Keen on KEANE
วันก่อนโน้นตั้งใจมั่นเหมาะว่าจะเขียนเรื่องคอนเสิร์ต KEANE แต่โดนความขี้เกียจเข้าโจมตีจนธาตุไฟแตกซ่าน รู้สึกตัวอีกทีก็นอนหลังยาวอยู่บนเตียงแล้ว กระทั่งจะพลิกตัวยังอิดออด วันต่อมาก็ว่าจะเขียนละ แต่ตื่นเช้ามาเจอเรื่องเซ็งที่สุดในสามโลก iPod ไม่ทำงาน! กดแล้วกดอีกก็นิ่ง เจ้าของเลยพลอยนิ่งไปด้วย ดีที่สุดท้ายด้วยพลังศรัทธาแห่งการลูบๆ คลำๆ ความถี่สองครั้งต่อชั่วโมง ที่รักของเรากลับมาโลดแล่นอีกครั้ง ดีใจจนต้องจูงมือมันไปประกาศต่อธารกำนัลที่หัวเราะเยาะบนความเจ็บปวดของเราเมื่อเช้าว่า “ฮ่าฮ่า iPod กูยังไม่ตายเฟ้ย” และแล้วก็ได้ฤกษ์ดีที่ไม่รู้จะเกริ่นสองย่อหน้าแรกไปหาสวรรค์อะไร อยากพูดถึงคอนเสิร์ตน่าประทับใจครั้งนี้ไว้ในบล็อกของเราสักหน่อย ถึงแม้หลายคนในพันทิพจะบรรยายถึงมันไปมากแล้วก็เถอะ นี่เป็นคอนเสิร์ตที่ลังเลแล้วลังเลอีกว่าจะไปดีหรือเปล่า เพราะส่วนตัวไม่ได้ปลื้ม KEANE ขนาดนั้น ตั้งแต่อัลบั้มแรกที่รอบตัวฟังแล้วชอบกันไปหลายคน กว่าเราจะมารู้สึกดีด้วยก็หลังจากได้ดู Eternal Sunshine of a Spotless Mind ที่มี Somewhere Only We Know เป็นซาวนด์แทรกโน่น อันที่จริงน่าจะตรงกว่าถ้าบอกว่าชอบเพลงเพราะมันเหมาะกับฉากในหนังต่างหาก บ้านผุๆ หลังนั้นคือ “ที่ที่เรารู้กันแค่สองคน” สำหรับโจลและเคลเมนไทน์จริงๆ เข้าใจเลือกเพลงเป็นบ้า เพลงที่เหลือในอัลบั้มแรกก็ชอบบ้าง แต่ไม่ขนาดคลั่งไคล้ ส่วนอัลบั้มที่สองไม่ต้องพูดถึง เพิ่งจะมาได้ฟังเอาตอนรู้ว่าจะได้ไปนี่เอง มูลค่าเพิ่มของคอนเสิร์ตคือการได้ดู GOOSE ในฐานะวงเปิด แต่ลองคำนวณราคาที่อยากจ่ายของสองวงรวมกันแล้ว GOOSE=200 KEANE=500 บวกกันยังไม่ได้บัตร 1,000 บาทที่อยากดูเลย เงินเลยยังไม่ใคร่กระเด็นจากกระเป๋าเสียที ความลังเลจบลงเมื่อ กริ๊ง เพื่อนที่ไม่ได้คุยกันนานแล้ว number 1 โทรมา “เฮ้ย มีบัตรฟรี มึงอยากดูป่าว” สามชั่วโมงให้หลัง กริ๊ง เพื่อนที่ไม่ได้คุยกันนานเหมือนกัน number 2 “เฮ้ย จะไปดูไหม กูว่าจะไป” สรุป ก่อนหน้าคอนเสิร์ตเพียงวันเดียว Levine ได้ทั้งบัตรและเพื่อนไปพร้อมสรรพ ลัคกี้อะไรจะปาน! เราเข้าไปในฮอลล์ค่อนข้างเร็วพอได้ดูโฆษณาของสปอนเซอร์มากมาย มองไปรอบๆ เห็นจำนวนคนแล้วรู้สึกน้อยใจแทนวง