจากหายตัวไปนานปล่อยแม่ลิงเผชิญชะตากรรมเดียวดาย จะไว้เลยนะ ฮึ่ม... เอ่อ..ณัชชาให้พี่เค้าช่วยดูหน่อยดีกว่า ว่าตัวนี้โอเคมั้ย มาม๊าไม่เคยเลี้ยงหมาพันธุ์เล็กเลยไม่ค่อยมีความรู้น่ะ ..จริงๆคือไม่เคยมีอยู่ในหัวเลยว่าจะเลี้ยง  เป็นไงมั่งคะ ตัวนี้โอป่าว..ดูมันซึมๆนะ..แม่ลิงหาเรื่องติ ..จะได้ไม่ต้องซื้อมาเลี้ยง แม่ค้ารีบบอก อ๋อมันกินอิ่มค่ะ เลยง่วง พร้อมกับเริ่มยัดเยียดตัวอื่นให้ ตัวใส่กระโปรงนี่น่ารักนะหนู ณัชชาปรายตามองแว๊บนึงแล้วเมิน...หนูจะเอาตัวนี้ ซึ่งตอนนี้ลูกหมาน้อยไปอยู่ในอ้อมแขนตาคนชวนมางานเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ...อ่ะ งั้นดูให้หน่อยละกันนะ ว่าแข็งแรงป่าว แม่ลิงพยายามส่งซิก ดูสมันมีน้ำใสๆทางจมูกด้วย ไม่สบายป่าว เป็นหวัดมั้ย ตาทึ่มดันไม่รู้ซะงั้น ไม่รู้ต้องการเอาใจณัชชาที่อยากได้ลูกหมา หรือไม่รู้จริงๆ ให้ตายเถอะ...อ๋อ คงไม่เป็นไรครับ แข็งแรงดี ...แอ๊... ตาบ้า อยู่ฝ่ายไหนเนี่ย...เมื่อแม่ลิงเพลี่ยงพล้ำ น่าจะแพ้โหวต 3 : 1 แล้ว เลยถามคนขายลดได้อีกมั้ย กะตัวเลขในใจ ถ้าเค้าบอกราคานี้ถึงจะซื้อ ถ้าแพงกว่านี้คงไม่เอา..ดั๊นบอกราคาในใจแม่ลิงเป๊ะ ยังกะมีกุมารทองกระซิบ ไม้ตายสุดท้ายเลยบอกณัชชาเลือกๆกันไปนะ เอาจริงๆใช่มั้ย มาม๊าจะกดเงินของหนูมาซื้อให้นะ ย้ำอีกรอบ เผื่อเปลี่ยนใจ ..หนูต้องเก็บอึ๊มันเองนะ ...ณัชชาอึ้งไปซักพัก แล้วเอื้อมมือมาจับแขนมาม๊า ..เดี๋ยวค่ะ อย่าลืมกดค่าอาหารมาให้ด้วยนะคะ ....อ่า....โอเคเลยลูก คงซื้อแน่นอน งั้นณัชชาลองเลือกดูนะเอาตัวไหน ดูตัวที่ร่าเริงๆ จะได้แข็งแรงเดี๋ยวมาม๊ามา กลับมานางก็เลือกตัวเดิม แม่ค้าเลยรีบบรรยายสรรพคุณซะยกใหญ่ ไหนตอนแรกบอกว่าดื้อฝึกยาก ไม่ยอมทำตามคำสั่งไงตัวนี้ พอณัชชาจะซื้อรีบบอกใหญ่เลย ปากคาบแก้วลักษณะดีมากกกกยังโง้น ยังงี้ อ๋าวววว ซะงั้น ... ซื้อก็ซื้อ ณัชชาตัดสินใจแล้วนี่
| Create Date : 06 กรกฎาคม 2556 | | |
| Last Update : 6 กรกฎาคม 2556 11:05:32 น. |
| Counter : 945 Pageviews. |
| |
|
 |
|
อดใจไว้ ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาได้เล่นด้วยเท่าไหร่ เนื่องจากต้องคอยติดตามณัชชาไปทำงาน...แต่ก็เจอตัวที่แอบหมายตาไว้ น่ารักฝุดๆ
นึกในใจ คงแกล้งตายไม่ทันแล้ว 555
ฮะ ซวยแว้ววววว
มาม๊าขอโทษ มาม๊าผิดเอง...
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [