ถ้าได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดช่วงนี้ คงหนาวดึ๋งน่าดู ขนาดนอนอยู่กับบ้าน ยังหนาวขนาดต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาตั้งแต่เช้ามืด

^
^ ที่อยากไปเที่ยวเพราะอยากเจออากาศหนาวมากกว่านี้แหล่ะ กรุงเทพยังหนาวไม่ค่อยสะใจ อิอิ

อยากไปภูฏานค่ะ แต่ไม่รู้เมื่อไหร่จะมีโอกาสไป ความจริงไม่ว่าที่ไหนๆก็ไม่รู้ว่าจะได้ไปเมื่อไหร่ ยิ่งปีหน้าเป็นexternปีสุดท้ายด้วย แต่ก็หวังว่าพอเรียนจบแล้วจะมีเวลาว่างไปพักนานๆ

เคยมีรุ่นพี่จบหมอจากอินเดียมาเรียนต่อ เขาว่าโรงพยาบาลชุมชนของเรายังดีกว่าของที่อินเดียมาก ไม่ทราบว่าโรงพยาบาลภูฏานเป็นอย่างไรบ้างคะ

^
^ ไปคราวที่แล้ว ไม่ได้แวะโรงพยาบาลของเขาเลยอ่ะค่ะ คิดว่าโชคดีที่ไม่ได้แวะ

คงต้องดูนานสักหน่อย อ่ะค่ะ ถึงจะรู้ว่าโรงพยาบาลเขาเป็นอย่างไร คราวที่แล้วไปแป๊บๆ

เป็นภาพที่โทนสีสวยอิ่มใจมากๆ ค่ะ

โปสการ์ดคลาสสิคมากครับ ^^

หมวกในรูปที่สามเท่มากอยากใส่ไปเดินสยาม --'

เห็นรูปที่ภูฏานแล้ว
ก็อยากไปเที่ยวแบบนี้บ้างจังเลยครับ
ไปอยู่โฮมสเตย์ สัมผัสกับธรรมชาติบริสุทธิ์ อากาศดีๆ ไม่มีคนกวนประสาท

โอ๊ย ว่าแล้วก็อยากลาพักร้อนไปเที่ยวตอนอากาศหนาวๆ แบบนี้บ้างจัง

ป.ล. แต่ลาไม่ได้ เพราะช่วงนี้ยังไม่ผ่านโปร

โป๊ดก๊าด งามตามาก
อยากได้แบบนี้
ใครจาส่งมาให้มั่งน้อ....

อิอิ

ภาพให้โทนสีดีจังเลยค่ะ ดูให้รู้สึกอบอุ่น..

เค้าใช่ชีวิตกับธรรมชาติจริงๆ นะคะ อยากมีโอกาสไปสัมผัสบ้างซักครั้ง...

รูปสวย ๆ มากเลยพี่ ใช้โทนซีเปีย อบอุ่น ๆ

รูปแรกแสงสวยและมีเรื่องเล่ามากมายเลย

เห็นโปสการ์ดแล้วยิ่งอยากไปเที่ยวประเทศนี้มากขึ้นไปอีก ชอบรูปผู้หญิงกับวัวมากเลยค่ะ

รูปสวยมากๆ เลยค่ะ
ชอบบล๊อกรูปแบบนี้มากเลยค่ะ
หรือว่าเราไม่ได้เข้าบล๊อกนี้มานานหว่า
อิอิ

ภาพและสีแบบนี้ล่ะค่ะ เป็นภาพที่โดนใจเอามากๆ เลย ... คิดเล่นๆ เลยค่ะว่าถ้ามีโอกาสก็อยากทำบ้างเหมือนกัน ส่งให้เพื่อนๆ เอาไว้แทนคำพูดล้านคำที่อยากบอก ..

ตอนนี้เลยเก็บเป็นโปรเจ็คฝันเฟื่องไปก่อนค่ะ

ชอบภาพขาวดำ
และชอบโปสการ์ดที่คุณ grappa เอารูปมาลงให้ดูมากเลยครับ

ปล. ผมพึ่งซื้อ Pet Grief ของ The Radio Dept. มาฟัง ชอบมากเหมือนกันครับ

หนาววววววว

ง่วงโคตรๆ
ทำไม คนเราต้องง่วงด้วยนะ

ว่ามั้ยพี่

ภาพมีแสงเงาที่ได้อารมณ์จริงๆ เลยครับ

ภาพสวยมากๆ ค่ะ

ภาพสวยมากๆๆๆๆจริงๆค่ะ

ภาพถ่าย

ฉันชอบมองภาพถ่าย

วิว สิ่งมีชีวต หรือว่าอะไรก็ตาม

ยิ่งสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคนนี่แล้ว ฉันก็ยิ่งชอบมอง เพราะเหมือนเราได้ค้นหาว่า ณ ช่วงเวลาตอนนั้น ที่เขาโดนถ่ายภาพมา รวมถึงคนที่ทำการถ่ายภาพนั้น มีช่วงเวลาของตนเอง

ภาพได้อารมณ์มากเลยค่ะพี่ ไปอีกรอบมั้ย :)

แวะมาบอกข่าวด้วย พี่แป๊ดทราบข่าวงานแต่งงานของหนุ่มกับโยรึยังคะ หรือว่าพี่ไปงานด้วย เพื่อนพัทเพิ่งบอกมาวันก่อนเอง ไว้กลับไปต้องหาของขวัญไปให้ที่ร้านหนังสือเดินทางซะหน่อย

อยากให้เมืองไทยเป็นอย่างนั้นมั่งจัง

อาทิตย์ทีแล้วเพิ่งคุยกับอาจารย์ผู้ใหญ่ท่านนึงมาเกี่ยวกับภูฎานครับ
ท่านเพิ่งไปประชุมที่นั่นมา กับทีมงานของทาง ภูฟ้า
มีเรื่องน่าสนใจและกระตุ้นให้ไปเที่ยวหลายอย่างเลยครับ

รูปในโปสการ์ดชุดนี้สื่ออารมณ์ได้ดีมากๆ ค่ะ ดูแล้วอยากไปเที่ยวบ้างแต่คงหนาวตายแน่ เสาร์-อาทิตย์แค่กลับไปบ้านที่สมุทรสงครามยังหนาวหงิกเลย (หนาวกว่ากรุงเทพฯ เยอะค่ะ ถึงจะอยู่ไม่ไกล กทม.)

อ่านแล้วคิดถึงการเที่ยวครั้งล่าสุด ร่อนโปสการ์ดกันจนเงินหมด

ภาพขาวดำถ้าฝีมือถ่ายดีๆ ดูมีชีวิตจังเลยนะคะ

อื้อหือ ถ่ายออกมาดูเก่าๆ เเต่เเฝงความรู้สึกไว้มากมายเลยนะครับ น่าทึ่งมาก

ภาพสวยจังครับ ภาพขาวดำดูคลาสสิคดี

. . .

ชอบรูปจากโปสการ์ดมาก เชื่อไหมว่าบางทีซื้อมาก็ไม่ได้เขียน ได้แต่เอามาเก็บเอามาคั่นหนังสือ ซื้อมาหลายๆ ใบ
แม้เป็นรูปเดิมๆ เพราะกลัวว่าเราจะไม่ได้กลับไปที่นั่นอีกครั้ง

เมื่อก่อนเจอ PC ที่ไหนก็หยิบกระจาย ไปเที่ยวที่ไหนก็เก็บมาตลอด ยิ่งตอนได้ไปเมืองนอก อย่าว่าแต่โปสการ์ดเลย แค่สิ่งพิมพ์ที่เป็น free copy ของเขาเรายังเก็บมาหมด

พอถึงจุดนึ้ ไม่รู้ทำไมไปไหนไม่ค่อยเก็บโปสการ์ดหรือสิ่งพิมพ์ในต่างแดนแล้ว ถ้าจะเก็บก็จะเก็บแค่ 1 ใบ
ให้มีแค่ 1 ใบเท่านั้น ไม่อยากมีเยอะๆ ไม่เน้นปริมาณเหมือนเมื่อก่อน

เข้าเรื่องสักที

ได้เจอกับ จขบ. บ่อยๆ แอบสังเกตุมองเข้าไปในดวงตาของเธอบางครั้ง ก็รู้ว่า
มีภาพสะท้อนของหน้าจอคอมพ์อยู่ในนั้นเสมอ (ในดวงตาพี่แป๊ดอาจมีหน้า Desktop Windows อยู่ก็ได้ - แซวเล่นอย่าโกรธนะ) เข้าใจดีเลยว่าคุณพี่ต้องจดจ่ออยู่หน้าจอคอมพ์วันละไม่ต่ำกว่า 10 ชม. หรืออาจจะมากกว่านั้น...เฮ้อ


