Group Blog
 
All blogs
 
กลิ่นแก้วกลางใจ ตอนที่ 17


ก ลิ่ น แ ก้ ว ก ล า ง ใ จ

บทประพันธ์ นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์
กมลชนก ยวดยง เรียบเรียงจากบทโทรทัศน์

ตอนที่ 17


“ยินดีต้อนรับทั้งสองคน อาเต็มใจอย่างยิ่งที่จะคืนตำแหน่งบริหารทั้งหมดให้...หลานรัก”
ภานุประกาศกลางที่ประชุม

อัสนีเคียงข้างด้วยอาโป กลับเข้าบริหารงานของธีรนัยอย่างมีเกียรติ เวลานี้อัสนีเหมือนเป็นคนละคน เขาจัดการปรับปรุงตัวเองใหม่ เพื่อเป็นคนที่ดีและสามีที่ดี แต่เขากลับรู้สึกแปลกแยกกับอาโปคนใหม่มากขึ้นทุกที ...
เธอดูไม่เหมือน อาโปที่เกาะเลย

อาโปพยายามที่จะเลี่ยงไม่ยอมเจออัสนี เพราะมัวแต่ยุ่งอยู่กับการโทรศัพท์หาทุกคนเพื่อสอบถามข่าวคราวของจอนนี่ แต่ทุกอย่างเงียบเชียบ ดูเหมือนจอนนี่จะหายตัวไปจากชีวิตเธออย่างไร้ร่องรอย

อาโปวางโทรศัพท์อย่างหงุดหงิด
“จอนนี่ คุณหายไปอยู่ไหนนะ”

เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น แสงเปิดเข้ามา
“คุณหนูขา คุณอัสนีรอทานข้าวเย็นอยู่ข้างล่าง...”

อาโปได้ยินชื่ออัสนีก็หงุดหงิดขึ้นมาทันที
“โอ๊ย นี่เขายังไม่กลับบ้านกลับช่องไปอีกหรือคะ ทานข้าวเช้าข้าวกลางวันทำงานด้วยกัน ไม่พออีกหรือไง อาโปเบื่อเขาจะแย่อยู่แล้ว คนอะไรก็ไม่รู้ น่ารำคาญที่สุด”

“แต่ คุณหญิงกับคุณอัสนีรออยู่นะคะ...”
“คุณแม่อยู่ ก็ให้คุณแม่คุยกับเขาไปสิคะ นมไปบอกเขานะคะว่าอาโปกำลังตามหาจอนนี่ สามีสุดที่รัก ไม่ว่างทำอย่างอื่นทั้งนั้น ! “

อาโปพูดจบก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมาโทรเป็นการตัดบท แสงมองอย่างอ่อนใจ จำใจลงไปโกหกว่าอาโปไม่สบาย อัสนีรู้ดีว่าอาโปไม่พอใจเขาตามเคย แต่เขาไม่เคยคิดโกรธเคืองเธอสักนิด

“ รู้ไหมครับตอนอยู่ที่บ้านกลิ่นแก้ว อาโปเขาดูแลผมเป็นอย่างดี ถึงผมจะทำตัวไม่ดี เขาก็ไม่เคยโกรธผมเลยสักครั้ง “

อัสนีให้เหตุผลกับจิตตาเช่นนั้น แล้วเขาก็คิดถึงดอกแก้ว...ดอกไม้ที่อาโปชอบนักหนาตอนอยู่ที่เกาะ อัสนีรีบจัดเตรียมแจกันดอกแก้วไปง้ออาโปทันที

วันรุ่งขึ้นเมื่ออาโปไปทำงานก็ต้องพบกับแจกันดอกแก้วสีขาวบานสะพรั่งอยู่ที่โต๊ะประจำตำแหน่งของเธอ จิตตาและเมษาที่ตามไปส่งอาโปมองอย่างชื่นชม

