IMPOSSIBLE IS NOTHING
Group Blog
 
All blogs
 
คิดถึง

ฉันมีความสุขทุกครั้งเวลาที่ได้ "กลับบ้าน" ในแต่ละครั้งที่กลับบ้านก็ให้ความรู้สึกที่แตกต่างกัน หลากหลายความรู้สึกเกิดขึ้นในจิตใจ แน่ละที่ต้องมีคำว่า "คิดถึง" รวมอยู่ในความรู้สึกเหล่านั้นเสมอ

คำว่า "กลับบ้าน" ในความหมายของฉัน ไม่ได้จำกัดเพียงแค่การกลับบ้านเท่านั้น หากยังรวมถึงการได้กลับไปทำสิ่งเก่าๆ ที่คุ้นเคย

แม้แต่กิจกรรมบางอย่างที่เราเคยคิดว่าน่าเบื่อ แต่เมื่อเวลาผ่านไปได้กลับมาทำอีกครั้ง กลับให้ความรู้สึกที่แตกต่าง...

เมื่อก่อนฉันเป็นต้องแอบทำหน้ายู่ทุกที เวลาที่แม่สั่งให้ไปเปลี่ยนแจกันดอกไม้ในวันพระ สั่งให้ฉันไปเลี้ยงข้าวน้องหมาที่อยู่หลังบ้าน หรือปลุกฉันตอนตีสี่เพื่อให้ไปช่วยขายของที่ตลาด

ทั้งๆ ที่ฉันก็น่าจะรู้ดีว่าแม่เหนื่อยกว่านี้เป็นร้อยเท่า ฉันก็ยังอดคิดเล็กคิดน้อยเรื่องนั้นเรื่องนี้ไม่ได้ เคยเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับเพื่อนคนอื่น ทำไมไม่เห็นจะต้องทำอะไรอย่างนี้เลย


ช่างเป็นความคิดที่ไม่ดีเอาเสียเลย...


ชีวิตของคนเราย่อมแตกต่างกัน ทำไมฉันไม่ยอมหันไปดูคนอื่นที่ลำบากกว่าบ้าง มัวแต่คิดเปรียบเทียบว่าตัวเองต่างจากคนอื่นตรงไหน ทำไมไม่คิดว่าตัวเองโชคดีแค่ไหนแล้ว ที่เกิดมาได้เรียนหนังสือ ได้ทำสิ่งที่อยากทำ โดยที่พ่อแม่ก็ไม่เคยบังคับอะไรฉันเลยสักอย่าง เปิดโอกาสให้ฉันตัดสินใจเองและสนับสนุนการตัดสินใจของฉัน

เวลาช่วยให้เราโตขึ้นหรือเปล่านะ มองเห็นโลกใบเดิมในมุมมองใหม่ที่กว้างขึ้น เมื่อมองย้อนไปในวันเวลาเก่าๆ กลับมาคิดทบทวนสิ่งที่ตัวเองทำ และประเมินคุณค่าได้...ว่าดีหรือไม่

เหมือนที่ความคิดของฉันก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปเช่นกัน เมื่อก่อนเราเคยคิดอีกแบบ ตอนนี้เรากลับคิดอีกแบบ และในอนาคตความคิดที่มีต่อเรื่องเดียวกันนี้ ก็คงจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ตามวัยและประสบการณ์ที่มากขึ้น

มีหลายคนเคยบอก...พอเข้ามาเรียนระดับอุดมศึกษา เราก็จะโหยหาชีวิตเมื่อสมัยมัธยม ซึ่งอาจเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ ร่าเริง สนุกสนานและแสนบริสุทธิ์ ไม่ต้องคิด ไม่ต้องวุ่นวายกับชีวิตให้ปวดหัว

แต่ไม่มีใครที่จะย้อนเวลากลับไปได้ นอกจากทำวันนี้ให้ดีที่สุด เมื่อเวลาผ่านไป เรื่องที่เราทำจะได้กลายเป็นความทรงจำที่มีค่าและน่าจดจำ


Create Date : 15 สิงหาคม 2550
Last Update : 15 สิงหาคม 2550 15:39:33 น. 5 comments
Counter : 420 Pageviews.

