ก่อนจะมีมะหมาเป็นของตัวเอง
เมื่อหันมามองหน้าไอ้ลูกชายในวันนี้ก็อดหมั่นไส้มันไม่ได้ แล้วคำถามนึงก็ผุดขึ้นมาในหัวทันที "อะไรดลใจให้เราไปเอาไอ้หมาบ้าพลังนี่มาเลี้ยงฟระ" 
แต่ไหนแต่ไรที่บ้านเราไม่เคยมีหมาเป็นของตัวเอง คือทุกคนในบ้านรักหมา ชอบเล่นกะน้องหมา แต่ยังไม่มีหมาให้ป้อนข้าวป้อนน้ำเอง บ้านของเราเป็นบ้านแฝด ปลูกติดกันกับบ้านป้าที่อยู่ในรั้วเดียวกัน เพราะฉะนั้นหมาบ้านป้าก็เหมือนหมาบ้านเราไปโดยปริยาย แต่หน้าที่ป้อนข้าวป้อนน้ำมักจะเป็นของป้าซะส่วนใหญ่ ซึ่งก็มีเจ้าตูบแวะเวียนมาให้เราเล่นด้วยหลายเจนเนอเรชั่นแล้ว
จุดกำเนิดของหายนะมันเริ่มขึ้นเมื่อเกือบสองปีก่อน ตอนที่เราทำงานอยู่กรุงเทพฯแล้วเพื่อนสนิทที่อยู่ลำปางแวะมาเยี่ยม วันนั้นไม่รู้อะไรดลใจให้พวกเราไปเที่ยวสวนจตุจักรกันแล้วก็ผ่านไปที่โซนขายน้องหมา ส่วนใหญ่เวลาเราผ่านไปโซนนี้ก็มักจะแค่ชื่นชมความน่ารักของเจ้าพวกสี่ขาเท่านั้น ไอ้เรื่องจะสอยพวกมันติดไม้ติดมือมาหรือตั้งใจไปซื้อเลยขอตอบตรงๆ...ว่าไม่มี เพราะหมาที่สวนฯโดยเฉพาะหมาตะกร้าขึ้นชื่อมากเรื่องขี้โรคและเสี่ยงว่านำมาเลี้ยงแล้วมันจะตาย พวกเราจึงได้แต่เดินมองกันเฉยๆ แต่ขณะที่เดินชิลล์ๆกันอยู่ก็มีอาแปะคนนึงส่งเสียงตะโกนแหวกอากาศร้องเรียกพวกเราให้แวะเข้าไปดู "เอเลี่ยน" ด้วยนิสัยสอดรู้สอดเห็นอย่างพวกเรามีเรอะจะพลาด แล้วสิ่งที่พวกเราได้เห็นก็คือ...
ลูกหมาปั๊กสองตัวสภาพกร๋องกร๋อยสุดๆ ทั้งสองตัวผอมโทรมจนเห็นซี่โครงบานๆของพวกมัน ในใจก็นึกด่าเจ้าของอยู่ว่าทำไมเลี้ยงหมาให้อดอยากขนาดนี้ แล้วนี่ยังมีหน้าเอาพวกมันมาขายอีกเหรอ
เมื่อสบตาแป๋วๆของเจ้าปั๊กน้อย พวกเราเลยเดินไปถามคนขายว่าตัวละเท่าไหร่ ตอนแรกเขาบอกพวกเราว่าตัวละสามพัน (แน๊...หมาบักโกรกจะตายไม่ตายแหล่มันเรียกเราตั้งสามพันแน่ะ) แต่ต่อไปต่อมาดันขายให้เราสองตัวสามพันซะงั้น เรากับเพื่อนตัดสินใจรับพวกมันมาเลี้ยงโดยแบ่งกันคนละตัว ตัวผู้อยู่กับเราส่วนตัวเมียอยู่กับเพื่อน พวกเราพามันไปหาสัตวแพทย์ที่อยู่ใกล้ๆเพื่อตรวจโรคและให้วัคซีน คุณหมอยังถามพวกเราเลยว่า "นึกยังไงถึงซื้อหมาที่นี่มาเลี้ยง" เพื่อนเราซึ่งใจเดียวกับเราก็ตอบหมอไปว่า "ก็ถ้ามันอยู่กับคนขายก็คงไม่รอดแน่ๆ แต่ถ้าอยู่กับเราก็อาจจะรอด" คุณหมอก็เลยตอบพวกเราว่า "ถ้าคิดอย่างงั้นก็เลี้ยงเถอะ" เราหมดค่าหยอดยาถ่ายพยาธิไปนิดหน่อย เพราะหมายังเล็กอยู่จึงให้วัคซีนไม่ได้ นาทีนั้นพวกเราก็ไม่รู้หรอกนะว่าคิดถูกหรือคิดผิด แต่ภาพที่เราเห็นพวกลูกสุนัขแออัดกันอยู่ในคอกแย่งอาหารกันมันทำให้เราหดหู่อย่างบอกไม่ถูก พวกเรารู้ว่าการซื้อหมาตะกร้าก็เท่ากับสนับสนุนให้พวกคนขายเห็นแก่ตัวยังทำมาหากินแบบนี้อยู่ ตอนนั้นพวกเรารู้แต่ว่าต้องรีบช่วยเจ้าหมาสองตัวนี้ให้เร็วที่สุด
| Create Date : 11 กรกฎาคม 2553 |
| Last Update : 12 กรกฎาคม 2553 16:42:46 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 350 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ชักอยากเห็นหน้าหมาน้อยซะแล้วล่ะ