นี่ขนาดเอาบัตรพันนึงมาอยู่รวมกับ 1,500 และ 2,200 แล้ว (เชื่อหรือไม่ บัตรฟรีของเพื่อนเราตั้ง 2,200 แน่ะ!) กลุ่มคนก็ยังดูกะจิดริด กลัว GOOSE เล่นเสร็จแล้วจะมีประกาศบอกว่า “ขณะนี้ KEANE น้อยใจกลับบ้านไปแล้ว เพื่อไม่ให้ทุกท่านเสียเวลาและอารมณ์ที่ต้องเดินทางมา เราขอเชิญสนุกกับ โปงลางสะออน แทน” เอ่อ… กราบงามๆ สามครั้งที่เหตุการณ์ที่ว่าไม่เกิดขึ้น ไม่นานหลังจาก GOOSE เล่นจบ (นี่รีวิว KEANE ไม่ใช่รีวิว GOOSE เพราะฉะนั้น GOOSE เลยโผล่มาตามฟังก์ชั่น) สามหนุ่ม KEANE ก็ออกมาวาดลวดลายต่อจริงๆ ตามที่เขาโปรโมทกันไว้ดิบดี ไม่เกินความจริงนักหรอกถ้าจะใช้คำว่า “วาดลวดลาย” เพราะใครจะไปนึกว่าวงเพลงช้าๆ เนิบๆ อย่าง KEANE จะมีการแสดงสดที่มันหยดขนาดนี้ พี่นักร้องนำ (ได้ข่าวว่าชื่อ ‘ทอม’ แต่เนื่องจากขี้เกียจเช็กข้อมูล ในบทความนี้ขอแทนว่า ‘อ้วน’ จากนี้เป็นต้นไป) ราศีจับทันทีที่เขาเริ่มเปล่งเสียงคำแรก ส่วนตัวเราไม่เคยนึกว่า KEANE เป็นวงที่นักร้องนำเสียงดีมาก่อน เสียงเป็นเอกลักษณ์อาจใช่ แต่ไม่ใช่เสียงที่ฟังแล้วผงะเพราะพลังเป็นแน่ ความคิดที่ว่าถูกเหยียบจมดินในนาทีนั้น เอาไป two thumps up อ้วนแม่งเสียงดีฉิบ! ร้องกี่เพลงต่อกี่เพลง เสียงแทบไม่มีตกให้ได้ค่อนแคะ หนำซ้ำลีลาเต้นประกอบที่ราวกับ swan lake ประยุกต์นั้น มันตื่นตาตื่นใจเสียจนลืมไปสนิทเลยว่า KEANE คือวงที่เราเคยฟังแล้วหลับมาก่อนหน้า ลูกบ้าพี่แกเยอะจริงๆ แต่ เฮ้ย เราว่าคนที่บ้าที่สุดในเวทีไม่ใช่อ้วนแน่ๆ มันคือพี่คีย์บอร์ดยอดอัจฉริยะที่เล่นคีย์บอร์ดได้ระห่ำที่สุดเท่าที่เราเคยเห็นมาในชีวิต มือแกราวกับแมวที่ข่วนคีย์บอร์ดต่างศัตรูคู่อาฆาต ส่วนตูดนั้นก็หาได้แนบสนิทกับเก้าอี้ที่ไหน โยกไปมาคล้ายควบกระทิงอย่างเมามัน แค่ความดุดันของอ้วนกับพี่คีย์บอร์ดบวกกัน เราก็แทบต้องควักบัตรคอนเสิร์ตมาคอนเฟิร์มตัวสะกดให้ชัดกับตาว่านี่คือ KEANE ไม่ใช่ KORN อ้อ ส่วนพี่มือกลอง โนคอมเมนต์ เพราะสายตาสั้น วันนั้นลืมเอาแว่นไป ไม่อาจมองทะลุชุดกลองไปสวัสดีพี่เขาได้ ด้วยความสนุกของคอนเสิร์ตเช่นที่ว่า พอได้เวลาเพลงแห่งความหลัง Somewhere Only We Know เริ่ม เราถึงไม่ได้เศร้าดังคาด เสียงร้องรวมกันของแฟน