 
เห็นด้วยค่ะ
ช่วงเวลาที่เหนื่อยและเครียดจากงาน
พอได้กลับบ้าน เหมือนความเหนื่อยและเครียดนั้นหายไปไหนหมดก็ไม่รู้
เหมือนได้กลับไปชาร์ตแบตให้ตัวเอง

นอกจากเราที่หายเหนื่อย
พ่อกับแม่ก็คง happy เหมือนกันที่เราได้กลับบ้าน

จริงมั้ยคะ ^^


โดย: aggressive red rabbit วันที่: 15 สิงหาคม 2550 เวลา:15:58:46 น.  

 
บ้านคือวิมานของเราน่ะค่ะน้องใหม่
แม้จะได้กลับไปช่วงเวลาสั้น ๆ
แต่ก็มีความสุขมากเลยใช่ไหมล่ะ ..


ชีวิตช่วงมัธยมพี่เล็กก็ชอบล่ะ
ถ้านับช่วงที่ได้เรียน ม.ปลายนี่ล่ะ
เป็นช่วงที่ .. ทำให้คิดถึงมากที่สุด


น้องใหม่พูดเหมือนว่าช่วงนี้
เครียดกับรอบตัวรึเปล่าน๊า ..
ยังไงก็อย่าเครียดมาเน่อ .. แอบเป็นห่วงห่าง ๆ น่ะจ๊ะ..


โดย: ดอยปุย วันที่: 15 สิงหาคม 2550 เวลา:20:10:00 น.  

 
สู้ สู้ จ้าหนูใหม่
ได้กลับบ้านเหรอ? ดีใจด้วยนะ
เหนื่อยได้ แต่อย่าท้อน๊า


โดย: fonrin วันที่: 15 สิงหาคม 2550 เวลา:20:11:17 น.  

 
ขอบคุณค้าบพี่ใหญ่ อิอิ

อาทิตย์นี้น้องสามไอ้ลี่จ๋าก็กลับบ้านบ่อยเหมือนกันจ้า แบบว่าหยุดถึงวันอังคารนี้ ก็อยู่บ้าน เช้าวันพุธไปเรียน ก็นอนหอ 1 คืน (คืนนั้นก็ยิ้มแก้มปริ เพราะมีทั้งเอสเอ็มเอส แล้วก็กระทู้สุขสันต์วันเกิด จนนอนไปตี 1) ตื่นเช้าวันเกิด นึกว่าจะต้องสอบญี่ปุ่น แต่อาจารย์เลื่อนไป ระหว่างท่องตอนเช้า เพื่อนรักก็เอานิยายเรื่องวันอะพอนอะไทม์...เมื่อหัวใจได้พบรัก เป็นของขวัญวันเกิด

อิอิ เรายิ้มแก้มปริ ส่วนเพื่อนก็แอบบ่นว่า เลือกเล่มนี้ตังค์หมดเลย แล้วก็บอกว่ารู้ว่าเรายังคงไม่ได้ซื้อ เพราะมันเพิ่งออก ก็เลยถอยมาให้ (แทบอยากจะกระโดดจูบมันเลย เรียนมาด้วยกัน 5 ปีแล้ว ปีนี้ก็ปีที่ 6 ล่ะ) ก็ถ่ายรูปส่งมอบของขวัญกันในห้องสมุด

แต่แล้ววันเกิดก็แอบกลุ้มหน่อย เพราะว่าวิชาอังกฤษ เขาให้ดูหนังเรื่อง zoolander แม้แต่ชื่อเรื่องยังรู้จากเพื่อนทีหลังอ่ะ เขาให้ดู เราเดาว่าต้องมีงานให้ทำแน่ๆ แล้วก็เป็นจริง เพราะต้องเขียนพล็อต คาแร็กเตอร์ ความเห็น แล้วก็ข้อความจากหนัง อะไรพวกนี้ส่งเป็นภาษาอังกฤษ ทั้งที่เราดูทั้งเรื่องนะ ฟังออกแค่ประโยคเดียวคือประโยคว่า Who am I? แล้วก็ฟังไม่รู้เรื่องอะไรเลย เพราะน้ำเสียงที่พูดมั้ง บางทีก็แหบพร่า ฟังยากชะมัดเลย

เราก็เลยดูภาพ แล้วก็กลับมาหาเรื่องย่อ ตอนนี้ก็พอเข้าใจเรื่องแล้ว ปกติเขียนวิจารณ์ไทยยังไม่ยาก นี่ให้เขียนเป็นอังกฤษ คงได้นั่งปล้ำทั้งวันกับมันแน่ๆ เลย