“ดอกแก้ว สวยจังนะจ๊ะ” จิตตาหันไปชมอัสนีที่ยืนยิ้มลุ้นดูปฏิกิริยาของอาโปอยู่ใกล้ๆ
“คุณเอามาให้ฉันงั้นหรือ” อาโปถามอัสนี เขารีบตอบ

“ดอกไม้ที่คุณชอบไง ผมจัดให้คุณกับมือผมเองเลยนะ คุณชอบไหม….เขาว่ากันว่าบนโต๊ะทำงานถ้ามีแจกันดอกไม้ หรือสิ่งสวยงามให้ดู จะช่วยให้เราสดชื่นและลดความเครียด แต่ดอกแก้วนี่ ผมว่าได้คุณสมบัติอีกข้อคือกลิ่นหอมชื่นใจด้วยนะครับ”

อาโปขยี้จมูก เวียนหัวไม่ชอบกลิ่นดอกแก้วสักนิด
“แต่ฉันปวดจมูก เวียนหัว คุณเอาออกไปเถอะ”

อัสนีมองอาโปอย่างแปลกใจ “ทำไมล่ะครับ คุณชอบกลิ่นของมันไม่ใช่เหรอ “
เขายกแจกันดอกแก้วขึ้นมาดมว่ากลิ่นดอกแก้วผิดเพี้ยนไปจากปกติหรือไม่ แต่เขาก็ว่ามันหอมดี จึงยื่นไปใกล้ๆอาโปบ้าง

“คุณเคยบอกว่ากลิ่นของมันทำให้คุณ...”
อาโปสุดจะทนกับกลิ่นฉุนของดอกแก้ว เธอปัดมืออัสนีออก แจกันดอกแก้วร่วงหล่นแตกกระจายกับพื้น

“โอ๊ย บอกว่าเหม็น พูดไม่รู้เรื่องหรือไงนะ”
อัสนีนิ่งอึ้งไปกับการกระทำของอาโป จิตตาดุลูกสาวทันที

“อาโป ทำไมทำแบบนี้ แย่มากเลยรู้ไหมคะ !”
อาโปหยิ่งไม่สนใจ อัสนีเศร้าใจที่ทำให้อาโปพอใจไม่ด้สักที

“ผมขอโทษ ไม่คิดว่าคุณจะเกลียดมัน...ที่บ้านกลิ่นแก้ว คุยเคยเอาดอกแก้วมาให้ผมบ่อยๆ ผมก็เลยอยากทำให้คุณบ้าง”

อาโปหน้าซีดเพิ่งเข้าใจ
“ฉันน่ะหรือเคยให้คุณ”

เมษาเองก็หน้าเสียเช่นกัน เธอกลัวเหลือเกินว่าอัสนีจะระแคะระคายสงสัยว่าอาโปคนนี้ไม่ใช่อาโปคนที่เคยอยู่บ้านกลิ่นแก้วกับเขา หล่อนรีบกลับไปขอร้องแกมบังคับให้พระพายกลับเข้าไปทำงานกับอาโปอีกครั้ง

ทั้งที่หลายสัปดาห์มานี้ พระพายได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ ไปสมัครงานเป็นพยาบาลที่โรงพยาบาลแล้ว

เมษาบอกพระพายว่า ให้พระพายมาทำงานช่วยติวเข้มอาโป เพื่อให้อาโปสวมรอยเป็นภรรยาอย่างแนบเนียน จากนั้น พระพายสามารถกลับมาเป็นพยาบาลได้ใหม่อีกครั้ง
ทั้งหมดนี้ คงใช้เวลาไม่นาน...

