ฝากติดตาม ชีวิตกลมๆของหมูตัวน้อยๆ ด้วยนะครับ
|
||||
ภพแห่งโอปะ3 ขณะจะพ้นเขตชายป่า มุ่งเข้าภายในนั้น ปรากฏกำแพงสูงตะหง่านง้ำ ดำทะมึนขึ้นขวางหน้า ชายหนุ่มที่เงยหน้าขึ้นมาเห็นอย่างปัจจุบันทันด่วน แอบตกใจเล็กๆ "เอ๊ย ตะกี้มันไม่มีนี่หว่า..?" ปราณจรีย์เหลียวหลัง มองด้วยสายตาเหนื่อยหน่าย ในใจคงนึก 'มันจะบ่นอะไรของมันนักหนา...' "มานี่.. " พร้อมเสียงเรียก มือที่กุมอยู่รอบข้อแขนชายหนุ่ม กระชับแน่นเข้า พร้อมฉุดลาก โดยแรงพุ่งเข้าหากำแพงนั้น และก็เป็นอีกครั้งที่แว่วเสียงโหยหอนของชายหนุ่มลอยมา "กำแพงงงงงง......" "ฟวับ!?" เสียงคล้าย ปลายแส้สะบัด ปรากฏพร้อมความรู้สึกของเจ้าตัวที่หลุดลอยไปชั่วขณะได้ยินเสียงนั้น "นี่ที่ไหนอีกล่ะ" เมื่อสติกลับ สายตาก็ใช้งานได้ ทั้งคู่ผ่านประตูเข้ามาอีกบานแล้ว... "เงียบ!? แล้วตามข้ามา" เสียงดุเบาๆออกจากปากหญิงสาว ชายหนุ่มเริ่มคุ้นชินกับความไม่เข้าใจเหล่านี้แล้ว เดินตามไปแต่โดยดี เงยหน้ามองหลัง สำรวจสภาพรอบข้างไปพลาง รู้สึกในใจ 'ไม่เห็นเหมือนป่าที่เห็นตอนแรกเลย' คราวนี้ มันไม่สว่างไสวเช่นตอนผ่านประตูบานแรก จะว่ามืดทึบก็ไม่ใช่ สว่างอยู่ มองรอบข้างได้ถนัดตา แต่ก็ไม่สามารถมองเห็นอะไรได้ คล้ายมีหมอก มีม่านมาบัง ทั้งๆที่.... ก็ไม่มีอะไร "สำรวมหน่อย เรากำลังจะเข้างานพิธี" ปราณจรีย์ คลายมือที่กุมล๊อคแขนชายหนุ่มลง พร้อมดึงเบาๆ ให้ชายหนุ่มมาเดินอยู่ข้างตัว "รติ !? สำรวมหน่อย มองไปข้างหน้า" ชายหนุ่มหันขวับกลับมามองหน้า หญิงสาวทันที "รู้จักชื่อผมด้วยหรอ ผมบอกแล้วหรอ?" "เคยบอกแล้ว" คำตอบสั้นๆ แฝงน้ำเสียงเด็ดขาดอยู่ในที ทำให้รติไม่กล้าถามต่อ ได้แต่ทำตามคำสั่ง เดินเคียงข้าง มองแน่วไปข้างหน้า ฉับพลัน สายตาคล้ายจับภาพอะไรได้ แต่ก็ไม่ชัดนัก ไหวๆ เหมือนมองเงา ผ่านผ้าแพรโปร่งใส วูบไหวไปมา ดูไม่ออกว่าอะไร หรือใคร ยิ่งก้าวขาเดิน เงาที่ว่า ก็ยิ่งเยอะขึ้นๆ จนบัดนี้ เงาเหล่านั้น แทบจะล้อมรอบทั้งคู่ไว้สิ้น เว้นไว้แต่ช่องทางเดินเบื้องหน้า ที่เปิดโล่ง เบื้องหน้า ปรากฏลำแสงเรืองรองสาดทับ แท่นอะไรสักอย่าง หากแต่เห็นรายละเอียดไม่ชัดนัก แม้เอามือป้องบัง ก็ไม่ช่วยอะไรได้มาก เงาที่เห็นเมื่อครู่ เริ่มทยอยเคลื่อนตามทั้งคู่ จนทำให้ด้านหลัง และรอบด้าน มืดทะมึนไปด้วยเงาไหววูบวาบ ปิดมิดไปหมด รติเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง เสียวๆวูบๆ ในอยู่ในที แต่ก็กลั้นใจ เดินตามหญิงสาวลึกลับต่อไป "ถึงแล้ว คุกเข่าลง" ปราณจรีย์กล่าวเสียงเรียบ สำรวม พร้อมทรุดตัวลงนั่งคุกเข่าก่อน ทำให้ชายหนุ่มต้องลงนั่งตาม |
ฟาฬ
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ฝากช่องยูทูป Misterfharl ด้วยนะครับ Group Blog All Blog Link
|
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |