นี่เป็นคอนเสิร์ตที่ลังเลแล้วลังเลอีกว่าจะไปดีหรือเปล่า เพราะส่วนตัวไม่ได้ปลื้ม KEANE ขนาดนั้น ตั้งแต่อัลบั้มแรกที่รอบตัวฟังแล้วชอบกันไปหลายคน กว่าเราจะมารู้สึกดีด้วยก็หลังจากได้ดู Eternal Sunshine of a Spotless Mind ที่มี Somewhere Only We Know เป็นซาวนด์แทรกโน่น อันที่จริงน่าจะตรงกว่าถ้าบอกว่าชอบเพลงเพราะมันเหมาะกับฉากในหนังต่างหาก บ้านผุๆ หลังนั้นคือ “ที่ที่เรารู้กันแค่สองคน” สำหรับโจลและเคลเมนไทน์จริงๆ เข้าใจเลือกเพลงเป็นบ้า
ด้วยความสนุกของคอนเสิร์ตเช่นที่ว่า พอได้เวลาเพลงแห่งความหลัง Somewhere Only We Know เริ่ม เราถึงไม่ได้เศร้าดังคาด เสียงร้องรวมกันของแฟน KEANE ก้องผงาดจนเราเองก็อดปลื้มแทนนักร้องไม่ได้เสียด้วยซ้ำ แอบหันไปมองอัฒจรรย์ด้านหลัง คนก็เริ่มมานั่งกันเต็มมากขึ้น ถ้าประชากรเหล่านั้นไม่ใช่ตุ๊กตายางที่ทีมงานผู้จัดเตรียมเป่าไว้ให้ดูนั่งเต็มเวลาฉุกเฉิน เราว่า KEANE ก็ไม่น่าจะมีปมด้อยจากการมาแสดงสดที่ไทยเพราะคนน้อยแต่อย่างใด มุขที่ทางวงเตรียมมาสำหรับเอาใจคนไทยก็ไม่ขี้เหร่ ตั้งแต่
1. เล่น Hamberg Song เพื่อในหลวงของเรา (อันนี้ถือว่าอินเทรนด์มาก) 2. ชักชวนหยิบมือถือมาโบกเป็นไฟสว่างพร้อมเพรียงตอนเพลงอะไรสักเพลง 3. พูดภาษาไทยเรียกคะแนนความเอาใจใส่ตลอดรายการ
สำหรับเรา KEANE ทำให้ทึ่งอีกครั้งกับพลังของ live concert เหมือนที่เคยรู้สึกมาก่อนตอนดู SUMMERSONIC ที่ญี่ปุ่น และ FUTON เล่นใน Fete de la Musique ก่อนออกอัลบั้ม พูดกันตามตรง ถึงตอนนี้เราก็ยังเฉยกับเมโลดี้ของ KEANE อยู่ไม่เปลี่ยน แต่ถ้า KEANE จะมาเล่นอีกทีวันพรุ่งนี้ เราจะควักธนบัตรสีเทาจ่ายแลกตั๋วโดยไม่อิดออดแน่ เพราะแค่ไปฟังคีย์บอร์ดใส่กีตาร์เอฟเฟกต์อันเป็นเอกลักษณ์ (รู้สึกจะเล่นตอน Is It Any Wonder? ฟังแล้วงงเลยเชียวว่า “ไหนบอกวงนี้ไม่มีกีตาร์”) บวกเสียงสุดแจ่มของอ้วน KEANE ก็มากกว่าพันนึงแล้ว
แย่อยู่อย่างที่การไปดู KEANE วันนั้นทำให้สัปดาห์ถัดมาซึ่งเราต้องไปแถวอิมแพคต์อีกครั้งเพื่อดูคอนเสิร์ต AF3 ด้วยความจำเป็นบางประการ ถือเป็น A Bad Dream โดยแท้
ดีใจด้วยสำเร็จแล้ววววว 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ครั้งแรกที่ได้ยินเพลงโปรโมทของ Keane จากอัลบั้มชุดที่สอง ผมไม่ค่อยชอบเท่าไหร่อ่ะ ชอบชุดแรกของพวกเค้าที่สุด ไม่คิดจะซื้อแผ่นอัลบั้มชุดที่สองมาฟังด้วยซ้ำ และก็ไม่ได้หาเพลงอื่นๆ ของพวกเขามาฟังเลยด้วย
พอรู้ข่าวว่าเค้าจะมาเล่น ผมก็โทรไปชวนเพื่อนคนนึงที่ชอบ Brit Pop ความอยากดูมันเป็นอานิสงส์จากอัลบั้ม Hopes and Fears ล้วนๆ ครับ
ระหว่างที่ Keane เล่น ได้แต่ทึ่งกับอึ้งอ่ะ เป็นไปตามที่คุณ Levine เขียนเล่าทุกอย่างเลย
นับว่า คอนเสิร์ตครั้งนี้ของ Keane ประสบความสำเร็จนะครับ อย่างน้อยก็เปลี่ยนใจผม ให้หันมาอุดหนุนอัลบั้มของพวกเค้าอีก
ปล. เพลงที่พี่ทอมแกชวนให้คนดูโบกแสงไฟจากมือถือ รู้สึกว่าจะเป็นเพลง Try Again นะครับ ถ้าจำไม่ผิด