บางวันผมก็เลยชวน จขบ.ไปเตร็ดเตร่บ้าง ล่าสุดแมตที่ประทับใจ เราไปงานวันเด็กด้วยกันมา ชอบที่เราได้คุยกันเหมือนผู้ใหญ่ที่แอบเป็นเด็ก (ฮิฮิ) ไปกระโดดกับวงอพารท์เม้นต์คุณป้ามา และก็ดูหนังซะจนเลิกดึกดื่นแบบไม่หวงเวลาที่เสียไป

ไม่รู้สิ... ถ้าผมรู้ว่าวันไหนผมโทรไปหา
จขบ. แล้วเขาจะไม่รับสายใน 2-3 ตู๊ดแรกที่มือถือดัง หรือว่า ออนไลน์ MSN
แล้วไม่เจอเธอออนไลน์อย่างสม่ำเสมอตลอดเวลา

ผมจะดีใจและคิดว่า จขบ.กำลังนั่งรถริมหน้าต่าง ผมปลิวมุ่งหน้าที่สักที่หนึ่งที่เป็นจุดหมายในการอ่านหนังสือเล่มหนาๆ ของเธอ ผมจะมีความสุขมากๆ
เลย เย...!

จริงๆ ความคิดแบบนี้ มันอยู่ในหนังเรื่อง
Good Will Hunting ที่เบน บอกกับ แมต เดมอนว่า ฉันจะดีใจมากใน 15 นาทีแรกที่ฉันมาหานาย เรียกนายอยู่ที่หน้าประตูบ้านแล้วไม่มีใครออกมาเปิด
แต่ฉันก็ผิดหวัง เพราะในนาทีที่ 16 นายก็เดินออกมาเปิดประตูเหมือนทุกครั้ง

"ทำไมนายไม่ลองออกไปไหนบ้าง"
สุดท้ายในเรื่องนี้ ตอนจบ แมตก็ออกเดินทาง เป็นภาพแมตอยู่ในรถที่มุ่งหน้าไปที่ไหนสักแห่ง



นั่นสิ...ถ้ารู้ว่า จขบ. จะออกเดินทางล่ะก็เราจะไปฝากชื่อและที่อยู่หลังไมค์ รอโปสการ์ดที่เธอนั่งเขียนอยู่ที่มุมหนึ่งมุมใดในโลกนะ

พักบ้างนะพี่ น้องๆ อย่างพวกเราทำพี่เหนื่อยเกินไปรึเปล่า

. . .

^
^ กร๊าก จริงๆ พี่ก็บ่นๆ ไปงั้นแหล่ะจ้า
ยังไง ก็ยังชอบอยู่หน้าคอมพิวเตอร์อยู่

จริงๆ มันก็เป็นการเดินทางแบบหนึ่งน่ะ โลกอินเตอร์เน็ทนี่ ทำให้เปิดโลกทัศน์ได้มากขึ้นเลย
โดยเฉพาะการอ่านบล็อกคนโน้น คนนี้
เป็นความสุขอย่างหนึ่ง

แต่จะเสียเวลางาน-และบางครั้งก็ได้งานเพิ่ม- จากหน้าจอคอมพิวเตอร์ นี่แหล่ะ

มาคอมเฟิร์มว่า จขบ.นี้ใช้อินเตอร์เน็ต
คุ้มค่ามากๆ คนหนึ่งเลย

พรุ่งนี้คุยกันนะพี่ คืนนี้ต้องปั่นงานหน้าจอคอมพ์เหมือนกัน
สุดท้ายไม่ว่าพวกเราจะเดินทางกันมา
กี่หมื่นลี้ เราก็ต้องมาอยู่หน้าจอคอมพ์
เหมือนกัน

แต่ก็โรแมนติกดีนะครับที่พี่บอกว่า
หน้าจอคอมพ์ก็คือการเดินทางวิธีหนึ่ง

:)

ช่วงก่อนหน้านี้ที่ป่วยหนักๆ ก็มีข้อดีเหมือนกันนะ ได้ห่างหายจากคอมพิวเตอร์บ้าง ได้อ่านหนังสือไปเยอะเหมือนกัน (ถึงแม้จะเป็น j-book คิกขุก็เถอะนะ) ดีใจมากที่ตัวเองยังอ่านหนังสือจบภายใน 1 วันได้

เพิ่งกลับมาจากนครนายก ที่นู่นก็หนาวก็กรุงเทพนิดนึง ไปล่องแก่งด้วย สนุกดี แต่ปวดแขนชะมัด (ดันได้เป้นคนพาย)

