|
|
กลิ่นแก้วกลางใจ ตอนที่ 12
ก ลิ่ น แ ก้ ว ก ล า ง ใ จ
บทประพันธ์ นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์
กมลชนก ยวดยง เรียบเรียงจากบทโทรทัศน์
ตอนที่ 12
เรือสปีดโบ้ทสีขาวที่แล่นตัดกับคลื่นน้ำทะเลสีครามทะยานไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง จุดหมายปลายทางของมันคือท่าเรือเกาะแก้ว สถานที่ตั้งบ้านกลิ่นแก้ว นั่นเอง
หมอโดม เพื่อนรุ่นพี่ที่พระพายสนิทที่สุดลงทุนเดินทางจากกรุงเทพฯมาตรวจอัสนีให้ตามคำขอร้องของพระพาย
พระพายรู้มาว่าอัสนีปฏิเสธการไปพบหมอตามที่นัด เธอจึงนัดหมอมาตรววจอาการให้เขาถึงที่
โดมยอมรับกับตัวเองว่าที่ยอมลงทุนเดินทางมาไกลขนาดนี้ ไม่ใช่ด้วยความห่วงคนไข้ แต่เป็นเพราะพระพาย หญิงสาวที่นั่งอยู่ในใจเขาตลอดเวลา โดมรู้ดีว่าพระพายคิดกับตนเพียงพี่ชาย แต่ถึงยังไงเขาก็เลือกที่จะรักพระพายไม่สร่างซา
เรือสปีดโบ้ทลำนั้นแล่นเข้ามาจอดเทียบท่า โดมกระโดดขึ้นจากเรือ วิ่งไปหาพระพายและแต้มที่มารอรับอย่างดีใจ
พระพาย...
แต้มหันมองไปด้านหลังว่าคุณหมอหนุ่มผิวขาว หน้าตาดีคนนี้เรียกใครกัน
พระพายเองที่ยืนยิ้มหวานให้โดมหน้าเสียไปทันทีที่โดมหลุดเรียกชื่อตน เธอรีบส่ายหน้าบอกว่าพูดผิด ให้พูดใหม่ โดมรีบแก้ตัวไปอย่างข้างๆคูๆ
อ๋อ...เออ ใช่ พระพายแปลว่าลม..ลมที่เกาะนี้เย็นสบายดีนะ พัดพาพี่มาหาอาโปถึงที่นี่เลย ฮ่าๆ
โดมแสร้งหัวเราะกลบเกลื่อน แต่หน้าเจื่อนมาก พระพายบอกเขาแล้วนี่นาว่าให้เรียกเธอว่าอาโป เขาไม่น่าลืมเลย แต้มมองท่าทางของเขาอย่างไม่ค่อยชอบใจ
เก่งมากจนเพี้ยนรึเปล่าวะ
อาโปเป็นยังไงมั่ง สบายดีไหม
พระพายยิ้มกว้างให้โดม อาโปดีใจที่ได้เจอพี่โดมค่ะ....นี่แต้มค่ะ
เธอแนะนำแต้มกับโดม แต้มยกมือไหว้ ทักทายยิ้มแย้มแจ่มใส
สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับสู่บ้านกลิ่นแก้วครับผม
โดมยิ้มรับไมตรี เขารีบส่งกระเป๋าให้แต้มทันทีก่อนจะพาพระพายเดินปลีกออกไป เขากระซิบกับพระพายอย่างกังวลใจ
พี่จะเก็บความลับได้มากแค่ไหนไม่รู้สิ พี่โกหกไม่เก่งนะ
พระพายยกมือขึ้นแตะริมฝีปากเสมือนเตือนให้โดมพูดเบาๆ ก่อนจะยิ้มให้กำลังใจ โดมพยักหน้าเข้าใจ
ทั้งสองเดินเคียงข้างกันเข้าไปยังตัวบ้านกลิ่นแก้ว แต้มเห็นแล้วหึงแทนนาย
หมอนี่เป็นใคร กิ๊กเก่าคุณอาโปรึไงกัน ?!?