KEANE ก้องผงาดจนเราเองก็อดปลื้มแทนนักร้องไม่ได้เสียด้วยซ้ำ แอบหันไปมองอัฒจรรย์ด้านหลัง คนก็เริ่มมานั่งกันเต็มมากขึ้น ถ้าประชากรเหล่านั้นไม่ใช่ตุ๊กตายางที่ทีมงานผู้จัดเตรียมเป่าไว้ให้ดูนั่งเต็มเวลาฉุกเฉิน เราว่า KEANE ก็ไม่น่าจะมีปมด้อยจากการมาแสดงสดที่ไทยเพราะคนน้อยแต่อย่างใด มุขที่ทางวงเตรียมมาสำหรับเอาใจคนไทยก็ไม่ขี้เหร่ ตั้งแต่ 1. เล่น Hamberg Song เพื่อในหลวงของเรา (อันนี้ถือว่าอินเทรนด์มาก) 2. ชักชวนหยิบมือถือมาโบกเป็นไฟสว่างพร้อมเพรียงตอนเพลงอะไรสักเพลง 3. พูดภาษาไทยเรียกคะแนนความเอาใจใส่ตลอดรายการ สำหรับเรา KEANE ทำให้ทึ่งอีกครั้งกับพลังของ live concert เหมือนที่เคยรู้สึกมาก่อนตอนดู SUMMERSONIC ที่ญี่ปุ่น และ FUTON เล่นใน Fete de la Musique ก่อนออกอัลบั้ม พูดกันตามตรง ถึงตอนนี้เราก็ยังเฉยกับเมโลดี้ของ KEANE อยู่ไม่เปลี่ยน แต่ถ้า KEANE จะมาเล่นอีกทีวันพรุ่งนี้ เราจะควักธนบัตรสีเทาจ่ายแลกตั๋วโดยไม่อิดออดแน่ เพราะแค่ไปฟังคีย์บอร์ดใส่กีตาร์เอฟเฟกต์อันเป็นเอกลักษณ์ (รู้สึกจะเล่นตอน Is It Any Wonder? ฟังแล้วงงเลยเชียวว่า “ไหนบอกวงนี้ไม่มีกีตาร์”) บวกเสียงสุดแจ่มของอ้วน KEANE ก็มากกว่าพันนึงแล้ว แย่อยู่อย่างที่การไปดู KEANE วันนั้นทำให้สัปดาห์ถัดมาซึ่งเราต้องไปแถวอิมแพคต์อีกครั้งเพื่อดูคอนเสิร์ต AF3 ด้วยความจำเป็นบางประการ ถือเป็น A Bad Dream โดยแท้ ป.ล. นิทานเรื่องนี้สอนยูบีซีให้รู้ว่า “ขัดหินจนมือหักก็ไม่ออกมาเป็นเพชรหรอก ให้ตายเถอะ”
Create Date : 19 สิงหาคม 2549
Last Update : 4 ธันวาคม 2549 1:56:16 น.
66 comments
Counter : 804 Pageviews.
โดย: grappa วันที่: 19 สิงหาคม 2549 เวลา:7:11:57 น.
โดย: merf1970 วันที่: 19 สิงหาคม 2549 เวลา:9:59:19 น.
โดย: Levine วันที่: 19 สิงหาคม 2549 เวลา:23:42:00 น.
โดย: Levine วันที่: 21 สิงหาคม 2549 เวลา:22:49:06 น.
โดย: grappa วันที่: 23 สิงหาคม 2549 เวลา:21:37:48 น.
โดย: Levine วันที่: 24 สิงหาคม 2549 เวลา:17:44:13 น.
โดย: Levine IP: 125.25.146.120 วันที่: 25 สิงหาคม 2549 เวลา:16:11:04 น.
โดย: K.O.P. IP: 58.9.146.142 วันที่: 25 สิงหาคม 2549 เวลา:18:04:35 น.