“แม่ไม่อยากให้คุณหญิงสงสัย ถ้าเขารู้ว่าหนูเคยปลอมตัวไปเป็นอาโปและอยู่กับคุณอัสนีที่เกาะ เขาไล่แม่ออกจากงานแน่”

เมษาให้เหตุผลกับพระพายเช่นนี้ หล่อนรู้ดีว่าเด็กที่รักหล่อนชนิดถวายหัวอย่างพระพายไม่กล้าปฏิเสธสิ่งที่เธอขอร้องแน่นอน

แล้วพระพายก็ทำตามคำขอของเมษาอีกครั้ง โดมที่ได้ฟังการตัดสินใจของพระพายโวยลั่น

“บ้า พระพายเป็นบ้าไปแล้ว อุตส่าห์หนีออกมาได้ แล้วจะกลับไปทำไมอีก เป็นพยาบาลดีๆไม่ชอบ อยากกลับไปเป็นคนใช้ยายไฮโซตัวแสบงั้นหรือ ! “

“ไม่ใช่คนใช้ค่ะ คราวนี้พระพายจะได้เป็นเลขาคุณอาโป “
พระพายถอนใจ เศร้าใจกับชะตาชีวิตตัวเอง... ด้วยบุญคุณล้นหัวที่เมษามีต่อเธอ เธอตัดใจเป็นคนอกตัญญู ขัดขืนคำสั่งเมษาไม่ได้สักที

โดมมองพระพายอย่างไม่เข้าใจ ครั้งนี้ไม่ใช่แค่เรื่องอยู่กับคุณหนูจอมวีนเท่านั้น การกลับไปพบหน้า อัสนีในเวลาที่เป็นสามีของหญิงอื่น...ช่างน่าทรมานใจ

“พี่ยังยืนยันว่ามีแต่คนบ้าเท่านั้น ที่พยายามทำให้คนที่เรารักไปรักผู้หญิงอื่น “
“พระพายจำเป็นค่ะ คุณอัสนีเป็นคนฉลาด ถ้าพระพายไม่อยู่ช่วยคุณอาโป เขารู้ความจริงแน่”

“มันไม่สนุกหรอกนะไปนั่งดูคนรักของเราสวีทกับคนอื่นตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง”
พระพายเจ็บลึก...ใช่ว่าเธอจะไม่รู้ความจริงข้อนี้ แต่เธอก็ต้องทนให้ได้

“ถ้าอยากให้เขาออกไปจากชีวิตพระพาย นี่เป็นทางเดียว จัดการให้เขาเชื่อว่าอาโปคือคนที่เขารักและรอคอย ทำให้เขาเชื่อซะ แล้วพระพายจะได้เป็นอิสระจากเขาตลอดไป”

โดมหงุดหงิด เขาดูก็รู้ว่าพระพายยังรักนายอัสนีนั่นเต็มหัวใจ แต่ก็ยังเลือกที่จะทำร้ายตัวเอง เขายกแก้วน้ำดื่มขึ้นมาชนกับแก้วน้ำพระพาย ประชดประชันเต็มที่

“งั้นเรามาดื่มกัน ดื่มให้แก่ชีวิตใหม่ของพระพาย ที่จะมีแต่ความเจ็บปวด ดื่มให้คนบ้าเพราะรัก ที่มีอยู่เต็มโลก … เชียส !! “

โดมดื่มน้ำอึกใหญ่ ก่อนจะกระแทกแก้ววางแล้วลุกเดินหนีไป
พระพายหน้าเศร้า... ใครเล่าจะอยากเจ็บปวดใจเช่นนี้ แต่เมื่อเธอยกหัวใจให้เขาไปแล้วทั้งใจ เธอก็ไม่คิดที่จะตามทวงคืน....