พระพายพาโดมมาพบกับอัสนีที่ห้องรับรองแขก เธอแนะนำอัสนีกับโดม
พี่โดมคะ นี่คุณอัสนีค่ะ ส่วนคุณอัสนี ฉัน...ฉันพาพี่โดม เอ่อ...เขาเป็นหมอมาตรวจร่างกายคุณค่ะ
สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ โดมทักทายเขาด้วยน้ำเสียงแจ่มใส แต่อัสนีตอบกลับเขาด้วยเสียงแบบตรงกันข้าม
ผมสบายดีไม่เป็นอะไร คุณหมอกลับไปเถอะ
โดมยิ้ม ใจเย็น เขาทราบประวัติอัสนีจากพระพายมาบ้างแล้ว
ผมคุยกับหมอประจำตัวของคุณแล้ว เราจะได้คุยกันเรื่องผ่าตัดไงครับ
แต้มช่วยเสริมให้
ตรวจสักหน่อยเถอะครับ เพื่อนคุณผู้หญิงคนนี้บินตรงจากรุงเทพเพื่อมาตรวจนายโดยเฉพาะเลยนะ
อัสนีแปลกใจ จริงเหรอ ผมไม่ยักรู้ว่าภรรยาผมมีเพื่อนเป็นหมอกับเขาด้วย
โดมหน้าตื่น
ภรรยา...ภรรยาเหรอ?
เขาหันมองพระพายอย่างขอคำตอบ นี่หญิงสาวที่ตนรักไปเป็นภรรยาของนายร้ายกาจคนนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน พระพายหน้าเสีย รีบหาทางอธิบายให้โดมฟังทันที
เอ่อ...พี่โดมนั่งเรือนานๆ ไปเดินเล่นกันดีไหมคะ ...ฉันขอเวลาส่วนตัวสักครู่นะคะ เธอหันบอกอัสนีก่อนจะเดินนำโดมออกไป
ไปไหน นี่เธอ กลับมานี่นะ จะไปไหนกันน่ะ
ฮึ่ย
อัสนีนิ่วหน้าไม่พอใจ หมอนี่เป็นใครกันทำไมต้องมีลับลมคมนัยกับเขา อัสนีรู้สึกหวงพระพายขึ้นมาตะหงิดๆ เห็นทีเขาต้องตามไปแอบฟังเสียแล้ว
พระพายอธิบายทุกอย่างให้โดมฟังว่าเธอมาอยู่ในบ้านนี้ในฐานะอาโป ภรรยาของอัสนีที่แต่งงานกันในนามเพราะเรื่องธุรกิจ โดมฟังอย่างไม่ค่อยจะเห็นด้วยนัก ขืนนายนั่นรังแกหญิงสาวที่ตนรัก เขาจะทำอย่างไร พระพายรู้ถึงความห่วงใยของโดม เธอบอกเขาให้วางใจ
คุณอัสนีเขาไม่ได้เลวร้ายอะไรหรอกค่ะ ลึกๆแล้วเขาเป็นคนจิตใจดีนะคะ พอตาของเขามองเห็นอีกครั้ง คุณอาโปกลับมาทำหน้าที่ของเธอ พระพายก็จะได้กลับบ้าน
แต่อยู่ในฐานะภรรยานี่
พี่ว่า
.
โอ๊ย !!! เสียงอัสนีดังขึ้น ทั้งสองตกใจหันไปมองก็พบว่าอัสนีหน้าคะมำอยู่ในพุ่มไม้ เขาเดินสะดุดก้อนหินแล้วล้มไปนั่นเอง
โดมกับพระพายรีบเข้าไปช่วยเหลือ
คุณอัสนี เจ็บตรงไหนรึเปล่าคะ
อัสนีรีบลุกขึ้นเพื่อไม่ให้เสียหน้า โดมมองอย่างสงสัย
ทางเดินขรุขระตรงนี้ คุณออกมาทำไมกัน
อัสนีโวยเสียงดังกว่า
มาเดินเล่น ! นี่มันบ้านฉัน เธอสองคนนั่นแหล่ะมายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
เขาพยายามทำหน้าให้เป็นธรรมดามากที่สุดไม่ให้พระพายจับได้ แต่เธอก็มิวายมองเขาอย่างสงสัย โดมตัดสินใจพยุงอัสนีเข้าไปตรวจอาการในบ้าน เขาถือโอกาสนี้จับอัสนีตรวจตาไปในคราวเดียวกันเลย
โชคดีนะครับที่เส้นเอ็นไม่พลิก ไม่เป็นอะไร...ส่วนตาของคุณ ผมตรวจดูแล้วปกติดีทุกอย่าง ได้กระจกตาบริจาคเมื่อไหร่ คุณก็เข้ารับการผ่าตัดได้ทันที...อย่ากังวลไปเลยนะครับ การผ่าตัดเดี๋ยวนี้ไม่น่ากลัวอะไรเลย
แล้วผมบอกตอนไหนว่ากลัว อัสนียียวนตามเคย ที่จริงเขาไม่สนใจสิ่งที่หมอพูดเท่าไหร่ แต่เขาพยายามฟังเสียงของโดมมากกว่า ว่าใช่ชายคนรักของอาโป ที่ใช้ปืนขู่เขาตอนคุยโทรศัพท์หรือไม่
คุณคือคนที่คุยโทรศัพท์กับผมใช่ไหม
โดมงง ไม่เคยครับ ผมเพิ่งพบคุณครั้งแรก
อัสนีหน้าบึ้ง ครุ่นคิดขัดใจ ความหึงพลุ่งพล่าน แต่ไม่ทันจะถามอะไรต่อพระพายที่แยกตัวไปจัดโต๊ะอาหารก็เข้ามาบอกทั้งสอง
เชิญที่ห้องทานอาหารได้เลยค่ะ
โดมพยักหน้าเดินจากไป อัสนีบอกพระพายด้วยน้ำเสียงโกรธเคือง
ฮึ มีแฟนเยอะนักหรือ !