ตอนนี้งานยุ่งเหมือนกัน อีกเดือนเดียวจะเรียนจบแล้ว (หลอนอ่ะ) ต้องเคลียร์หลายๆ อย่าง

^
^ เร็วเนอะ จะจบแล้ว จะกลายเป็นนักศึกษาปริญญาโท แล้วเหรอนี่ แมกเวยxx

เครื่องผมเข้าหลังไมค์ จขบ.ไม่ได้อ่ะครับ

แต่จะบอกว่าพรุ่งนี้ห้ามนัดใครตอน
1 ทุ่มเด็ดขาด เพราะว่าจะชวน grappa
ไปเที่ยวงาน The Radio
ที่บ้านสีลมโปรเจค

เพราะรู้ว่า จขบ. หลงไหลในเสียงที่ออกจากลำโพงที่มีคณะดีเจกลุ่มนี้เป็นผู้บงการ

อืมม...วันนี้เจอกันนะครับ

สวยอะครับ PC ชุดนี้ อยากไปบ้างแฮะ

ชอบรูปที่สอง อะ คะ ..

ภาพสวยดีจังครับ น่าไป ๆ ๆ

เห็นแล้วอยากไปเลยครับ

สวยจังค่ะ

บีจีนั้นใช้เกือบทุกทีที่เอาขลุ่ยของ nawang kechog มาเปิดค่ะ รู้สึกมันเข้ากันดี

โอ้ว..ภาพงามมากๆ ค่ะ

แปลกจังพี่อัพบล็อกวันอาทิตย์ หนูถึงว่า..ทำไมสองวันที่ผ่านมายังไม่เห็นบล็อกใหม่พี่ที่หน้าแรกเลยน่ะค่ะ

ดูแล้วยิ่งกระตุ้นต่อมอยากไปเยือนภูฏานสักครั้งเลยนะคะนี่

ภาพขาวดำไม่ได้มีเพียงสองสี แต่มันมีระยะห่างระหว่างขาวถึงดำรออยู่อีกมากมาย ดูภาพขาวดำทีไรก็รู้สึกอบอุ่นทุกที
เหมือนกับคนถ่ายตั้งใจเหลือพื้นที่ของสีสันในใจไว้ให้เราจินตนาการเอง

โอ รูปงามมากเลยครับ คุณ grappa

รูปที่สอง เหมือนสาวชาวบ้านรายนั้นเธอมีออร่าออกมาจากตัวเลยแฮะ

ดูรวมๆ แล้ว นึกถีง Village Album นะ

ส่วนเรื่องงาน มีอะไรให้รอคอยจะได้อยากรีบทำงานให้เสร็จเร็วขึ้นไงครับ หวังว่าอัปบล็อกอีกที คงได้แว๊บบบบ ไปเที่ยวตามใจหวังแล้วนะครับ

อยากหนาวมานี่ดิ -35 C หายบ้าเรยนิ

Is that current photographs?
Man, going there must be like traveling on a time machine.

^
^ เป็นรูปปัจจุบันจ้า
ใช่แล้ว ภูฎาน เป็นเสมือนการย้อนเวลากลับไปสู่อดีต-
แต่พี่คิดถึงชื่อหนังสือเล่มหนึ่ง มันอธิบายดินแดนแถบหิมาลัยได้ดี ดินแดนแถบนี้คือ-"อนาคตอันเก่าแก่" น่ะ

สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่แกรป
สบายดีรึป่าวคะ งานยุ่งป่าวว
ช่วงนี้โบว์อยากหายสาปสูญมากๆ เลยค่ะ^^'...

ทีแรกเห็นชื่อบล็อกแล้วก็ต๊กกะใจ นึกว่าคุณพี่ได้ไปภูฏานอีกแล้ว

^^
ภาพธรรมดาที่น่าสนใจมากๆ ครับ

ชอบจัง

Writing is serious business

อืม... ชักกลัวแล้วแฮะ

พี่ grappa โปสการ์ดอ่มตาพาอิ่มใจมากมาก กำลังรออ่าน review บันทึกนกไขลานอยู่ ของพี่อยู่ค่ะ เพราะเพิ่งอ่านจบซักพัก ...เ