แล้วพระพายก็กลับเข้าไปอยู่ใน”สุรเยนทร์”อีกครั้ง เมษาสะสางเรื่องคดีที่พระพายเคยขโมยบัตรเครดิตไป ว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิด ที่จริงพระพายกลับไปเยี่ยมญาติผู้ใหญ่ที่ต่างจังหวัด บัตรเครดิตอาโปคงมีคนเอาไปใช้ตอนที่แสงทำกระเป๋าสตางค์หายไปนั่นเอง จิตตารับฟังทุกอย่างอย่างเข้าใจ

วันใหม่...
พระพายมองดูตัวเองในกระจก หญิงสาวสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกระโปรงสีเทาดูเรียบร้อยตามแบบฉบับพนักงานบริษัททั่วไป วันนี้จะเป็นวันแรกที่เธอจะเข้าไปทำงานในฐานะลูกจ้างคุณอัสนี....เธอต้องเจอหน้าเขาแล้ว พระพายถอนใจ

“เฮ้อ ฉันจะเป็นยังไงบ้างเนี่ย”
พระพายกลัวใจตัวเอง ถึงเธอจะทำใจได้ระดับหนึ่ง แต่ก็อดที่จะหวั่นไหว และกังวลใจไม่ได้

เมษามารับพระพายและอาโปไปทำงานด้วยตัวเอง พระพายหยิบกระดาษจดรายการสิ่งที่อัสนีชอบ-ไม่ชอบยื่นให้อาโป

“คุณอาโป ดิฉันจดรายละเอียดกิจวัตรประจำวันของคุณอัสนีที่บ้านกลิ่นแก้ว กับสิ่งที่คุณอัสนีชอบมาให้คุณค่ะ”

พระพายเริ่มทำหน้าที่ของตนทันที
อาโปมองตรงไปด้านหน้า ไม่สนใจสักนิด “ให้ฉันทำไม ไม่เห็นอยากจะรู้”

“หนูไม่อยากรู้ข่าวจอนนี่แล้วเหรอ”
เมษาแกล้งถาม อาโปหันขวับไปหาเมษาทันที

“คุณป้าหมายความว่าไงคะ”
เมษายิ้ม พูดเข้าแผนหลอกล่อให้อาโปอ่านเรื่องอัสนีทันที

“ป้าบอกตอนนี้ก็ไม่สนุกสิ ป้าว่าเรายื่นหมูยื่นแมวกันดีกว่า หนูอ่านสิ่งที่พระพายเขียนมาก่อน แล้วป้าจะเล่าเรื่องจอนนี่ให้หนูฟัง ดีไหม? “

“ทำไมต้องบังคับอาโปด้วยคะ “ อาโปโมโหขึ้นมาทันที แต่เมษาไม่สนใจ
“หนูอ่านกระดาษแผ่นนั้นจบเมื่อไหร่ ได้ฟังข่าวจอนนี่แน่ๆ จ้ะ”

อาโปคว้ากระดาษในมือพระพายไปอ่านอย่างไม่สบอารมณ์ เมษายิ้มพอใจ เมื่อวานเธอได้เบาะแสของนายจอนนี่แล้ว เลยคิดจะเล่าให้อาโปฟังเสียหน่อย จะได้ไม่งอแง

สิ่งที่เมษากลัวที่สุดคือการที่อาโปหมดความอดทนกับการเล่นละครตบตาผู้คน หากเจ้าหล่อนเล่าความจริงทุกอย่างให้จิตตาฟังเมื่อไร แผนการทำลายจิตตาและพระพายพังไม่เป็นท่าแน่

เมื่อไปถึงบริษัท อาโปแยกไปคุยกับเมษาเรื่องความคืบหน้าของจอนนี่ ปล่อยให้พระพายไปรายงานตัวกับหัวหน้าเลขาฯของอาโปเพียงลำพัง

“นี่บัตรพนักงานของเธอ เป็นพนักงานฝึกหัดไปก่อน อย่านึกว่าเป็นเด็กที่คุณท่านเมตตาแล้ววจะมีอภิสิทธิ์เหนือคนอื่นเขานะ”
“ค่ะ...”