ตอนเพื่อนดูกันนะ มันหัวเราะขำกับหนัง แต่เราก็หัวเราะนะ คือหัวเราะว่าเราไม่รุ้ว่าเพื่อนหัวเราะอะไรกัน 555+

แต่สุดท้ายใช่ว่าเราจะฟังไม่รู้เรื่องคนเดียว ก็ยังมีอีกหลายคนเป็นเช่นกัน ก็เลยเครียดไม่มากแล้ว แต่ยังไม่ได้ทำเลย ส่งวันจันทร์แล้ว กร๊าก

ก็กลับบ้านในวันเกิด เพราะเลิกครึ่งวัน แวะซื้อของขวัญให้ตัวเอง นิยาย 4 เล่ม ความรักเจ้าขา โอบลมห่มรัก รักครั้งสุดท้ายที่ปลายรุ้ง และเล่มสุดท้ายคือวีนัสกับเดวิด (เล่มหลัง น้องฝากซื้อ ถ้าแวะไปจตุจักร)


โดย: ไอ้ลี่จ๋า (lovekalo ) วันที่: 17 สิงหาคม 2550 เวลา:23:25:46 น.  

 
แล้วพอวันศุกร์ก็วันนี้แหละ ก็ออกจากบ้านไปเรียน (พ่อเพื่อนขับขึ้นทางด่วนไปส่ง) แล้วพ่อเพื่อนก็บอกว่าวันนี้จะมารับเพื่อน ก็ถามเราว่าจะกลับไหม เพราะถ้าพ่อเพื่อนมารับอ่ะ จะถึงไวมาก ก็ทางด่วนไง เราก็ว่าดีแฮะ จะได้ไม่ต้องกลับเองวันเสาร์ ก็กลับมาอยู่บ้านเลย

ก็รู้สึกว่าอาทิตย์นี้ ก็เกือบครึ่งเดือน อยุ่หอไม่คุ้มแฮะ กลับบ้านแทบทุกวันเลย ก็ตรงกับช่วงวันหยุดไง

แต่จันทร์นี้เราไม่ได้หยุดนะ เขาไม่ให้หยุดแล้ว เพราะหยุดบ่อยเกินไปแล้ว เรียนไม่ทัน

ส่วนเรายังไม่ได้ลงประชามติจ้า เพราะเพิ่งจะ 18 เอง

พรุ่งนี้จะไปงานแสตมป์เบอรี่ออนทัวร์ ที่จัดทีเดอะมอลล์งามฯ เหตุที่ไป ก็เพราะใกล้บ้าน หุหุ

แล้วคงต้องรีบปั่นงานแล้ว

อาทิตย์หน้าจะเช่านิยายแถวหอแล้วแหละ นิยายเยอะมากๆ เลย ชักอยากเช่าอ่านมากๆ แล้วอ่ะสิ



ใหม่อ่ะ ทำเอาเราตกใจหมด ใหม่บอกว่าได้ดูพี่เคนแล้ว แต่ใหม่ตกคำว่า "ดู" ไปอ่ะ ความหมายเปลี่ยนหมดเลย 555+

เรื่องนี้สนุกจริงๆ เนอะ แบบว่าทั้งดุเดือด ฮา ขำ พระเอกโหดหน่อย ดูแล้วมีความสุขดีอ่ะ แบบว่าวิวก็สวย เจนี่ก็ฮาดี

เพื่อนเราที่เรียนจุฬา วิศวะอ่ะ ก็ตกมีนแทบทุกวิชาเหมือนกัน ท่าทางมีนจะสูงกันเนอะ

เอาเป็นว่าสู้ๆ นะจ้า เราจะคอยเอาใจช่วยจ้า

แต่ช่วงนี้หนึ่งหายหน้าไปมากกว่าใหม่อีกอ่ะ

คิดถึงนะ



โดย: ไอ้ลี่จ๋า (lovekalo ) วันที่: 17 สิงหาคม 2550 เวลา:23:34:27 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สลิลลา No.1
Location :
ศรีสะเกษ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




กระต่ายตัวกวน
เจ้าตัวหัวเขียว
X
X
Friends' blogs
[Add สลิลลา No.1's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.