อะไรนะคะ
ฉันล่ะ ลำดับที่เท่าไหร่ ถึงร้อยไหม ! พูดจบเขาก็กระแทกเท้าเดินออกไปด้วยความโกรธ พระพายมองตามอย่างไม่เข้าใจ
อะไรของเขา
อัสนีนั่งหน้าเครียดที่โต๊ะอาหาร เขานั่งฟังพระพายและโดมพูดคุยกันอย่างหงุดหงิดใจ เขาไม่ถูกชะตากับหมอคนนี้เอาเสียเลย เขาแกล้งยกน้ำขึ้นมาดื่มแล้วก็แกล้งวางผิดทำน้ำหกเลอะไปทางโดม
เฮ้ย... โดมตกใจที่จู่ๆก็เปียกไปครึ่งตัว อัสนีรีบขอโทษขอโพย
ตายแล้ว ผมทำน้ำหกเหรอครับ ผมนี่มันซุ่มซ่ามตามจริงๆมาครับ..เดี๋ยวผมเช็ดให้
เขาแกล้งใช้ผ้ากันเปื้อนเช็ดให้ไปมั่วไปหมด แต้มกับถวิลต้องเข้ามาช่วยอีกแรง โดมมองจานข้าวตัวเองที่มีน้ำเจิ่งนอนก็หมดอารมณ์ รวบช้อนส้อมอย่างสุดเซ็ง
อัสนีอารมณ์ดีขึ้น ร่วมวงสนทนากับเขาบ้าง
ว่ากันด้วยเรื่องเพื่อนเก่าน่ะ เคยได้ยินสุภาษิตนี้ไหม ....อดีตไม่สำคัญ ปัจจุบันฉันรักเธอ
ทุกคนนิ่งอึ้ง แต้มหันไปกระซิบถวิล
สุภาษิตชาติไหนวะ
อัสนีหันมาจับมือพระพายโชว์ พระพายหน้าตื่น พยายามดึงมือออกแต่ไม่สำเร็จ
คุณอัสนี ! พระพายเรียกเขาเสียงเข้มแต่เขาไม่สนใจ
เราเป็นสามีภรรยากันนะ จับมือกันไม่เห็นต้องเขิน ว่าแต่คุณหมอเถอะครับมีเมียหรือยัง มีเมียน่ะสนุกนะ
โดมพยายามสะกดอารมณ์ เขาหมั่นไส้อัสนีเต็มทนที่วางท่าเป็นเจ้าของพระพาย อัสนีหันไปพูดจาอ่อนหวานกับพระพายประหนึ่งคู่รักที่รักกันยิ่ง
ที่รักจ๊ะ พาเพื่อนคุณไปเดินเล่นริมหาดสิ ถือเป็นการไถ่โทษแทนผม อากาศตอนนี้ กำลังดีเลยนะครับ
โดมรีบลุกขึ้นทันที ดีเหมือนกันนะ เดินย่อยอาหาร
อัสนีผายมือ
เชิญครับคุณหมอ เชิญเลย...เดินเล่นให้เย็นใจ ท้องร้องเมื่อไหร่ค่อยกลับมาทานอีกรอบก็ได้นะครับ
พระพายมองท่าทางแปลกๆของอัสนีอย่างสงสัย ก่อนจะพาโดมออกไป เมื่ออัสนีรู้ว่าทั้งสองไปแล้วก็รีบเรียกแต้มกับถวิลมากระซิบกระซาบถึงแผนการบางอย่าง แต้มและถวิลพยักหน้ารับคำสั่งและรีบพากันออกไป
อัสนียิ้มพอใจ เขาเป็นผู้ชายเหมือนโดม มีหรือเขาจะไม่รู้ว่าโดมก็มีใจให้พระพาย แต่เขาจะ
ทำให้โดมเห็นว่า ใครเป็นเจ้าของกันแน่ !