โดย: Levine วันที่: 30 สิงหาคม 2549 เวลา:23:01:39 น.
โดย: แมวปิลาร์ IP: 124.120.147.253 วันที่: 5 กันยายน 2549 เวลา:14:25:25 น.
โดย: Levine วันที่: 8 กันยายน 2549 เวลา:11:42:28 น.
โดย: K.O.P. IP: 58.9.140.27 วันที่: 8 กันยายน 2549 เวลา:19:24:09 น.
โดย: K.O.P. IP: 58.9.138.114 วันที่: 2 ตุลาคม 2549 เวลา:0:17:52 น.
โดย: นุ่นคนดี IP: 221.128.89.130 วันที่: 13 ตุลาคม 2549 เวลา:1:43:07 น.
โดย: เพี้ยน IP: 58.9.140.56 วันที่: 13 ตุลาคม 2549 เวลา:1:51:35 น.
โดย: Levine วันที่: 15 ตุลาคม 2549 เวลา:22:06:54 น.
โดย: คน-ไม่-เพี้ยน IP: 61.47.106.168 วันที่: 16 ตุลาคม 2549 เวลา:1:26:52 น.
โดย: Levine วันที่: 27 ตุลาคม 2549 เวลา:18:13:35 น.
โดย: ถามได้ Paris สิคะ IP: 61.47.102.176 วันที่: 30 ตุลาคม 2549 เวลา:21:47:50 น.
โดย: Paris อีกแล้ว IP: 61.47.102.176 วันที่: 30 ตุลาคม 2549 เวลา:21:53:30 น.
โดย: The brightest sun IP: 61.47.99.4 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2549 เวลา:2:56:07 น.
โดย: King Of Pain วันที่: 17 พฤศจิกายน 2549 เวลา:18:41:21 น.
โดย: N IP: 221.128.104.202 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2549 เวลา:1:30:27 น.
โดย: N IP: 221.128.104.202 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2549 เวลา:1:31:24 น.
โดย: Levine วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:2:01:14 น.
โดย: Noon IP: 221.128.96.173 วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:20:56:00 น.
โดย: Levine วันที่: 5 ธันวาคม 2549 เวลา:22:27:47 น.
Levine
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [? ]
ทำแบบสอบถามอันแรก เขาบอกเป็น smooth talker ทำอีกอัน เขาบอกเป็น high achiever แต่ส่วนตัวคิดว่าเป็นแค่ คนมองโลกในแง่ร้าย ที่พยายามเหลือหลาย ให้มองโลกในแง่ดี
Tonight I Have to Leave It / Shout Out Louds
ครั้งแรกที่ได้ยินเพลงโปรโมทของ Keane จากอัลบั้มชุดที่สอง ผมไม่ค่อยชอบเท่าไหร่อ่ะ ชอบชุดแรกของพวกเค้าที่สุด ไม่คิดจะซื้อแผ่นอัลบั้มชุดที่สองมาฟังด้วยซ้ำ และก็ไม่ได้หาเพลงอื่นๆ ของพวกเขามาฟังเลยด้วย
พอรู้ข่าวว่าเค้าจะมาเล่น ผมก็โทรไปชวนเพื่อนคนนึงที่ชอบ Brit Pop ความอยากดูมันเป็นอานิสงส์จากอัลบั้ม Hopes and Fears ล้วนๆ ครับ
ระหว่างที่ Keane เล่น ได้แต่ทึ่งกับอึ้งอ่ะ เป็นไปตามที่คุณ Levine เขียนเล่าทุกอย่างเลย
นับว่า คอนเสิร์ตครั้งนี้ของ Keane ประสบความสำเร็จนะครับ อย่างน้อยก็เปลี่ยนใจผม ให้หันมาอุดหนุนอัลบั้มของพวกเค้าอีก
ปล. เพลงที่พี่ทอมแกชวนให้คนดูโบกแสงไฟจากมือถือ รู้สึกว่าจะเป็นเพลง Try Again นะครับ ถ้าจำไม่ผิด