วันสุดท้ายของเดมซี่ 21-11-2025

เมื่อคืนตอนเที่ยงคืน เดมซี่กระอักเลือดออกมาเยอะมาก และเริ่มหายใจทางจมูกไม่ได้ ก้อนเนื้อคงปิดทางเดินหายใจแล้ว ต้องกายใจทางปากด้วยเสียงหายใจที่ดังและเหนื่อยหอบมาก เลือดออกเยอะจนเดมซี่เองก็ตกใจ ทำความสะอาดทุกอย่างแล้วอุ้มขึ้นเตียงนอน เดมซี่ก็นอนไม่ได้ เดินไป มา บนเตียง เพื่อหาตำแหน่งที่คิดว่าจะสบายและหายใจได้ สุดท้าย กลับไปนอนที่ตัวเอง เราเฝ้าดูเขาจนตีสองครึ่งแล้วเผลอหลับไป เช้า หกโมง เดมซี่ยังหายใจลำบากมาก อุ้มลง เขายังเดินไปฉี่ ไปถ่ายได้ แต่หายใจลำบาก คงถึงเวลาเขาแล้ว เราพยายามป้อนอาหารและยา คงเป็นมื้อสุดท้ายแล้ว โทรติดต่อหมอ ที่รพส เกษตร ซึ่งนัดปกติคือ 30 พย แต่เดมซี่ ไม่ไหวแล้ว เขาทรมานเพราะหายใจไม่ได้ นัดหมอได้ 11 โมง โทรจองวัดที่จะเผา และจ่ายมัดจำไป 500 คิวเผา 4 โมงเย็น โทรติดต่อเรือเพื่อลอยอังคาร เรือบอก เผา 4 โมง ไม่ทันหรอกต้องอีกวันให้ติดต่อมาอีกครั้ง พอขับรถถึง รพส เกษตร เจอคุณหมอ และให้กรอกรายละเอียด ในนั้นมีให้บริจาคร่างน้องเพื่อเป็นอาจารย์ใหญ่ เลยถามเจ้าหน้าที่ ว่า จะมีการทำบุณให้ถายหลังไป จนท แจ้งว่ามี และจะมี จม ส่งมาที่บ้าน เราเลยตกลงที่จะให้เดมซี่เป็นอาจารย์ใหญ่ อย่างน้อยบุณก็จะได้กับเดมซี่เอง และแจ้งที่มัดจำไว้ว่าไม่เผาแล้ว ให้ร้องไปเป็นอาจารย์ใหญ่ น่าจะ 11:50 เดมซี่จากไป หมอเรียกเราไปร่ำลาครั้งสุดท้าย 15 ปี 9 เดือน 2 วัน ที่อยู่กับเรามา เป็นลูกโทนที่เอาแต่ใจ พ่อ แม่ ตามใจ และเป็นเด็กน้อยที่น่ารัก เขารักพ่อมากๆ และตามใจเราหลังจากแม่เขาเสีย แม่คงฝากฝังไว้ เพราะเขาพยายามทำทุกอย่างที่แม่เขาเคยทำ ยอมให้นอนกอด และบ่อยๆ ที่ลุกงัวเงีย มานอนให้เรากอด พอเมื่อยจะเดินไปนอนที่นอนตัวเอง ไม่นานก็มานอนให้เรากอดอีก บุญวาสนาที่ทำกันมามีเท่านี้ แต่นู๋เป็นเด็กดีจริงๆ ไม่เคยทำอะไรเสียหายืไมาเคยทำให้ร้อนใจ นู๋เป็นเด็กสงขลาทเกิดวันที่เราพาพ่อเขาไปนอนอีกบ้าน เพื่ออดน้ำ-อาหาร เพื่อทำหมันวันรุ่งขี้น พอกลับมาบ้านนู๋เกิดแล้ว ซึ่งแม่นู๋ วินนี่ เกิดเองคนเดียว เสียใจมากที่ไม่ได้อยู่เป็นกำลังใจ วินนี่ทำความสะอาดเรียบร้อยและ เดินมาฟ้องใหญ่ ว่าเกิดแล้วนะ นู๋เป็นเด็กที่ฉันลูบท้องวินนี่และบอกว่า เอาตัวเดียว ขาวๆ เพราะ รู้ตัวเองว่า ถ้าเกิดมาเยอะๆ ก็ไม่ให้ใครเลี้ยง จึงต้องบอกแม่แมวไว้ว่า ขอตัวเดียว ขาวๆ นะ และวินนี่ก็ให้อย่างนั้นจริงๆ พออายุเกือบ 5-6 เดือน ก็พาขึ้นมาอยู่บ้าน กทม มากับหมด พ่อ แม่ ลูก และอยู่กันมายาว จนถึงวันนี้ ขอให้ความดีของเดมซี่ และความดีของฉันที่มี ให้เดมซี่ได้ไปเกิดใหม่ในภพภูมิที่ดี มีความสุข มีคนรักใคร่เอ็นดู และขอให้เราได้เจอกันอีก รักจนไม่สามรรถบรรยายออกมาได้ ไม่ต้องห่วงพ่อมันนี่นะ ฉันจะดูแลอย่างดี 

Create Date : 21 พฤศจิกายน 2568		0 comments
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2568 9:39:52 น.
Counter : 50 Pageviews.
(โหวต blog นี้)  Share Tweet