ทางนี้เลยฮะคุณหมอ...ห้องนี้แหล่ะฮะ เชิญฮะเชิญ
ถวิลหิ้วกระเป๋าให้โดม เดินนำเขาเข้าไปในห้องนอนของพระพาย โดมกวาดสายตามองไปรอบๆอย่างแปลกใจ
ห้องนี้ เหมือนเคยมีใครอยู่ ห้องใคร
ไม่มีฮะไม่มี เป็นแค่ห้องรับรองแขก
ถวิลรีบปฏิเสธ แล้วก็ต้องหน้าตื่นเมื่อมองเห็นกรอบรูปพระพายที่วางอยู่บนชั้นใกล้ๆ แต้มคงจะสะเพร่าเก็บของพระพายไปไม่หมด เธอรีบกระเถิบๆไปยืนใกล้ๆ เอื้อมมือไปแอบหยิบซ่อนไว้ข้างหลังไม่ให้โดมเห็น
เชิญคุณหมอตามสบายเลยนะฮะ
โดมหันกลับมามองถวิลในจังหวะที่เก็บรูปได้เฉียดฉิว แต่ก็มิได้ติดใจอะไร
จริงสิ แล้วพระพายนอนห้องไหน
ก็...ห้องหอไงฮะ
โดมหน้าเครียดขึ้นมาทันที
แท้จริงแล้วอัสนีแกล้งให้แต้มไปตามพระพายไปพบตนในห้อง และให้แต้มจัดการใส่กุญแจล๊อคจากนอกห้องไม่ให้พระพายหนีออกไปได้ พระพายมองข้าวของเครื่องใช้ตัวเองที่มาอยู่ในห้องอัสนีอย่างแปลกใจ
เอ๊ะ นี่มัน...ของของฉันนี่
อัสนีทำท่าไม่รู้ไม่ชี้ พระพายเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าดูก็เห็นเสื้อผ้าทั้งหมดของเธอถูกย้ายมาที่ห้องนี้หมดแล้ว นี่มันหมายความว่าอย่างไรกัน
คืนนี้คุณต้องนอนห้องนี้เพราะผมยกห้องคุณให้หมอจอมจุ้นนั่นไปแล้ว
พระพายหน้าตื่น อะไรนะ
อัสนีทำไขหูกับเสียงตื่นตระหนกของพระพาย
นี่ ผมอุตส่าห์ช่วยรักษาหน้าคุณนะ ขืนเพื่อนคุณรู้ว่าคุณมีสามีแล้ว แต่แยกกันนอนคนละห้อง ...ขายหน้าเขาแย่
คนบ้า ! คุณนี่มันบ้าจริงๆ ! พระพายโวยใส่เขา เธอรู้ดีว่าที่อัสนีทำไปเพราะอยากเอาชนะโดมเท่านั้น พระพายพยายามเขย่าประตู เคาะเรียกแต้ม ถวิลเป็นการใหญ่
เปิดนะ แต้ม ถวิล อย่าให้ฉันออกไปได้นะ น่าดู เปิด บอกให้เปิดได้ยินไหม !
อัสนีปล่อยให้พระพายโวยวายไป เขารู้ดีว่า กว่าแต้มจะกลับมาเปิดประตูให้อีกก็คงเป็นตอนเช้า เขาจัดแจงถอดเสื้อผ้า นุ่งผ้าเช็ดตัวเพื่อจะอาบน้ำ พระพายหันหน้ามาเห็นก็ต้องสะดุ้งตกใจ
ว้าย!!! เธอรีบเอามือปิดตา คุณมายืนแก้ผ้าแถวนี้ทำไม
อัสนีทำท่าไม่เข้าใจ
อ้าว...ผมจะอาบน้ำ จะให้ใส่ชุดสูทรึไง
อัสนีทำท่าจะเดินเข้าห้องน้ำไป พระพายกลั้นใจ เข้าไปขอร้องอัสนี
คุณอัสนี ฉันเหนื่อยและง่วงเต็มทีแล้ว คุณช่วยสั่งแต้มเปิดประตูให้ฉันออกไปได้ไหมคะ ไปนอนห้องรับรองแขกก็ได้
คุณง่วงก็นอนบนเตียงสิ อ๋อ ยังไม่ได้อาบน้ำ มาอาบพร้อมผมก็ได้นะ... เพราะผมตาบอดอยู่แล้ว ฮะฮะฮ่า มุขนี้ขำไหม..