วิไลเลขาของอาโป ส่งบัตรพนักงานให้ พระพายรับมาอย่างนอบน้อม วิไลพอใจในท่าทีหงอๆของพระพาย

“งานที่นี่เข้าแปดโมงเช้า เลิกห้าโมงเย็น พักกลางวันตอนเที่ยงหนึ่งชั่วโมงทุกวันอังคารและพฤหัสจะมีประชุมหลังเลิกงานกับฉัน ห้ามทุกคนขาดไม่ว่าจะกรณีใดทั้งสิ้น”

วิไลที่พาพระพายเดินแนะนำสถานที่หยุดเดิน ปรายตามอง
“ เข้าใจไหม “
“ค่ะ....”

“พนักงานใหม่จะได้สิทธิ์ ...ต๊ายบอส สวัสดีค่ะ” วิไลรีบทักทายเมื่อเห็นอัสนีเดินเข้ามา

พระพายเงยหน้ามองเห็นอัสนีแล้วใจหายวาบ ! รีบผลุบหายเข้าไปยืนหลบๆหลังเสาไม่อยากเจอหน้าเขา
“ภรรยาผมมารึยังครับ”

“มาแล้วค่ะ แต่คุยงานอยู่กับคุณเมษา”
อัสนีส่งถุงร้านขนมชื่อดังให้วิไล

“จัดให้ผมหน่อยสิ ขอกาแฟด้วย “
วิไลรับถุงมาแล้วส่งต่อไปให้พระพายด้านหลัง

“ได้ยินที่บอสสั่งใช่ไหม จัดการให้ฉันหน่อย “
อัสนีมองวิไลยื่นถุงไปข้างหลังอย่างงงๆ เพราะไม่เห็นใครยืนอยู่
วิไลหันมองตามอัสนีแล้วก็ต้องแปลกใจที่พระพายไม่อยู่แล้ว

“เอ้า เมื่อกี้ก็อยู่ตรงนี้นี่นา หายไปไหน” วิไลเดินหารอบๆแล้วก็เจอพระพายยืนหน้าซีดอยู่หลังเสาต้นหนึ่ง

“ เอ้าทำไมมายืนอยู่ตรงนี้ ออกมาหาคุณอัสนีสิ”
วิไลลากพระพายให้ออกมาเจออัสนี พระพายก้มหน้าก้มตา ใจเต้น กลัวว่าอัสนีจะจำตนได้

“เด็กใหม่ ชื่อพระพายค่ะ”
อัสนีมองหน้าพระพายอย่างเฉยเมย พระพายค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองดูเขาแล้วก็ต้องสะท้อนใจ

“คุณหายดีแล้ว คุณมองเห็นแล้ว ฉันดีใจด้วยนะคะ.... “ พระพายคุยกับอัสนีในใจ แล้วก็เริ่มเศร้าไป “ฉันจะหลบคุณทำไมกัน คุณจำฉันไม่ได้สักหน่อย”

วิไลมองพระพายที่ยืนนิ่งไม่พูดไม่จาอย่างหงุดหงิดใจ
“เอ๊ะเด็กคนนี้…ยกมือไหว้ท่านสิ”

พระพายจึงยกมือไหว้ แต่เมษากับอาโปเดินเข้ามาเสียก่อน อัสนีมองเลยพระพายไปเห็นทั้งคู่ก็รีบเดินเข้าไปหาทั้งที่พระพายยังยกมือไหว้ไม่เสร็จด้วยซ้ำ พระพายเหวอไป เหมือนไหว้อากาศ วิไลยื่นของให้พระพายไปจัด เธอรับมาอย่างเหม่อๆ มองอัสนีไม่วางตา

“คุยงานเสร็จแล้วหรือครับ”
อัสนีเข้าไปคุยกับอาโป ดีใจที่ได้เจอ

“เมื่อวานต้องกินข้าวคนเดียวเหงาชะมัด” เขาก้มลงไปกระซิบข้างหู “ถ้าคุณไม่ห้าม ผมขับรถไปหาคุณถึงบ้านแน่”

