Group Blog
 
All blogs
 
สวัสดีวันแม่ คิดถึงพ่อกับแม่จังเลย

เราเป็นลูกที่ไม่ได้อยู่บ้านประจำ
บ้านก็ไม่ได้ไกลจากที่ทำงาน แต่ด้วยทำงานแบบเข้าเวรเลยต้องอยู่หอพักของที่ทำงาน

วันแม่ปีนี้ สวัสดีพ่อกับแม่เหมือนเช่นเคยทุกวัน จริง ๆ ทุกวันของเราก็เป็นวันพ่อวันแม่ทุกวันแหละ โทรหาทุกวัน กลับบ้านบ่อยเท่าที่ทำได้

ขอเล่าถึงคุณพ่อหน่อยนะคะ

พ่อแม่เรามีเราตอนอายุมาก ทำให้ตอนนี้ท่านอายุใกล้ 80 แล้วโดยที่เราอายุแค่ 32 เองนะ

พ่อเราเป็นนายทหาร จำได้ตอนเล็กพ่อเท่มาก รักพ่อมาก พ่อเป็นฮีโร่

หลังจากพ่อเกษียณได้เกือบสิบปี พ่อก็เริ่มหลงลืม ในขณะที่เราเพิ่ง 20 กว่า เพิ่งเริ่มทำงาน มีชีวิตใหม่ ๆ หลังจากเรียนจบ

พ่อเริ่มพูดอะไรเข้าใจยาก มีพฤติกรรมแปลก ก็เหมือนคนแก่ทั่วไป แต่เรารับไม่ได้ ทำไมพ่อไม่เหมือนเดิม พ่อเหมือนจะกลับไปเป็นเด็กอีก

เราหงุดหงิด ไหนจะเรื่องทำงาน เรื่องพ่อ ที่พูดกันไม่เคยเข้าใจ
เราโมโหพ่อ ว่าพ่อหลายอย่าง

แต่พ่อก็รักเราเหมือนเดิม

พอเราว่าพ่อแรงเราก็กลับมารู้สึกผิด ก็กลับไปขอโทษพ่อ แต่แล้วก็ทำอีก

นานนะ กว่าเราจะคิดได้ (เป็น 3-4 ปีนะคะ)

ก็พ่อเราแก่ก่อนพ่อแม่เพื่อนของเราวัยเดียวกันนี่นะ

พ่อเรารุ่นเดียวกับปู่เพื่อน

เราเคยคิดว่าพ่อไม่เข้าใจเราเลย ร้องไห้ เสียใจ พ่อที่เรารักหายไปไหน

แต่ตอนนี้ เรากลับคิดว่าเราโชคดี

ในวัย 20 กว่าที่เรามีแรงมีกำลัง เรายังดูแลพ่อได้ ทำให้พ่อได้ทุกอย่าง
ถ้าเรา 40 พ่อ 80 เราจะมีแรงมีกำลังดูแลพ่อไหมนะ

เราอาจลำบากในการปรับตัวหลาย ๆ อย่างในวัย 20 กว่าเพื่อดูแลพ่อแม่วัยชรา แต่เราก็ผ่านมาได้ (เราลูกคนเดียวค่ะ ไม่มีพี่น้องให้ปรึกษา)

จนวันนี้เราอายุ 32 แล้ว เพื่อนเราก็เริ่มประสบปัญหาเดียวกันเมื่อพ่อแม่พวกเขาเกษียณ มาเป็นคนชรา full time อยู่บ้านตลอด พวกเขาเริ่มบ่นว่าพ่อแม่พูดไม่รู้เรื่อง

เพื่อนบางคนมีปัญหาสุขภาพ กลายเป็นว่าทุกคนป่วยหมด พ่อแม่ก็ป่วย
ทุกคนเครียด ปรับตัวไม่ได้

ตอนนี้เราคิดได้แล้วล่ะ ว่าความชราของพ่อแม่เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเจอ ไม่ช้าก็เร็ว

เวลาของพ่อแม่ก็ไม่รู้เหลืออีกเท่าไหร่ ทุกวันนี้เราให้พ่อแม่หมดทั้งใจ
ไม่โกรธแล้วเวลาพ่อทำแปลก ๆ ไปช่วยพ่อไม่ให้อายดีกว่า เวลาทำอะไรไม่ถูก

วันนี้ฮีโร่ของเรา เราจะดูแลเอง

ใครโกรธใครงอนพ่อแม่ลองไปคิดดูนะคะ บางทีในวัยชรา ท่านอาจแปลกไปบ้าง บางครั้งก็สร้างเรื่อง แต่ยังไงท่านก็พ่อแม่เรานะ

พ่อกับแม่ ปี 2527



15 ปีก่อน ที่ออกจากบ้าน กลายเป็นเด็กหอ ใช้ชีวิตด้วยตัวเอง จำได้วันแรกร้องไห้คิดถึงแม่ สมัยนั้นโทรศัพท์ใช้บัตร ต่อคิวที่หอเพื่อโทรกลับบ้าน แม่ให้คำแนะนำมากมาย กว่าจะโตเป็นผู้ใหญ่ ดูแลตัวเอง และตัดสินใจได้เอง ต้องขอบคุณพ่อกับแม่ที่คอยแนะนำ​ คิดว่าถ้ามีโอกาสมีลูก จะเลี้ยงลูกอย่างที่พ่อแม่เลี้ย​งเรานั่นแหละ (ลูกเราคงจะดื้อ แรง และไม่กลัวใครอย่าง ยาย และ แม่ มัน หุหุ)


Create Date : 12 สิงหาคม 2554
Last Update : 12 สิงหาคม 2554 11:04:16 น. 2 comments
Counter : 1225 Pageviews.
Share

 


" สวัสดีวันแม่คะ ฝากพวงมาลัยนี้กราบและขอพรคุณแม่ด้วยคนนะคะเพราะหน่อยอิงไม่มีแม่ให้กราบและขอพรมา 7 ปีแล้วคะ แต่ท่านก็ยังอยู่ในใจของลูกๆ ทุกคนอยู่ทุกวันนี้เลยคะ "




โดย: หน่อยอิง วันที่: 12 สิงหาคม 2554 เวลา:14:33:50 น.  

 
ขอบคุณมากค่ะ คุณหน่อยอิง


โดย: honeynut วันที่: 12 สิงหาคม 2554 เวลา:17:25:43 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

honeynut
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 15 คน [?]







new counter start at 16/5/15

from old counter 571368 Hits at 16/5/15

100,000 Hits at 3/4/08

flag counter since at 21/09/17

Flag Counter


ขอบคุณ Graphic สวย ๆ จาก

เนยสีฟ้า
ญามี่
gasara



come visit meeee
come visit meeee

Fanlisting





fanlisting คือ?

ปฏิทิน
...


Friend Link

บล๊อกที่ยังอยู่ในใจเสมอ
Friends' blogs
[Add honeynut's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.