อยากไปเที่ยวๆ บ้าง ครับพี่

หมวกในโปสการ์ดเท่ดีครับ
ดูจากการแต่งกายแล้วอากาศที่นั่นน่าจะหนาว

โอ้ว โปสการ์ดชุดนี้นี่ดูแล้วสงสัยว่าภาพถ่ายหรือภาพวาดนี่ ทำไมมันสวยจนไม่เชื่อว่าจะเป็นทัศนียภาพของจริงเลยน่ะ แถมชาวภูฎานที่ถ่ายทอดมานี่ ซึ่งก็ดูชนบทล้าหลังก็จริง แต่ไหงหน้าตาของพวกเค้าดูเบิกบาน ปราศจากความทุกข์เลยน่ะ

เพราะงั้นไอ้เรื่องที่นำเงินไปยกระดับชีวิตของพวกเค้าก็ไม่จำเป็นเท่าไหร่ละมังครับ

"ดิฉันโทรศัพท์ไปนัดหมายกับเขาไว้คร่าวๆแล้วว่าเสาร์-อาทิตย์นี้อาจไปนั่งๆ นอนๆ อ่านหนังสือที่นั่น" และ "จะเอาโปสการ์ดชุดนี้ไปฝากเขาด้วย" โห เนียนใช้ได้เลย กะจะไปพักฟรีกระมัง

^
^ กร๊าก รู้ทัน
ไม่ช่าย
กะจะไปอุดหนุนเขาต่างหาก

"อนาคตอันเก่าแก่" เป็นคำจำกัดความของภูฐานที่เก๋จังเลย

เห็นรูปแล้ว ก็ฝากบอกด้วยค่ะ ว่า อย่าทิ้งการถ่ายรูปไปเลย รูปสวยขนาดนี้นะ :)

แวะมาทักทายคุณ grappa ครับ

รูปถ่ายว่าสวยแล้ว...
แต่เรื่องราวของการออกไปท่องโลกงดงามยิ่งกว่า

พี่แป๊ดนักท่องโลกสรรหาของดีๆมาฝากเสมอ
แม้แต่โลกอินเตอร์เน็ต

ชอบจัง...
บทสนทนา blog นี้ระหว่าง จขบ และผู้มาเยือนทุกคอมเม้น

หรือว่านี้ก็เป็นการเดินทางอย่างหนึ่ง
.....

ว่าแต่โฮมเสตย์ของพี่ช่างภาพคนที่ว่านี้ ชื่อนำหน้าด้วย ส เสือรึป่าวคะพี่

ถ้าใช่ ล่าสุด เจอพี่แกแถวอัมพวาล่ะ

^
^ ใช่จ้า เขากำลังจะแสดงงานภาพถ่ายที่อัมพวา
แต่โฮมสเตย์เขาไม่ได้อยู่ทีู่่อัมพวาเน้อ

สวยมากๆ ครับพี่

พี่แป๊ด ผมทำบล๊อกใหม่ครับ

//lolaytoon.exteen.com/

เป็นคนหนึ่งที่หลงรักธรรมชาติของประเทศนี้นะครับ ชอบชุดประจำชาติของเขา เรียบง่ายแต่เท่ปนน่ารักยังไงก็ไม่รู้ ชอบ Postcard มากเลยครับ

มาเร็วจัง

โอ้ เคยดูหนังแล้วอยากไปมากๆครับ
ชอบชุดประจำชาติด้วย เท่ห์มากๆ
ไปแล้วถ่ายรูปมาให้ดูด้วยนะครับ

โอ้ววววว โปสการ์ดสวยมากๆ เลยค่ะพี่แป๊ด อยากได้หลายๆ

อิอิ ก๊อปปี้ข้อความคุณClear Ice เลยอ่ะค่ะ คุณแป๊ด

พี่กรัปป้า

รออัพบล็อกอยู่นะคะ

งานยุ่งอยู่หรือเปล่าหนอ

ภาพถ่ายแบบนี้ดูมีเสน่ห์ดีจังค่ะ

สุขสันต์วันวาเลนไทน์ค่า

วันนี้ยุ่งๆ เลยยังไม่ได้โทรค่ะ เดี๋ยวโทรอีกที
ส่วนอีโม เดี๋ยวจะส่งให้ทางอีเมลแล้วกัน
พี่ JewNid ให้มาค่า ชอบมากๆ เลย

ูุ^
^ แท้งกิ้วจ้า เปลี่ยนอีโมแล้ว
น่ารักจริงๆ

สวัสดี ตอนดึก นึกถึง กันมั้ย คืนนี้ฝัน ถึงใคร มีบัดดี้ไหม ในฝันนะเออ

ฝากดาว ที่โค้งฟ้า กระซิบบอก เธอเบาๆ ก่อนนิทรา ว่า... คิดถึง

สุขสันต์วันแห่งความรักครับ