พระพายเห็นเขาก้มหากัน ตกใจทำของตกจากมือทันที ขนมกระจาย วิไลร้องกรี๊ดเพราะมันหล่นลงเท้าของวิไล

“ว้ายๆอะไรของแก…เลอะหมดแล้วยี้”
ทุกคนหันมอง อัสนีโมโหเดินเข้ามาดุพระพายเสียงเข้ม

“นั่นของคุณอาโปนะ ฉันต้องขับรถไปซื้อตั้งไกล ทำไมซุ่มซ่ามอย่างนี้ ! “
พระพายหน้าเศร้า น้อยใจที่ถูกคนรักตะคอกใส่

วิไลรีบบอก
“ขอโทษคุณอัสนีเดี๋ยวนี้”

พระพายเอาแต่ยืนก้มหน้านิ่ง น้ำตารื้น...วิไลเตือนอีกครั้ง
“ยังอีก คุณอัสนีเป็นใคร คุณอาโปเป็นใคร แกยังไม่ไหว้อีกหรือ เบื่อจริงๆ เด็กใหม่โง่ๆพวกนี้เนี่ย”

พระพายยกมือไหว้ อัสนีทำท่าจะดุซ้ำ แต่อาโปเห็นพระพายทำท่าจะร้องไห้ก็ตัดบทให้
“เอ้อ ช่างมันเถอะค่ะ อาโปกำลังไดเอ็ทไม่ทานอะไรทั้งนั้น ไปห้องทำงานดีกว่า อาโปจะถามคุณเรื่องเอกสารพอดี ไปค่ะ”

พระพายมองทั้งคู่ควงแขนกันออกไปด้วยความเศร้า เธอก้มหน้าก้มตาเก็บของที่ทำตกไว้ ก่อนจะวิ่งเข้าไปร้องไห้เพียงลำพังในห้องน้ำอย่างสุดเสียใจที่อัสนีจำเธอไม่ได้สักนิด

“ไม่ใช่แค่คนแปลกหน้า คนแปลกหน้ายังสูงส่งเกินไปด้วยซ้ำ! ! “ พระพายคิดอย่างน้อยใจ ยิ่งคิดก็ยิ่งเจ็บปวด

“ฉันคือคนที่ ไม่มีค่าเลยในสายตาของเขา พระพาย …ครูตั้งชื่อนี้ให้ฉันทำไม … ชีวิตของฉันไร้ค่ายิ่งกว่าธุลี ไม่มีตัวตน ไม่มีคุณค่าอะไรทั้งนั้น…”

พระพายน้ำตาไหลริน การที่ได้รู้ว่าตนเองไร้ค่า ไม่อยู่ในสายตาของคนที่เรารักเจ็บช้ำสาหัสขนาดไหน พระพายเข้าใจมันอย่างถ่องแท้วันนี้เอง....




Create Date : 09 กรกฎาคม 2550
Last Update : 9 กรกฎาคม 2550 21:15:28 น. 36 comments
Counter : 579 Pageviews.
Share

 
เย้ เย้ ตอนที่ 17 มาแล้ว รอตอนที่ 18 ต่อไป


โดย: รักแฟน IP: 124.120.192.69 วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:25:17 น.  

 
สนุกมากค่ะ..รอไม่ไหว ซื้อหนังสือมาอ่านจบแล้วค่ะ


โดย: yangiuyi วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:25:23 น.  

 
เศร้าอีกแล้ว โถพระพาย
สู้ต่อไป อย่ายอมแพ้นะ
ความดีต้องชนะแน่ๆ


โดย: ลิลลี่ IP: 124.120.133.94 วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:31:09 น.  

 
ชอบมาก เลย ค่ะ รออ่านตอนที่ 18 อยู่ นะค่ะ


โดย: ทุรียนทอด IP: 124.120.164.211 วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:14:46 น.  

 
มารอต่อไป


โดย: ~ J a N Z a ~ วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:25:08 น.  