อัสนีหัวเราะร่าก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป พระพายหน้าบึ้งเมื่อไม่ได้ดั่งใจ เธอมองไปรอบตัว เกิดมาเธอเคยอยู่ร่วมห้องกับผู้ชายสองต่อสองที่ไหน เฮ้อ แล้วนี่เธอจะทำยังไงต่อกับชีวิตดี !!!
| Create Date : 28 มิถุนายน 2550 |
| Last Update : 28 มิถุนายน 2550 22:53:11 น. |
|
16 comments
|
| Counter : 723 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: มะลิ IP: 58.64.108.156 วันที่: 28 มิถุนายน 2550 เวลา:23:47:45 น. |
|
|
|
| โดย: ริต้าแฟนคลับ IP: 58.9.117.151 วันที่: 29 มิถุนายน 2550 เวลา:2:11:35 น. |
|
|
|
| โดย: modsac IP: 222.123.224.233 วันที่: 29 มิถุนายน 2550 เวลา:9:37:55 น. |
|
|
|
| โดย: ตุ๊กตา IP: 202.57.155.169 วันที่: 29 มิถุนายน 2550 เวลา:10:53:17 น. |
|
|
|
โดย: Aui_haui  วันที่: 29 มิถุนายน 2550 เวลา:12:10:57 น. |
|
|
|
| โดย: kongkwan IP: 61.19.196.211 วันที่: 29 มิถุนายน 2550 เวลา:13:16:53 น. |
|
|
|
| โดย: จุ๊บๆ IP: 58.136.158.131 วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:11:05:26 น. |
|
|
|
| โดย: อ้วนกลม IP: 58.9.61.142 วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:11:16:00 น. |
|
|
|
| โดย: นางฟ้าสาธุ.. IP: 158.108.211.4 วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:18:16:51 น. |
|
|
|
| โดย: ข้าวปั้น IP: 125.25.166.154 วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:21:36:36 น. |
|
|
|
| โดย: น่ารัก IP: 203.113.61.38 วันที่: 1 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:30:05 น. |
|
|
|
| โดย: จุ๋ม IP: 125.27.1.104 วันที่: 26 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:40:38 น. |
|
|
|
| โดย: ต้า IP: 61.7.150.122 วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:13:15:52 น. |
|
|
|
| โดย: ต้า IP: 61.7.150.122 วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:13:18:13 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]
|
นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์ (บ๊วย)
นักเขียนบทละครโทรทัศน์
เจ้าของบทประพันธ์...>>>>>
ทาสรัก สวรรค์สร้าง
เพลงรักข้ามภพ
สู่แสงตะวัน อธิษฐานรัก
ดั่งดวงตะวัน เพียงผืนฟ้า
กลิ่นแก้วกลางใจ เปลวไฟในฝัน
ผลงานเขียนบท...>>>>>
บ่วง ทวิภพ สาปภูษา
ดั่งดวงตะวัน กลิ่นแก้วกลางใจ
เปลวไฟในฝัน หัวใจช็อคโกแล็ต
คลื่นรักสีคราม เล่ห์รตี
ผลงานกับละลิตา ฉันทศาสตร์โกศล ...>>>>>
ทางผ่านกามเทพ สามีตีตรา สายรุ้ง
ยอดชีวัน สามี บังเกิดเกล้า
หนึ่งในดวงใจคือเธอ สี่ไม้คาน
เลื่อมสลับลาย พรหมไม่ได้ลิขิต
ก้านกฤษณา ปลาหนีน้ำ ฯลฯ
ผลงานกับ ช่างปั้นเรื่อง...>>>>>
รักในม่านเมฆ เพียงผืนฟ้า ปิ่นมุก พลิกดินสู่ดาว อุ่นไอรัก
เบญจาคีตาความรัก รุ่งทิพย์ ต่างฟ้าตะวันเดียว
ปิ่นไพร ฯลฯ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ติดงอมแงมเหมือนกัน รออ่านตอนต่อไปอยู่ค่ะ เอามาลงทีละหลายๆตอนเลยยิ่งดีค่ะ.. 
