|
พลังลม ปาย

สองแสนครับ
คำตอบของลุงเจ้าของร้านขายของข้างทางระหว่างมุ่งหน้าไปปายทำเอาผมสะอึก หลังจากโพล่งถามไปว่าราคาค่าใช้บริการห้องน้ำร้านแกเท่าไหร่ ผมเหลือบไปเห็นป้ายบอกราคาที่ตั้งอยู่บนโต๊ะก่อนถึงห้องน้ำทีหลัง มันเขียนว่า 2 บาท และในเมื่อผมเชื่อว่าทั้งตาและสติสัมปชัญญะยังไม่ฝ้าฟางเกินเหตุ ผมยื่นเหรียญบาทสองเหรียญให้ลุง เดินดุ่มๆ เข้าห้องน้ำ พลางพูดกับตัวเองว่า หูฝาดน่า
แต่หูผมหาได้ฝาดไม่ หลักฐานชี้ชัดเจนในเวลาถัดมาเมื่อผมออกจากห้องน้ำ และถามราคาผ้าพันคอต้านลมหนาวที่แขวนอยู่ในร้าน 6 ล้าน ลุงแกตอบชัดถ้อยชัดคำอีกครั้ง จะต่างไปก็แต่ครั้งนี้ผมทันสังเกตเห็นรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยอารมณ์ดีของแก
ผมเริ่มเข้าใจอะไรๆ ดีขึ้นในที่สุด
เอาไปเลย 20 ล้าน ไม่ต้องทอนครับลุง ผมจ่อธนบัตรสีแดงเข้าหาเจ้าของร้านด้วยสีหน้าแบบเดียวกัน
สีหน้าแบบที่ผมมีให้กับทุกคนที่ได้พูดคุยด้วยที่ปาย ปายเป็นสถานที่อย่างนั้นเอง อำเภอเล็กๆ ที่แปลว่า หลบหนี หรือ อพยพ ในภาษาพื้นเมืองแห่งนี้เต็มไปด้วยผู้คนที่ทำให้คุณอยากจะโปรยยิ้มเพื่อผูกมิตรอยู่ตลอดเวลา มันทำให้คุณรู้สึกว่าการถามทางเจ้าถิ่นสักคนโดยปราศจากวาจาไพเราะพ่วงด้วยการแสดงปรารถนาอันดีบนใบหน้าเป็นความผิดอาญาสมควรประหาร กลับตาลปัตรกับแดนศิวิไลซ์ที่ใครๆ ก็ตบเท้าเดินเข้าสู่อย่างกรุงเทพฯ ที่การสาดอารมณ์บูดใส่กันโดยหาได้รู้จักมักจี่เป็นเรื่องแสนธรรมดา
กระนั้นก็ตาม หากพูดถึงความเพียบพร้อมของสิ่งอำนวยความสะดวก ปายก็ยังมีความเป็น เมือง อยู่อย่างปฏิเสธไม่ได้ เกสต์เฮาส์ บาร์ ร้านอาหาร อินเตอร์เน็ตคาเฟ่ แกลลอรี่ ร้านโปสการ์ด ตลาด และ 7-eleven คงไม่อาจกระจุกรวมกันในหุบเขาโดยมิเปลี่ยนแปลงสภาพเดิมของพื้นถิ่น ยิ่งได้เห็นนักท่องเที่ยวทั้งหัวทอง หัวดำ รวมถึงวัยหนุ่มสาวชาวกรุงที่ลี้มาสวมวินเทอร์ คอลเลคชั่นเดินกันให้ขวักไขว่แล้ว มันทำให้คุณเริ่มเข้าใจว่าทำไมนักเดินทางขาประจำหลายคนเริ่มหน้าเบ้เมื่อพูดถึงปาย และเอ่ยเชิงประชัดประชันว่า เดี๋ยวนี้มันก็ไม่ต่างจากตรอกข้าวสารเท่าไหร่แล้ว แต่ไม่ว่าใครจะเห็นอย่างไร สำหรับผมซึ่งเพิ่งได้โอกาสมาแอ่วเป็นครั้งแรก เมือง อย่างปายยังสงบในระดับน่าพอใจ ทั้งผู้คนก็ไม่ได้พลุกพล่านเกินไปจนเข้าขั้นอึกทึก เมื่อประกอบเข้ากับขนาดที่เล็กกะทัดรัด พอให้คุณได้ขี่จักรยานเยี่ยมเยียนทุกซอกซอย และจดจำมันได้ขึ้นใจภายในเวลาสองวันแล้ว อดคิดไม่ได้เลยว่า ปายคล้ายกับเมืองจำลองที่มีสัดส่วนเล็กกว่าจริงซึ่งมักถูกตั้งโชว์ในพิพิธภัณฑ์ และผมก็เป็นตุ๊กตาดินเหนียวหนึ่งตัวที่ใช้ชีวิตอยู่ในนั้นนั่นเอง
อ้อ ลืมบอกไปว่า สีหน้าของตุ๊กตาดินเหนียวตัวนั้นจะสดใสตลอดเวลาตราบที่ดวงอาทิตย์ฉายแสง ด้วยมันพอใจกับชีวิตที่ช่าง อยู่ง่าย เสียเหลือเกินในหุบเขาแห่งนี้ ทว่าทันทีที่ดวงจันทร์เข้าแทนที่ ทั้งใบหน้าและร่างกายของมันจะปรากฏอาการสั่นเทาอย่างน่าประหลาด
ใช่! ข้อเสียของปายที่ผมแทบทนไม่ได้อย่างเดียวคืออากาศหนาว คนที่ไม่ได้สนิทชิดเชื้ออะไรกับความเย็นยะเยือกอย่างผม ลงได้ตกมืดเมื่อไหร่ แม้กระทั่งออกไปกินข้าว ขามันก็ไม่อยากจะเชื่อฟังเจ้าของ ดีที่ยังมีแสงเรืองรองที่ประดับประดาตามร้านรวงต่างๆ แสงดาวและจันทร์งามๆ บนท้องฟ้า รวมถึงความระทึกอารมณ์ยามค่ำคืนในแบบปายคอยเย้ายวนให้ผมหยิบเสื้อกันหนาวที่หนาที่สุด พร้อมผ้าพันคอผืนที่ซื้อมาจากร้านลุงระหว่างทาง ออกไปเผชิญกับอุณหภูมิเลขตัวเดียวนอกที่พักได้บ้าง
จะเป็นเพราะสภาพอากาศที่ทารุณนี่หรือเปล่าหนอ ที่ส่งผลให้คนที่นี่พยายามให้ความอบอุ่นซึ่งกันและกันอยู่เป็นนิจ จนผู้มาพักพิงเพียงชั่วคราวอย่างผมพลอยได้ตื้นตันระคนอิจฉาไปด้วย
แม้วันนี้เมื่อกลับมาถึงกรุงเทพฯ ได้กว่าสัปดาห์แล้ว ผมก็ยังไม่อาจลืมช่วงเวลาที่มิตรภาพล่องลอยอยู่ในอากาศเหล่านั้นได้ ช่วงเวลาที่ผมรู้สึกราวกับได้ทำดีท็อกซ์ขับถ่ายพิษอันเกิดจากความเย็นชาของประชากรในสังคมเมือง แล้วกลับมาเชื่อใจในมนุษย์ได้มากขึ้นอีกครั้ง
หลังจากได้รับถ่ายทอดพลังจาก ปาย แล้ว ผมอ่อนโยน และรู้สึกดีกับตัวเองมากขึ้น แล้วเมื่อวันที่วิกฤติกลับมาเยือนอีกครั้ง ผมเริ่มมองคนรอบข้างด้วยสายตาคลางแคลง
ผมรู้ว่าผมจะต้องหนีไปที่ไหน
ป.ล. เขียนไว้นานมากแล้วครับ เอามาให้อ่านถึงที่มาของผ้าพันคอ
Create Date : 10 ธันวาคม 2549 |
Last Update : 10 ธันวาคม 2549 9:13:41 น. |
|
33 comments
|
Counter : 561 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: Ohm De Puerto Rico (sochana9 ) วันที่: 10 ธันวาคม 2549 เวลา:2:14:03 น. |
|
โดย: นางกอแบกเป้ วันที่: 10 ธันวาคม 2549 เวลา:6:40:44 น. |
|
โดย: grappa วันที่: 10 ธันวาคม 2549 เวลา:9:57:37 น. |
|
โดย: I am SeRaPh วันที่: 10 ธันวาคม 2549 เวลา:11:59:12 น. |
|
โดย: **mp5** วันที่: 10 ธันวาคม 2549 เวลา:13:19:32 น. |
|
โดย: joblovenuk วันที่: 10 ธันวาคม 2549 เวลา:13:45:29 น. |
|
โดย: lamb IP: 203.146.63.187 วันที่: 10 ธันวาคม 2549 เวลา:23:37:33 น. |
|
โดย: The brightest sun IP: 61.47.123.62 วันที่: 14 ธันวาคม 2549 เวลา:18:27:37 น. |
|
โดย: ฝ้าย IP: 124.121.35.45 วันที่: 15 มกราคม 2550 เวลา:21:28:51 น. |
|
โดย: น้องคิม 24 IP: 125.25.143.181 วันที่: 20 มกราคม 2550 เวลา:1:21:57 น. |
|
โดย: N IP: 125.25.149.232 วันที่: 23 มกราคม 2550 เวลา:13:02:25 น. |
|
โดย: แสง IP: 125.24.35.199 วันที่: 31 มกราคม 2550 เวลา:21:53:03 น. |
|
โดย: นูน IP: 125.25.137.191 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:55:17 น. |
|
โดย: เปิ้ล IP: 203.144.145.186 วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:12:54:46 น. |
|
|
|
|
Levine |
 |
|
Location :
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
ทำแบบสอบถามอันแรก เขาบอกเป็น smooth talker ทำอีกอัน เขาบอกเป็น high achiever แต่ส่วนตัวคิดว่าเป็นแค่ คนมองโลกในแง่ร้าย ที่พยายามเหลือหลาย ให้มองโลกในแง่ดี
Tonight I Have to Leave It / Shout Out Louds
|
|
 |
|
wow ! great story.
Ohm Thai crew in USA