 
นางเอกน่าสงสารจัง แต่พระเอกโง่เนอะ


โดย: ปลายเทียน IP: 203.131.212.69 วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:01:41 น.  

 
ทำไม เป็นนางเอก แล้วชีวิตรันทดอย่างนี้น๊อ ...

ขอเป็นนางร้ายดีกว่า..


โดย: @ ปั๊กกาเป้า @..อิอิ วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:1:05:03 น.  

 
กรี๊ด ทำงี้ได้ไง พระพายทำไมชีวิตรันทดยังงี้เนี่ย แล้วเมื่อไหร่อัสนีจะรู้ซักทีนะ เฮ้อ มาลงอีกเร็วๆนะค้า


โดย: modsac IP: 222.123.225.17 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:7:30:33 น.  

 
เราเคยไหมที่จะมีใครสักคนทุ่มเทความรักอย่างในละคร คือไม่มีเหรอ ผู้ชายที่ดีกับแฟนของตนเอง แต่ไม่ดีกับคนอื่น ก็เป็นแค่คนดีของคุณ ไม่ใช่คนดีของโลกเหรอ


โดย: ความรัห IP: 125.24.157.40 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:7:34:13 น.  

 
ขอบคุณค่ะสำหรับตอนที่17 จะตั้งใจรอตอนที่18น่ะค่ะ


โดย: ยารีส IP: 203.151.46.130 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:07:23 น.  

 
โอ้ย เศร้า


โดย: ข้าวปั้น IP: 125.25.169.120 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:26:07 น.  

 
พระเอกโง่จังค่ะ อ่านแล้วอิน
รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นพระพายเลยค่ะ
เย้ สู้ สู้ ค่ะพี่บ๊วย รอตอนที่ 18 อยู่นะคะ


โดย: แม่หมูบูริน IP: 222.123.225.247 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:58:38 น.  

 
ช่วยลงตอนใหม่ให้อ่านทีเถอะค่ะ


โดย: ยารีส (data_jung ) วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:26:19 น.  

 
รอตอน 18 จะมาเมื่อไหร่บอกด้วยค๊า


โดย: มะลิ IP: 203.144.200.250 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:28:23 น.  

 
-*- น่าสงสารอะไรเช่นนี้ รันทดจริงๆคุณบ๊วยขา..


โดย: นางฟ้าสาธุ.. IP: 158.108.211.203 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:23:51 น.  

 
ชอบมากๆ เลยครับ บทโรแมนติกดี ส่วนบท ร้ายของอาโปก็ร้ายแบบน่าสงสารดีงับ


โดย: ต้นรัก IP: 124.120.54.153 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:11:29 น.  

 
พระพายน่าสงสารมากคะ


โดย: เพียงรัก IP: 84.176.109.142 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:05:03 น.  

 
รอตอน 18 แทบไม่ไหวแล้ว แง


โดย: ลิลลี่ IP: 64.62.138.13 วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:29:54 น.  

 
ยังไม่ลงตอนใหม่ให้อีกเหรอค่ะ


โดย: ยารีส (data_jung ) วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:19:12 น.  

 
หนุกจัง


โดย: ไม้เอก IP: 158.108.133.25 วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:49:42 น.  

 
สงสารพระพายจังเยย โดนคนรักตะคอกใส่


โดย: นิหน่า IP: 125.27.204.165 วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:40:35 น.  

 
ใจร้ายจังไม่ยอมลงตอนใหม่ให้ซักที


โดย: ยารีส IP: 203.151.46.130 วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:29:39 น.  

 
ตอนที่18ช้าจังซื้อหนังสือมาอ่านแล้วแหละ


โดย: pang IP: 58.147.116.217 วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:33:26 น.  

 
พระเอกโง่มากมายค่ะ


โดย: ฟ้าน้อยจัง IP: 168.120.88.148 วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:02:06 น.  

 
รออยุ่ค่ะเมื่อไรจะลงอีกอยากอ่านต่อ


โดย: ammataya วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:07:26 น.  

 
เรารออยู่น้า


โดย: krisy IP: 61.91.168.176 วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:57:06 น.  

 
เมื่อไหร่จะลงตอนใหม่ให้ซะทีละค่ะ รออยู่น่ะค่ะ ได้โปรดเถอะค่ะลงตอนใหม่ให้ยารีสหน่อยน่ะค่ะ นึกว่าสงสารกันเถอะค่ะ


โดย: ยารีส (data_jung ) วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:25:36 น.  

 
พี่บ๊วยคนสวย อยากอ่านตอนที่ 18 แล้ว จะลุ้นให้พระเอกและนางเอกสมหวังในเร็ววันเจ้า จากเชียงรายความรักจ๊ะ


โดย: ความรัก IP: 125.24.131.186 วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:10:02 น.  

 
ตอนที่ 18 ยังไม่มาอีกหรอคะ


โดย: ~ J a N Z a ~ วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:24:44 น.  

 
ตอนที่ 18 ไม่มาแล้วหรอ?


โดย: hhh IP: 58.136.137.127 วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:50:46 น.  

 


โดย: meme IP: 58.136.137.127 วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:31:21 น.  

 
รักนะ


โดย: meme IP: 58.136.137.127 วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:43:44 น.  

 
พี่บ๊วยรีบๆมาต่อตอนที่18เร็วๆสิคะ รอมาหลายวันแล้วค่ะ อ่านแล้วติดมากๆเลย


โดย: ริต้าแฟนคลับ IP: 58.9.112.138 วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:53:56 น.  

 
อยากอ่านตอนที่ 18 เร็วๆเหมือนกัน รอมา 4 วันละ


โดย: เออช่าย IP: 58.10.27.176 วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:46:08 น.  

 
ตอน18 มาเร็วๆนะค้า สาธุ!!!


โดย: นางฟ้าสาธุ.. IP: 158.108.211.215 วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:06:00 น.  

 
ชอบพระเอกมากและนางเอก


โดย: น่ารัก IP: 203.113.71.4 วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:7:05:38 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่มดมีฤทธิ์
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]

นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์ (บ๊วย)
นักเขียนบทละครโทรทัศน์

เจ้าของบทประพันธ์...>>>>>
ทาสรัก สวรรค์สร้าง
เพลงรักข้ามภพ
สู่แสงตะวัน อธิษฐานรัก
ดั่งดวงตะวัน เพียงผืนฟ้า
กลิ่นแก้วกลางใจ เปลวไฟในฝัน

ผลงานเขียนบท...>>>>>
บ่วง ทวิภพ สาปภูษา
ดั่งดวงตะวัน กลิ่นแก้วกลางใจ
เปลวไฟในฝัน หัวใจช็อคโกแล็ต
คลื่นรักสีคราม เล่ห์รตี

ผลงานกับละลิตา ฉันทศาสตร์โกศล ...>>>>>
ทางผ่านกามเทพ สามีตีตรา สายรุ้ง
ยอดชีวัน สามี บังเกิดเกล้า
หนึ่งในดวงใจคือเธอ สี่ไม้คาน
เลื่อมสลับลาย พรหมไม่ได้ลิขิต
ก้านกฤษณา ปลาหนีน้ำ ฯลฯ

ผลงานกับ ช่างปั้นเรื่อง...>>>>>
รักในม่านเมฆ เพียงผืนฟ้า ปิ่นมุก พลิกดินสู่ดาว อุ่นไอรัก
เบญจาคีตาความรัก รุ่งทิพย์ ต่างฟ้าตะวันเดียว
ปิ่นไพร ฯลฯ
Friends' blogs
[Add แม่มดมีฤทธิ์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.